Είναι ολόκληρη ιστορία η πυομήτρα ...
Η παθογένεια της νόσου είναι μεγάλη ιστορία και δύσκολη να περιγραφεί έτσι απλά σε ενα forum ώπου λίγοι μπορούν να καταλάβουν κάποιες έννοιες και λογικές , οπότε θα προσπαθήσω να το περιγράψω χονδρικά .
Κατα κύριο λόγο (σαφως πιθανόν να υπάρχουν και αποκλίσεις και εξεραίσεις ανα περίπτωση ) εμφανίζεται στην διάρκεια του δίοιστρου ( χονδρικά , στις 70 με 100 ημέρες μετά το τέλος του οίστρου ).
Οι παράγοντες που συνεργούν είναι αρκετοί .
Μειωμένη αμυνα του οργανισμού και ειδικά της μήτρας , το ζώο γενικά
βρίσκεται σε φάση καταπόνησης (stress) , προσβολή απο
κάποιους μικροοργανισμούς που πέρασαν μέσω του τραχήλου και που δύσκολα αντιμετωπίζονται απο την άμυνα του γεννητικού συστήματος και υπάρχουν
ωοθηκες που παραγουν σε μη-φυσιολογικη ποσότητα κάποιες ορμόνες .
Επίσης , σημαντικός παράγοντας που"βοηθαει" ειναι οι
προηγούμενες ,
μακροχρόνιες και
λανθασμένες θεραπείες με στεροειδείς ουσίες , καθώς
και η προχωρημένη ηλικία ( για αυτό το ρώτησα πριν
) ,
και τέλος , η απουσία τοκετών .
Γεγονότα που σε προϊδεάζουν για την
πιθανότητα εφάνισης πυομήτρας είναι
η μεγάλη διάρκεια του πρόοιστρου καθώς και η εκδήλωση του
οίστρου της σε ακανόνιστα μικρά ή μεγάλα μεταξύ τους διαστήματα .
Η Διαφορά ανοιχτής με κλειστής , είναι οτι στην ανοιχτη , ο τράχηλος είναι ανοιχτός , και έτσι το πύο και γενικά το παθολογικό υγρό που είναι μέσα στην μήτρα ( χρώματος σοκολατί ) βγαίνει έξω . Αντίθετα , στην κλειστή είναι ... κλειστός και μένουν μέσα .
Θα δεις κατάπτωση , ανορεξία , πολυουρία , ενω ειδικα στην κλειστη ίσως και διόγκωση της κοιλιάς , της μήτρας και σε προχωρημένη κατάσταση ακόμη και αδυναμία ανέγερσης με τα πίσω πόδια .
Σε κάθε περίπτωση το περιστατικό πυομήτρας ( ειδικα κλειστης , αλλα και ανοιχτης ) ειναι επειγον και χρήζει άμεσης θεραπείας και αντιμετώπισης , με την ασφαλέστερη , καλύτερη για την υγεία του ζώου , αλλα και οικονομικότερη θεραπεία , να αποτελεί σε πρώτη γραμμή , η στείρωση .
Αυτά !!
Για οτιδήποτε άλλο , μπορείς να ρωτήσεις τον Κτηνίατρο της μικρής !!