Και, βέβαια, όσο το σκέφτομαι... έχω βγάλει μιά δικιά μου στατιστική... του κwλ#υ, βέβαια, αλλά να την παραθέσω:
α) Αυτά τα ωραία, σαν το χτεσινό, συμβαίνουν κυρίως σε "μαλακές" φυλές (ανεξάρτητα από το χαρακτήρα και το ταμπεραμέντο του σκύλου - και εκεί είναι το ανθρώπινο λάθος)... δεν πα να βλέπουν ότι το Τσιουάουα (που σας έχω ξαναγράψει) είναι "killer" (αναλογικά με τα κιλά του)... δεν πα να βλέπουν ότι το άλλο σκυλί δε γουστάρει... όχι... θα κάνουν το δικό τους... και, ακόμα περισσότερο, δεν κάνουν το δικό τους, απλά δεν μπαίνουν κάν στον κόπο να σκεφτούν...
β) Συμβαίνουν, επίσης, σε κάθε είδους φυλή, εάν το σκυλί είναι "υποτακτικό" και ισορροπημένο (βλέπε: Μόκα, για παράδειγμα)... κι εμείς έτσι ήμασταν με τη Μόκα και, παλιότερα, με τη Νίνα... απλά, η Μόκα μας είχε "πονηρέψει" λιγάκι, με τους πανικούς της και ήμασταν προσεκτικοί, μιάς και είχαμε καταλάβει τι θα πει να τινάζεται (έστω, για να φύγει) ένα σκυλί 45 κιλών...
γ) Συμβαίνουν, τέλος... και εδώ θέλω να εξαιρέσω όλους τους "παριστάμενους" και όλους τους "ειδικούς"... σε "δυνατές" φυλές, όταν το σκυλί το κρατάει
ο άντρας της οικογένειας... για (πάρα) πολλούς ευνόητους λόγους, που δεν είναι της παρούσης...
δ)
ΔΕΝ συμβαίνουν τόσο πολύ, σε "δυνατές" φυλές, όταν το σκυλί το κρατάει η ("άσχετη") γυναίκα της οικογένειας (εννοώ την μητέρα ή τη σύζυγο)...
Εχω θαυμάσει ΚΑΙ τις δύο αντίστοιχες κυρίες της ευρύτερης περιοχής μου, για το λόγο αυτό:
- Την
Kυρία (που ξέρει και η
l.kyveli) με το μαύρο (θηριώδες) Cane Corso...
- Την
Κυρία που έχει ένα (πραγματικό τέρας - σε μέγεθος και αστείρευτη διάθεση επιθετικής συμπεριφοράς) τσοπανοειδές...
ΑΝ και δεν θα μάθουν ποτέ για το "εγκώμιο" που τους πλέκω αυτή τη στιγμή, και οι δύο:
- Εχουν μυαλό και (ΚΥΡΙΩΣ) το χρησιμοποιούν...
- Λειτουργούν, όπως μου είχε πει κάποτε η σύζυγος του εκλεκτού μέλους μας George A: "Είσαι πιο έξυπνος από το σκύλο και όχι πιο δυνατός. Εκεί είναι το πεδίο σου, εκεί ΜΟΝΟ μπορείς να τον κερδίσεις"...
- Προβλέπουν...
- Εχουν χαρτογραφήσει εκ των προτέρων τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν...
- Επιλέγουν προσεκτικά τις ώρες που θα κυκλοφορήσουν με το "βλαστάρι" τους...
- Και, αν, παρ' ελπίδα, υπάρξει κοντινή "συνάντηση", θα λειτουργήσουν γρήγορα, θα προσπαθήσουν να συνδυαστούν με τον χειριστή του άλλου σκύλου...
ΜΠΡΑΒΟ τους!!!