Είναι δυνατόν, από τώρα (κυριαρχία ή ορμές;);
- Thread starter jimmynet
- Ημερομηνία δημιουργίας
μια ερώτηση: όποιος κατουραει παντού και τα "σπερνει" σημαινει οτι είναι κυριαρχικά επιθετικος και "τρωει" αρσενικά σκυλιά?
Γιατί δεν ξερω τον σκυλο και δεν καταλαβα απο την περιγραφή το point της ιστορίας.
ούτε απο τα υπολοιπα για οικοπεδα κτλ.
Γιατί δεν ξερω τον σκυλο και δεν καταλαβα απο την περιγραφή το point της ιστορίας.
ούτε απο τα υπολοιπα για οικοπεδα κτλ.
Εννοείται, αλλά ΓΙΑΤΙ???
το μεγάλο ψαρί τρώει το μικρό, για να το φάει (πόρος = φαγητο)
ο δυνατός λύκος τρώει τον αδύναμο , για περιοχή ή φαγητό( πόρος παλι)
η βαρβάτη αρκούδα δέρνει την Φλώρα αρκούδα, για περιοχή ή φαγητό( πόρος παλι)
ο μάγκας σκύλος πηδαει την σκροφίτσα θηλυκια. Για αναπαραγωγή.
Εννοείται, και των ανθρώπων θα συμπληρώσω εγώ. Ο άνθρωπος κυριάρχησε σε όλα τα ζώα με την εξυπνάδα του κι όχι με την δύναμη του και είναι ο πιο «άγριος» γιατί σκοτώνει όλα τα άλλα είδη. Και ο σκύλος προσπέρασε το είδος λύκος λόγω εξυπνάδας και όχι λόγω δύναμης. Το είδος σκύλος ξεπερνά κατά πολύ σε πληθυσμό το είδος λύκος λόγω εξυπνάδας και μόνο,(δηλαδή επειδή κολλησε στο κυριαρχο είδος) Το είδος λύκος, (το δυνατό είδος), είναι είδος προς εξαφάνιση σε πολλές περιοχές. Αυτό δεν σας λέει τίποτα???? Ξέρετε πόσα «δυνατά» είδη έχουν εξαφανιστεί??
Στην φύση συνήθως επικρατεί ο εξυπνότερος, ο τσαμπουκάς χάνει την ζωή του πριν καν προλάβει να αναπαραχθεί και για αυτό στην φύση δεν υπάρχει τσαμπουκάς, δηλαδή πουλάω αγριάδα για πλάκα, υπάρχει μόνο διεκδίκηση πόρου και στα άγρια είδη είναι άγρια η διεκδίκηση. Ο σκύλος ΔΕΝ είναι αγριο ζωο.
Αυτό το άγριο σκηνικό στη φύση συμβαίνει όταν υπάρχει στην μέση κάποιος πόρος. Όλα αυτά τα άγρια βίντεο κτλ που σας γοητεύουν προφανώς, γίνονται για την διεκδίκηση κάποιου πόρου, δεν γίνονται για πλάκα ή για τσαμπουκά.
Κι όταν μιλάμε για άγρια ζώα καλό θα ήταν να σκεφτόμαστε λίγο πώς αυτά τα ζώα συμπεριφέρονται στην οικογένεια τους ή στην αγέλη τους.
Οι επιστήμονες που κανουν τις μελετες για τα σκυλια, δεν είναι στον κοσμο τους και ξερουν πολύ καλύτερα από όλους μας τι γίνεται στον κοσμο των ζωων και ποση βια υπάρχει για την διεκδήκηση πόρων. Δεν είναι χιπιδες- επιστημονες είναι. Τι επιχείρημα είναι αυτό για την βία, λέτε οι επιστήμονες να νομιζουν ότι τα αγρια ζώα είναι ήρεμα???
Εσεις απλά κολλάτε στην βια και δεν καθεστε να σκεφτείτε. Δυο αρσενικά όταν συναντιουνται για ποιο λόγο μαλλώνουν? Για ποιον πορο??? Αν δεν υπάρχει πορος στην μεση δεν γίνεται καυγάς, τουλάχιστον όχι σοβαρός με δαγκώματα κτλ.
Τα γρυλισματα κτλ μπορεί να μας φαίνονται αγρια αλλά είναι απλά η δική τους γλωσσα συννενοησης. Το σωστά κοινωνικοποιημενο και ισσοροπημενο σκυλί γιατί δεν θελει να φάει όποιο αρσενικό βρίσκει στον δρόμο του ??
Κι αν δεν υπήρχαν λουριά, όπως παλιά, που ο σκυλος ήταν στο χωριό χύμα, τι θα γινόταν??? Αν το φυσιολογικό ήταν τα αρσενικά να δαγκώνουν οποιο αρσενικο βρουν στο δρόμο τους, απλά το είδος θα είχε εξαφανιστεί, από μόνο του, αφου θα σκοτωνε ο ενας τον άλλο. Είναι παράλογο να βλέπετε μια τοσο αφύσικη συμπεριφορά και να την χαρακτηριζετε φυσιολογική και να σας γοητευει κιόλας. Δεν θα υπήρχε το είδος σκυλος αν το φυσιολογικό ήταν χωρίς λόγο να επιτιθονται σε όποιο αρσενικο βρίσκουν στο δρόμο τους. Κι εσεις λέτε για να αποδείξει οτι ειναι ο αρχηγός. Ο αρχηγός ποιανού?? Του αλλου σκύλου με τον οποιο κανονικά δεν εχει να χωρίσει τίποτα??? Δεν υπάρχει πόρος στην μεση….
Η κοινωνικοποίηση στους σκύλους γίνεται στο χρονικό παράθυρο 2 εως 4 μηνών και ο λόγος που γίνεται είναι για να συνηθίσει και να μην φοβάται τα καινούργια ερεθίσματα, δηλαδή άλλους σκύλους, άλογα, παιδιά, παππούδες, μωρά κτλ. και γενικά με ότι σκοπεύουμε να το φέρουμε σε επαφή κατά την διάρκεια της ζωής του.
Συμφωνα με την λογική της κυριαρχίας όταν ενας σκύλος πουλάει τσαμπουκά σε ένα αλογο τετραπλάσιο από αυτόν είναι για να κυριαρχήσει. Η αλήθεια όμως είναι ότι απλώς φοβάται και δεν εχει συνηθίσει το ερεθισμα αυτό. Δεν σας εχει τύχει ποτέ να δείτε ένα σκυλο να…. «τσαμπουκαλευεται» όταν δεί άλογο για πρώτη φορά και να θέλει να το "φάει"?????????????? ?????????? ??????????????????????????????
???????????????? ?????????????????????????????????????????????
?????????????????????????????????????????????????????????????????
???????????????????????????
το κάνει για να αποδείξει την κυριαρχία του?????????????
????????? ???????? ?????????????????????????????????????
???????????????????????????????????????????????????????????????
Last edited:
καπου χαθηκε η μπαλα.η εγω την εχασα στις τοσες σελιδες η χαθηκε γενικα...
ο πορος εννοειται πως εχει σημασια κ συμφωνω.πολλοι καυγαδες γινονται για τον αμεσο πορο ,αλλα αλλοι απλα για την κυριαρχια(ορος ανθρωπινος) οπου ξερουν πως θα φερει αλλους ,εμμεσους πορους(αυτο που νοιαζει τον σκυλο).
μπορει λοιπον το ερεθισμα για εναν καυγα να ειναι ο πορος,αλλα το "ταξιδι" μεχρι το αποτελεσμα ειναι η κυριαρχια.το να σε νοιαζει το αποτελεσμα κ να το επιζητας με οποιον τροπο μπορεις σε κανει χαρακτηρα με τασεις κυριαρχιας κ σιγουρα εκφραζεται με κυριαρχικη επιθετικοτητα..(ο σκυλος σιγουρα δεν εχει ιδεα για το πως λεγεται αυτο που κανει...)
το ενα δεν αναιρει το αλλο...στην ουσια η διαφωνια ειναι για το αν πισω απο την κυριαρχια υπαρχει καποιο ερεθισμα η αν ειναι πρωτογεννες αισθημα?ολα απο καπου οδηγουνται σαφως,καποιο ενστικτο υπαρχει απο πισω η καποια σκεψη...οι ποροι ,ναι ,ειναι κ αυτοι καποιες φορες η σκεψη αυτη.
επισης,για τον σκυλο σε σχεση με τον λυκο(παρολο που το ενα ειδος προερχεται απο το αλλο) ...η εξηγηση που δινεις δεν λεει ,ας πουμε ,ολη την αληθεια...πως να επιβιωσει ο λυκος(δυνατο ειδος) οταν τον κυνηγανε οι ανθρωποι?πως θα κινδυνευε ο λυκος αν τον ειχαμε κ μεσα στα σπιτια μας(κοινονικοποιημενοι)?αν ζουσε ελευθερος ο σκυλος ποιος μου λεει οτι δεν θα ειχε την ιδια καταληξη με τον λυκο?αλλη εξελιξη ειχε ο λυκος μεσα στον χρονο κ αλλη ο σκυλος.πολυ πιο ευνοημενη του σκυλου..σκεψου μια κατασταση τυπου ρουμανια πιο γενικευμενη κ πες μου πως θα ζουσε ο σκυλος(εξυπνο ειδος)?
επισης ,θετεις θεμα συγκρισης ανθρωπου,σκυλου,λυκου?το καθε ειδος εχει τον δυνατο της ,τον βλακα της,τον εξυπνο της ,τον χρυσαυγιτη της.καποια ειδη ειναι πιο ευνοημενα απο αλλα κ αυτο απο την ιδια την φυση.
επισης μην ξεχναμε την ταση καποιων ζωων να θελουν να ανεβουν στην ιεραρχια κ σε βαρος ανθρωπου.το πραγματικο ποσοστο βεβαια των πραγματικα κυριαρχων ζωων ,ειναι πολυ μικρο.παρολα αυτα,ο σκυλος αυτος θα θελει να επιβληθει ,να λαβει την αρχηγια κ απο εκει κ μετα αν τα καταφερει ,σαφως κ θα ειναι διαφορετικος στους καυγαδες η απεναντι στους κατωτερους.αλλα θα ματωσει μεχρι εκεινη την στιγμη.
ο πορος εννοειται πως εχει σημασια κ συμφωνω.πολλοι καυγαδες γινονται για τον αμεσο πορο ,αλλα αλλοι απλα για την κυριαρχια(ορος ανθρωπινος) οπου ξερουν πως θα φερει αλλους ,εμμεσους πορους(αυτο που νοιαζει τον σκυλο).
μπορει λοιπον το ερεθισμα για εναν καυγα να ειναι ο πορος,αλλα το "ταξιδι" μεχρι το αποτελεσμα ειναι η κυριαρχια.το να σε νοιαζει το αποτελεσμα κ να το επιζητας με οποιον τροπο μπορεις σε κανει χαρακτηρα με τασεις κυριαρχιας κ σιγουρα εκφραζεται με κυριαρχικη επιθετικοτητα..(ο σκυλος σιγουρα δεν εχει ιδεα για το πως λεγεται αυτο που κανει...)
το ενα δεν αναιρει το αλλο...στην ουσια η διαφωνια ειναι για το αν πισω απο την κυριαρχια υπαρχει καποιο ερεθισμα η αν ειναι πρωτογεννες αισθημα?ολα απο καπου οδηγουνται σαφως,καποιο ενστικτο υπαρχει απο πισω η καποια σκεψη...οι ποροι ,ναι ,ειναι κ αυτοι καποιες φορες η σκεψη αυτη.
επισης,για τον σκυλο σε σχεση με τον λυκο(παρολο που το ενα ειδος προερχεται απο το αλλο) ...η εξηγηση που δινεις δεν λεει ,ας πουμε ,ολη την αληθεια...πως να επιβιωσει ο λυκος(δυνατο ειδος) οταν τον κυνηγανε οι ανθρωποι?πως θα κινδυνευε ο λυκος αν τον ειχαμε κ μεσα στα σπιτια μας(κοινονικοποιημενοι)?αν ζουσε ελευθερος ο σκυλος ποιος μου λεει οτι δεν θα ειχε την ιδια καταληξη με τον λυκο?αλλη εξελιξη ειχε ο λυκος μεσα στον χρονο κ αλλη ο σκυλος.πολυ πιο ευνοημενη του σκυλου..σκεψου μια κατασταση τυπου ρουμανια πιο γενικευμενη κ πες μου πως θα ζουσε ο σκυλος(εξυπνο ειδος)?
επισης ,θετεις θεμα συγκρισης ανθρωπου,σκυλου,λυκου?το καθε ειδος εχει τον δυνατο της ,τον βλακα της,τον εξυπνο της ,τον χρυσαυγιτη της.καποια ειδη ειναι πιο ευνοημενα απο αλλα κ αυτο απο την ιδια την φυση.
επισης μην ξεχναμε την ταση καποιων ζωων να θελουν να ανεβουν στην ιεραρχια κ σε βαρος ανθρωπου.το πραγματικο ποσοστο βεβαια των πραγματικα κυριαρχων ζωων ,ειναι πολυ μικρο.παρολα αυτα,ο σκυλος αυτος θα θελει να επιβληθει ,να λαβει την αρχηγια κ απο εκει κ μετα αν τα καταφερει ,σαφως κ θα ειναι διαφορετικος στους καυγαδες η απεναντι στους κατωτερους.αλλα θα ματωσει μεχρι εκεινη την στιγμη.
Εστω οτι είναι ετσι τα πράγματα(υποθετικα). Το πολύ μικρό αυτό ποσοστό δικαιολογεί την επιθεση που εχω φαει εδώ και τοσες σελιδες, όταν τολμησα να πω οτι πισω απο καθε συμπεριφορά του σκυλου πρεπει να βρίσκουμε την πραγματική αιτία και να μην λέμε για όλα οτι είναι κυριαρχία και άρα πάτα μια διορθωση?????
ή μηπως δικαιολογεί την εμμονή οτι ενα κουτάβι που καβαλησε 2 φορές, πανω στο παιχνιδι ενα ποδι παιδιου ειναι κυριαρχικο. ή μηπως δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό μιας ολοκληρης ράτσας ώς κυριαρχική???
δεν ειναι ομως ουτε ετσι 100% ,ουτε γιουβετσι (με κανα λιωμενο κασερακι απο πανω ε...πωωω)!!!σιγουρα η αιτια πολλες φορες μπορει να ειναι ο πορος,αλλα κ αλλες φορες το μονο που φταιει ειναι ο χαρακτηρας του ζωου.αν ξεφυγουμε απο ταμπελες,σιγουρα ενα δυο ζωα δε μπορουν να χαρακτηρισουν ολοκληρη ρατσα,αλλα ,απο ο,τι εχω διαβασει καπου ,ολο αυτο σχετιζεται εν μερη κ με την κληρονομικοτητα,οποτε ειναι νορμαλ ,καποιες ρατσες να χαρακτηριζονται ως κυριαρχικες κ απλα καποια ατομα να διαφερουν κ να μην ειναι τοσο...
παρολα αυτα,στο κεφαλι του ζωου ,παντα θα υπαρχει καποια αιτια κ οποια λεξη θες θα βαλουμε,αλλα κ καποιες φορες η αιτια ειναι το "γιατι μπορω".καποια ζωα ειναι οι ηγετες.τα υπολοιπα απλα αντιγραφουν συμπεριφορες η εχουν κατωτερης βαθμιδας κυριαρχικες τασεις η απλα εχουν στρες κ βγαινει με επιθετικη σμπεριφορα.παντα θελουν κατι να κερδισουν,αν αυτο εννοεις αιτια...
παρολα αυτα,στο κεφαλι του ζωου ,παντα θα υπαρχει καποια αιτια κ οποια λεξη θες θα βαλουμε,αλλα κ καποιες φορες η αιτια ειναι το "γιατι μπορω".καποια ζωα ειναι οι ηγετες.τα υπολοιπα απλα αντιγραφουν συμπεριφορες η εχουν κατωτερης βαθμιδας κυριαρχικες τασεις η απλα εχουν στρες κ βγαινει με επιθετικη σμπεριφορα.παντα θελουν κατι να κερδισουν,αν αυτο εννοεις αιτια...
Σίγουρα δεν δικαιολογεί τη δαιμονοποίηση του όρου κυριαρχία και δεν βάζει στην εξίσωση τόσα ανισόρροπα σκυλιά όσο αυτά που βάζεις εσύ. Αν τα σκυλιά που τσαμπουκαλεύονται άλλα σκυλιά αμά την όψη τους ήταν ανισόρροπα, το φαινόμενο θα είχε εκλείψει, σύμφωνα πάντα με τη δική σου λογική. Το συμπέρασμα ότι κάποιο γοητεύονται/γοητεύμαστε από τη βία είναι πάλι δικό σου... Πολύ βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα για ανθρώπους που δε γνωρίζεις... Μπορεί να γοητεύει η γνώση ξέρεις...
ok, αφησε ελευθερο, χωρίς λουρί, ένα τέτοιο σκυλί να δουμε πόσο θα ζήσει.................
ή ακόμη καλύτερα ας αφήσουμε χωρίς λουρί όλα τα σκυλιά, να δούμε ποια θα επιβιώσουν και ποια θα προλαβουν να κανουν απογόνους...........
πριν πεθάνουν.....
Last edited:
ισως κ αρκετα,ισως να γινει ο μεγαλυτερος βασιλεας ολων...κ μετα θα πεθανει απο το πολυ σεξ κ ναρκωτικα.
Αυτά που δεν σηκώνουν μυγα στο σπαθί τους, γιατί άραγε δεν μπορεσαν να ενταχθουν σε καποια αγέλη(ο ψωριάρης χώρια?)
αφου κανουν ζωάρα, σημαινει οτι δεν ειναι δαγκωμενα απο καυγάδες, εκτος κι αν εννοεις ζωάρα ενα σκυλο καταδαγκωμενο και καταταλαιπωρημενο.
εχουν κανει απογόνους αυτά τα σκυλιά?
γιατι μπορει στις αλλες αγελες να μην σηκωναν σκυλο στο σπαθι τους.απο τον ισχυρο παντα θα υπαρχει ο πιο ισχυρος.
Freedom υπάρχουν διορθώσεις που γίνονται πάνω στην υπακοή, κι οφείλουν να γίνονται αφού σιγουρευτούμε ότι ο σκύλος γνωρίζει τι του ζητείται αλλά επιλέγει να το αγνοήσει και υπάρχουν διορθώσεις που γίνονται πάνω στην συγκατοίκηση με το σκύλο όταν αυτός εμφανίζει μια ανάρμοστη συμπεριφορά. Αν ο χειριστής είναι δίκαιος τα σκυλιά όχι μόνο δεν καταπιέζονται αλλά βγαίνουν πολύ ισοροπημένα και συνεργάσιμα και χαρούμενα. Αν ο χειριστής είναι άδικος τότε το γλυκό χαλάει. Όπου γλυκό η σχέση με το σκύλο, η συμπεριφορά του σκύλου και κάποιες φορές ο ίδιος ο σκύλος.
Δουλειά ενός καλού εκπαιδευτή, κατά τη γνώμη μου, είναι να μαθαίνει στον ιδιοκτήτη πως θα καταλάβει ο σκύλος το ζητούμενο, πως θα αναγνωρίσει ο ιδιοκτήτης ότι ο σκύλος το κατάλαβε, και πως να είναι δίκαιος στο τι επιτρέπεται στο σκύλο στη συμβίωση και τι όχι.
Το το να καταλάβει ο σκύλος πως να εκδηλώνει μια συμπεριφορά όταν του ζητηθεί αλλά ο σκύλος να επιλέγει αν θα εκτελέσει ή όχι δεν κάνει ένα σκύλο εκπαιδευμένο, αλλά αναξιόπιστο.
Στο το θέμα των σκύλων του χωριού του sea-mol αν είναι ψωρίαρης κι είναι μόνος ή αν είναι κυριαρχική η μοναξιά του μπορεί να κριθεί από τη σωματική του κατάσταση αλλά και απο το ποιός εκμεταλλεύεται τους διαθέσιμους πόρους προς όφελός του. Ο μοναχικός σκύλος ή η χωριστή αγέλη. Και για να λέει ο αυτόπτης ότι κάνει ζωάρα, μάλλον θα κλίνω προς τη δεύτερη περίπτωση.
Δουλειά ενός καλού εκπαιδευτή, κατά τη γνώμη μου, είναι να μαθαίνει στον ιδιοκτήτη πως θα καταλάβει ο σκύλος το ζητούμενο, πως θα αναγνωρίσει ο ιδιοκτήτης ότι ο σκύλος το κατάλαβε, και πως να είναι δίκαιος στο τι επιτρέπεται στο σκύλο στη συμβίωση και τι όχι.
Το το να καταλάβει ο σκύλος πως να εκδηλώνει μια συμπεριφορά όταν του ζητηθεί αλλά ο σκύλος να επιλέγει αν θα εκτελέσει ή όχι δεν κάνει ένα σκύλο εκπαιδευμένο, αλλά αναξιόπιστο.
Στο το θέμα των σκύλων του χωριού του sea-mol αν είναι ψωρίαρης κι είναι μόνος ή αν είναι κυριαρχική η μοναξιά του μπορεί να κριθεί από τη σωματική του κατάσταση αλλά και απο το ποιός εκμεταλλεύεται τους διαθέσιμους πόρους προς όφελός του. Ο μοναχικός σκύλος ή η χωριστή αγέλη. Και για να λέει ο αυτόπτης ότι κάνει ζωάρα, μάλλον θα κλίνω προς τη δεύτερη περίπτωση.
άρα τα σκυλια αυτά είναι καταδαγκωμενα και μπλεκουν συνεχεια σε καυγαδες με δαγκώματα εννοείς?
Τα σκυλιά της αγέλης είναι και αυτά καταδαγκωμένα?
Δεν καταλαβαίνω απο τον τροπο που που τα περιγράφεις αν όλα τα σκυλιά εμπλεκονται σε καβγάδες με δαγκώματα ή ποια εμπλεκονται ή αν δεν εμπλεκεται κανενα.
και μια και τα λέμε, πες μας και τι τρώνε αυτα τα σκυλιά.
Τα σκυλιά της αγέλης είναι και αυτά καταδαγκωμένα?
Δεν καταλαβαίνω απο τον τροπο που που τα περιγράφεις αν όλα τα σκυλιά εμπλεκονται σε καβγάδες με δαγκώματα ή ποια εμπλεκονται ή αν δεν εμπλεκεται κανενα.
και μια και τα λέμε, πες μας και τι τρώνε αυτα τα σκυλιά.
Last edited:
@freedom
Ήξερα αγέλη, σε κέντρο μεγάλης πόλης, που είχε χωρισμένα τα εδάφη της ακόμα και από την αγέλη του πάρκου του απέναντι τετραγώνου, κάτι που αμφότερες αγέλες (ορκισμένες εχθροί κατά τ'άλλα, μην έρχονταν τετ-α-τετ θα γινόταν της πόρνης) σέβονταν. Ενώ μπορούσανε να πάνε σε όλη την πόλη είχαν οριοθετημένη συγκεκριμένη περιοχή (οικοδομικά τετράγωνα) και δε βγαίνανε εκτός της. Με το ζόρι και αν βγαίνανε καμιά φορά για να ακολουθήσουν ανθρώπους που ξέραν και εμπιστεύονταν (πολύ) για να πάρουν το φαγάκι της ημέρας τους. Όποιος αδέσποτος πατούσε δε στη δικία τους βάση (πάρκο) είτε γαύγιζαν και τον διώχνανε με τις φωνές, είτε γαύγιζαν μέχρι που θα χρειαζόταν να μπούνε σε full scale καυγά με δαγκώματα, είτε γαύγιζανε μεν αλλά εν τέλει υποδέχονταν τους απειροελάχιστους ξένους που σέβονταν ότι αυτοί ήταν οι πρώτοι "κάτοικοι" του μέρους και κύριοι των πόρων αυτής της περιοχής - και με αυτό το σεβασμό κέρδιζαν και λίγη συμμετοχή σε αυτούς τους πόρους και λίγη παρεούλα και λίγη προστασία. Σημάδια από δαγκώματα είχαν όλοι. Ουκ ολίγες φορές τους περιθάλψαμε από δάγκωμα (και δεν εννοώ μόνο προσωπικά εμείς, είχαν πολλούς ανθρώπους "δικούς τους" εκεί που μένανε και για αυτό ήταν τόσο σημαντική η διεκδίκηση και διατήρηση της περιοχής τους).
Γενικά γίνονταν αρκετά τραμπούκοι για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους, την περιοχή τους και τους ανθρώπους τους. Τραμπουκίζαν και δεσποζόμενα που είχαν διαμάχες με τους ίδιους ή με τους δικούς τους (δεσποζόμενα φίλα διακείμενων ανθρώπων τους), ανθρώπους που προσπαθούσαν να επιτεθούν στα ίδια ή στους δικούς τους (η συνοδεία και το άνοιγμα δρόμου στους δικούς τους ήταν σύνηθες φαινόμενο) και φυσικά ξένα αδέσποτα. Πάντα με ένα μέτρο, γαύγισμα μόνο τόσο όσο να καθαρίσει η περιοχή, αλλά ανά πάσα στιγμή σε ετοιμότητα για καυγά εάν τα "λόγια" δεν έφταναν.
Πόσο ισορροπημένα ήταν? Για μένα τα πιο ισορροπημένα και υπέροχα σκυλιά που γνώρισα ποτέ. Θα σε αφήσω να κρίνεις μόνη σου από τη διάρκεια επιβίωσής τους:
Ξέρω ότι μόλις τους πρωτογνώρισα είχαν έναν αρχηγό, αρσενικό, πολύ γέρο. Δεν τους εβλεπα τόσο συχνά τότε, ίσα που τον είχα δει 1-2 φορές το γέρο και με το ζόρι περπατούσε, έμαθα πέθανε από γερατειά. Από τους άλλους 3, ο επόμενος αρχηγός επίσης πεθανε πάνω από 10 ετών από γερατειά. Ο άλλος αρσενικός που εντωμεταξύ έριξε τον προηγούμενο από την αρχηγία κάποια στιγμή ήταν ο μόνος που πέθανε από ανθρώπινο χέρι - και οχι από ατύχημα (π.χ. αυτοκίνητο) ή από επίθεση που μπορούσε να αποφυγει αλλά από δόλο και καλά στημένο σχέδιο εξόντωσης (αν δεν ήταν καλά στημένο ούτε η αγέλη του ούτε η γειτονιά δεν θα υπήρχε περίπτωση να μην τον προστατέψει), πάνω από 5 ετών. Το εναπομένων σκυλούνι ζει ακόμα, είναι τουλάχιστον 12 ετών (φτου της την καλή μου..). Δεν αναπαράχθηκε ποτέ κανένα, οι άνθρωποί τους στη γειτονιά είχαν φροντίσει να στειρωθούν, όπως φρόντιζαν και για τις αντιβιώσεις τους και την κτηνιατρική τους περίθαλψή τους όταν είχαν χτυπήσει από αυτοκίνητο (κυνηγούσαν κατά κόρον τα βλαμμένα), όταν τρέχαν τα αίματα από τις τρύπες-δοντάκια από τις μούρες τους ή απλά είχαν αρρωστήσει. Και καμιά φορά στις κρύες μέρες του χειμώνα τους χωνανε και μέσα σε καμιά πολυκατοικία (ή και σε κανένα σπίτι στα γεράματα).
Όπως καταλαβαίνεις για να έχουν τόσους "φίλους" μόνο ανισόρροπα δεν ήταν. Ο τρόπος συμπεριφοράς τους και αντιμετώπισης άλλων σκυλιών, ανθρώπων αλλά και στις μεταξύ τους σχέσεις δεν παύει να με εντυπωσιάζει μέχρι σήμερα. Ήτανε/είναι οι φύλακες άγγελοί μου, οι δάσκαλοί μου, οι ήρωές μου. Κάθε φορά που προσπαθώ να ερμηνεύσω συμπεριφορές ή έστω να καταλάβω πράγματα που συζητιούνται εδώ στο φόρουμ σκέφτομαι "τι θα κάναν οι υπέροχοι τρεις αν ήταν αυτοί στη θέση των εμπλεκομένων?".
Το ένα δε σκυλούνι μια φορά όλη κι όλη το έχω δει να βάζει τη μουσούδα του σε σβέρκο άλλου σκυλιού (αδέσποτου ομόφυλού για την ιστορία). Στο αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο με μια κίνηση ελληνορωμαϊκής το είχε ρίξει κάτω και το είχε καρφώσει στο έδαφος πιάνοντάς το από το λαιμό. Δεν είχε καμία πρόθεση να "σκοτώσει", αλλά και δεν είχε σε διαβεβαιώ ΚΑΜΙΑ πρόθεση παιχνιδιού. Ακόμα κι εγώ που για πάρτη δικιά μου και του σκυλιού μου που έγινε αυτή η ιστορία τρόμαξα γιατί είπα 'παναιαμ πώς θα τα χωρίσω, θα το σκίσει'. Αλλά είχε το λόγο του που το έκανε και μόλις ο στόχος επετεύχθει έληξε το ίδιο την επιχείρηση χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Όπως καταλαβαίνεις υπάρχουν κάλλιστα σκυλιά που μπλέκονται σε καυγάδες με δαγκώματα και είναι μια χαρά ισορροπημένα, αλλιώς δεν θα επιζούσαν τόσο, οι δε αυτοί καυγάδες με δαγκώματα έγιναν ακριβώς ΓΙΑ ΝΑ επιβιώσουν.
Ήξερα αγέλη, σε κέντρο μεγάλης πόλης, που είχε χωρισμένα τα εδάφη της ακόμα και από την αγέλη του πάρκου του απέναντι τετραγώνου, κάτι που αμφότερες αγέλες (ορκισμένες εχθροί κατά τ'άλλα, μην έρχονταν τετ-α-τετ θα γινόταν της πόρνης) σέβονταν. Ενώ μπορούσανε να πάνε σε όλη την πόλη είχαν οριοθετημένη συγκεκριμένη περιοχή (οικοδομικά τετράγωνα) και δε βγαίνανε εκτός της. Με το ζόρι και αν βγαίνανε καμιά φορά για να ακολουθήσουν ανθρώπους που ξέραν και εμπιστεύονταν (πολύ) για να πάρουν το φαγάκι της ημέρας τους. Όποιος αδέσποτος πατούσε δε στη δικία τους βάση (πάρκο) είτε γαύγιζαν και τον διώχνανε με τις φωνές, είτε γαύγιζαν μέχρι που θα χρειαζόταν να μπούνε σε full scale καυγά με δαγκώματα, είτε γαύγιζανε μεν αλλά εν τέλει υποδέχονταν τους απειροελάχιστους ξένους που σέβονταν ότι αυτοί ήταν οι πρώτοι "κάτοικοι" του μέρους και κύριοι των πόρων αυτής της περιοχής - και με αυτό το σεβασμό κέρδιζαν και λίγη συμμετοχή σε αυτούς τους πόρους και λίγη παρεούλα και λίγη προστασία. Σημάδια από δαγκώματα είχαν όλοι. Ουκ ολίγες φορές τους περιθάλψαμε από δάγκωμα (και δεν εννοώ μόνο προσωπικά εμείς, είχαν πολλούς ανθρώπους "δικούς τους" εκεί που μένανε και για αυτό ήταν τόσο σημαντική η διεκδίκηση και διατήρηση της περιοχής τους).
Γενικά γίνονταν αρκετά τραμπούκοι για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους, την περιοχή τους και τους ανθρώπους τους. Τραμπουκίζαν και δεσποζόμενα που είχαν διαμάχες με τους ίδιους ή με τους δικούς τους (δεσποζόμενα φίλα διακείμενων ανθρώπων τους), ανθρώπους που προσπαθούσαν να επιτεθούν στα ίδια ή στους δικούς τους (η συνοδεία και το άνοιγμα δρόμου στους δικούς τους ήταν σύνηθες φαινόμενο) και φυσικά ξένα αδέσποτα. Πάντα με ένα μέτρο, γαύγισμα μόνο τόσο όσο να καθαρίσει η περιοχή, αλλά ανά πάσα στιγμή σε ετοιμότητα για καυγά εάν τα "λόγια" δεν έφταναν.
Πόσο ισορροπημένα ήταν? Για μένα τα πιο ισορροπημένα και υπέροχα σκυλιά που γνώρισα ποτέ. Θα σε αφήσω να κρίνεις μόνη σου από τη διάρκεια επιβίωσής τους:
Ξέρω ότι μόλις τους πρωτογνώρισα είχαν έναν αρχηγό, αρσενικό, πολύ γέρο. Δεν τους εβλεπα τόσο συχνά τότε, ίσα που τον είχα δει 1-2 φορές το γέρο και με το ζόρι περπατούσε, έμαθα πέθανε από γερατειά. Από τους άλλους 3, ο επόμενος αρχηγός επίσης πεθανε πάνω από 10 ετών από γερατειά. Ο άλλος αρσενικός που εντωμεταξύ έριξε τον προηγούμενο από την αρχηγία κάποια στιγμή ήταν ο μόνος που πέθανε από ανθρώπινο χέρι - και οχι από ατύχημα (π.χ. αυτοκίνητο) ή από επίθεση που μπορούσε να αποφυγει αλλά από δόλο και καλά στημένο σχέδιο εξόντωσης (αν δεν ήταν καλά στημένο ούτε η αγέλη του ούτε η γειτονιά δεν θα υπήρχε περίπτωση να μην τον προστατέψει), πάνω από 5 ετών. Το εναπομένων σκυλούνι ζει ακόμα, είναι τουλάχιστον 12 ετών (φτου της την καλή μου..). Δεν αναπαράχθηκε ποτέ κανένα, οι άνθρωποί τους στη γειτονιά είχαν φροντίσει να στειρωθούν, όπως φρόντιζαν και για τις αντιβιώσεις τους και την κτηνιατρική τους περίθαλψή τους όταν είχαν χτυπήσει από αυτοκίνητο (κυνηγούσαν κατά κόρον τα βλαμμένα), όταν τρέχαν τα αίματα από τις τρύπες-δοντάκια από τις μούρες τους ή απλά είχαν αρρωστήσει. Και καμιά φορά στις κρύες μέρες του χειμώνα τους χωνανε και μέσα σε καμιά πολυκατοικία (ή και σε κανένα σπίτι στα γεράματα).
Όπως καταλαβαίνεις για να έχουν τόσους "φίλους" μόνο ανισόρροπα δεν ήταν. Ο τρόπος συμπεριφοράς τους και αντιμετώπισης άλλων σκυλιών, ανθρώπων αλλά και στις μεταξύ τους σχέσεις δεν παύει να με εντυπωσιάζει μέχρι σήμερα. Ήτανε/είναι οι φύλακες άγγελοί μου, οι δάσκαλοί μου, οι ήρωές μου. Κάθε φορά που προσπαθώ να ερμηνεύσω συμπεριφορές ή έστω να καταλάβω πράγματα που συζητιούνται εδώ στο φόρουμ σκέφτομαι "τι θα κάναν οι υπέροχοι τρεις αν ήταν αυτοί στη θέση των εμπλεκομένων?".
Το ένα δε σκυλούνι μια φορά όλη κι όλη το έχω δει να βάζει τη μουσούδα του σε σβέρκο άλλου σκυλιού (αδέσποτου ομόφυλού για την ιστορία). Στο αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο με μια κίνηση ελληνορωμαϊκής το είχε ρίξει κάτω και το είχε καρφώσει στο έδαφος πιάνοντάς το από το λαιμό. Δεν είχε καμία πρόθεση να "σκοτώσει", αλλά και δεν είχε σε διαβεβαιώ ΚΑΜΙΑ πρόθεση παιχνιδιού. Ακόμα κι εγώ που για πάρτη δικιά μου και του σκυλιού μου που έγινε αυτή η ιστορία τρόμαξα γιατί είπα 'παναιαμ πώς θα τα χωρίσω, θα το σκίσει'. Αλλά είχε το λόγο του που το έκανε και μόλις ο στόχος επετεύχθει έληξε το ίδιο την επιχείρηση χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Όπως καταλαβαίνεις υπάρχουν κάλλιστα σκυλιά που μπλέκονται σε καυγάδες με δαγκώματα και είναι μια χαρά ισορροπημένα, αλλιώς δεν θα επιζούσαν τόσο, οι δε αυτοί καυγάδες με δαγκώματα έγιναν ακριβώς ΓΙΑ ΝΑ επιβιώσουν.
Α και παρεμπιπτόντως, αυτοί οι 3 μου καταδείξαν πως δεν είναι όλα κυριαρχία. Για την ακρίβεια μου δείξαν πως λίγα από αυτά που βαφτίζονται ως κυριαρχία είναι πραγματικά κυριαρχία. Αλλά και πως μερικές φορές κάποια είναι κυριαρχία χωρίς καν να πρόκειται για αυτά τα επονομαζόμενα "κυριαρχικά σκυλιά" με το τρελό πρόβλημα με άλλα "κυριαρχικά" σκυλιά.
