Σε τεντωμένο σχοινί

[johnk]

1) ...Ο δασκαλος, ειδικα ο καινουριος και αγνωστος, ή ο εκαστοτε επισκεπτης, ακροβατεί εκεινη τη στιγμη μεταξυ σωματικης ακεραιοτητας και νοσοκομειου.
Βεβαια, βρισκεται ολη την ωρα σταθερα στην ασφαλη μερια. Εκεινος όμως δεν το ξερει.

2) Μετα λοιπον από μερικες επισκεψεις, οπου μπαινει στο δωματιο της κορης μου τρεμάμενος και τοιχο-τοιχο, ξεθαρρευει όπως είναι φυσικο, αλλά πλεον αρχιζει να αγνοει και να υποτιμαει και την σκυλα, μιλαει με χειρονομιες και μου χτυπαει και τον ωμο ερχομενος αποτομα προς το μερος μου...

Αρη,

Μιάς και για τις γάτες τα έχουμε πει... Ας μιλήσουμε για το (φουκαρά) δάσκαλο... και τον εκάστοτε νέο επισκέπτη...

1) Είναι πάρα πολύ σημαντικό, για έναν άνθρωπο, όταν δεν ξέρει ότι βρίσκεται στην ασφαλή πλευρά!!! Εχουμε 1-2 πολύ καλούς φίλους, που θα μπορούσαν να πάθουν συγκοπή, εάν διενοούντο ότι, οριακά, βρίσκονται στην ασφαλή πλευρά!!! Τι να κάνω, λοιπόν, να μην τους ξανακαλέσω σπίτι?

Το λέω εγώ, που "κατηγορούμαι" πως έχω τα σκυλιά μου σαν παιδιά μου...
Πιστεύω ότι ο (σπάνιος, πλέον, αν δεν είναι "σκυλάς") καλεσμένος μου οφείλει να μην "ακροβατεί" μεταξύ ακεραιότητας και νοσοκομείου... Ακόμα κι αν χρειαστεί να κλείσω το σκύλο μου στη ...ντουλάπα, ακόμα κι αν χρειαστεί να τον δέσω με αλυσίδα άγκυρας... είτε "σπάσει" το ένστικτο του σκυλιού, είτε όχι...

Προσωπική άποψη: Κάντο να είναι λιγότερο οριακό... Να μην "ακροβατεί" ο επισκέπτης...

2) Εδώ ισχύει το "δώσε θάρρος στο χωριάτη, να σ' ανέβει στο κρεβάτι"! Πήρε αέρα ο δάσκαλος, μου φαίνεται!!!
Εδώ, πρέπει να διδάξεις εσύ στο δάσκαλο ότι αυτή η συμπεριφορά δεν συμβιβάζεται, τουλάχιστον, με την παρουσία τής σκύλας... αν όχι και με το δικό σου κύρος...

Και, στο κάτω-κάτω, εντάξει, αν είναι (καθιστός) μακρυά σου και μιλάει με χειρονομίες (το κάνουν αρκετοί αυτό), πιθανόν με σχετική κοινωνικοποίηση η σκύλα να το "κατανοεί"...
Αλλά, το να έρχεται απότομα προς το μέρος σου και να σε χτυπάει στον ώμο σου??? Εσύ το θεωρείς αποδεκτό για τον εαυτό σου? Δεν τον πληρώνεις? Σου κάνει χάρη που έρχεται για το μάθημα?

Για παράδειγμα, όταν πηγαίνω στο σπίτι του ptf, δεν διανοούμαι να βαδίσω απότομα προς το μέρος οποιουδήποτε μέλους της οικογενείας... και, πάνω απ' όλα, δεν διανοούμαι να δώσω χτύπημα στον ώμο!!!
Το λέω αυτό, παρότι ξέρω ότι η Θέτις με "αγαπάει", ή τουλάχιστον αισθάνεται πολύ άνετα και οικεία μαζί μου... με θεωρεί ανάμεσα στους "δικούς μας"... Παρόλα αυτά, το βλέμμα της είναι "εκεί" και δεν μπορώ, σε οποιαδήποτε περίπτωση, να την αγνοήσω...
Και η Θέτις να δεις πόσους δάσκαλους (και, κυρίως, μικρά παιδιά) υποδέχεται στο σπίτι...

 

[skylakos]

Στην περίπτωση του Γερμανικού Ποιμενικού, ίσως είναι εφικτό...
Στην περίπτωση, όμως, του δικού σου σκύλου, πιστεύω ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρη ότι έχεις τον "απόλυτο έλεγχο"...

Ο έλεγχος έχει να κάνει περισσότερο με την αρχηγία και λιγότερο με το μέγεθος.
Θεωρώ ότι οι μολοσσοί δυσκολότερα αμφισβητούν τον αρχηγό από ένα γ.π.

Στο δικό μου σπίτι,ο σκύλος κυκλοφορεί ελεύθερος όταν έχω καλεσμένους.Τους "συστήνω" και μετά αποχωρεί μόνος του στο χώρο του,με το ένα μάτι ανοιχτό.Γενικά,είναι χαλαρός,ειδικά με άτομα που μπαινοβγαίνουν συχνά.Το πιο απότομο που θα κάνει αν δει περίεργη κίνηση,είναι να σηκωθεί και να γαβγίσει.Έχει συμβεί μονο μια φορά και τον έκοψα καρφί,αλλά με ικανοποίησε η αντίδρασή του.

 

[lawrence-gr]

δεν μιλαμε για μεγεθος μονο,αλλα για αντιδραση,ενστικτο,εγκεφαλο,αντιληψη,καχυποψια,χαρακτηρα....εναν αχταρμα απο παραμετρους ,που εχουν να κανουν με την επιθεση.

εγω παιδια,ο,τι κ να λεμε,θελω ο επισκεπτης να νιωθει ανετα.δεν γουσταρω να ειναι στην τσιτα.ενας ανθρωπος στην τσιτα,δημιουργει εκρηκτικη κατασταση στο πι κ φι.τα ατυχηματα δεν απεχουν πολυ απο το να γινουν.

 

[johnk]

Ο έλεγχος έχει να κάνει περισσότερο με την αρχηγία και λιγότερο με το μέγεθος.
Θεωρώ ότι οι μολοσσοί δυσκολότερα αμφισβητούν τον αρχηγό από ένα γ.π...

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, στο πρώτο σκέλος...
Σε σχέση με το δεύτερο σκέλος, δεν ξέρω καθόλου πόσο αμφισβητεί τον αρχηγό ο Γερμανικός Ποιμενικός, οπότε δεν μπορώ να σχολιάσω...

Ομως, ίσως δεν εκφράστηκα με πληρότητα και γι' αυτό δεν έγινα κατανοητός. Ας προσπαθήσω για ακόμα μία φορά:

Σαφώς και ο έλεγχος έχει να κάνει περισσότερο με την αρχηγία και λιγότερο με το μέγεθος, γι' αυτό δεν αναφέρομαι στο μέγεθος...

Αναφέρομαι στο ότι, ενώ δεν ξέρω τον Γ.Π. (παρά μόνο από τις γραφές και από μερικούς σκύλους γνωστών), θεωρώ ότι είναι αρκετά "εκπαιδεύσιμος" και, για το λόγο αυτό, πιο "ελέγξιμος"...

Αντίθετα, έχω αφιερώσει πολύ χρόνο, διαβάσματος και πράξης (με πολλούς σκύλους φίλων και τα δικά μου) στα μαστιφοειδή - μολοσσούς... Ετσι, έχω (ίσως λανθασμένα?) καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μολοσσοειδές, εφόσον "κόψει καπίστρι", δεν σταματιέται εύκολα με ένα "platz"...

 

[lawrence-gr]

τζων ,ακριβως.δεν ειναι ολα ευκολα στον χειρισμο τους.

 

[harryf3]

Ζητω συγνωμη για την απουσια μου, αλλά δουλευα ολο το Σ/Κ και ολοκληρο το τελευταιο τριήμερο ηταν δυσκολο.

Θα πω μερικα πραγματα γενικα και καποια στιγμη θα απαντησω και σε οσα ποστ προλαβω.
Πραγματικα ελπιζω να με διαψευσετε ή να με νουθετησετε, όπως κανει τρια χρονια τωρα η αγαπημενη μου Λιζα, και παντα την ευγνωμονω γι αυτό.

Σε τεντωμενο σχοινι, που είναι και ο τιτλος του θεματος, δεν βρισκεται ο σκυλος μας, η Ηρα στην προκειμένη, αλλά αυτοί που προκαλουν με την σταση και την ανοησια τους. Ομολογω ότι η ανοησια τους μου προκαλει τον «θαυμασμο», γι αυτό και το εκανα θεμα.

Οσο περισσοτερο ελεγχομενος και ελεγξιμος ή εστω περιορισμενος (πχ με το λουρι) είναι ενας σκυλος, τοσο περισσοτερο η ανοησια, η προκληση και το θρασσος των αλλων αυξανουν.

Βεβαια, παντα υπαρχει και η δικαιολογια/δικαιολογηση. Ο απεναντι ανθρωπος, σκυλος, γατα, οποιοσδηποτε, νομιζει ότι ο σκυλος είναι ηπιος.

Οι αλλοι σκυλοι όμως και οι γατες, ως μεγαλοι γνωστες της γλωσσας του σωματος και τελειοι ληπτες των σηματων του σκυλου μας, οφειλουν να μην μπερδευουν την φαινομενικοτητα με την πραγματικοτητα. Γι αυτό και μιλαω για θρασσος.
Πολλοι ανθρωποι, επισης, εισπραττουν μεσω μιας εκτης, θα ελεγα, αισθησης, την ενδεχομενη απειλη ή κινδυνο.

Η επιπολαιοτητα των αλλων, οπου κι αν οφειλεται τελικα, δημιουργει ακομα μεγαλυτερη αναγκη ελεγχου. Ο καλυτερος ελεγχος που καποια στιγμη ερχεται, θα φερει πιο κοντα τον κάθε φιλοζωο ή περιεργο ή ψευτόμαγκα ή … ή… οπότε να τη ξανα η μεγαλυτερη αναγκη ελεγχου.

Είναι ενας φαυλος κυκλος. Τουλαχιστον σε συγκεκριμενα σκυλια, όπως η δικη μου σκυλα, όπως η σκυλα του Σουπερμαν, όπως τα σκυλια πολλων από εμας.

Μια πρωτη λυση φαινεται να είναι η υπερμετρη και εφ όρου ζωης κοινωνικοποιηση με τους παντες και τα παντα, κατι που ετσι κι αλλιως σε μεγαλο βαθμο πολλοι κανουμε, και παιδευτηκαμε πολύ γι αυτό.
Απειροι φυσικοι φυλακες εχουν χαλασει ετσι, και μπορω να πω και το πώς ακριβως, όπως εχουν χαλασει και από την υπερβολικη πιεση. Ειδικα από την πιεση.

Η μερικη ή πληρης απομονωση, εφαρμοζεται επισης από πολλους.
Απομονωνω τον σκυλο στο μπαλκονι ή στο crate όταν εχω επισκεψεις, αποφευγω τους διερχομενους ανθρωπους στην βολτα, βλεπω σκυλο και κανω μεταβολη, βλεπω γατα και περιμενω να φυγει.

Αποφευγω ετσι και τις διορθωσεις, την υπερβολικη υπακοη, την πιεση του σκυλου και εμού του ιδίου, δεν καταπιεζω και τα ενστικτα (φοβερο άλλοθι, με μεγαλη δοση αληθειας ισως), και ολοι ειμαστε χαρουμενοι και … ξεκουραστοι. Εμεις λιγο περισσοτερο από τον σκυλο, βεβαια.

Το τι θα γινει όταν ξαφνικα αυτος ο σκυλος βρεθει λυτος, ή αν δεν προλαβουμε, εστω λογω απροσεξιας, να παρουμε προληπτικα μετρα ή αποστασεις, είναι άλλο θεμα.

Τα παλαιοτερα μελη θα θυμουνται το μπουρμπουλ του συμπαθεστάτου και πολύ αγαπητου μου dkoriss. Ενστικτα φουλ, ελεγχος μηδεν, παρά μονο με πληση απομονωση.

Ο απομονωμενος ή δεμενος σκυλος συχνα χαλαει τον τοπο στο γαυγισμα σε μια επισκεψη, γιατι ξερει ότι η αποτροπη με ηχητικο εκφοβισμο ειναι πλεον το μονο του οπλο. Ποιος το θελει αυτό σε μια οικοδομη στο κεντρο της πολης?

Ο οικογενειακός φυλακας ποιον λογο υπαρξης εχει αν είναι απομονωμενος?

 

[superman]

ρε φιλε παρολο που δεν εχω δει το κολοσκυλο σου,νομιζω οτι θα τη γουσταρα τρελα!!!

 

[io maria]

Αρκει να μην κανεις καμια κινηση να χτυπησεις τον Αρη στον ωμο...

 

[harryf3]

Λιγα λογια για τον συμπαθη μας δασκαλο. Επρεπε να τα ειχα πει νωριτερα, οπότε και ισως θα αποφευγαμε καπως την σωρεια αντιδρασεων. Το θεωρησα όμως καπως οφ τοπικ.

Ο δασκαλος από την αρχη αποδεχτηκε το γεγονος ότι υπαρχει η Ηρα στο σπιτι λυτη.
Αν δεν μπορουσε να το αποδεχτει, και το εβλεπε σαν το μεροκαματο του τρομου, ή θα συναντιομασταν στον δικο του χωρο ή θα βρισκαμε αλλον.

Ο δασκαλος είναι στην δικια μου ηλικια, λιγο πανω από 40. Δεν είναι φλωρόφατσα, ουτε μπουλης. Είναι όμως διαχυτικος σαν ατομο, μιλαει πολύ, όταν του δωσω το δικαιωμα (αναγκαστικα καποιες φορες για να μαθω για την προοδο της μικρης), λογω δουλειας παιδιαριζει και νομιζει ότι ολοι είναι παιδια.

Μου ειπε λοιπον στην αρχη ότι εχει κι αυτος σκυλακι (μικρο και ησυχο, ειπε), τα παει πολύ καλα με τα σκυλια γενικως και ότι με την Ηρα θα γινουν φιλαρακια.
(το ‘πες, το ‘παιξες?)

Ο δασκαλος ακροβατει για το δικο του καλο. Γιατι αν του πω ότι είναι ασφαλης, θα κανει τα παντα ώστε να μην είναι πλεον.
Δεν τον χρησιμοποιω σαν decoy, αλλά με τον χαρακτηρα του γινεται καποιες φορες από μονος του.
Γιατι, "ουδεις μωροτερος των ιατρων εαν δεν υπηρχαν οι δασκαλοι".

Του εχω πει, όπως και σε κάθε επισκεπτη, να προσεχει. Επισης, με την σκυλα δεν θα ασχολειται. Ουτε πλησιασματα, ουτε φιλακια, ουτε χαδια, ουτε καλεσματα, ουτε μεζεδακια*. Τελος.- Γιατι? Γιατι ετσι θελω εγω.

*Ναι, το ειδαμε κι αυτό. Να ερθει επισκεπτης με κομματια κοτοπουλο σε αλουμινοχαρτο για να πιασει κολλητηλικια με τα σκυλια μου.

Ειμαι παντα αναμεσα στην Ηρα και στον δασκαλο μεχρι να παει στο δωματιο της μικρης.
Η κοντινοτερη αποσταση μεταξυ δασκαλου και Ηρας είναι 5 μετρα (το καθιστικο/σαλονι μας είναι πολύ μεγαλο και η θεση place είναι καπου στο κεντρο.
Ο δασκαλος θα περασει από το χωλ στην ακρη του καθιστικου για να παει στο δωματιο.

Ποτέ δεν γυρναω τελειως πλατη στην Ηρα.

Εχει εκπαιδευτει ωρες ατελειωτες ώστε να μαθει να περιμενει, σε διάφορες συνθηκες και περιβαλλοντα, ειτε με βλεπει ειτε όχι.

Εχει μαθει να περιμενει με υπομονη σε επισκεψεις ή «επισκεψεις» και να περιμενει ένα νευμα μου ή ένα ΟΚ για να κινηθει.
Κινουμαι σημαινει ότι μπορω να σηκωθω και να παω οπου θελω ή να δρασω κατά περιπτωση.

Αν μετα το χτυπημα στον ωμο σηκωνοταν, θα καθοταν παλι με εντολη ενισχυμενη με δειξιμο του πατωματος, με σοβαρο αλλά κατευναστικο υφος και τονο, ώστε να μην το σκεφτει αλλά και να μην ανησυχει. Της λεω δηλαδη ότι εχω τον ελεγχο.

Παντα με κοιταζει βαθεια στα ματια και περιμενει, χωρις να χασει στιγμη από τα ματια της τον αλλον.

Όλα τα παραπανω γινονται πολύ σφιχτα και σοβαρα. Ο λογος προφανης. Γι αυτό ειπα ότι ο δασκαλος είναι στην ασφαλη μερια του «φραχτη».

Δεν είναι μονο εκπαιδευση και υπακοη. Είναι επικοινωνία, κανανοηση, ομαδα, το άλλο μου μισο.

Αν η επισκεψη τραβηξει σε μακρος, την στελνω στην θεση της ή μπορει να κυκλοφορει σε καποια αποσταση. Είναι ηρεμη, αλλά ποτέ δεν επαναπαυεται. Σε κάθε κινηση ή αποτομο και δυνατο ηχο τεντωνεται. Είναι στη φυση της.

Αν απομονωθει ή διορθωθει σοβαρα, θα χαλασει, κι εγω την θελω όπως ακριβως την εχω φτιαξει.
Αν σπασει το place, τοτε θα διορθωθει, αλλά για το σπασιμο της εντολης, και θα επιστρεψει στην θεση της, οπου παλι θα διορθωθει.

Το μονο ευκολο είναι να χαλασεις έναν σκυλο, με τον αλλον τροπο. Αντεδρασε με χαρα και ενθουσιασμο στη θέα του κάθε ξενου, κανε τους ξενους διανομεις φαγητου και χαδιων και τελειωσες.
Μετα, ο σκυλος θα επεμβει δυναμικα μονο αν σε βαλουν κατω και σε κλωτσανε.


Το σπιτι είναι το δικο μου βασιλειο, αλλά μετα είναι δικο της. Όταν λειπω, κοιμαμαι, ειμαι στο μπανιο ή στο μπαλκονι, αναλαμβανει πληρως.

Δεν απομακρυνω την βασιλισσα μου για κανεναν. Το σπιτι είναι δικο της και όχι του οποιουδηποτε επισκεπτη, ειτε ειναι ο δασκαλος, ειτε η αδερφη μου.

Ο Γιαννης ξερει καλα ότι με την Ηρα παθιαζομαι. Και αυτό μπορει να με οδηγει σε επιπολαιοτητες και ακροτητες.

Με τις γατες, από ένα σημειο και μετα, δεν με ενδιεφερε ιδιαιτερα. Όπως ειπα παλια, ξερω τον τροπο και μπορω να τον περιγραψω, αν μου ζητηθει. Είναι αλανθαστος, από αμερικανο εκπαιδευτη στρατιωτικων σκυλων.
Δεν με ενδιαφερει και τοσο να βαλω τις γατες στην ασφαλη πλευρα.

Γι αυτό δεν μπορει να γινει συγκριση της συμπεριφορας σε ανθρωπους και αυτης στις γατες. Είναι και διαφορετικη η φυση της οποιασδηποτε επιθετικοτητας.

Το προβλημα και μια συχνη αιτια διαφωνιων και αντιδρασεων με τα γενικης υλης φορουμ είναι η «πολυπολιτισμικότητα». Αλλά γι αυτό θα ανοιξω καποιαστιγμη άλλο θεμα.

 

[io maria]

Παρακολουθοντας σχεδον απο την αρχη την πορεια της Ηρας και την δουλεια που εχετε κανει μαζι προσωπικα εχω βγαλει το συμπερασμα οτι κανενας αλλος σκυλος δεν θα σου ταιριαζε σαν ταπεραμεντο περισσοτερο.
Η "σκοτεινη" πλευρα της ταιριαζει με την δικη σου "σκοτεινη" πλευρα. Την σεβεσαι και σε σεβεται και για αυτο μπορειτε να συνυπαρχετε σε αρμονια.

Στο καστρο σου εισαι βασιλιας και η Ηρα βασιλισσα. Οποιοσδηποτε μπαινει στο σπιτι σας θα πρεπει να σας σεβεται και τους 2.
Προσωπικα θα ενοιωθα απολυτως ανετα να μπω στο σπιτι σας γιατι ακριβως η Ηρα ειναι αυτη που ειναι. Γιατι ξερω οτι αν ειμαι σωστη απεναντι στην οικογενεια της θα ειναι και αυτη σωστη απεναντι μου.
Θα φοβομουν να μπω σε καποιο σπιτι που προκειμενου να ειμαι ασφαλης ο σκυλος θα πρεπει να ειναι περιορισμενος σε αλλο δωματιο (αρα δεν μπορει να ελενχθει σωστα απο το αφεντικο του)

 

[galazio]

ρε αρη,κατουρηστε και λιγο,προστατη θα παθετε κι εσυ και η ηρα!χαχαχαχαχα!!!!(ξερω οτι με αγαπας και δεν θα με κανεις... decoy)

 

[vaggelo]

εγώ παλι σκεφτόμουν οτι ετσι και εμπενα στο σπιτι του ανθρώπου δεν θα επρεπε να μυρίζω κοτόπουλο

 

[blackpit35]

Αυτά :
«Αναφέρομαι στο ότι, ενώ δεν ξέρω τον Γ.Π. (παρά μόνο από τις γραφές και από μερικούς σκύλους γνωστών), θεωρώ ότι είναι αρκετά "εκπαιδεύσιμος" και, για το λόγο αυτό, πιο "ελέγξιμος"...»
«Ετσι, έχω (ίσως λανθασμένα?) καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μολοσσοειδές, εφόσον "κόψει καπίστρι", δεν σταματιέται εύκολα με ένα "platz"» (και όχι μόνο το μολοσσοειδές θα έλεγα)
είναι πολύ σοφά.

 

[harryf3]

...(ξερω οτι με αγαπας και δεν θα με κανεις... decoy)

Μα, γλυκια μου και πανεμορφη Γαλαζια, επειδη σε αγαπω ειλικρινα, γι αυτό καθομαι και γραφω τοσες πολλες και μαζεμενες τρανταχτές μαλακιες. Για να σε διασκεδασω!

 

[Chloe]

Κατ' αρχήν Άρη μου, μια διόρθωση και μόνο. Δεν έχω καμία δουλειά να σε νουθετήσω - για όνομα του Θεού - είσαι πολύ πιο προχωρημένος "σκυλάς" από μένα, κι όχι μόνο γιατί δουλεύεις μ' αυτήν τη σκύλα και αυτήν τη σκύλα! Τρία χρόνια είναι? Ε... μέσα σε τόσο διάστημα εξελίχθηκες σε κάποιον που και εγώ και πολλοί άλλοι εδώ σεβόμαστε και ακούμε, οπότε (σε παρακαλώ) μη με ξαναφέρεις σε δύσκολη θέση αναφερόμενος σε... νουθεσίες :lol:

Λοιπόν, δεν θα σου πω ούτε κι εγώ ούτε και κανένας άλλος τι θα κάνεις με τη σκύλα σου. Θα κάνεις αυτό που πιστεύεις ότι πρέπει! Ωστόσο, δεν μπόρεσα να μην έρθω λίγο στη θέση του δασκάλου σου (που τον έβγαλες και λίγο κότα τον ανθρωπάκο αρχικά, να πηγαίνει τοίχο-τοίχο, και λίγο φαφλατά στη συνέχεια να αγνοεί τον κίνδυνο και να φέρεται επιπόλαια ).
Ναι, δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι στη θέση του, αλλά οι καιροί είναι δύσκολοι και ΦΥΣΙΚΑ θα δεχόμουν μια δουλειά τέτοια, σ' ένα σπίτι όπου θα έπρεπε να προσέχω τις κινήσεις και τον τόνο της φωνής μου μην τυχόν και θεωρηθούν σημάδια απειλητικά από τον ελεύθερο και δυνάμει επικίνδυνο φύλακα του σπιτιού, τον οποίο ελέγχει ο ιδιοκτήτης του με μια απλή εντολή.

Γιατί, όπως κι εσύ λες, ούτε κι ο ίδιος ξέρει ότι έχεις τον απόλυτο έλεγχο της Ήρας και, άρα, είναι κι ο ίδιος απολύτως ασφαλής. Θα ήθελα να κάνω μάθημα υπό αυτές τις συνθήκες? Όχι. Εσείς έχετε βρει τις ισορροπίες σας? Ναι. Άρα δεν βλέπω και λόγο να το συζητάμε.

 

[harryf3]

... Όταν είμαστε παρόντες κ μπαίνει με την άδειά μας άνθρωπος μέσα στο σπίτι να κάνει μάθημα στο παιδί μας, σιγά μη βρίσκεται καθόλη τη διάρκεια υπό την ''απειλή'' του σκύλου...

Θα ήθελα να κάνω μάθημα υπό αυτές τις συνθήκες? Όχι.

Παντως Νατασσα και Λιζακι, ο δασκαλος δεν κανει το μαθημα υπο την απειλη της Ηρας, ώστε να το κανει καλα και να αξιζει τα λεφτα του. Στο Αουσβιτς ειμαστε? Arbeit macht frei

Μπαινει στο δωματιο της μικρης, κλεινει την πορτα και κανει το μαθημα του. Ο,τι θα εκανε και αν δεν ειχα καθολου σκυλια στο σπιτι.

 

[George A]

Εγώ θα συνηστούσα στον Άρη και τον καθένα που έχει εναν "δυναμικό" σκύλο, να μην τον υποτιμάει, τα σκυλιά αν και υποτίθεται λιγότερο εξελιγμένα απο εμάς, έχουν καλή κρίση των πραγμάτων όταν είναι κοινωνικοποιημένα, και μπορούν να ξεχωρίσουν πρόσωπα και καταστάσεις καλύτερα απο όσο νομίζουμε.

Αισθάνονται ή μυρίζουν τον κίνδυνο πιο γρήγορα και καλύτερα απο εμάς, αυτό πιστευω.

 

[harryf3]

@JohnK

Και, κυρίως, να του μαθαίνουμε να βλέπει τη "φωτεινή πλευρά της ζωής", όταν είμαστε όλοι στο σπίτι και υποδεχόμαστε ξένους...

Η σχετικη υπερβολη και τα λαθη στην αναδειξη της φωτεινής πλευράς της ζωής και των αλλων ανθρωπων, μπορει να οδηγησει σε απωλεια ή εκχωρηση μερους της … εθνικης μας κυριαρχιας (ετσι για να ειμαστε και στο πνευμα των ημερων).

Γιατι πλεον δεν θα πηγαζουν όλα τα καλα από εμας, εφοσον ο σκυλος θα «γλυκαινεται» από τους ξενους ανθρωπους.

Μαλιστα από τον ξενο θα πηγαζουν μονο καλα, ενώ εμεις ειμαστε αυτοι που θετουν κανονες, ορια και περιορισμους, που φωναζουν, που διορθωνουν, που εκνευριζονται, που απαιτουν υπακοη.

Εμεις αν χαϊδευομαστε με τις νεαρες και ομορφες συναδερφισσες στη δουλεια, δεν θα χασουν ισχυ οι γυναικες μας? Με τις οποιες μαλιστα καποιες φορες αρπαζομαστε, διαφωνουμε, τις βλεπουμε απεριποίητες, καινε το φαγητο?
(ποιος ακουει την skylakos τωρα!)

Το ένστικτο (της φύλαξης, ας πούμε) πιστεύω ότι δεν "σπάει" έτσι εύκολα... Γι' αυτό αποκαλείται "ένστικτο"...

Κι όμως σπαει αν κάνεις συνεχόμενα σοβαρα λαθη, οπως ειδη ειπα (όχι εγω, απειροι εκπαιδευτες το λενε).

Στην περίπτωση του Γερμανικού Ποιμενικού, ίσως είναι εφικτό...
Στην περίπτωση, όμως, του δικού σου σκύλου, πιστεύω ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρη ότι έχεις τον "απόλυτο έλεγχο"...

έχω (ίσως λανθασμένα?) καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μολοσσοειδές, εφόσον "κόψει καπίστρι", δεν σταματιέται εύκολα με ένα "platz"...

Αυτό είναι δικαιολογια για τον περιορισμο του σκυλου. Απλά θελει ακομα περισσοτερη δουλεια, την οποια ισως δεν εισαι διατεθειμενος να κανεις.

Το λέω εγώ, που "κατηγορούμαι" πως έχω τα σκυλιά μου σαν παιδιά μου...
Πιστεύω ότι ο (σπάνιος, πλέον, αν δεν είναι "σκυλάς") καλεσμένος μου οφείλει να μην "ακροβατεί" μεταξύ ακεραιότητας και νοσοκομείου... Ακόμα κι αν χρειαστεί να κλείσω το σκύλο μου στη ...ντουλάπα, ακόμα κι αν χρειαστεί να τον δέσω με αλυσίδα άγκυρας... είτε "σπάσει" το ένστικτο του σκυλιού, είτε όχι...

Καθαρη διαφορά κοσμοθεωριας, αποψεων και τροπου δουλειας, τα οποια, κρινοντας από τα δυο thanks σου, τα θεωρησες μπαρουφες.

……………..το να έρχεται απότομα προς το μέρος σου και να σε χτυπάει στον ώμο σου??? Εσύ το θεωρείς αποδεκτό για τον εαυτό σου? …………..

Δεν θα το ξανακανει. Και δεν προλαβα κάν να του εξηγησω εγω τον λογο.

Εδώ σηκωνει συζητηση, και ξερεις ότι μου αρεσει να βαζω τον εαυτό μου σε δυκολη θεση. Πώς αλλιως θα μαθω εξαλλου?

Με ποιο δικαιωμα λοιπον η Ηρα ανελαβε πρωτοβουλια, εστω αυτή την λιγη που ανελαβε? Είναι προστασια μονο ή και ενδειξη κυριαρχιας του τυπου «αστον ησυχο γιατι είναι δικος μου»? Από την άλλη όμως, υπακουσε άμεσα.

Το βλεπω στην Ζηνα (μινι πινσερ, για οσους δεν την ξερουν). Σου το εχω πει και τηλεφωνικα, όταν ακουγες την Ζηνα να ωρυεται. Η μικρη καπου θεωρει ότι της ανηκω. Τα αποτελεσματα της υπερθετικης «εκπαιδευσης».

 

[superman]

εγω παντως αν τον ετρωγε την ωρα που με χτυπησε στον ομο θα της ελεγα μπραβο

 

[lawrence-gr]

george a,σιγουρα δεν ειναι καλο να τα υποτιμας,αλλα σιγουρα δεν ειναι καλυτερο κ να τα υπερτιμας.