Κατα την δικια μου ταπεινη λοιπον αποψη, η "κοινωνικοποιηση" ειναι μια παρεξηγημενη εννοια.
Να πω σε αυτο το σημειο, οτι και οι δυο μου οι σκυλες, ειχαν επαφη με γατο (αριστο γατο για να εκπαιδευσει σκυλο!!! -καταφερε να "στρωσει" τα ενηλικα που ειχα στο παρελθον!) απο την πρωτη στιγμη.
(η μεγαλη απο 64ημερων, η αλλη απο ....6μηνων! και πριν ερθει στο σπιτι μου κυνηγουσε γατες παντου)
Ειναι ιδιας φυλης παρομοιας γενεολογιας, οποτε η περιπτωση "γονιδιακης διαφοροποιησης" ειναι πολυ περιορισμενη!
Η τεραστεια διαφορα στην συμπεριφορα τους εχει να κανει αποκλειστικα με την δουλεια μου πανω τους!
Με την μεγαλη αρχισα αργα να κοβω κακα συνηθεια (βλεπε κοινωνικοποιηση, οπως τουλαχιστον θα στην αναφερει το 90% του κοσμου*) κ να κανω αυτο που εκανα παντα, να μαθω το σκυλι μου να ΜΗΝ εχει περιττες επαφες κ να μην ασχολειτε με τπτ.
Δλδ ακομα κ η βολτα ειναι "δουλεια" η δουλεια του "ακολουθουμε το αφεντικο".
"Ξεφυγε" το θεμα τους πρωτους μηνες (με δικα μου λαθη) κ μετα με την τριπλασια δουλεια, εχουμε το μισο αποτελεσμα απο την μικρη, που ξεκινησε ετσι απο την πρωτη μερα.
(αλλιως να διορθωνεις σκυλι 6μηνων αλλιως ενος ετους, ειδικα σε τετοια μεγεθη)
Η μικρη λοιπον απο την πρωτη μερα εξω απο το χωρο της, της απαγορεψα να εχει πασης φυσεως επαφες με οτιδηποτε. Ανθωπους, ζωα, γατες, απαγορευμενο περιβαλλον (βλεπε σκουπιδια)
Περναμε + προσπερναμε ασχετα τι κανει ο αλλος, κ εδω μπορω να πω "ΟΤΙΠΗΠΟΤΕ" κι αν κανει ο αλλος ανθρωπος η ζωο. Αν ο αλλος επεδιωκε επαφες μαζι της, μεν τον ανθρωπο τον απετρεπα εγω, το δε ζωο το εδιωχνα ΕΓΩ. Δεν επετρεψα σε τπτ να την ακουμπησει εξω ΠΟΤΕ. Δυο τρεις φορες στην αρχη που εκεινη ηθελε να αποκτησει επαφες εφαγε διορθωση που πηρε το σβερκο στο στομα..... δεν ξαναδοκιμασε.
Δεν την επιβραβευσα ποτε, για τπτ περα απο το λεκτικο μπραβο κ το χαδι.
Ειναι ενα σκυλι ΑΡΙΣΤΟ στην βολτα σε ξενο περιβαλλον, δεν θα προκαλεσει ΠΟΤΕ, ουτε θα προκληθει εκτος κι αν υπαρξει εντονη σωματικη επαφη πανω της (εικαζω δεν εχει συμβει- στο σκουντηγμα πχ δεν αντιδρα) η πανω μου (δοκιμασμενο) μεχρι τοτε, ειναι σαν να περπαταει διπλα μου ενα επιπλο. Το μονο προβλημα που εχω ειναι οτι το ...."επιπλο" για οσο περπαταμε συνεχως ακουμπαει πανω μου κ οριακα με σπρωχνει, κατασταση που δυσκολευει τις αριστερες στροφες.
Την εχω μαθει να ανεχεται κ αν θελει να αποκτησει επαφες με οτι κρινω εγω οτι μπορει, (πχ κτηνιατρος, πχ κολλητοι, πχ σκυλια φιλων) καταστασεις κατα τις οποιες απαγορευεται να ειναι επιθετικη στην επαφη.
*Κοινωνικοποιηση για μενα ειναι να μαθει ο σκυλος το περιβαλλον μεσα στο οποιο καλειται να ζησει, σε σημειο τετοιο που να μην το φοβαται καθολου. Να το συνηθισει δλδ.
Οχι να το γουσταρει, οχι να το εξερευνησει περαν του απαραιτητου, οχι να αποκτησει περισσοτερες επαφες απ οσες χρειαζονται.
Ετσι ειχα απο παντα ολα μου τα σκυλια κ ποτε ποτε δεν ειχα προβληματα.
Μονο με την μεγαλη εκανα ΕΓΩ λαθη, ερμηνευοντας εσφαλμενα αυτα που διαβασα περι "κοινωνικοποιησης" κ την πατησα μαζι με μενα κι αυτη κ ως γνωστον οταν χαλασεις κατι θελει περισσοτερο χρονο να το ξαναφτιαξεις απ οσο θελει να το κανεις απο την αρχη.
Αυτη ειναι η αποψη μου, δεν ξερω αν ειναι σωστη η λαθος, ξερω οτι δουλευε παντα κ δουλευει ακομα, ενω οταν δοκιμασα αλλη μεθοδο, κατεληξα σε χειριστες συμπεριφορες......