Αγανακτώ! Γιατι το αντικυνηγετικό μένος ορισμένων, τους κάνει να χρησιμοποιούν την συκοφαντία και τις ανακρίβειες για να στρεψουν τον κόσμο που δεν γνωρίζει, εναντίον των κυνηγών, ακόμα και με χονδροειδέστατα ψέματα!
Η κυνηγετική περίοδος αρχίζει περί τα τέλη Αυγούστου και τελειώνει τον Φεβρουάριο.
Οσο για τα σκυλια που «έχουν πεί πολλοί κυνηγοί ότι είναι καλος στοχος στο σημάδι»΄ μόνο ένας παντελώς άσχετος με το κυνήγι θα μπορούσε να πει τόσο χονδροειδες ψέμα.
Η ευχαρίστηση που αυτή η δραστηριότητα προσφέρει στον κυνηγό ή ψαρά, είναι ευτυχής κατάληξη μιας ολόκληρης διαδικασίας η οποία ξεκινάει απο την απόκτηση δεξιοτήτων αλλά και γνώσεων για το θήραμα, τον σχεδιασμό, την προετοιμασία, το ψάξιμο, την γνώση της περιοχής, την εύρεση, το να μην σε καταλάβει ώστε να καταφέρεις να το προσεγγίσεις κλπ, κλπ μέχρι το τελικό αποτέλεσμα που είναι η θανάτωση του ζώου.
Γι αυτό και οι κυνηγοι δεν θέλουν να κυνηγουν "κοτετσίσιο" θήραμα σε ρεζέρβες.
(Διότι αυτά τα θηράματα που εκτρέφονται, δεν φοβούνται τον άνθρωπο, δεν είναι πονηρεμένα ούτε έχουν λόγω πείρας αποκτήσει την ικανότητα να γλυτώνουν από τους εχθρούς τους.)
Αυτά όλα μαζί είναι που κάνουν το κυνήγι συναρπαστικό και όχι ο φόνος καθεαυτός όπως θελουν κάποιοι να πιστεύουν ή να αποδείξουν.
Πολύ τακτικά ακούω το επιχείρημα «φωτογράφησέ ή παρατήρησέ τα αντι να τα σκοτώνεις»
Συμφωνώ ότι υπάρχουν και ομοιότητες μεταξύ φωτογραφίας ή παρατήρησης και κυνηγιού. Αλλά δεν είναι καθόλου το ίδιο πράγμα.
Η φωτογράφιση, εφ όσον είναι επιλογή αντι του κυνηγιού,είναι παρενέργεια της αστικής ζωής και όχι δείγμα πολιτισμού, όπως πολλοί θελουν να το παρουσιάσουν.
Είναι ένα υποκατάστατο που δεν μπορεί να προσφέρει όλες τις συγκινήσεις που προσφέρει αυτό το οποίο προσπαθεί να υποκαταστήσει .
Η οδήγηση στο Playstation ή ακόμα και ο καλύτερος εξομοιωτής δεν είναι δυνατόν να προφέρει ουτε καν να πλησιάσει τις συγκινήσεις της πραγματικης οδήγησης.
Και τα δύο είναι υποκατάστατα διότι και στα δύο απουσιάζουν οι συγκινήσεις που δίνουν τα διάφορα ένστικτα του ανθρώπου.
Στο μεν playstation η αίσθηση του κινδύνου και πώς θα τον αποφύγεις κινούμενος στα όρια, στη δε φωτογραφία η ευχαρίστηση που προσφέρει το ένστικτο της καταβολής του θηράματος.
Το να μην κυνηγάει ενα σαρκοφάγο ή παμφάγο όν και να του παρέχεται η τροφή έτοιμη, όπως επίσης και να κατακρίνεται ή να νοιώθει τύψεις για την ικανοποίηση που του προσφέρει το κυνήγι, είναι εκτροπή από την φύση του, δεν είναι δείγμα πολιτισμού.
Ενώ το να κυνηγά ή να ψαρεύει μόνο νόμιμα είναι δείγμα πολιτισμού.
Η ενστασή μου είναι στο γεγονός ότι θεωρείται δείγμα πολιτισμού το να σφάζει ό άλλος το αρνί και εμεις μόνο να γυρνάμε τη σούβλα, ενώ όποιος το θεωρεί κατι φυσικό και το κάνει μόνος του έχει κατακριτέα ένστικτα και είναι απολίτιστος.
Οσο για το θέμα της αγάπης για την φύση σαφώς και δεν πρέπει να την μονοπωλουν οι κυνηγοί μόνο, ούτε όμως και οι αντικυνηγοι. Παρ ότι οι κυνηγοί σαφώς την απολαμβάνουν και την γνωρίζουν περισσότερο.