Τζιμάκος και στρες στη βόλτα
- Thread starter l.Kyveli
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ε κι αν φάω και καμιά τούμπα και πέσω από τη γέφυρα θα με βγάλει από το ποτάμι ο Έλβις σαν πάπια
Μεταξύ μας, μεγάλη υπόθεση η "γέφυρα"...
Και ας θυμόμαστε: Οσο πιο "σκληρή" (ή αυστηρή) είναι η διόρθωση... και, αφού πάρουμε την υποταγή... τόσο πιο έντονη και θερμή (και σε τόνο και σε ένταση χαδιού και σε διάρκεια) πρέπει να είναι η "γέφυρα" - επιβράβευση...
Υ.Γ. Διευκρίνηση: Μιλώντας, τουλάχιστον, για τις "δικές μου" φυλές...
Όπως αναφέρεται και στο θέμα που έβαλε ο Δημήτρης πρέπει να ξέρεις πολύ καλά πως θα το κάνεις αυτό μην μπερδέψεις τον σκύλο.
Κατι άλλο που κάνει ο Τζιμάκος τον τελευταίο καιρό. Επιτίθεται και στους επισκέπτες άντρες. Στην αρχή απλά γρύλιζε αλλά μόλις έβλεπε ότι ήταν φίλοι μας τους δεχόταν, τους παρατηρούσε βέβαια επίμονα αλλά δεν έδειχνε κακές διαθέσεις.
Τις μέρες αυτές που μπαίνουν εργάτες σπίτι μας λόγω επισκευών δείχνει άγριες διαθέσεις. Σήμερα μάλιστα επειδή ο άνθρωπος που είναι εδώ και έχει δικό του σκύλο και ξέρεις από σκύλους άφησα τον Τζιμάκο εκτός κρέιτ να τον μυρίσει μετά από δική του επιθυμία, τον μύρισε και μετά τον γρύλισε ανέβηκε πάνω του και του ρίχνε μικρές δαγκωματιές, σαν να τον απέτρεπε από το να μετακινηθεί και άλλο στο σπίτι.
Νομίζω πως όσο περισσότερο νοιώθει σαν στο σπίτι του τόσο πιο προστατευτικός γίνεται.
Δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο , τον μάζεψα και τον έβαλα στο κρέιτ. Δεν ξέρω αν έκανα λάθος χειρισμό. Το ότι είναι territorial o σκύλος αυτός το ήξερα και από το πάρκο όπου φυλούσε την περιοχή του. Δεν θεωρώ ότι είναι σωστό όμως και να τον απομονώνω όταν έρχεται κάποιος σπίτι γιατί θα του ενισχύσω ίσως την επιθετικότητα;
Κατι άλλο που κάνει ο Τζιμάκος τον τελευταίο καιρό. Επιτίθεται και στους επισκέπτες άντρες. Στην αρχή απλά γρύλιζε αλλά μόλις έβλεπε ότι ήταν φίλοι μας τους δεχόταν, τους παρατηρούσε βέβαια επίμονα αλλά δεν έδειχνε κακές διαθέσεις.
Τις μέρες αυτές που μπαίνουν εργάτες σπίτι μας λόγω επισκευών δείχνει άγριες διαθέσεις. Σήμερα μάλιστα επειδή ο άνθρωπος που είναι εδώ και έχει δικό του σκύλο και ξέρεις από σκύλους άφησα τον Τζιμάκο εκτός κρέιτ να τον μυρίσει μετά από δική του επιθυμία, τον μύρισε και μετά τον γρύλισε ανέβηκε πάνω του και του ρίχνε μικρές δαγκωματιές, σαν να τον απέτρεπε από το να μετακινηθεί και άλλο στο σπίτι.
Νομίζω πως όσο περισσότερο νοιώθει σαν στο σπίτι του τόσο πιο προστατευτικός γίνεται.
Δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο , τον μάζεψα και τον έβαλα στο κρέιτ. Δεν ξέρω αν έκανα λάθος χειρισμό. Το ότι είναι territorial o σκύλος αυτός το ήξερα και από το πάρκο όπου φυλούσε την περιοχή του. Δεν θεωρώ ότι είναι σωστό όμως και να τον απομονώνω όταν έρχεται κάποιος σπίτι γιατί θα του ενισχύσω ίσως την επιθετικότητα;
Ίσως αν δουλεύατε με λουρί όταν έρχονται επισκέπτες για να έχετε και την δυνατότητα της διόρθωσης? Και μόλις ηρεμεί να του δίνουν λιχουδιά ωστε να τους δει θετικά? Και σιγά σιγά να κερδίζει την ελευθερία του.
Δεν νομίζω να γίνει ποτέ φιλικός με τους άντρες αλλά τουλάχιστον να ξέρει πως πρέπει να συμπεριφαίρεται ήρεμα για το καλο και των δυο σας.
Δεν νομίζω να γίνει ποτέ φιλικός με τους άντρες αλλά τουλάχιστον να ξέρει πως πρέπει να συμπεριφαίρεται ήρεμα για το καλο και των δυο σας.
Last edited:
Αποφάσισα να χαλαρώσω γενικά με το θέμα Τζιμάκος. Ο σκύλος είναι αυτός που είναι και επιδέχεται βελτίωσης αλλά με αργούς ρυθμούς για πολλούς λόγους.
Πρώτον, πέρασε και τις δύο περιόδους φόβου στον δρόμο, έχοντας την αποκλειστική ευθύνη του εαυτού του. Το ότι έμεινε ζωντανός δείχνει την εξυπνάδα του και την ικανότητα του να επιβιώνει κάτω από σκληρές συνθήκες.
Δεύτερον, σαν αρχή γνωρίζω ότι οτιδήποτε αρνητικό αποκτήσει ο σκύλος μας, χρειάζεται ο διπλάσιος χρόνος για να διορθωθεί από αυτόν που χρειάστηκε για να εδραιωθεί ,
Τρίτον, κάποιες κληρονομικές καταβολές που δεν γνωρίζουμε μπορεί να συμβάλουν στην προσωπικοτητα που έχει.
Το γεγονός ότι παρόλα όσα αρνητικά έχω δει στην συμπεριφορά του είναι ένας σκύλος που μας δέχτηκε σαν αγέλη του αμέσως, και που από εμάς θα δεχτεί τα πάντα, από το πιο μικρό όπως να του καθαρίσω τα αφτιά, να τον βουρτσίσω, να του ψάξω την κοιλιά, μέχρι πιο σοβαρά όπως να τον βάλω με το ζόρι σε ένα box κλπ κλπ για μένα μετράει πάρα πολύ και δεν θα παραιτηθώ ποτέ από το να προσπαθώ για αυτόν.
Επιπλέον, όπως και να το κάνουμε ο σκύλος είναι φύλακας ! Και είμαι περήφανη για αυτό
Πρώτον, πέρασε και τις δύο περιόδους φόβου στον δρόμο, έχοντας την αποκλειστική ευθύνη του εαυτού του. Το ότι έμεινε ζωντανός δείχνει την εξυπνάδα του και την ικανότητα του να επιβιώνει κάτω από σκληρές συνθήκες.
Δεύτερον, σαν αρχή γνωρίζω ότι οτιδήποτε αρνητικό αποκτήσει ο σκύλος μας, χρειάζεται ο διπλάσιος χρόνος για να διορθωθεί από αυτόν που χρειάστηκε για να εδραιωθεί ,
Τρίτον, κάποιες κληρονομικές καταβολές που δεν γνωρίζουμε μπορεί να συμβάλουν στην προσωπικοτητα που έχει.
Το γεγονός ότι παρόλα όσα αρνητικά έχω δει στην συμπεριφορά του είναι ένας σκύλος που μας δέχτηκε σαν αγέλη του αμέσως, και που από εμάς θα δεχτεί τα πάντα, από το πιο μικρό όπως να του καθαρίσω τα αφτιά, να τον βουρτσίσω, να του ψάξω την κοιλιά, μέχρι πιο σοβαρά όπως να τον βάλω με το ζόρι σε ένα box κλπ κλπ για μένα μετράει πάρα πολύ και δεν θα παραιτηθώ ποτέ από το να προσπαθώ για αυτόν.
Επιπλέον, όπως και να το κάνουμε ο σκύλος είναι φύλακας ! Και είμαι περήφανη για αυτό
Διάβασα όσα περισσότερα ποστ μπορούσα (είναι κ 8 σελίδες το θέμα).
Τον σκύλο δεν τον έχω δει από κοντά, αλλά για να το κάνει αυτό το πράγμα μόνο στους άντρες, μάλλον για ανασφάλεια μού κάνει κ όχι τόσο για φύλαξη.
Μάλιστα, διάβασα ότι έχει δαγκώσει κόσμο στο πάρκο, άρα δεν παίζει με μεζέδια κ άγνωστους -γι'αυτόν άντρες- να γίνει απευαισθητοποίηση.
Άρα, το άλλο που μένει είναι σεβασμός στο χειριστή κ αγνόηση των περαστικών, όποιοι κ αν είναι αυτοί...
Οπότε θέλει υπομονή, συνέπεια, καλή εκπαίδευση κ συνέπεια, συνέπεια, συνέπεια, μέχρι να το πάρει χαμπάρι ότι κ σε σένα πρέπει να είναι αγγελούδι κ όχι μόνο με τον άντρα σου (ίδιες βλακείες κάνει κ η Λώρα ώρες-ώρες -με τον Βασίλη είναι κυρία δηλ. κ με μένα γίνεται καγκούρω- κ της το κόβω μαχαίρι).
Αν δεν κάνω λάθος μένουμε στην ίδια περιοχή, οπότε ρώτησε τον εκπαιδευτή σου κ πες μας να συναντηθούμε κάπου.
Με τα άλλα ζώα πώς είναι;
Τον σκύλο δεν τον έχω δει από κοντά, αλλά για να το κάνει αυτό το πράγμα μόνο στους άντρες, μάλλον για ανασφάλεια μού κάνει κ όχι τόσο για φύλαξη.
Μάλιστα, διάβασα ότι έχει δαγκώσει κόσμο στο πάρκο, άρα δεν παίζει με μεζέδια κ άγνωστους -γι'αυτόν άντρες- να γίνει απευαισθητοποίηση.
Άρα, το άλλο που μένει είναι σεβασμός στο χειριστή κ αγνόηση των περαστικών, όποιοι κ αν είναι αυτοί...
Οπότε θέλει υπομονή, συνέπεια, καλή εκπαίδευση κ συνέπεια, συνέπεια, συνέπεια, μέχρι να το πάρει χαμπάρι ότι κ σε σένα πρέπει να είναι αγγελούδι κ όχι μόνο με τον άντρα σου (ίδιες βλακείες κάνει κ η Λώρα ώρες-ώρες -με τον Βασίλη είναι κυρία δηλ. κ με μένα γίνεται καγκούρω- κ της το κόβω μαχαίρι).
Αν δεν κάνω λάθος μένουμε στην ίδια περιοχή, οπότε ρώτησε τον εκπαιδευτή σου κ πες μας να συναντηθούμε κάπου.
Με τα άλλα ζώα πώς είναι;
Last edited:
Και με αρσενικά και με θηλυκά όταν είναι κυριαρχικά δεν τα πάει πολύ καλά.
Θα μιλήσω με τον εκπαιδευτή και θα σου στείλω pm. Εντωμεταξύ πάω στο άλλο thread που έχω ανοίξει για την αφεντομουτσουνάρα του να γράψω τις σημερινές περιπέτειες.
Όχι βέβαια. Απλά ηρέμησα εγώ πάνω από όλα και θα προσπαθήσω με υπομονή να το φτιάξουμε, αλλά δεν θα περιμένω θαύματα ούτε θα είμαι υπο το καθεστώς του στρές στις βόλτες μας.
Η εκπαίδευση συνεχίζεται και ο μικρός τα πάει πολύ καλά. Εγώ έτσι κι έτσι. Τι θέλω να πω. Έχουμε ελέγξει το γρύλισμα στους περαστικούς και την διάθεση να ορμήσει με μεγάλη επιτυχία. Επίσης και την τρέλα που τον πιάνει όταν βλέπει άλλο σκύλο στο λουρί ή ελεύθερο να πλησιάζει. Μέχρι και κοπλιμέντο πήραμε από πατέρα με παιδάκι που πλησίαζαν, είχα βάλει τον μούργο στο κάτσε και ο μπαμπάς μου είπε πωπω τι εκπαιδευμένος σκύλος!!! Καμάρωνα εγώ καμάρωνε και ο Τζιμάκος χωρίς να ξέρει το γιατί. Επίσης περνάμε από κήπο με σκύλο που χτυπιέται και καταφέρνουμε να περνάμε ήρεμοι..
Αυτό που χρειάζεται δουλειά από μέρους μου είναι το τράβηγμα. Όταν τον έχει ο εκπαιδευτης περπατάει σαν σκύλος υπόδειγμα, αφού εκνευρίζομαι και του λέω τράβα ρε αληταρά και τον εκπαιδευτή, τίποτα ο Τζιμάκος, κύριος. Εμένα με τραβάει ακόμα αλλά εφόσον ο σκύλος μπορεί θα μπορέσει και μαζί μου. Η βελτίωση άλλωστε είναι αισθητή.
Σήμερα το πρωί ερχόταν ο άντρας μου με τον Έλβις από μακριά κι εγώ ήμουν με τον Τζίμη στο κάτσε και περιμέναμε. Δεν το πίστευαν τα μάτια τους, πλησίασε, ο Έλβις έκανε τις βλακείες του και ο Τζίμης στο κάτσε άψογος!
Αυτό που χρειάζεται δουλειά από μέρους μου είναι το τράβηγμα. Όταν τον έχει ο εκπαιδευτης περπατάει σαν σκύλος υπόδειγμα, αφού εκνευρίζομαι και του λέω τράβα ρε αληταρά και τον εκπαιδευτή, τίποτα ο Τζιμάκος, κύριος. Εμένα με τραβάει ακόμα αλλά εφόσον ο σκύλος μπορεί θα μπορέσει και μαζί μου. Η βελτίωση άλλωστε είναι αισθητή.
Σήμερα το πρωί ερχόταν ο άντρας μου με τον Έλβις από μακριά κι εγώ ήμουν με τον Τζίμη στο κάτσε και περιμέναμε. Δεν το πίστευαν τα μάτια τους, πλησίασε, ο Έλβις έκανε τις βλακείες του και ο Τζίμης στο κάτσε άψογος!
