@Berna
Συμφωνώ σε πολλά από αυτά που έγραψες και στο μεγαλύτερο μέρος αυτών που θες να πεις. Εξήγησα σε προηγούμενο μήνυμα πως η διαφορά φυλής, η ικανότητα μάχης, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε φυλής έχουν να κάνουν με τον τρόπο που ένας σκύλος θα "παλέψει" και με το αποτέλεσμα που θα έχει μια μάχη...όχι όμως με την αρχική αιτία.
Η αρχική αιτία (οπότε και το φταίξιμο, αν θες) είναι άλλη και είναι ανεξάρτητη φυλής...έχει να κάνει με ένστικτα και συμπεριφορές ή αντιδράσεις ΟΛΩΝ των σκύλων. Δηλαδή, μπορεί να φταίει το Yorkie για τον τσακωμό ή το Labrador και κατ' επέκταση και ο ιδιοκτήτης τους που ίσως να μην έπρεπε να έχει σκύλο.
Οι ιδιοκτήτες δυναμικών φυλών, ναι, πρέπει να είναι έξτρα προσεκτικοί και να είναι "πολύ καλύτεροι ιδιοκτήτες από τους άλλους" αλλά δεν μπορεί να τους "φορτώνουμε" όλο το βάρος της ευθύνης σε περιστατικά που και οι δύο πλευρές "φταίνε" και θα μπορούσαν να έχουν πράξει σοφότερα.
Πόσο "κακός" μπορεί να είναι ένας ιδιοκτήτης Pit Bull που πάει το σκύλο του σε groomer;...Λες να είναι κυνομάχος και το πάει για μανικιούρ, πεντικιούρ και λούσιμο πριν την μάχη;...Δε νομίζω.
Ακόμα και το ότι έφυγε μπορεί να δικαιολογηθεί αν αναλογιστούμε πως μη ξέροντας με ποιον έχει να κάνει (Sara) ίσως πανικοβλήθηκε και προσπάθησε να γλυτώσει τον σκύλο του από ευθανασία (νόμοι Ιλλινόις).
Η λέξη "επικίνδυνα" που χρησιμοποιείς είναι πολύ λάθος και επικίνδυνη. Δεν υπάρχουν επικίνδυνα σκυλιά!
Υπάρχουν καταστάσεις και συνθήκες κάτω από τις οποίες ένας σκύλος μπορεί να γίνει επικίνδυνος. Ακόμα και ένα Yorkie που έχει μείνει χωρίς επίβλεψη παρέα με ένα μωρό 14 μηνών.
Στα δικά μου περιστατικά μη νομίζεις πως δεν γνωρίζω πως αν δεν αντιδρούσα έτσι όπως αντέδρασα και άφηνα να δω πως θα εξελιχθεί ο τσακωμός με το Labrador θα κατέληγε με περισσότερες τρύπες το Labrador και όχι ανέπαφο εκείνο και ο δικός μου με πληγές...αλλά για αυτό δεν υπάρχουμε εμείς;
Για αυτό δεν κάνουμε στα σκυλιά βασική υπακοή;...Για αυτό δεν τα μαθαίνουμε να μας ακούν ακόμα και σε στιγμές έντασης;...Είπα "Ήσυχα", τράβηξα λίγο τον οδηγό μου και ο σκύλος μου ακολούθησε και ας είχε δαγκωθεί. Ο ιδιοκτήτης του Labrador που ούρλιαζε δεν είχε αποτέλεσμα και η επόμενη ενέργεια του ήταν να αγκαλιάσει τον σκύλο του για να τον εμποδίσει να ξαναεπιτεθεί και εκεί δαγκώθηκε κιόλας...από τον σκύλο του.
Εντάξει, δεν με πείραξε...Δεν τον έβρισα που είχε το σκύλο του ελεύθερο και δάγκωσε τον δικό μου...Δεν τον είπα "επικίνδυνο"...Ίσα-ίσα, βρέθηκα να κρατάω και τον σκύλο του (ναι, μετά από λίγα λεπτά και να τον "διορθώνω" όταν "λύσσαγε" προς τον δικό μου) γιατί αυτός είχε γίνει κάτασπρος (δεν άντεχε την θέα αίματος στο χέρι του) και ψάχναμε μαζί φαρμακείο για να περιποιηθεί την πληγή του.
Προσωπικά, δεν κατηγορώ κανέναν στο περιστατικό της Sara...Αν θέλουμε να είμαστε "ψείρες" και οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να έχουν κάνει πράγματα ώστε να μην γίνει τίποτα.
@StellitsaD
Δεν πρέπει να ρωτάμε και να μην περνάμε μόνο αν συναντάμε Pit Bull σε στενό πέρασμα...Καλό είναι να περιμένουμε ούτως ή άλλως ή να πηγαίνουμε από αλλού, αν υπάρχει επιλογή...Ότι σκύλο και αν συναντάμε και ότι σκύλο και αν έχουμε.
Ακόμα και αν ποτέ δεν έχει δαγκώσει ο ένας ή ο άλλος σκύλος, για όλα υπάρχει η 1η φορά.
Better safe then sorry...που λένε και στο Illinois...