Δεν ήταν πάνω στο πάγκο, ήταν σε ένα μεταλικό διχτάκι μέσα στον νεροχύτη για να ξεπαγώσει...Στο τέλος θα τα κρεμάω με τσιγγέλια από το ταβάνι..
Νέος σκύλος, καθόλου μόνος, οργιάζει!
- Thread starter l.Kyveli
- Ημερομηνία δημιουργίας
Eίχα δει σε μία εκπομπή του Cesar Millan σχετικά με σκύλο με παρόμοιο πρόβλημα αυτό που έκανε είναι να έχει μια ομάδα συνεργατών του στον δρόμο εντελώς ξένοι με το σκύλο και να του δίνουν λιχουδιές όποτε άρχιζε εκείνος να αντιδρά επιθετικά..Σιγά σιγά κόπηκε η κακή αυτή συμπεριφορά.
Ο Τζίμης ενώ δεν του έλειψε κοινωνικοποίηση εφόσον μεγάλωσε σε ένα πάρκο με σκύλους και ανθρώπους λόγω των κακών εμπειριών που είχε δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι η κοινωνικοποίηση μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο με θετικές εμπειρίες. Και για αυτό και το παράξενο είναι ότι δεν βγάζει επίθεση αν μπουμε σε ένα μαγαζί, ή σε ένα χώρο με πολλούς ανθρώπους αλλά μόνο στον δρόμο γιατί εκεί είχε κακοποιηθεί προφανώς από διαφόρους.
Σκεφτόμουν να μοιράσω λιχουδιές στους περαστικούς αλλά δεν ρισκάρω κανένα δάγκωμα.
Ο Τζίμης ενώ δεν του έλειψε κοινωνικοποίηση εφόσον μεγάλωσε σε ένα πάρκο με σκύλους και ανθρώπους λόγω των κακών εμπειριών που είχε δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι η κοινωνικοποίηση μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο με θετικές εμπειρίες. Και για αυτό και το παράξενο είναι ότι δεν βγάζει επίθεση αν μπουμε σε ένα μαγαζί, ή σε ένα χώρο με πολλούς ανθρώπους αλλά μόνο στον δρόμο γιατί εκεί είχε κακοποιηθεί προφανώς από διαφόρους.
Σκεφτόμουν να μοιράσω λιχουδιές στους περαστικούς αλλά δεν ρισκάρω κανένα δάγκωμα.
Τελικά αγοράσαμε το atlas car της ferplast, μπήκε στοπορτ μπαγκάζ αλλά με ριγμένα τα πίσω καθίσματα γιατί είναι τεράστιο, χωράνε 2 σκυλιά μεγέθους λαμπραντορ μέσα.
Σήμερα το δοκίμασε ο Τζιμάκος! Δεν του άρεσε καθόλου φυσικά, δεν μπορούσε πια να πηδάει ελεύθερος σε όλο το αυτοκίνητο, να ανεβαίνει πάνω στο κεφάλι μου ούτε να γαυγίζει ΟΛΟΥΣ τους περαστικούς! Στον γυρισμό αρνήθηκε να μπει, κάθισε στο πεζοδρόμιο και με κοιτούσε με ύφος εγώ εδώ μέσα forget it!!!! αλλά τον πήρα αγκαλιά και μπήκε ! Την επόμενη φορά θα έχω ζαμπονάκι μαζί που το λατρεύει και σιγά σιγά θα το συνηθίσει. Σωθήκαμε!
Σήμερα το δοκίμασε ο Τζιμάκος! Δεν του άρεσε καθόλου φυσικά, δεν μπορούσε πια να πηδάει ελεύθερος σε όλο το αυτοκίνητο, να ανεβαίνει πάνω στο κεφάλι μου ούτε να γαυγίζει ΟΛΟΥΣ τους περαστικούς! Στον γυρισμό αρνήθηκε να μπει, κάθισε στο πεζοδρόμιο και με κοιτούσε με ύφος εγώ εδώ μέσα forget it!!!! αλλά τον πήρα αγκαλιά και μπήκε ! Την επόμενη φορά θα έχω ζαμπονάκι μαζί που το λατρεύει και σιγά σιγά θα το συνηθίσει. Σωθήκαμε!
Νυχτοπερπατήματα!
Χθες το βράδυ παίρνει ο άντρας μου τον Έλβις με τον Τζιμάκο για βόλτα.
Ξεκινάνε μια χαρά εώς ότου εμφανίζεται μια κυρία με ένα σκυλάκι..Αρχίζουν οι κοπροι τις συνηθισμένες βλακείες και ξαφνικά με μια κίνηση ματ ο Τζιμάκος αρχίζει την οπισθεν και φεύγει από το κολλάρο σαν κύριος...
Τρέχει προς την κυρία με τον σκυλο και από πίσω ο άντρας μου αλλά ο Έλβις είχε άλλη άποψη, στρογγυλοκάθησε με το στόμα ορθάνοιχτο να παρακολουθήσει τις περιπέτειες του συνέταιρου..:roll: Ο Τζίμης περιέργως μυρίζει τον σκύλο και συνεχίζει να τρέχει προς άλλη κατεύθυνση..
Ο άντρας μου σταματάει το κυνηγητό που ήταν άλλωστε δύσκολο με τον άλλον τον μπούρδα τον Έλβις και ξαφνικά βλέπει τον Τζιμάκο να τον πλησιάζει μόνος του και να αρχίζει να περπατάει χωρίς λουρί δίπλα του κύριος! :cura: Εκανε 50 μέτρα έτσι για να μην τον αγριέψει και μετά του πέρασε το λουρί με τον Τζίμη απόλυτα σύμφωνο...Την γλυτώσαμε και χθες..
Απο σήμερα πάλι δερμάτινος πνίχτης από τον οποίο δεν μπορεί να αποδράσει.
Χθες το βράδυ παίρνει ο άντρας μου τον Έλβις με τον Τζιμάκο για βόλτα.
Ξεκινάνε μια χαρά εώς ότου εμφανίζεται μια κυρία με ένα σκυλάκι..Αρχίζουν οι κοπροι τις συνηθισμένες βλακείες και ξαφνικά με μια κίνηση ματ ο Τζιμάκος αρχίζει την οπισθεν και φεύγει από το κολλάρο σαν κύριος...
Τρέχει προς την κυρία με τον σκυλο και από πίσω ο άντρας μου αλλά ο Έλβις είχε άλλη άποψη, στρογγυλοκάθησε με το στόμα ορθάνοιχτο να παρακολουθήσει τις περιπέτειες του συνέταιρου..:roll: Ο Τζίμης περιέργως μυρίζει τον σκύλο και συνεχίζει να τρέχει προς άλλη κατεύθυνση..Ο άντρας μου σταματάει το κυνηγητό που ήταν άλλωστε δύσκολο με τον άλλον τον μπούρδα τον Έλβις και ξαφνικά βλέπει τον Τζιμάκο να τον πλησιάζει μόνος του και να αρχίζει να περπατάει χωρίς λουρί δίπλα του κύριος! :cura: Εκανε 50 μέτρα έτσι για να μην τον αγριέψει και μετά του πέρασε το λουρί με τον Τζίμη απόλυτα σύμφωνο...Την γλυτώσαμε και χθες..
Απο σήμερα πάλι δερμάτινος πνίχτης από τον οποίο δεν μπορεί να αποδράσει.
Ο Τζιμάκος είναι σε σύγχιση ακόμη. Η πρώτη του αυθόρμητη ενέργεια είναι να αποδράσει αλλά μετά φαίνεται σου λέει που πάω αφού η αγέλη μου είναι εδώ. Ουσιαστικά μόνος του γύρισε! Θα είχαμε ολονύχτια επιχείρηση διάσωσης αν δεν είχε γυρίσει μονος!Τα έχουνε βρει μεταξύ τους οι άνδρες σου μου φαίνεται
Ευτυχώς που δεν ήσουν εσύ γιατί φαντάζομαι το εγκεφαλικό δεν το γλύτωνες!!
Στη θέση του δλδ, (του άντρα σου)εγώ δεν θα το γλύτωνα!!!
Καλύτερα το δερμάτινο πνίχτη γιατί είναι αλητάμπουρες και ο νους τους είναι στη....δραπέτευση!!!Κι εγώ τα ίδια τραβούσα με τον δικό μου πριν του φορέσω το πνίχτη!
Τα τραβάει η....αλητεία τα άτιμα!!!
Ενώ οΕλβις που είναι παιδί απο σπίτι,ήταν κύριος!!!
Πάλι καλά που γύρισε αμέσως,ευτυχώς!
Στη θέση του δλδ, (του άντρα σου)εγώ δεν θα το γλύτωνα!!!
Καλύτερα το δερμάτινο πνίχτη γιατί είναι αλητάμπουρες και ο νους τους είναι στη....δραπέτευση!!!
Κι εγώ τα ίδια τραβούσα με τον δικό μου πριν του φορέσω το πνίχτη!Τα τραβάει η....αλητεία τα άτιμα!!!
Ενώ οΕλβις που είναι παιδί απο σπίτι,ήταν κύριος!!!
Πάλι καλά που γύρισε αμέσως,ευτυχώς!
Είμαι και σε κρίσιμη ηλικία και τέτοιες συγκινήσεις μπορεί να είναι και μοιραίες!!!Ευτυχώς που δεν ήσουν εσύ γιατί φαντάζομαι το εγκεφαλικό δεν το γλύτωνες!!
aja1:Σε καταλαβαίνω απόλυτα Μυρτώ μου!!!Είμαι και σε κρίσιμη ηλικία και τέτοιες συγκινήσεις μπορεί να είναι και μοιραίες!!!
Κι εγώ το ίδιο....
Νέες περιπέτειες..
Δίπλα στον υπολογιστη μου έχω ένα γυάλινο ρόδι, δώρο από την ξέρει πoιά , που στιγμές σαν την σημερινή το κοιτάζω και μου δίνει κουράγιο
Αλλά ας σας διηγηθώ και την σημερινή περιπέτεια του Τζιμάκου, ώστε αν καμιά μέρα σταματήσω να μπαίνω στο φόρουμ να ξέρετε το λόγο.
Ξεκίνησαμε χαρούμενοι και οι δυό το πρωί για το πάρκο. Εφοδιάστηκα με λιχουδιές και μπαλάκι και φτάσαμε στο σκυλόπαρκο από όπου τον μάζεψα τρείς μήνες πριν. Κλείσαμε την πορτούλα και αρχίσαμε το παιχνίδι, μόνοι μας πάντα εννοείται.
Μπαλάκι, και agility, με λιχουδίτσες του μάθαινα να ανεβαίνει και να κατεβαίνει από τα ξύλινα όργανα που έχει το πάρκο. Περνούσαμε ωραία και είχαμε επαφή, πέρασε ένας σκύλος απέξω λύσαξε βέβαια λίγο, αλλά μετά γυρίσαμε στο παιχνίδι μας..
Μετά από λίγο περνάει μια κυρία με έναν γ.π. στο λουρί,και μου λέει μόλις γυρίσω από την βόλτα θα μπορέσω να τον βάλω λίγο μέσα, όχι της λέω αλλά θα φύγουμε εμείς , παίζαμε ώρα έτσι κι αλλιώς, και δεν θα υπάρχει πρόβλημα..
Ο Τζίμης γαύγιζε στο γ.π. , εγώ γύρισα να βρω την μπαλίτσα να συνεχίσουμε το παιχνίδι μας όταν ξαφνικά ακούω φωνές γυρνάω το κεφάλι και βλέπω τον Τζίμη έξω να τρέχει πίσω από το γ.π.
Δεν υπάρχουν λόγια να σας περιγράψω πως ένοιωσα..Είχε πηδήξει τον φράχτη και είχε φύγει μέσα σε ένα δευτερόλεπτο και έτρεχε πίσω της...Σαν τρελή πετάχτηκα έξω..δεν έγινε τίποτα ιδιαίτερο με τον γ.π. γιατί εντωμεταξύ έμπαινε ένας άνθρωπος στο πάρκο και στράφηκε σ'αυτόν...άρχισε να πηδάει πάνω του με επιθετικό στυλ και να του αρπάζει τα ρούχα αυτός να με βρίζει και εγώ να προσπαθώ να πιάσω τον σκύλο..¨Ηταν πολύ όμορφα, το ψιλόβροχο, τα βρισίδια του κυρίου, το εγκεφαλικό που παραμόνευε και ο Τζίμης στο στοιχείο του...
Αφού άφησε τον κύριο μπήκε στο γηπεδάκι που υπάρχει δίπλα στο σκυλόπαρκο για Jogging και ευτυχώς δεν υπήρχε κανείς άντρας εκεί..οπότε συνέχισε τρέχοντας προς έναν υπάλληλο του Δήμου..α ξέχασα να πω πως γύρισε ξανά και επιτέθηκε στον ίδιο περαστικό ο οποίος όπως είναι φυσικό με απειλούσε με μήνυσεις.
Ο υπάλληλος του Δήμου κατάλαβε τι γινόταν όταν του ειπα ότι πήδηξε τον φράχτη και έτσι δεν άκουσα και άλλα βρισίδια αλλά με κοιτούσε με κατανόηση και λύπηση θα μπορούσε να πει κανείς..
Βέβαια όπως είναι φυσικό ο Τζίμης μετά από τόσο τρέξιμο και τόσες δραστηριότητες του ήρθε να χ...ει οπότε καθώς πήρε την γνωστή σε όλους μας πόζα έβγαλα από την τσέπη μου τις λιχουδιές και στάθηκε για 2 δεύτερα ακίνητος όπου και του φόρεσα τον οδηγό...
Δεν μπορώ να σας περιγράψω ούτε την αγωνία μου όσο έτρεχα πίσω του, και τον φόβο μου για ποιόν θα δαγκώσει, για το μόνο που αισθανόμουν παρηγοριά είναι ότι δεν δαγκώνει ακριβώς αλλά αρπάζει μανίκια και ρούχα χωρίς να κάνει ζημιά, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία στην προκειμένη περίπτωση..
Αυτή τη στιγμή πρέπει να έχω πιεση...
Δίπλα στον υπολογιστη μου έχω ένα γυάλινο ρόδι, δώρο από την ξέρει πoιά
, που στιγμές σαν την σημερινή το κοιτάζω και μου δίνει κουράγιο Αλλά ας σας διηγηθώ και την σημερινή περιπέτεια του Τζιμάκου, ώστε αν καμιά μέρα σταματήσω να μπαίνω στο φόρουμ να ξέρετε το λόγο.
Ξεκίνησαμε χαρούμενοι και οι δυό το πρωί για το πάρκο. Εφοδιάστηκα με λιχουδιές και μπαλάκι και φτάσαμε στο σκυλόπαρκο από όπου τον μάζεψα τρείς μήνες πριν. Κλείσαμε την πορτούλα και αρχίσαμε το παιχνίδι, μόνοι μας πάντα εννοείται.
Μπαλάκι, και agility, με λιχουδίτσες του μάθαινα να ανεβαίνει και να κατεβαίνει από τα ξύλινα όργανα που έχει το πάρκο. Περνούσαμε ωραία και είχαμε επαφή, πέρασε ένας σκύλος απέξω λύσαξε βέβαια λίγο, αλλά μετά γυρίσαμε στο παιχνίδι μας..
Μετά από λίγο περνάει μια κυρία με έναν γ.π. στο λουρί,και μου λέει μόλις γυρίσω από την βόλτα θα μπορέσω να τον βάλω λίγο μέσα, όχι της λέω αλλά θα φύγουμε εμείς , παίζαμε ώρα έτσι κι αλλιώς, και δεν θα υπάρχει πρόβλημα..
Ο Τζίμης γαύγιζε στο γ.π. , εγώ γύρισα να βρω την μπαλίτσα να συνεχίσουμε το παιχνίδι μας όταν ξαφνικά ακούω φωνές γυρνάω το κεφάλι και βλέπω τον Τζίμη έξω να τρέχει πίσω από το γ.π.
Δεν υπάρχουν λόγια να σας περιγράψω πως ένοιωσα..Είχε πηδήξει τον φράχτη και είχε φύγει μέσα σε ένα δευτερόλεπτο και έτρεχε πίσω της...Σαν τρελή πετάχτηκα έξω..δεν έγινε τίποτα ιδιαίτερο με τον γ.π. γιατί εντωμεταξύ έμπαινε ένας άνθρωπος στο πάρκο και στράφηκε σ'αυτόν...άρχισε να πηδάει πάνω του με επιθετικό στυλ και να του αρπάζει τα ρούχα αυτός να με βρίζει και εγώ να προσπαθώ να πιάσω τον σκύλο..¨Ηταν πολύ όμορφα, το ψιλόβροχο, τα βρισίδια του κυρίου, το εγκεφαλικό που παραμόνευε και ο Τζίμης στο στοιχείο του...
Αφού άφησε τον κύριο μπήκε στο γηπεδάκι που υπάρχει δίπλα στο σκυλόπαρκο για Jogging και ευτυχώς δεν υπήρχε κανείς άντρας εκεί..οπότε συνέχισε τρέχοντας προς έναν υπάλληλο του Δήμου..α ξέχασα να πω πως γύρισε ξανά και επιτέθηκε στον ίδιο περαστικό ο οποίος όπως είναι φυσικό με απειλούσε με μήνυσεις.
Ο υπάλληλος του Δήμου κατάλαβε τι γινόταν όταν του ειπα ότι πήδηξε τον φράχτη και έτσι δεν άκουσα και άλλα βρισίδια αλλά με κοιτούσε με κατανόηση και λύπηση θα μπορούσε να πει κανείς..
Βέβαια όπως είναι φυσικό ο Τζίμης μετά από τόσο τρέξιμο και τόσες δραστηριότητες του ήρθε να χ...ει οπότε καθώς πήρε την γνωστή σε όλους μας πόζα έβγαλα από την τσέπη μου τις λιχουδιές και στάθηκε για 2 δεύτερα ακίνητος όπου και του φόρεσα τον οδηγό...
Δεν μπορώ να σας περιγράψω ούτε την αγωνία μου όσο έτρεχα πίσω του, και τον φόβο μου για ποιόν θα δαγκώσει, για το μόνο που αισθανόμουν παρηγοριά είναι ότι δεν δαγκώνει ακριβώς αλλά αρπάζει μανίκια και ρούχα χωρίς να κάνει ζημιά, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία στην προκειμένη περίπτωση..
Αυτή τη στιγμή πρέπει να έχω πιεση...
Παντως οφειλεις να παραδεχτεις οτι με τον Τζιμακο δεν πληττεις ποτε!
Διαβαζω ολα τα θεματα σου με το μουργο με μεγαλη αφοσιωση και μου κανει εντυπωση η υπομονη σου και η επιμονη σου! Νομιζω οτι πρεπει να εισαι λιγο πιο αυστηρη και μηπως να χρησιμοποιησεις για λιγο καιρο τον ιμαντα, οχι τιποτα αλλο αλλα για να γλυτωσεις τυχον μηνυσεις και εγκεφαλικα!
Διαβαζω ολα τα θεματα σου με το μουργο με μεγαλη αφοσιωση και μου κανει εντυπωση η υπομονη σου και η επιμονη σου! Νομιζω οτι πρεπει να εισαι λιγο πιο αυστηρη και μηπως να χρησιμοποιησεις για λιγο καιρο τον ιμαντα, οχι τιποτα αλλο αλλα για να γλυτωσεις τυχον μηνυσεις και εγκεφαλικα!
Κοίτα η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι δεν ξαναπαίζει ελεύθερος ποτέ..μετά όμως σκέφτηκα κι εγώ έναν ιμάντα, τον πιο μεγάλο που υπάρχει και σκυλόπαρκο..Πραγματικά αυτός δεν φταίει αλλά το σημερινό ήταν μεγάλο σοκ για μένα.Παντως οφειλεις να παραδεχτεις οτι με τον Τζιμακο δεν πληττεις ποτε!
Διαβαζω ολα τα θεματα σου με το μουργο με μεγαλη αφοσιωση και μου κανει εντυπωση η υπομονη σου και η επιμονη σου! Νομιζω οτι πρεπει να εισαι λιγο πιο αυστηρη και μηπως να χρησιμοποιησεις για λιγο καιρο τον ιμαντα, οχι τιποτα αλλο αλλα γι να γλυτωσεις τυχον μυνησεις και εγκεφαλικα!
Eνώ γνωρίζεις ότι υπάρχει ένα βασικό θέμα με τον Τζίμυ, εξακολουθείς να κάνεις ένα βασικό λάθος!
Εξακολουθείς να τον αφήνεις ελεύθερο, εκτός οδηγού!
Εγώ αν ήμουν στην θέση σου δεν θα τον άφηνα χωρίς οδηγό ούτε μισό δευτερόλεπτο!
Αν θες να τρέξει μόνος του πάρε είτε flexi, είτε ιμάντα....
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, κάποια στιγμή μπορεί να γίνει κατι σοβαρό και να τρέχεις...
Εξακολουθείς να τον αφήνεις ελεύθερο, εκτός οδηγού!
Εγώ αν ήμουν στην θέση σου δεν θα τον άφηνα χωρίς οδηγό ούτε μισό δευτερόλεπτο!
Αν θες να τρέξει μόνος του πάρε είτε flexi, είτε ιμάντα....
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, κάποια στιγμή μπορεί να γίνει κατι σοβαρό και να τρέχεις...
Φοίβο δεν ξέρω αν το έκανα κατανοητό στο ποστ μου αλλά ήταν ελεύθερος σε περιφραγμένο χώρο.
Καλά...ο συγκεκριμένος "περιφραγμένος" χώρος είναι για πολλά γέλια.
Πόσο είναι ο φράκτης; Ενα μέτρο; Μη σου πω ότι κι εσύ πηδάς άνετα από εκεί.
Μην τον ξαναφήσεις λυτό. Ποτέ και πουθενά.
