Πριν λίγο γύρισα από το χωριό μου. Στην άκρη του δρόμου μια Κουρτσχααρ σκυλίτσα - με περιλαίμιο - και μια κοιλιά ΤΟΥΡΛΑ να παραπαίει...μάλλον είναι ετοιμόγεννη. Στη διαστάυρωση πιο κάτω ένας τεράστιος γιούρα-γκέκας σκύλαρος έψαχνε στα σκουπίδια. Ένα επανιέλ που δεν κατάφερα να δω φύλο πέρασε τρέχοντας το δρόμο και κατέβηκε στο ποτάμι...κι ένας μαύρος κοπράκος κοιμόταν στο πατάκι έξω απο 1 μαγαζί με ζωοτροφές.
Δεν σταμάτησα να βοηθήσω κανένα τους, ΑΔΥΝΑΤΩ!
Έχω φτιάξει 3 κεννελ όπου φιλοξενώ μέχρι να βρεθεί ένας άνθρωπος να τα αγαπήσει, 2 γκέκας, ένα γκριφονοειδές, ένα καρακοπρίδι και μια μάνα ημι-vizsla με 6 κουτάβια.
Μέχρι πρόσφατα τα γκέκας ήταν 3, η μία ήταν τυχερή και βρήκε προσωρινή φιλοξενία σε σπίτι.
Και τα 3 τα μάζεψα με ερλίχια ΚΑΙ λεισμάνια.
Μέχρι πριν 1 μήνα, είχα ένα beagle που βρήκα σε άθλια κατάσταση, επίσης με λεισμάνια, και σαπισμένο πόδι-ουρά. Την ίδια μέρα που τον μάζεψα, πήρα κι έναν αρσενικό σεγκουτσι που τον είχε χτυπήσει αμάξι και αργοπέθαινε στην άκρη του δρόμου.
Το καλοκαίρι έσωσα μια κούκλα επανιελίτσα - γλυκήτατο πλάσμα, ευτυχώς υγιής και πρωτοτυπούσε και σε άλλο ένα σημείο: από τα ελάχιστα κυνηγόσκυλα που μάζεψα ποτέ μου που δεν ήταν ΧΕΣΜΕΝΟ από το φόβο του. Ένας σετερίνος με πρόβλημα στα πίσω πόδια, τον μάζεψα από μια ρεματιά.
Ο ένας μου σκύλος - γκέκας κι αυτός, πεταμένο κουτάβι με ερλιχια και καλαζαρ και αυτός.
Ας μη συνεχίσω άλλο.
Όποιος δεν βλέπει ότι τουλάχιστον τα μισά αδέσποτα είναι κυνηγόσκυλα - είναι απλά τυφλός. Ειδικά στις επαρχίες. Στην Αθήνα έβλεπα περισσότερα κοπράκια ομολογώ. Εδώ σχεδόν όλα είναι κυνηγόσκυλα, τσοπανοειδή και μίξεις αυτών.
Τέλος, αν παμε με το λογική μη χείρον βέλτιστον, προτιμώ να ειναι ένα σκυλί 10 ώρες σε crate παρά 300 μέρες (στην καλή περίπτωση) σε κεννελ. Και πιστεύω ότι το προτιμάει κι αυτό.
νομίζω ότι δεν παρακολουθείς πάντως
η επαρχία και οι πόλεις δεν έχουν να κάνουν
η συζήτηση εδώ είναι(πλέον) σχετική με το αν στο σύνολο των Ελλήνων ,τα άθλια ανθρωπάκια είναι σε μεγαλύτερη συγκέντρωση μεταξύ κυνηγών ή σε ίδιο ποσοστό παντού
αναφέρθηκα λοιπόν στο ποσοστό κυνηγόσκυλων μεταξύ αδέσποτων αλλά το τι γίνεται στην επαρχία και τι στις πόλεις δεν είναι θέμα
το θέμα είναι στο γενικό σύνολο και εκεί ,αν ρωτήσεις , τα περισσότερα λυκοσκυλίζουν ..... κανισογκριφονίζουν και πιτμπουλίζουν
πάντα σε συνδιασμό με το γεγονός ότι οι κυνηγοί είναι πάρα πολλοί και έχουν συνήθως πάρα πολλά σκυλιά και επί του προκειμένου να προσθέσουμε ότι τα κυνηγόσκυλα κάνουν και πολύ μεγάλες τοκετομάδες πάντα συγκριτικά με άλλους τύπους σκύλων ,εγώ πιστεύω ότι τελικά και πολύ λίγα είναι κυνηγόσκυλα
για το γεγονός ότι είναι φοβισμένα , σίγουρα παίζει ρόλο η ίδια η ψυχοσύνθεση των κυνηγόσκυλων που έχουν εκτραφεί μακριά (πολύ μακριά) από την επιθετικότητα σε ανθρώπους και σκύλους αφού δεν φυλάνε και οφείλουν να κυνηγάνε σε αγέλες με άλλα σκυλιά
τώρα σοβαρά, στον κτηνίατρο τα διάφορα μιξ γκρίλ σκυλάκια αγκαλιάς , τα βλέπεις να είναι κοινωνικοποιημένα δηλαδή?
ημιδεσποζόμενα κυνηγόσκυλα έχεις δεί ποτέ?
το γεγονός ότι ένα αδέσποτο κυνηγόσκυλο ξαναβρίσκει σπίτι πολύ πιο δύσκολα από ένα αδέσποτο κατοικιδιόσκυλο το έχεις προσθέσει στον όλο αλγόριθμό?
τα άλλα δύο από τα τρία σκυλιά σου έχουν καμία σχέση με κυνηγόσκυλο?
τα τρία σκυλιά της Μαρέκο?
πιστεύω ότι αν κάτσεις τίμια να συνεκτιμήσεις όλους τους παράγοντες θα συμφωνήσεις κι εσύ μαζί μου