Λυπηρό ghelly.. Μου θύμισες προχθές στο πάρκο που ήταν μια οικογένεια (μπαμπάς-μαμά-μικρό κορίτσι) και καθόταν στο παγκάκι με ένα τύπου σα westie και επειδή το άμοιρο γαύγισε να φωνάξει τον Άρη (κουνούσε και ουρά το καημενούλι στην αρχή, δεν ήταν από επιθετικότητα, απλά τον φώναξε) του έκανε αυτό το απότομο το τράβηγμα τόσες φορές και τόσο δυνατά που το έπνιγε κάθε φορά μέχρι που του ριξε χαστούκι. Και φυσικά αυτό όλο και πιο πολύ τσίτωνε με αυτό το πράγμα και όλο κ πιο πολύ γαύγιζε - και σταμάτησε να κουνάει και την ουρα.
Έβρασα.. τελικά δεν είπα τίποτα. Ακόμα και ο μικρός μου που πρέπει να γνωρίσει ότι καινούριο σκυλί βρεθεί στο δρόμο του έχασε το ενδιαφέρον του στο λεπτό. Έκανε μια στροφή κι έφυγε σα λέει "χαμένη υπόθεση"...
Έβρασα.. τελικά δεν είπα τίποτα. Ακόμα και ο μικρός μου που πρέπει να γνωρίσει ότι καινούριο σκυλί βρεθεί στο δρόμο του έχασε το ενδιαφέρον του στο λεπτό. Έκανε μια στροφή κι έφυγε σα λέει "χαμένη υπόθεση"...