Ωχ, μπήκα εδώ μέσα και είδα ότι υπάρχει πολύ "ψητό", τόσο στο συγκεκριμένο θέμα, όσο και στο "άλλο"...
Να δούμε τι μπορώ να διατυπώσω μέσα σε λίγο χρόνο...
Πάρτε υπόψη σας το "λίγο χρόνο" και συγχωρήστε μου τυχόν μπερδεμένες διατυπώσεις... θα διευκρινιστούν και αργότερα, αν υπάρξουν...
1. ...Ως … δικτατορας (όπως ελεγε ο φιλος μας ο Ηλιας), δεεεεν ειμαι και πολύ σιγουρος αν θα πολυγουσταρα σκυλο της ομαδας 2. Όταν μεγαλωσω ομως, ισως να τον δω με καλυτερο ματι. Μεχρι τοτε θα επιμενω γερμανικα.
2. Εχεις απολυτο δικιο για την διαφορά «πολιτισμων» και φιλοσοφιας.
Συν όλα οσα λες, είναι και θεμα χαρακτηρα του χειριστη (εχει δικιο η καλη μας Ιω) αλλά και του πώς αποδιδει καλυτερα ο σκυλος του και φυσικα και ο ιδιος.
3. Υπαρχει όμως και κατι ακομα, σημαντικο. Από πού ξεκινησαμε, από πού ερχομαστε.
Όταν ξεκινησε η κριση, η «προφητικη» μου αντιδραση ηταν να φτιαξω το κτημα.
Η ταυτοχρονη αυξηση της εγκληματικοτητας με οδηγησε να παρω ένα οπλο και έναν σκυλο.
Από εκει ερχομαι φιλε Γιαννη και αυτό δεν μπορει να αλλαξει, εστω κι αν η σκυλα εγινε στο μεταξυ μακραν ο καλυτερος συντροφος που ειχα ποτέ.
1. Τώρα ερχόμαστε ίσως στο πιο βασικό θέμα ιδιοκτησίας σκύλου (
πέρα από το θεμελιώδες ερώτημα: "μου αρέσουν τα σκυλιά και θάθελα να έχω?"): Δεδομένης της δικής μου προσωπικότητας (
τι νιώθω, τι πιστεύω και πως το εξωτερικεύω) και της επαγγελματικής και "εξωσχολικής" μου δραστηριότητας, τι σκύλος μου ταιριάζει?
Στα πλαίσια του "λίγου χρόνου", να πω περιληπτικά πως ένας "δικτάτορας" ταιριάζει περισσότερο με ένα σκύλο "εκπαιδεύσιμο", ένα σκύλο που τρελαίνεται με συγκεκριμένου είδους παιχνίδια, ένα σκύλο που κοιτάει τον χειριστή στα μάτια για να πάρει την επόμενη εντολή... Είναι απλό, "τη βρίσκουν" μεταξύ τους...
Αντίστροφα, ένας άνθρωπος (
δεν θα έλεγα πιο "δημοκρατικός") πιο "χαλαρός" (
laid back), ταιριάζει περισσότερο με ένα σκύλο που του αρέσει το παιχνίδι, αλλά δεν του γίνεται μονομανία, με ένα σκύλο που δεν αναμένει με τρέλλα την επόμενη εντολή... Και, συνεπώς, ένα σκύλο, σχετικά χαλαρό κι αυτόν, αλλά που (
δεν γίνεται αλλιώς) θα πάρει και κάποιες πρωτοβουλίες...
Πρόσεξε, όμως: Για παράδειγμα, ένας "δικτάτορας" έχει την ανάγκη να επιβάλλεται και να κατευθύνει... Ενας "πιο χαλαρός", απλά δεν έχει αυτή την ανάγκη... Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο "χαλαρός" δεν είναι δυναμικός (
assertive) στην εξωτερίκευσή του...
Το επισημαίνω αυτό, δεδομένου ότι οι πιο "χαλαροί" σκύλοι (
της Ομάδας 2) δεν είναι και ότι πιο εύκολο (
σε σκύλο) γεννήθηκε στον πλανήτη... Συνήθως οι "γραφές" συνιστούν: "Απαιτείται έμπειρος ιδιοκτήτης, που διαθέτει τη σωματική και ψυχική δύναμη για το χειρισμό αυτής της φυλής"... Και πέφτουν μέσα... Οταν λένε "έμπειρος", εννοούν κυρίως: "Για να αναγνωριστεί σαν αρχηγός"... Αυτό είναι το Α και το Ω στις φυλές αυτές...
Θα μπορούσα να σου γράφω ώρες (
το έχω κάνει, εξάλλου, στο παρελθόν) περί της ικανότητας των σκυλιών (
της Ομάδας 2) να "διαβάζουν" τον αρχηγό και να προσαρμόζονται χωρίς ιδιαίτερες εντολές (
πέρα από τις 4-5 βασικές)... Οπως έχει διατυπωθεί: "Να κλαίνε με τη λύπη σου και να γελάνε με τη χαρά σου"...
2. Με καλύπτεις... Είναι κι αυτή η φράση σου ένα ολόκληρο topic, από μόνη της... "Φιλοσοφική προσέγγιση των μεθόδων εκπαίδευσης"... Τεράστιο θέμα και, ίσως, το πιο ουσιαστικό για το δέσιμο (
bonding) με το σκύλο μας... Δηλαδή, "η δική μου μέθοδος" και (
ενδεχομένως) όχι "η μέθοδος του εκπαιδευτή μου"... Βράσε ρύζι, δηλαδή...
3. Συμφωνούμε, ίσως σκεφτόμαστε παράλληλα και ίσως προηγείσαι λίγο (
παρότι πολύ νεώτερος!)...
Δηλαδή, εγώ έχω ξεκινήσει από το γεγονός ότι τα δυό σκυλιά μου είναι οι καλύτεροι σύντροφοι... και βλέπουμε...
Να φανταστώ ότι υπονοείς, πως εγώ, που είμαι πιο "laid back" (πιο ...τεμπέλης), θα πρέπει να αποκτήσω πιο "ανεβασμένο" όπλο?
1. ...Όταν η γυναικα μου περιμενει επισκεψεις (σπανιοτατο πλεον λογω των σκυλιων), κλεινει την Ηρα στο μπαλκονι από πριν.
Αν χτυπησει το κουδουνι απροειδοποίητα και πρεπει να ανοιξει, ή ανοιγει ελαχιστα την πορτα ή πρεπει να της βαλει λουρι για να την απομονωσει.
2. Σε πολύ παλια συζητηση υπηρχαν και αποψεις ότι είναι απαραδεκτο να μην μπορουν να ελεγχουν όλα τα μελη της οικογενειας τον σκυλο. Προφανως τα μελη ειχαν υποψη τους αλλου ειδους σκυλια ή άλλου ειδους χειριστες.
3. Οι εκπαιδευτες παντως λενε ότι είναι πολύ σύνηθες να χειριζεται τετοιους σκυλους μονο ενας.
1. Στη δική μας περίπτωση, η γυναίκα μου κι εγώ έχουμε κατορθώσει (
100% με τη Μόκα και 80% με τον Casper - και βελτιωνόμαστε) να υπάρχει μπροστά στην εξώπορτα ένας "ζωτικός χώρος" που είναι
δικός μας (
ιδίως όταν χτυπάει το κουδούνι και πηγαίνουμε εμείς προς την πόρτα)... Εκεί, απλά, απαγορεύεται να έρχονται τα σκυλιά, ώσπου να τους πούμε εμείς...
Και, μετά, τα σκυλιά θα πάνε στο "κάτω + μείνε" (
κατά το ίδια ποσοστά, αντίστοιχα), στο σημείο που θα υποδείξουμε...
Η κόρη μας, που μένει σπίτι, αν είναι μόνη της, κάνει ότι κάνει η γυναίκα σου (
Casper στο crate - όχι στο μπαλκόνι και Μόκα όπου θέλει - προνόμιο που το έχει "κατακτήσει")...
Για τα υπόλοιπα παιδιά μας, δεν το συζητάμε, ο Casper θα περάσει (
κυριολεκτικά!) από πάνω τους, για να πάει στην πόρτα!!! Αλλά, αυτά, συνήθως, δεν είναι μόνα τους με τα σκυλιά...
2. Εδώ, θα συμφωνήσω απολύτως!!! Δεν μπορούν όλα τα είδη χειριστών να επιβληθούν σε όλα τα είδη σκυλιών!
3. Εδώ, οι εκπαιδευτές έχουν κάνει τη στατιστική τους και αυτή είναι σωστή. Συνήθως συναντούν μόνο ένα άτομο στην οικογένεια, που ασχολείται συστηματικά με το σκύλο...
Εξαιρώ τις περιπτώσεις που πολύ συγκεκριμένοι σκύλοι αποκαλούνται "one man's dogs", όπως π.χ. το Hovawart...
Ταυτόχρονα, οι περισσότεροι εκπαιδευτές κάνουν μιά παράλειψη, ίσως για να είναι πιο σύντομη (
και οικονομική) η εκπαίδευση: Δεν τονίζουν, με έμφαση, το γεγονός ότι είναι απαραίτητο
τουλάχιστον δύο μέλη της οικογένειας να ασχολούνται συστηματικά με την εκπαίδευση και την πειθαρχία του σκύλου... και όχι μόνο με το τάϊσμα και τα χάδια...
Στη δική μας περίπτωση (
παρότι μας λες τεμπέληδες, κύριε Αρη) "βρέχουμε τη φανέλα" και η γυναίκα μου και εγώ...
Ο καθένας, βέβαια, έχει την ειδικότητά του... Η γυναίκα μου έχει (
μακράν) μεγαλύτερο ταλέντο στην "τακτική", στο σύστημα και στην οργάνωση της εκπαίδευσης αυτή καθεαυτή... Εγώ, φαίνεται ότι είμαι πιο "πειστικός" στο θέμα της ηγεσίας και της επιβολής (
ίσως πιο χοντρός, πιό ψηλός και με πιο βαριά φωνή?)..