I.Kyveli, ένα θα σου πώ: Τον πρώτο μήνα στο καινούριο σπίτι άφηνα το Ρας να απολαύσει τον κήπο. Βγαίναμε, τρέχαμε, παίζαμε, έβγαινε και μόνος του κι όλα καλά (ψιτ, πέρα από τις βόλτες, ε!). Και τι που γάυγιζε στους περαστικούς, δεν το κούναγε από τον κήπο. Είχε δει κι είχε βρεί τα αδύνατα σημεία της περίφραξης αλλά δεν είχε διανοηθεί να βγεί απ'έξω. Ειδικά όσο ήμουν στην τσίτα και ανησυχούσα γι'αυτό. Μέχρι που το'χα σιγουράκι ότι όλα είναι ασφαλή και για τον σκύλο μου και για τους γείτονες.
Αμ, δε! Υπολόγιζα χωρίς την... αδέσποτη! Αυτή, μετά από τον πρώτο πρώτο καιρό που απλά μας συνόδευε στη βόλτα, μετά άρχισε να μπαινοβγαίνει στον κήπο. Ε, και το δικό μου το χαϊβάνι, μια-δύο-τρείς, το έπιασε το νόημα και κατάλαβε ότι μπορεί να μπαινοβγαίνει κι αυτός. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν το είχα καταλάβει εγώ, μέχρι που μπροστά στα μάτια μου,με παράτησε συξυλη, βγήκε έξω και έκοψε τη χολή σε μια κυριούλα. Πήγε και της γαύγισε, πολύ πολύ άγρια και όρμισε στην φούστα της. Στα πρόθυρα ανακοπής η κυριούλα, πολλαπλά εγκεφαλικά εγώ... Με έβρισε... Με τα χίλια δίκια της... Το βρίσιμο λίγο με πείραξε... Αυτό που με πείραξε πολύ ήταν το συναίσθημα του φόβου. Και αυτού που ένιωσα και αυτού που προκάλεσα...
Προφανώς η ευθύνη είναι δική μου. Και, ειλικρινά, προσπάθησα να μην ξανασυμβεί. Κι όμως ο Ρας έχει ξανακαταφέρει να δραπετεύσει. Κι ενώ είμαι στο σπίτι κι ενώ λείπω! Φαντάζεσαι τι είναι να γυρνάς και να βλέπεις την μπαλκονόπορτά σου ανοικτή και το σκύλο σου να τριγυρνάει στη γειτονιά? Αυτό δείχνει έλλειψη υπευθυνότητας από μέρους μου? Σίγουρα! Δείχνει ανευθυνότητα? Δεν μπορώ να κρίνω αντικειμενικά, αλλά από τη στιγμή που προσπαθώ να βρώ κάποια λύση στο πρόβλημά μου αυτό, δεν το βλέπω ακριβώς σαν ανευθυνότητα. Πιό πολύ σαν ανεπάρκειά μου το βλέπω. Αλλά προσπαθώ! Αυτό είναι και το πιό βασικό! Προσπαθώ...
Θα μου πεις, γιατί δεν τα είχα γράψει πιό μπροστά όλα αυτά? Ίσως λόγω διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας... Ίσως γιατί φοβόμουν, εν μέρει, κι εγώ μη βρεθώ κρινόμενη... Υπάρχουν κάποιοι πάντως, που ξέρουν ότι υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Άνθρωποι που θα με ακούσουν, θα με καταλάβουν, θα με κράξουν, θα με συμβουλεύσουν .. Και ναι, ο Ρας δεν έχει πρόβλημα με κάθε άντρα που θα συναντήσει(όπως ο Jimmy), ούτε με κάθε γυναίκα ούτε με κάθε παιδί. Αλλά επειδή υπάρχουν άτομα, που για λόγους που δεν έχω καταλάβει πλήρως, του γυρίζουν το μάτι ανάποδα, καταλαβαίνεις ότι το να έχει την δυνατότητα να σεργιανίσει, μακράν απέχει από απλή παρασπονδία. Μέχρι τώρα έχουμε υπάρξει τυχεροί..
Έχω γράψει πολλές φορές ότι έχω κάνει πολλά λάθη με το σκύλο μου. Δεν έχω γράψει όμως συγκεκριμένα ποια λάθη είναι αυτά γιατί... Να... Όταν πάμπολλα θέματα έχουν συζητηθεί, ορισμένα από αυτά μάλιστα διεξοδικά... Όταν από τα γραφόμενα νιώθω ότι αυτοί που θα διαβάσουν το πόστ μου έχουν τον super wow σκύλο, με τη σωστή κοινωνικοποίηση, τη σωστή ανατροφή, τη σωστή εκπαίδευση και είναι οι ίδιοι οι σωστοί χειριστές... Ε, τότε, τα κρατάω πιο...prive και το προσπαθώ αλλιώς... Ίσως γι'αυτό έχω πεί στο παρελθόν, και το πιστεύω ακόμα, ότι καλό είναι να μην κρίνουμε μόνο από αυτό που βλέπουμε γραμμένο... Γιατί μπορεί κάποιους να αδικήσουμε και κάποιους να τους υπερεκτιμήσουμε... Ας συμβουλεύουμε μόνο, όταν νομίζουμε ότι μπορούμε.
edit: πω πω... τι σεντόνι άπλωσα...
