Τζιμάκος και στρες στη βόλτα

[l.Kyveli]

η απευαισθητοποιηση η να του χωθεις..λεω εγω ταπεινα.

Aπευαισθητοποίηση έχω καταφέρει με το θέμα λουρί..Μόλις το έβλεπε γινόταν πανικός, πήδαγε πάνω μου, έκλαιγε ούρλιαζε και όλα τα σχετικά , με δάγκωνε (παιχνιδιάρικα) και γινόταν πανικός. Άρχισα να του το φοράω κάθε 1 ώρα χωρίς να τον πηγαίνω έξω και το πήρε απόφαση, τώρα είναι ήρεμος (σχετικά). Αλλά με τους περαστικούς είναι λίγο δύσκολο. Ένας εκπαιδευτής που μίλησα, όχι ο δικός μας, μου είπε ότι μπορεί και να μην το κόψει και ποτέ..Καλά αυτός μου έκανε και την καρδιά περιβόλι γιατί μου είπε επίσης ότι αργά ή γρήγορα θα πλακωθεί με τον Έλβις. Σενάριο που πάντα θα παίζει αλλά δεν το βλέπω πιθανό, και δεν βρίσκω γιατί να αγχώνομαι και για πράγματα που δεν φαίνεται ότι θα γίνουν προς το παρόν.

 

[superman]

η απευαισθητοποιηση ειναι ο μακρυς δρομος και φυσικα ισως να μην δουλεψει.
τωρα αν κοβεται ειιναι αλλο θεμα.ολα κοβονται.στο λεω εκ πειρας εγω τον επαιζα γιατι δεν ηθελα να μαι σκληρος και μου βγενε η ψυχη.
μεχρι που το ελυσα σε 5 λεπτα μεσα..τωρα απλα χρειαζεται καμια φορα να υπενθυμιζω(με μια κουβεντα πλεον).

 

[mareco]

η απευαισθητοποιηση η να του χωθεις..λεω εγω ταπεινα.

Εγώ συγγνώμη, αλλά αυτά τα κωδικοποιημένα δεν τα κατανοώ. Και με τέτοια συνθηματικά μπορεί να φτάσουμε και τις 30 σελίδες, χωρίς στην ουσία να λέμε τίποτα.

Εχω πάρα πολλές ενστάσεις για τον χειρισμό του Τζίμυ και Μυρτώ μου τις ξέρεις.
Σου έχω πει από την αρχή σχεδόν, ότι βιάζεσαι πάρα πολύ να βάλεις ταμπέλες στον χαρακτήρα του και δεν σας δίνεις καθόλου χρόνο, να μάθετε ο ένας τον άλλον. Ok...σύμφωνοι, είναι ένας νεαρός πρώην αλητάμπουρας, με άποψη και δύναμη. Ε και; Είναι δυνατόν, αυτό να αλλάξει απο την μια στιγμή στην άλλη; Η Δάφνη που είναι σχεδόν σαν λούτρινη από την πρώτη μέρα, μας πήρε πάνω από χρόνο να αρχίσουμε να τακτοποιούμε τα άπειρα θέματα που είχε. Και κάποια τα έχει ακόμη. Είσαι μόνιμα στρεσαρισμένη. Πριν καν ξεκινήσεις για την βόλτα σου. Βλέπεις στην διαδρομή σας, άλλα σκυλιά ή άντρες να τριγυρνάνε και ανεβαίνουν οι σφυγμοί σου, στην σκέψη και μόνο του τι μπορεί να συμβεί. Να ξέρεις...ότι η έντασή σου, μεταφέρεται από τον οδηγό που είναι περασμένος στο χέρι σου, στο περιλαίμιο και στην ψυχοσύνθεση του Τζίμυ. Αυτό στο λέω εγγυημένα. Και αυτομάτως, το δικό σου στρες, γίνεται δικό του. Οτι άλλη συμβουλή σου δώσω από δω και πέρα, θα σκεφτείς ότι...τι ωραία που τα λέει από τον καναπέ της; ας έρθει έξω μια βόλτα να δει πόσα απίδια πιάνει ο σάκος; Και μπορεί να έχεις και δίκιο. Μπορεί και όχι. Μπορεί εμένα να μου φαίνεται πανεύκολο κι εσένα βουνό. Δεν μπορώ να μπω στην θέση σου, αν και μπαίνω στον πειρασμό, για να καταλάβω από πρώτο χέρι τι στο καλό τελικά συμβαίνει. Αν ήμουν στην θέση σου...κι αν ένοιωθα τόσο μεγάλη ανασφάλεια...θα του φόραγα ένα ωραιότατο κυριλλέ φίμωτρο και τον κοντύτερο οδηγό που υπάρχει στο εμπόριο, θα οπλιζόμουν με αποφασιστικότητα και θα έπαιρνα τους δρόμους. Με ψυχραιμία. Φοράει φίμωτρο. Οτι και να γίνει, πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι; Ο οδηγός του είναι 20 εκατοστά. Πόσο μπορεί να τραβήξει; Για πνίχτη δεν συζητώ, όχι γιατί είμαι κατά, αλλά προσωπικά τον θεωρώ περιττό. Εσύ βέβαια ξέρεις καλύτερα. Σταθερότητα λοιπόν, αποφασιστικότητα και απόλυτη πειθαρχία. Αυτός θα ήταν ο δικός μου τρόπος. Δεν θα τον άφηνα, να κουνήσει ρούπι αν δεν του δώσω το ok. Ούτε καν να στρέψει το βλέμμα του. Και δεν είμαι υπερ της λιχουδιάς. Ούτε της φωνής. Με το σωστό τράβηγμα και την απόλυτη ηρεμία, πιστεύω ότι επιτυγχάνεται το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα.

Νομίζω ότι δεν τα λέω και πολύ μεταδοτικά αυτή την στιγμή. Για να πω την αλήθεια, δεν είχα και πολύ κέφι να γράψω τόσα. Αλλά δεν ήθελα να σε αφήσω να περιμένεις μέχρι το πρωί, για να καταλάβεις τι θέλω να πω. Ελπίζω, να κατάλαβες τα βασικά τουλάχιστον...

 

[l.Kyveli]

Εχω πάρα πολλές ενστάσεις για τον χειρισμό του Τζίμυ και Μυρτώ μου τις ξέρεις.
Σου έχω πει από την αρχή σχεδόν, ότι βιάζεσαι πάρα πολύ να βάλεις ταμπέλες στον χαρακτήρα του και δεν σας δίνεις καθόλου χρόνο, να μάθετε ο ένας τον άλλον.

Δεν τις ξέρω πρώτη φορά το ακούω
Tι ενστάσεις και τι πιστεύεις ότι κάνω λάθος; Τι ταμπέλες του έβαλα; Πάντοτε ανέφερα και τα καλά του και τα κακά του.

Ok...σύμφωνοι, είναι ένας νεαρός πρώην αλητάμπουρας, με άποψη και δύναμη. Ε και; Είναι δυνατόν, αυτό να αλλάξει απο την μια στιγμή στην άλλη; Η Δάφνη που είναι σχεδόν σαν λούτρινη από την πρώτη μέρα, μας πήρε πάνω από χρόνο να αρχίσουμε να τακτοποιούμε τα άπειρα θέματα που είχε. Και κάποια τα έχει ακόμη. Είσαι μόνιμα στρεσαρισμένη. Πριν καν ξεκινήσεις για την βόλτα σου. Βλέπεις στην διαδρομή σας, άλλα σκυλιά ή άντρες να τριγυρνάνε και ανεβαίνουν οι σφυγμοί σου, στην σκέψη και μόνο του τι μπορεί να συμβεί. Να ξέρεις...ότι η έντασή σου, μεταφέρεται από τον οδηγό που είναι περασμένος στο χέρι σου, στο περιλαίμιο και στην ψυχοσύνθεση του Τζίμυ. Αυτό στο λέω εγγυημένα. Και αυτομάτως, το δικό σου στρες, γίνεται δικό του.

Όχι δεν είναι δυνατόν να αλλάξει από την μιά στιγμή στην άλλη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με δυσκολεύει , δεν με προβληματίζει και ότι δεν θα προσπαθήσω να αλλάξει.
Για τον οδηγό το ξέρω πολύ καλά και το αναφέρω στο πρώτο ποστ μου. Το στρες μου του κάνει κακό. Αλλά δεν μπορώ να μην στρεσαριστώ με την κατάσταση. Αν εσύ θα μπορούσες μαγκιά σου. Εγώ στρεσάρομαι, δεν μπορώ να αλλάξω τον χαρακτήρα μου.

Οτι άλλη συμβουλή σου δώσω από δω και πέρα, θα σκεφτείς ότι...τι ωραία που τα λέει από τον καναπέ της; ας έρθει έξω μια βόλτα να δει πόσα απίδια πιάνει ο σάκος; Και μπορεί να έχεις και δίκιο. Μπορεί και όχι. Μπορεί εμένα να μου φαίνεται πανεύκολο κι εσένα βουνό. Δεν μπορώ να μπω στην θέση σου, αν και μπαίνω στον πειρασμό, για να καταλάβω από πρώτο χέρι τι στο καλό τελικά συμβαίνει.

Μην μπαίνεις απλά στο πειρασμό όποτε έχεις χρόνο έλα να το δεις από κοντά.

Αν ήμουν στην θέση σου...κι αν ένοιωθα τόσο μεγάλη ανασφάλεια...θα του φόραγα ένα ωραιότατο κυριλλέ φίμωτρο και τον κοντύτερο οδηγό που υπάρχει στο εμπόριο, θα οπλιζόμουν με αποφασιστικότητα και θα έπαιρνα τους δρόμους. Με ψυχραιμία. Φοράει φίμωτρο. Οτι και να γίνει, πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι; Ο οδηγός του είναι 20 εκατοστά. Πόσο μπορεί να τραβήξει; Για πνίχτη δεν συζητώ, όχι γιατί είμαι κατά, αλλά προσωπικά τον θεωρώ περιττό. Εσύ βέβαια ξέρεις καλύτερα. Σταθερότητα λοιπόν, αποφασιστικότητα και απόλυτη πειθαρχία. Αυτός θα ήταν ο δικός μου τρόπος. Δεν θα τον άφηνα, να κουνήσει ρούπι αν δεν του δώσω το ok. Ούτε καν να στρέψει το βλέμμα του. Και δεν είμαι υπερ της λιχουδιάς. Ούτε της φωνής. Με το σωστό τράβηγμα και την απόλυτη ηρεμία, πιστεύω ότι επιτυγχάνεται το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα.

Μπορεί να είναι λύση αυτό αλλά δεν ασπάζομαι το φίμωτρο. Το έχω σκεφτεί.
Ναι δεν διαφωνώ ότι υπάρχει τρόπος, το θέμα είναι να βρω τον τροπο εγώ να κάνω τον τρόπο που υπάρχει, πράξη.

 

[frog]

θα σου πω την αποψη μου οσο πιο απλα μπορω.
δυο εντολες για αρχη, μαζι κ κατσε αλλα να τις μαθει τελεια, σιγα σιγα χωρις αγχος σε χωρο χωρις αλλα ερεθισματα για αρχη ωστε να ναι πιο συγκεντρωμενος, πολυ χαρα κ παιχνιδια οταν ειναι σωστος αλλα κ αυστηρες διορθωσεις οταν σε γραφει κ κανει τα δικα του.
μετα απο λιγο καιρο βαζεις κανα ερεθισμα στο κολπο κ.ο.κ.
οταν εισαι στη βολτα κ βλεπεις τον τυπο να ερχεται, θα δινεις στο τζιμακο την εντολη κατσε πριν σε πλησιασει ο τυπος κ θα τον κρατας στην εντολη μεχρι να απομακρυνθει. τοτε του σπας την εντολη με πολυ χαρα κ πολυ παιχνιδι. αργοτερα αυτο το εναλασεις με την εντολη μαζι ή οποια αλλη του εχεις μαθει στην εκπαιδευση αργοτερα.
αν τωρα οσον αφορα το παραπανω, ο τζιμακος παει να μαγκισει τοτε παρτου το κεφαλι. αν ξερει την εντολη κατσε αυτοματα θα καταλαβει οτι διορθωνεται επειδη εσπασε την εντολη. νομιζω οτι ετσι σιγα σιγα θα μπει στο νοημα. σιγουρα ομως θελει τσαμπουκα απο μερους σου για να λαμβανει το μηνυμα οτι δεν τον περνει να κανει μαλ..ια
κ απ τη στιγμη που τον εχεις με το λουρι κ να σου γυρισει, αν του κανεις μια δυνατη διορθωση (που αν δουλεψεις την υπακοη δεν θα σου γυρισει) τον κρατας σε αποσταση απ το σωμα σου κ προς τα πανω μεχρι να ηρεμησει κ στο δευτερολεπτο την εντολη καστε ή οποια αλλη του χεις μαθει ετσι ωστε να τον βαλεις αμεσα σε διαδικασια υπακοης δειχνοντας του ποιος ειναι το αφεντικο.
ξερω οτι ειναι τρομερα δυσκολο ολο αυτο αλλα πιστευω οτι σιγα σιγα θα σου βγει. ελπιζω να μην σε μπερδεψα κ να καταλαβες τι περιπου προσπαθω να πω!!

 

[TheCat]

Κυβέλη, μήπως είσαι εγώ;
Λοιπόν, τον Φάνη τον έχουμε 8 μήνες. Είναι τώρα περίπου 14-16 μηνών. Στειρωμένος, φοβικός με τα πάντα. Ο φόβος αυτός εκδηλώνεται με επιθετικότητα και τρελό γάβγισμα στους άντρες (πεζούς, με ποδήλατα, παιδιά, ηλικιωμένους). Από θέμα υπακοής ό,τι κάνουμε μόνοι μας και εάν δεν μεσολαβήσει κάτι που να του προκαλέσει φόβο, πάμε αρκετά καλά.
Στις αρχές η βόλτα ήταν ανυπόφορη όταν ήμουν μόνη μου. Τραβούσε σαν τρελός σε σημείο να γελάει ο κόσμος, να με σέρνει σε βαθύ κάθισμα χωρίς να ακούει τίποτα κλπ. Το γάβγισμα στους περαστικούς άστο καλύτερα. Το στρες το δικό μου ακόμα χειρότερο. Έβλεπα από μακριά άνθρωπο και αλλάζαμε πορεία. Έβλεπα ποδήλατο να έρχεται και με έπιανε ταχυπαλμία. Του φώναζα όταν γάβγιζε "μη" και γινόταν χειρότερο (ενώ στο σπίτι το "μη" το ακούει πάντα). Η διόρθωση εκείνην την στιγμή τον εξαγρίωνε περισσότερο...

Θα σου πω απλά πώς το αντιμετώπισα και το αντιμετωπίζω και έχουμε δει βελτίωση.

Κατ' αρχάς θέλει χρόνο. Πρέπει να τον δώσεις αυτόν τον χρόνο. Δεν θα φτιάξει αμέσως. Μπορεί να μην φτιάξει και ποτέ εντελώς η κατάσταση και να εμφανίζει ξαφνικά πάλι την ίδια συμπεριφορά εκεί που νόμιζες ότι είναι όλα εντάξει. Νομίζω ότι θα πρέπει να ξεκινήσεις από το να αποδεχτείς απλά αυτό το πράγμα.
Στην συνέχεια, όσο και να ακούγεται εύκολο στα λόγια, πρέπει να βγαίνεις με την ψυχολογία ότι εσύ τον ελέγχεις και να μην αγχώνεσαι για το τι μπορεί να συμβεί. Μην αγχώνεσαι από πριν (στο λέω εγώ που πριν βγούμε σκεφτόμουν ωχ αμάν τι θα γίνει πάλι τώρα και δεν μπορούσα να ευχαριστηθώ την βόλτα).

Εγώ λοιπόν μόλις είδα αυτά τα ωραία άρχισα τον πρώτο καιρό, όταν τον έβγαζα εγώ, να τον πηγαίνω σε μέρη χωρίς πολύ κόσμο, για να εξοικειωθούμε μεταξύ μας, να ξεπεράσω και εγώ τους δικούς μου φόβους και να "εκπαιδευτώ" στο να μην με τραβάει
Μία άλλη μέθοδος ήταν να τον βγάζουμε κάποιες βόλτες 3-4 ανθρωποι μαζί (εννοείται άνθρωποι που γνωρίζει και αγαπάει). Παρατήρησα ότι όταν είμαστε πολλοί μαζί τραβάει λιγότερο και είναι και ο ίδιος λιγότερο στρεσσαρισμένος. Σιγά σιγά με όλα αυτά συνήθιζε και τον κόσμο γύρω γύρω περισσότερο.

Κάτι ακόμα που κάνω: ναι μεν δεν είμαι στρεσσαρισμένη, αλλά παρατηρώ γενικά γύρω ποιος έρχεται και τι γίνεται, χωρίς όμως να το κάνω θέμα. Εάν δω πχ να πλησιάζει ποδήλατο, πριν φτάσει σε απόσταση που θα τον αγχώσει και θα αρχίσει να τραβάει και να λυσσάει, αρχίζω να του μιλάω, Φάνη το ένα, Φάνη το άλλο, τον χαϊδεύω καμμιά φορά, κάθεται κάτω τότε μόνος του, με κοιτάει, μου δίνει το χέρι, του δίνω φιλάκι, έχει περάσει το ποδήλατο και δεν έχει προλάβει να στρεσσαριστεί. Πολλά μπράβο τότε, φιλιά, μπισκοτάκι. Στο επόμενο "επικίνδυνο" γεγονός το επαναλαμβάνω εάν το κρίνω απαραίτητο και κάποια στιγμή και αυτός μπορεί να αφήσει και κανένα να περάσει χωρίς να κάνει σαν τρελός.

Δυστυχώς δεν μπορώ να σου πω συγκεκριμένη εκπαιδευτική τακτική, γιατί δεν έχω ιδέα. Ούτε είναι σίγουρο ότι θα λειτουργήσουν αυτά με τον δικό σου.
Εγώ ξέρω ότι πιθανότατα δεν θα περάσω ποτέ από πολυσύχναστο δρόμο με τον Φάνη. Ωστόσο, τις προάλλες μου ήρθε ξαφνικά και τον πήραμε μαζί για καφέ. Πιάσαμε τραπέζι άκρη άκρη με σκοπό να φύγουμε στο πεντάλεπτο. Καθήσαμε 2 ώρες και ήταν κύριος. Αυτό όμως δεν θα μπορούσε να γίνει πριν από 3 μήνες.

Προπαντός μην βγαίνεις μαζί του έχοντας αρνητική προδιάθεση. Είναι δύσκολο, το ξέρω, αλλά γίνεται.

 

[l.Kyveli]

θα σου πω την αποψη μου οσο πιο απλα μπορω.
δυο εντολες για αρχη, μαζι κ κατσε αλλα να τις μαθει τελεια, σιγα σιγα χωρις αγχος σε χωρο χωρις αλλα ερεθισματα για αρχη ωστε να ναι πιο συγκεντρωμενος, πολυ χαρα κ παιχνιδια οταν ειναι σωστος αλλα κ αυστηρες διορθωσεις οταν σε γραφει κ κανει τα δικα του.

ξερω οτι ειναι τρομερα δυσκολο ολο αυτο αλλα πιστευω οτι σιγα σιγα θα σου βγει. ελπιζω να μην σε μπερδεψα κ να καταλαβες τι περιπου προσπαθω να πω!!

Μια χαρά κατάλαβα και πολύ ωραία τα λες. Αυτό προσπαθώ. Την εντολή κάτσε την ξέρει και την σπάει σε ακραίες καταστάσεις , όταν εξιτάρετε. Σήμερα το πρωί π.χ. περάσαμε από μια οικοδομή και λύσαξε μόλις είδε τους εργάτες, αντί να τον περάσω τον έβαλα να κάτσει απέναντι να τους βλέπει και ηρέμησε μετά από λίγο. Το μαζί δεν το έχουμε καθόλου, όταν του αλλάζω πορεία θυμώνει και αρχίζει να πηδάει πάνω μου, αυτό μου δείχνει καθαρά ότι θέλει να ηγείται της βόλτας αλλά μετά την αλλαγή πορείας συμμορφώνεται για πάρα πολύ λίγο, ίσως αν το κάνω πάρα πολλές φορές να δω μεγάλη διαφορά.

Κυβέλη, μήπως είσαι εγώ;


Δυστυχώς δεν μπορώ να σου πω συγκεκριμένη εκπαιδευτική τακτική, γιατί δεν έχω ιδέα. Ούτε είναι σίγουρο ότι θα λειτουργήσουν αυτά με τον δικό σου.
Εγώ ξέρω ότι πιθανότατα δεν θα περάσω ποτέ από πολυσύχναστο δρόμο με τον Φάνη. Ωστόσο, τις προάλλες μου ήρθε ξαφνικά και τον πήραμε μαζί για καφέ. Πιάσαμε τραπέζι άκρη άκρη με σκοπό να φύγουμε στο πεντάλεπτο. Καθήσαμε 2 ώρες και ήταν κύριος. Αυτό όμως δεν θα μπορούσε να γίνει πριν από 3 μήνες.

Προπαντός μην βγαίνεις μαζί του έχοντας αρνητική προδιάθεση. Είναι δύσκολο, το ξέρω, αλλά γίνεται.

Δεν πειράζει που δεν μπορείς να μου πεις συγκεκριμένη τεχνική και αυτά που έκανες εσύ εφόσον λειτούργησαν με τον σκύλο σου μια χαρά είναι. Μπισκοτάκια και φιλάκια με τον Τζίμη δεν πιάνουν, όχι όταν είναι στο δρόμο..Έχεις δει σκύλο να φτύνει την λιχουδιά; Αυτό κάνει. Θέλει δίπλα του έναν άνθρωπο που να τον αισθάνεται πιο δυνατό από αυτόν, αυτό πιάνει μαζί του. Αυτό πρέπει να υποκριθώ εκτός από την ηρεμία.

Ευχαριστώ πολύ παιδιά για τις συμβουλές σας

A και να πω και κάτι που έγινε χθες. Στην βραδυνή βόλτα βρήκε ένα κόκκαλο..Κατά την διάρκεια της βόλτας το μέλημα του ήταν να μην το χάσει οπότε αγνόησε περαστικούς, σκύλους, γάτες και δεν τραβούσε. Πριν φτάσουμε σπίτι φυσικά τον ξεγέλασα και το παράτησε αλλά θέλω να πω ότι αν το μυαλό του είναι απασχολημένο με κάτι είναι χαλαρός γιατί έχει συγκεντρωθεί εκεί.

 

[superman]

παιχνιδια λουκανικα μπαλακια παιζει?

 

[l.Kyveli]

παιχνιδια λουκανικα μπαλακια παιζει?

Ναι, παιζει όταν είναι χαλαρός. Το άσχημο είναι ότι σπάνια είναι χαλαρός εκτός σπιτιού, παρατηρεί και καταγράφει τα πάντα και βρίσκεται σε εγρήγορση.

 

[superman]

δηλαδη αν καταλαβα καλα εκτος δεν παιζει.

 

[l.Kyveli]

δηλαδη αν καταλαβα καλα εκτος δεν παιζει.

Θα σου περιγράψω τι γίνεται, είμαστε έξω, πετάω το μπαλάκι τρέχει το πιάνει εκείνη την ώρα περνάει από το σκυλόπαρκο ένας περαστικός ξεχνάει και μπαλάκια και τα πάντα και τον αρχίζει στο γαύγισμα και στο κυνήγι (από μέσα από την περίφραξη εννοείται).
Από δω και πέρα και σε περιφραγμένο χώρο θα τον έχω με μακρύ ιμάντα.

 

[superman]

παροτι συμφωνω με αυτα που ειπε ο βατραχος.γιατι ειναι σωστο για να διορθωσεις μα συμπεριφορα που τα κανει σκατα,με μια εντολη που την ξερει και καταλαβαινει γιατι διορθωνεται.πιστευω ομως πως δεν ειναι η λυση μιας και δεν εχεις φουλ υπακοη.
εγω θα του επαιρνα το κεφαλι(οχι φυσικα με τους δερματινους πνιχτες και αυτες τις παπατζες).και θα του δινα να καταλαβει οτι εδω παιζουμε εκει πονας.
βασιζομενος βεβεα στα λεγομενα σου υποθετωντας οτι δεν εισαι υπερβολικη.βεβεα απο οσο εχω καταλαβει κατι σαν το παραπανω δεν μπορεις να το κανεις.

 

[Νταβίνα]

Ναι, παιζει όταν είναι χαλαρός. Το άσχημο είναι ότι σπάνια είναι χαλαρός εκτός σπιτιού, παρατηρεί και καταγράφει τα πάντα και βρίσκεται σε εγρήγορση.

Και σε εμένα έτσι είναι ο Τζέρυ(εκτός σπιτιού δεν παίζει με παιχνίδια ή να παίρνει λιχουδιές κλπ) Αλλά θα παίξει μαζί μου κυνηγητό χωρίς να τον νιάζει τίποτα άλλο!

Εσάς ο Τζιμάκος παίζει μαζί σας? Ίσως να του αρέσει και περισσότερο να παίζει μαζί σας παρά με μπάλες κλπ.

Αν ναι superman μπορείς να πεις κατα πόσο μπορεί να βοηθήσει το να παίζει ο σκύλος με την ίδια?

Όταν δει άντρα απο πολύ μακριά δίνει κανένα σήμα? πχ. ξαφνικά όρθια αυτιά και περίεργο κοίταγμα κλπ.? Αν ναι εγώ θα έκανα διόρθωση εκείνη την ώρα και θα τον έβαζα σε θέση κάτσε χωρίς να του αφίνω κανένα μα κανένα περιθώριο!

Σε πρόβλημα με τις γάτες που είχαμε έκανε σαν τρελός ο Τζέρυ πλέον ελέγχω μονίμος όπου πάω για γάτες κλπ. και με το που δώ πως σηκωσε αυτί εμπρός του κάνω διόρθωσει μέχρι να αδιαφορίσει πλήρος. Μας πήρε μήνες να το φτιάξουμε(είχε σκοτώσει δυστυχός μωρό γατάκι και τραυματίσει άλλες γάτες απο λάθος μου φυσικά μιας και θα έπρεπε να είμαι πολύ προσεκτική) αλλά πλέον βλέπουμε γάτα στο 1 μέτρο και δεν ρίχνει ούτε ματιά.

Τέλος όταν φυσικά ηρεμήσει τελείος(τελείος όμως σιγά σιγά θα φτιάξει! Το πηστεύω) επιβραύευση με χάδια μπράβο κλπ.
Εγώ επιβραβεύω με το που περάσουμε τις γάτες εφόσον δεν έχει δώσει καμία μα καμία σημασία! όχι απλός να μην τραβάει αλλά να είναι τελείος ήρεμος.

 

[Louna mou]

Με την Λούνα φυσικά και δεν έχω κανένα πρόβλημα .
Πέρσι όμως φιλοξένησα ένα σκυλάκι 1 έτους , τον Άλκη .
Ο Άλκης ενω δεν είχε κανένα πρόβλημα μεσα στο σπίτι με τ Λούνα στ βόλτα μόλις έβλεπε άλλο σκύλο γάβγιζε συνέχεια !! δεν σταματούσε με τίποτα ( μην αναφέρω το τράβηγμα ) .
Ήρθε εθελοντικά μια εκπαιδεύτρια στο σπίτι και μου εξήγησε οτι σε μεγάλο βαθμό φταίω εγω γιατι του "μεταδίδω " άγχος και φόβο και θέλει να με προστατέψει .
Οπότε ίσως αν κατάφερνες και έβγαινες με σιγουριά ίσως και εκείνος άλλαζε συμπεριφορά .

Λογικά αν συμπεριφερόταν έτσι και τότε που ήταν μόνος του στο δρόμο θα είχε δαγκώσει πάρα πολύ κόσμο.
Μάλλον πάλι αγρίευε αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό όπως τώρα .
Πιστεύω οτι θα καλυτερεύσει με το χρόνο δεν θεωρώ οτι είναι κατι που δεν θα αλλάξει ποτέ .
Οπότε ψυχραιμία , υπομονή και δουλειά .

(και μόνο που τα είπα αγχώθηκα )

 

[l.Kyveli]

Κοίτα σούπι αν θεωρείς υπερβολή ότι με ενοχλεί να έχω έναν σκύλο στην βόλτα που να ορμάει και να γαυγίζει στους περαστικούς άντρες και να με τραβάει προσπαθώντας να τους φτάσει, τρομοκρατώντας κάποιους από αυτούς, τότε ναι είμαι υπερβολική.
Και Louna mou ο Τζίμάκος είχε δαγκώσει πολύ κόσμο στον πάρκο.

 

[l.Kyveli]

Λοιπόν θα σας μεταφέρω και μια άλλη εμπειρία χθεσινοβραδυνή.
βγάλαμε Έλβις και Τζίμη μαζί, με τον άντρα μου.
Όσο κρατούσε ο άντρας μου και τους δύο, παναγίες
μόλις έπαιρνα τον Τζιμάκο εγω τα γνωστά του. Άκουσε μου λέει, όταν έβγαλα τον Τζιμάκο πρώτη φορά βόλτα έκανε τα ίδια. Τον διόρθωσα πολύ αυστηρά 2-3 φορές και κόπηκαν αυτά. Εντάξει λέω..
Πάμε βολτίτσα ΄σημερα το πρωί..ένας νεαρός από το άλλο πεζοδρόμιο ερχόταν προς το μέρος μας..Αρχίζει ο άλλος , παιδιά τον αρπάζω (τον Τζιμάκο όχι τον περαστικό) και τον βάζω κάτω, όσοι με ξέρετε δεν θα το πιστεύατε...Ο σκύλος με κοίταζε με απορία. Συνήρθε αμέσως..Μου είχε όμως γυρίσει το μάτι. Είπα τέλος..Σε μάζεψα, σε φροντίζω όσο δεν παίρνει άλλο, σε αγαπάω , δεν θα μου το βγάλεις από την μύτη όμως..θα γίνεις σωστός. Όσο και να μου πάρει ο σκύλος θα στρώσει, τελείωσε το αποφάσισα.

 

[Amaliaz]

Σωστη σταση! Keep going

 

[Viviana]

Μπράβο Μυρτώ!
Ε ναι κ'ατσε πια! Κι ό άγιος φοβέρα θέλει,που λένε!

 

[DOOM_NX]

Χαχα, δώσε Μυρτώ!

 

[superman]

αντε πουλακι μου επιτελους το πιασες το νοημα..
οπου δε πιπτει λογος....
παντως αν στρωσει συνδυασε και την επιβραβευση μαζι με την διορθωση.