Μη τους ακούς....γιατί δεν αντέχω να βλέπω το παραπονεμένο βλέμμα της...
Γι' αυτό το βλέμμα ζούμε
ΜΟΚΑ - Ο μικρός της "σύντροφος"...
- Thread starter johnk
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Γι' αυτό το βλέμμα ζούμε
Η αλήθεια είναι ότι τη λατρεύω αυτή τη σκύλα, όπως την έχουν λατρέψει όλοι οι φίλοι μας που τη γνωρίζουν...Μη τους ακούς....
Γι' αυτό το βλέμμα ζούμε
Χτες το βράδυ, είχαμε πάει στο γιατρό για τις 6μηνιαίες εξετάσεις των σκυλιών, τα ζυγίσματά τους και το "τσεκάπ" τους...
Οπότε ανέφερα στο γιατρό ότι έχω παρατηρήσει, εδώ και 20 μέρες, το εξής: Οταν της δίνω την εντολή "κάτω" (είτε από όρθια θέση, είτε - κυρίως - από το "κάτσε"), αυτή κάπως "κωλοβαράει", προσπαθεί να ψιλοβολευτεί και, τελικά, πέφτει κάτω με πολύ περίεργη στάση...
Η δε γυναίκα μου (και όχι μόνο), όταν το ανέφερα, είπε απερίφραστα ότι την έχω "χαλάσει" με την ανεκτικότητά μου και την αδυναμία που της έχω και δεν έχει τίποτα άλλο η Μόκα...
Αλλά σκέφτηκα: "ας ξεφτιλιστώ λιγάκι και στο γιατρό"...
Λοιπόν, ο γιατρός (κορυφαίος ορθοπεδικός) την εξέτασε προσεκτικά και διαπίστωσε ότι, όχι μόνο δεν την έχω "χαλάσει", αλλά η κακομοίρα υποφέρει στο πίσω μέρος της σπονδυλικής στήλης (στη μέση, που θα λέγαμε για ένα άνθρωπο), είτε από κάκωση, είτε από διαρκή καταπόνηση...
Αν είναι κάκωση, πιστεύω ότι οφείλεται σε ένα "δυνατό" παιχνίδι που είχε κάνει με ένα ογκώδες Boerboel (αν θυμάστε, στο θέμα "Εβδομάδα BYB..") και σε κάποια στιγμή αυτός έπεσε επάνω της και από τη Μόκα ακούστηκε κάτι σαν κλάμα και σταμάτησα αμέσως το παιχνίδι...
Αν είναι (και) καταπόνηση, σίγουρα οφείλεται στο συνεχές κυνηγητό - καβάλημα με τον Casper...
Οπότε, από χτες βράδυ, έχουμε περιορίσει τα δυνατά παιχνίδια, για μερικές μέρες, για να "ξεκουραστεί" και θα την ξαναδούμε...
Καταλαβαίνετε τώρα πόσο θα την "κακομαθαίνει" ο μπαμπάς της...
Αντε, ένα ακόμη off-topic (αλήθεια, τόχω ξεφτιλίσει το θέμα αυτό!)...
Αλλά που είναι τόσο επίκαιρο, σε σχέση, τόσο γενικότερα (περί όλων όσων συζητάμε "εδώ μέσα"), όσο και με το συγκεκριμένο θέμα (της Μόκας και του μικρού συντρόφου της), όσο και με το δισταγμό μου να ανοίξω το νέο θέμα, σχετικά με τη φυλή κλπ...
Παρότι έχω συγκεντρώσει πολύ (και αρκετά καλό) υλικό, όλο και περισσότερο νιώθω πως, για να ανοίξω το θέμα της φυλής, πρέπει να "ξέρω", να έχω ζήσει, πολύ περισσότερα... Και να ένα παράδειγμα (από τα πολλά που μου συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό), που εντείνει το δισταγμό μου:
Εδώ και κανα μήνα, είχαμε συναντήσει (μιά φευγαλέα καλημέρα - στις "σκυλίσιες" δραστηριότητές μας) ένα νεαρό ζευγάρι, γνωστοί γνωστών κλπ., με ένα κουτάβι, αρσενικό μπόξερ... Για την ιστορία, δεν υπάρχει πιο "κόκκινο πανί" για τον Casper από το συγκεκριμένο (συνομήλικο) μπόξερ! Ο οποίος, εν τω μεταξύ, δεν έχει θέματα με κουτάβια... Μόνο με ενήλικα σκυλιά, όταν αυτά φτάσουν στα 2 μέτρα και έρχονται γρήγορα και με "αδιάκριτο" τρόπο... Με το συγκεκριμένο κουτάβι, ακόμα και να το δει σε απόσταση 20 μέτρων, τρελαίνεται...
Τέλος πάντων, μέσα στο 3ήμερο συναντήσαμε τυχαία αυτό το ζευγάρι και ο νεαρός μου λέει "μπορώ να σας πω κάτι επειγόντως?"
Απαντάω: "Ελα, όμως, πιο μακρυά, μιάς και δεν μπορούμε να πλησιάσουμε τα σκυλάκια πολύ κοντά"...
Πηγαίνουμε πιο μακρυά και μου λέει (ευγενέστατα μεν, αγχωμένα δε): "Πέστε μου, σας παρακαλώ, που μπορώ να βρω ένα ολόϊδιο κουτάβι, σαν το δικό σας, ΤΩΡΑ! Από τη στιγμή που είδα το δικό σας δεν κοιμάμαι τα βράδυα!"
Απαντάω: "Εμείς δεν το πήραμε εδώ και τώρα... ψάξαμε κλπ. και πήγαμε στη Δανία και το παραλάβαμε από το τάδε εκτροφείο"
Μου λέει: "Ναι, έμαθα από που το πήρατε και έψαξα κι εγώ! Μάλιστα υπάρχει μόλις μιά νέα γέννα, από τη Smilla και τον Robin, με 11 κουταβάκια!"
Απαντάω: "Ρε συ, αυτοί είναι οι γονείς του Casper! Είναι δυνατόν να έβαλε ο άνθρωπος, copy/paste, το ίδιο ζευγάρωμα μέσα σε 2-3 μήνες?"
Μου λέει: "Ναι, το έχουν και στο site τους! Μάλιστα τους έγραψα e-mail, περιγράφοντας ποιός είμαι κλπ., αλλά δεν μου απάντησαν ποτέ!"
Απαντάω: "Απ' ότι είδα τελευταία στο site τους, είναι η γέννα του Casper και απλώς δεν το έχουν ενημερώσει τελευταία... και το μόνο που έχουν είναι μία κουταβίτσα - πολύ κυριαρχική - που θα την χαρίσουν σε κάποιον που θα κρίνουν κατάλληλο... Αν δεις προσεκτικά, γράφει: Γέννα 11 Μαΐου 2011"
Συνεχίζω: "Ρε παιδί μου, είσαι σίγουρος για τη φυλή? Το έχεις ψάξει? ανταποκρίνεται στα θέλω σου και στις εμπειρίες σου? Ξέρεις ότι είναι πολύ κυριαρχική φυλή και χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη? Πίστεψέ με, είναι δύσκολα σκυλιά..."
Μου λέει (αγχωμένος, αλλά ευτυχής): "Και τι θα γίνει τώρα? Εμένα μ' αρέσει ακριβώς ο Casper! Ετσι το θέλω το σκυλί, τσαμπουκά! Να μην περνάει τίποτα! Είμαι αρκετά έμπειρος, είχαμε στο σπίτι ένα Χάσκι και ένα λυκόσκυλο, παλιότερα..."
Απαντάω: "Ξέρεις, ψάξτο πολύ... υπάρχουν αρκετά εκτροφεία στην Ευρώπη... Μίλα μαζί τους και κάποιος ευσυνείδητος εκτροφέας θα καταλάβει τις ανάγκες σου και θα σε καθοδηγήσει... Μην εμπιστευτείς να σου φέρει σκύλο κάποιος γνωστός κλπ..."
Κάποια στιγμή, κοιτάει και τη Μόκα, που στεκόταν υπομονετική (μιλάμε για ένα 10λεπτο), περιμένοντας να τελειώσω τη συζήτηση...
Μου λέει: "Αυτός εδώ φαίνεται πολύ άγριος... Στέκεται έτσι ακίνητος, αλλά μπορεί να σε αρπάξει για πλάκα... Πως πήρατε δύο αρσενικά?"
Και φτάνει και το ...πέναλτυ: Ερχεται η κουβέντα στο μπόξερ...
Ρωτάω: "τι, πως κλπ... από που το αποκτήσατε? Γιατί δεν το βλέπω και πολύ κοινωνικό... προσεγγίζει με άκαμπτη γλώσσα σώματος και με ψυχρό βλέμμα"
Απαντάει: "Οχι, με τους ανθρώπους είναι πολύ κοινωνικοποιημένο, μιάς και το πήραμε από (βλέπε: γνωστή αλυσίδα pet shops), όπου έβλεπε πολλούς ανθρώπους - πελάτες και υπαλλήλους - για αρκετό καιρό..."
Υ.Γ. Μετέφερα τη συζήτηση σχεδόν ατόφια, μιάς και μου είναι δύσκολο να σχολιάσω...
Αλλά που είναι τόσο επίκαιρο, σε σχέση, τόσο γενικότερα (περί όλων όσων συζητάμε "εδώ μέσα"), όσο και με το συγκεκριμένο θέμα (της Μόκας και του μικρού συντρόφου της), όσο και με το δισταγμό μου να ανοίξω το νέο θέμα, σχετικά με τη φυλή κλπ...
Παρότι έχω συγκεντρώσει πολύ (και αρκετά καλό) υλικό, όλο και περισσότερο νιώθω πως, για να ανοίξω το θέμα της φυλής, πρέπει να "ξέρω", να έχω ζήσει, πολύ περισσότερα... Και να ένα παράδειγμα (από τα πολλά που μου συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό), που εντείνει το δισταγμό μου:
Εδώ και κανα μήνα, είχαμε συναντήσει (μιά φευγαλέα καλημέρα - στις "σκυλίσιες" δραστηριότητές μας) ένα νεαρό ζευγάρι, γνωστοί γνωστών κλπ., με ένα κουτάβι, αρσενικό μπόξερ... Για την ιστορία, δεν υπάρχει πιο "κόκκινο πανί" για τον Casper από το συγκεκριμένο (συνομήλικο) μπόξερ! Ο οποίος, εν τω μεταξύ, δεν έχει θέματα με κουτάβια... Μόνο με ενήλικα σκυλιά, όταν αυτά φτάσουν στα 2 μέτρα και έρχονται γρήγορα και με "αδιάκριτο" τρόπο... Με το συγκεκριμένο κουτάβι, ακόμα και να το δει σε απόσταση 20 μέτρων, τρελαίνεται...
Τέλος πάντων, μέσα στο 3ήμερο συναντήσαμε τυχαία αυτό το ζευγάρι και ο νεαρός μου λέει "μπορώ να σας πω κάτι επειγόντως?"
Απαντάω: "Ελα, όμως, πιο μακρυά, μιάς και δεν μπορούμε να πλησιάσουμε τα σκυλάκια πολύ κοντά"...
Πηγαίνουμε πιο μακρυά και μου λέει (ευγενέστατα μεν, αγχωμένα δε): "Πέστε μου, σας παρακαλώ, που μπορώ να βρω ένα ολόϊδιο κουτάβι, σαν το δικό σας, ΤΩΡΑ! Από τη στιγμή που είδα το δικό σας δεν κοιμάμαι τα βράδυα!"
Απαντάω: "Εμείς δεν το πήραμε εδώ και τώρα... ψάξαμε κλπ. και πήγαμε στη Δανία και το παραλάβαμε από το τάδε εκτροφείο"
Μου λέει: "Ναι, έμαθα από που το πήρατε και έψαξα κι εγώ! Μάλιστα υπάρχει μόλις μιά νέα γέννα, από τη Smilla και τον Robin, με 11 κουταβάκια!"
Απαντάω: "Ρε συ, αυτοί είναι οι γονείς του Casper! Είναι δυνατόν να έβαλε ο άνθρωπος, copy/paste, το ίδιο ζευγάρωμα μέσα σε 2-3 μήνες?"
Μου λέει: "Ναι, το έχουν και στο site τους! Μάλιστα τους έγραψα e-mail, περιγράφοντας ποιός είμαι κλπ., αλλά δεν μου απάντησαν ποτέ!"
Απαντάω: "Απ' ότι είδα τελευταία στο site τους, είναι η γέννα του Casper και απλώς δεν το έχουν ενημερώσει τελευταία... και το μόνο που έχουν είναι μία κουταβίτσα - πολύ κυριαρχική - που θα την χαρίσουν σε κάποιον που θα κρίνουν κατάλληλο... Αν δεις προσεκτικά, γράφει: Γέννα 11 Μαΐου 2011"
Συνεχίζω: "Ρε παιδί μου, είσαι σίγουρος για τη φυλή? Το έχεις ψάξει? ανταποκρίνεται στα θέλω σου και στις εμπειρίες σου? Ξέρεις ότι είναι πολύ κυριαρχική φυλή και χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη? Πίστεψέ με, είναι δύσκολα σκυλιά..."
Μου λέει (αγχωμένος, αλλά ευτυχής): "Και τι θα γίνει τώρα? Εμένα μ' αρέσει ακριβώς ο Casper! Ετσι το θέλω το σκυλί, τσαμπουκά! Να μην περνάει τίποτα! Είμαι αρκετά έμπειρος, είχαμε στο σπίτι ένα Χάσκι και ένα λυκόσκυλο, παλιότερα..."
Απαντάω: "Ξέρεις, ψάξτο πολύ... υπάρχουν αρκετά εκτροφεία στην Ευρώπη... Μίλα μαζί τους και κάποιος ευσυνείδητος εκτροφέας θα καταλάβει τις ανάγκες σου και θα σε καθοδηγήσει... Μην εμπιστευτείς να σου φέρει σκύλο κάποιος γνωστός κλπ..."
Κάποια στιγμή, κοιτάει και τη Μόκα, που στεκόταν υπομονετική (μιλάμε για ένα 10λεπτο), περιμένοντας να τελειώσω τη συζήτηση...
Μου λέει: "Αυτός εδώ φαίνεται πολύ άγριος... Στέκεται έτσι ακίνητος, αλλά μπορεί να σε αρπάξει για πλάκα... Πως πήρατε δύο αρσενικά?"
Και φτάνει και το ...πέναλτυ: Ερχεται η κουβέντα στο μπόξερ...
Ρωτάω: "τι, πως κλπ... από που το αποκτήσατε? Γιατί δεν το βλέπω και πολύ κοινωνικό... προσεγγίζει με άκαμπτη γλώσσα σώματος και με ψυχρό βλέμμα"
Απαντάει: "Οχι, με τους ανθρώπους είναι πολύ κοινωνικοποιημένο, μιάς και το πήραμε από (βλέπε: γνωστή αλυσίδα pet shops), όπου έβλεπε πολλούς ανθρώπους - πελάτες και υπαλλήλους - για αρκετό καιρό..."
Υ.Γ. Μετέφερα τη συζήτηση σχεδόν ατόφια, μιάς και μου είναι δύσκολο να σχολιάσω...
Μήπως η σωστή απάντηση είναι: "θα τα έπνιγα"???φαντάσου τώρα Γιάννη να ήσουν εκτροφέας της φυλής και να είχες και γέννα....
Γιαννη, σε συνεχεια αλλων συζητησεων περι χαρακτηρα και «ανεξαρτησιας» βουλησης και σκεψης των bullmastiff αλλά και αλλων φυλων, θα ηθελα να επικεντρωθω σε αυτό:
1. Η Μοκα είναι στο πλατζ κι εσυ πας στην πορτα με το λουρι στο χερι, κανοντας φανερο ότι επικειται βολτα.
Όταν την καλεσεις να ερθει, θα το σκεφτει παλι για λιγα δευτερολεπτα ή θα πεταχτει σαν ελατηριο, κανοντας κλωτσοπατινάδα στο πατωμα?
2. Η Μοκα ορθια ή στο πλατζ (δεν εχει σημασια), εσυ κρατας το σαλαμι (θα μπορουσε να ειναι και μπαλακι ή tug) στο χερι και δινεις κατσε.
Δεν θα χτυπησει τα … καλλίγραμμα οπίσθιά της στο πατωμα προκαλωντας τοπικο σεισμο?
[Δεν ξερω βεβαια ποσο δυνατο food drive εχει η Μοκα, αλλά φανταζομαι εχει ισχυροτατο volta drive]
3. Ειστε στην βολτα, σταματατε, η Μοκα (φοραει πνχτη ας πουμε) δίπλα σου ορθια και δινεις την εντολη κατσε.
Ταυτοχρονα τραβας δυνατα το λουρι προς τα πανω και επιβαλεις την θεση, χωρις να περιμενεις να δεις αν θα καθοταν γρηγορα ή αργα ή καθολου.
Επαναλαμβανεις μερικες φορες το … θετικοτατο αυτο escape training κατά τη διαρκεια της βολτας.
Καποια στιγμη, δεν θα κατσει σαν ελατηριο ώστε να αποφυγει την διορθωση?
Αν στα παραπανω σεναρια εκτελεσει με ρυθμο, χρονο και προθυμια «γερμανικου» τυπου και όχι bullmastiff, τοτε για ποιον "χρόνο bullmastiff" μιλαμε? Είναι θεμα κινητρου, θετικου ή αρνητικου. Και φυσικα σχεσης, αλλά ας μην το δυσκολεψουμε περισσοτερο.
Ας φτιαξουμε καποια απλά σεναρια, από τα απειρα πιθανα.
1. Η Μοκα είναι στο πλατζ κι εσυ πας στην πορτα με το λουρι στο χερι, κανοντας φανερο ότι επικειται βολτα.
Όταν την καλεσεις να ερθει, θα το σκεφτει παλι για λιγα δευτερολεπτα ή θα πεταχτει σαν ελατηριο, κανοντας κλωτσοπατινάδα στο πατωμα?
2. Η Μοκα ορθια ή στο πλατζ (δεν εχει σημασια), εσυ κρατας το σαλαμι (θα μπορουσε να ειναι και μπαλακι ή tug) στο χερι και δινεις κατσε.
Δεν θα χτυπησει τα … καλλίγραμμα οπίσθιά της στο πατωμα προκαλωντας τοπικο σεισμο?
[Δεν ξερω βεβαια ποσο δυνατο food drive εχει η Μοκα, αλλά φανταζομαι εχει ισχυροτατο volta drive]
3. Ειστε στην βολτα, σταματατε, η Μοκα (φοραει πνχτη ας πουμε) δίπλα σου ορθια και δινεις την εντολη κατσε.
Ταυτοχρονα τραβας δυνατα το λουρι προς τα πανω και επιβαλεις την θεση, χωρις να περιμενεις να δεις αν θα καθοταν γρηγορα ή αργα ή καθολου.
Επαναλαμβανεις μερικες φορες το … θετικοτατο αυτο escape training κατά τη διαρκεια της βολτας.
Καποια στιγμη, δεν θα κατσει σαν ελατηριο ώστε να αποφυγει την διορθωση?
Αν στα παραπανω σεναρια εκτελεσει με ρυθμο, χρονο και προθυμια «γερμανικου» τυπου και όχι bullmastiff, τοτε για ποιον "χρόνο bullmastiff" μιλαμε? Είναι θεμα κινητρου, θετικου ή αρνητικου. Και φυσικα σχεσης, αλλά ας μην το δυσκολεψουμε περισσοτερο.
Αρη,
Μία γενική παρατήρηση, σε σχέση με τη Μόκα:
α) Food drive: Αρκετά δυνατό... Της αρέσουν τα πάντα, τρώει τα πάντα, αλλά κυρίως κάποιους εκλεκτούς μεζέδες που τους κρατάμε για το κόψιμο νυχιών, τον βασανισμό των αυτιών κλπ... Οχι, όμως, τόσο δυνατό για να εκσφενδονιστεί (αυτός θα ήταν ο Casper!)... Η Μόκα, θα έρθει για να πάρει τη λιχουδιά, αλλά, σε κάθε περίπτωση, διατηρεί μία "αξιοπρέπεια"... έρχεται άμεσα, κουνώντας χαλαρά την ουρά, αλλά "ψύχραιμα"...
β) Volta drive: Σχετικά δυνατό (λιγότερο από το food)... Της αρέσει αρκετά να πηγαίνει βόλτα, αλλά, ακόμα περισσότερο, της αρέσει να γυρνάει σπίτι, αν με καταλαβαίνεις... Αν παραλείψεις να την πάς μιά βόλτα, δεν θα σου κρατήσει κακία...
γ) Το πιο ισχυρό drive που έχει, είναι όταν την φωνάζω εγώ στο "έλα"... Για το χάδι και την αγκαλιά! Οχι μόνο θα έρθει, αλλά θα ψάξει να με βρει...
Μία δεύτερη γενική παρατήρηση:
Η Μόκα δεν είναι εύκολο σκυλί, Αρη! Είναι από τα δυσκολότερα σκυλιά που έχεις συναντήσει... τα έχουμε ξαναθίξει αυτά... Εχει προχωρήσει "έτη φωτός", αλλά παραμένει δύσκολη...
Αν είναι πρωί, θα κουνήσει ευχάριστα την ουρά, θα το σκεφτεί 2-3 δευτερόλεπτα και θα έρθει, κουνώντας την ουρά, με αργό ρυθμό, για να της φορέσω τον οδηγό...
Αν είναι απόγευμα ή βράδυ, ξέρει ότι θα της βάλω εντομοαπωθητικό και δε γουστάρει καθόλου! Θα κουνήσει την ουρά, θα σηκωθεί, θα κάνει δυό γύρους μέσα στο σαλόνι (γύρω-γύρω από τα έπιπλα - σε μιά απέλπιδα προσπάθεια να αποφύγει το "μοιραίο") και μετά θα έρθει να υποστεί το βασανηστήριο και να βγούμε...
Σημείωση: Οταν η Μόκα είναι στο "platz", δεν θα σηκωθεί... Είναι η πιο ισχυρή εντολή της... Αν σκεφτείς τους λόγους, θα καταλάβεις πως (απ' όλα τα σκυλιά) η Μόκα δεν πρέπει να σπάει το "platz"...
Θα πάω εγώ δίπλα της και θα της πω "πάμε", για να σηκωθεί και να περπατήσουμε. Για να βγει από το "platz" πρέπει να έχω πάει πάντα δίπλα της...
2. Θα εκτελέσει με "συγκρατημένη αισιοδοξία"... Αν δώσω απλά την εντολή, θα το κάνει σε 2 δευτερόλεπτα... Αν κρατάω την αγαπημένη της λιχουδιά, θα το κάνει σε 1-2 δευτερόλεπτα... Θέλω να πω ότι δεν θα προκληθεί τοπικός σεισμός, whatsoever...
3. Θα εκτελέσει στον ίδιο χρονικό ορίζοντα (1-2-3 δευτερόλεπτα, ανάλογα με την περίσταση)... αφού κοιτάξει πίσω της...
Σημείωση: Ξέρεις ότι με τη Μόκα ακολουθήσαμε εκπαίδευση βασικής υπακοής με "κλασική" προσέγγιση (αυτό το θετικότατο escape training, που είπες)... Πήραμε δύο αποτελέσματα, ένα βραχυπρόθεσμο και ένα μακροπρόθεσμο:
- βραχυπρόθεσμα: εκτελούσε σαν πολυβόλο! Εντάξει, μην είμαστε και πλεονέκτες, εκτελούσε μετά από 1 δευτερόλεπτο... και γινόταν "μισή" σε μέγεθος...
- μακροπρόθεσμα: η Μόκα, αντί να ανέβει... έσπασε, κατά κάποιον τρόπο... και ξανά από την αρχή...
Ακόμα και τώρα, που δεν χρησιμοποιούμε πλέον πνίχτη, όταν της τον φορέσω θα εκτελέσει αυτομάτως λίγο πιο γρήγορα... και θα εκτελεί "μαζεμένη"...
Σημείωση 2: Οταν εκπαιδεύεις τέτοιες φυλές, πρέπει να ξέρεις τέτοιες φυλές! Εμαθα, με τον καιρό (ελάχιστα, έστω), τη φυλή, άλλαξα τον τρόπο... I did it my way, against many instructions... και η Μόκα δεν με "πούλησε"...
...και όποιος (ερασιτέχνης ή επαγγελματίας) δεν το έχει βαθιά υπόψη του αυτό, οδηγεί το σκύλο (μαθηματικά) στην αποτυχία...
Το Bullmastiff, όπως και όλα τα mastiff, είναι τρομερά ευαίσθητο στη νεαρή του ηλικία...
Οσο χοντρό και δυνατό λαιμό έχει (τόσο, που δεν καταλαβαίνεις αν νιώθει την έννοια "πόνος"), τόσο ευαίσθητο στον χαρακτήρα είναι...
Το "πληγώνει" η διόρθωσή σου και όχι η επίπτωση της διόρθωσής σου...
Υ.Γ. Φαντάζομαι ότι θα επανέλθουμε...
Μία γενική παρατήρηση, σε σχέση με τη Μόκα:
α) Food drive: Αρκετά δυνατό... Της αρέσουν τα πάντα, τρώει τα πάντα, αλλά κυρίως κάποιους εκλεκτούς μεζέδες που τους κρατάμε για το κόψιμο νυχιών, τον βασανισμό των αυτιών κλπ... Οχι, όμως, τόσο δυνατό για να εκσφενδονιστεί (αυτός θα ήταν ο Casper!)... Η Μόκα, θα έρθει για να πάρει τη λιχουδιά, αλλά, σε κάθε περίπτωση, διατηρεί μία "αξιοπρέπεια"... έρχεται άμεσα, κουνώντας χαλαρά την ουρά, αλλά "ψύχραιμα"...
β) Volta drive: Σχετικά δυνατό (λιγότερο από το food)... Της αρέσει αρκετά να πηγαίνει βόλτα, αλλά, ακόμα περισσότερο, της αρέσει να γυρνάει σπίτι, αν με καταλαβαίνεις... Αν παραλείψεις να την πάς μιά βόλτα, δεν θα σου κρατήσει κακία...
γ) Το πιο ισχυρό drive που έχει, είναι όταν την φωνάζω εγώ στο "έλα"... Για το χάδι και την αγκαλιά! Οχι μόνο θα έρθει, αλλά θα ψάξει να με βρει...
Μία δεύτερη γενική παρατήρηση:
Η Μόκα δεν είναι εύκολο σκυλί, Αρη! Είναι από τα δυσκολότερα σκυλιά που έχεις συναντήσει... τα έχουμε ξαναθίξει αυτά... Εχει προχωρήσει "έτη φωτός", αλλά παραμένει δύσκολη...
1. Η Μόκα δεν θα είναι στο "platz"... Εννοείς να είναι ξαπλωμένη κάπου, ή να κάθεται κάπου, ή να περιφέρεται κάπου...
Αν είναι πρωί, θα κουνήσει ευχάριστα την ουρά, θα το σκεφτεί 2-3 δευτερόλεπτα και θα έρθει, κουνώντας την ουρά, με αργό ρυθμό, για να της φορέσω τον οδηγό...
Αν είναι απόγευμα ή βράδυ, ξέρει ότι θα της βάλω εντομοαπωθητικό και δε γουστάρει καθόλου! Θα κουνήσει την ουρά, θα σηκωθεί, θα κάνει δυό γύρους μέσα στο σαλόνι (γύρω-γύρω από τα έπιπλα - σε μιά απέλπιδα προσπάθεια να αποφύγει το "μοιραίο") και μετά θα έρθει να υποστεί το βασανηστήριο και να βγούμε...
Σημείωση: Οταν η Μόκα είναι στο "platz", δεν θα σηκωθεί... Είναι η πιο ισχυρή εντολή της... Αν σκεφτείς τους λόγους, θα καταλάβεις πως (απ' όλα τα σκυλιά) η Μόκα δεν πρέπει να σπάει το "platz"...
Θα πάω εγώ δίπλα της και θα της πω "πάμε", για να σηκωθεί και να περπατήσουμε. Για να βγει από το "platz" πρέπει να έχω πάει πάντα δίπλα της...
2. Θα εκτελέσει με "συγκρατημένη αισιοδοξία"... Αν δώσω απλά την εντολή, θα το κάνει σε 2 δευτερόλεπτα... Αν κρατάω την αγαπημένη της λιχουδιά, θα το κάνει σε 1-2 δευτερόλεπτα... Θέλω να πω ότι δεν θα προκληθεί τοπικός σεισμός, whatsoever...
3. Θα εκτελέσει στον ίδιο χρονικό ορίζοντα (1-2-3 δευτερόλεπτα, ανάλογα με την περίσταση)... αφού κοιτάξει πίσω της...
Σημείωση: Ξέρεις ότι με τη Μόκα ακολουθήσαμε εκπαίδευση βασικής υπακοής με "κλασική" προσέγγιση (αυτό το θετικότατο escape training, που είπες)... Πήραμε δύο αποτελέσματα, ένα βραχυπρόθεσμο και ένα μακροπρόθεσμο:
- βραχυπρόθεσμα: εκτελούσε σαν πολυβόλο! Εντάξει, μην είμαστε και πλεονέκτες, εκτελούσε μετά από 1 δευτερόλεπτο... και γινόταν "μισή" σε μέγεθος...
- μακροπρόθεσμα: η Μόκα, αντί να ανέβει... έσπασε, κατά κάποιον τρόπο... και ξανά από την αρχή...
Ακόμα και τώρα, που δεν χρησιμοποιούμε πλέον πνίχτη, όταν της τον φορέσω θα εκτελέσει αυτομάτως λίγο πιο γρήγορα... και θα εκτελεί "μαζεμένη"...
Σημείωση 2: Οταν εκπαιδεύεις τέτοιες φυλές, πρέπει να ξέρεις τέτοιες φυλές! Εμαθα, με τον καιρό (ελάχιστα, έστω), τη φυλή, άλλαξα τον τρόπο... I did it my way, against many instructions... και η Μόκα δεν με "πούλησε"...
Να ένας "μπουλμαστιφάς"!!! Ευχαριστώ, Νάσο,
...και όποιος (ερασιτέχνης ή επαγγελματίας) δεν το έχει βαθιά υπόψη του αυτό, οδηγεί το σκύλο (μαθηματικά) στην αποτυχία...
Το Bullmastiff, όπως και όλα τα mastiff, είναι τρομερά ευαίσθητο στη νεαρή του ηλικία...
Οσο χοντρό και δυνατό λαιμό έχει (τόσο, που δεν καταλαβαίνεις αν νιώθει την έννοια "πόνος"), τόσο ευαίσθητο στον χαρακτήρα είναι...
Το "πληγώνει" η διόρθωσή σου και όχι η επίπτωση της διόρθωσής σου...
Υ.Γ. Φαντάζομαι ότι θα επανέλθουμε...
Last edited:
Μια παρομοια συμπεριφορα στον χρονο αποκρισης παρατηρω και εγω στον δικο μου..
Δηλαδη παραδειγμα : Θα του δωσω ''κατσε'' θα κατσει χαλαρα χαλαρα...
Ειναι στο κατσε και του δινω ''ξαπλο'', μολις ακουσει την εντολη θα κανει μια ελαφρα κινηση προς το δαπεδο χωρις ομως να ξαπλωσει εντελως..
Οι επομενες πιθανες κινησεις ειναι τρεις :
1) Θα με κοιταξει
2) Θα στρεψει το βλεμα του αλλου απο εκει που κοιταει
3) Θα κοιταξει το πατωμα
και θα ξαπλωσει μετα απο 1-2 σεκ..
Βεβαια ολοι οι χρονοι αποκρισης βελτιωνονται δραματικα οταν υπαρχει στην μεση μπαλακι ή ταγκ ή λουκανικο ή τροφή...
Ενας εκπαιδευτης μου ειπε οτι η αμεσοτητα οφείλεται στην ''πιεση'' που δεχεται ο σκυλος εκεινη την ωρα και εκτελει γρηγορα προκειμενου να επιστρεψει γρηγοροτερα στο παιχνιδι ή το φαγητο..
Ενας συμφορουμιτης μου ειπε οτι εκτος της πιεσης οφειλεται και στο ''κινητρο'' που εχει ο σκυλος κεινη τη στιγμη για να εκτελεσει...
Θεωρω πως και οι δυο εχουν δικιο, εκτος βεβαια της σημασιας που παιζει η φυλη και το ατομο καθεαυτου.
Να σημειωσω πως οταν πηγα πριν κανα τετραμηνο μετα απο συζητηση με εκπαιδευτη να βελτιωσω τους χρονους αποκρισης με διορθωση, λεγοντας διορθωση εννοω μονο λεκτικη : Ειτε ΜΗ ειτε εκφραση δυσαρεσκειας με καποια φραση οπως Οχι Λοκο δεν μου αρεσει αυτο που κανεις...
Το μονο που καταφερα ειναι να μπερδεψω-συγχυσω τον σκυλο, μετα την διορθωση αρχιζε να εκτελει τυχαια συνεχομενες αλλες εντολες και ετσι το εκοψα μαχαιρι μετα απο δυο τρεις αποπειρες για να μην ξεχασουμε και αυτα που μαθαμε...μεχρι να βρω βεβαια εναν πιο αποτελεσματικο τροπο βελτιωσης αποκρισης
Δηλαδη παραδειγμα : Θα του δωσω ''κατσε'' θα κατσει χαλαρα χαλαρα...
Ειναι στο κατσε και του δινω ''ξαπλο'', μολις ακουσει την εντολη θα κανει μια ελαφρα κινηση προς το δαπεδο χωρις ομως να ξαπλωσει εντελως..
Οι επομενες πιθανες κινησεις ειναι τρεις :
1) Θα με κοιταξει
2) Θα στρεψει το βλεμα του αλλου απο εκει που κοιταει
3) Θα κοιταξει το πατωμα
και θα ξαπλωσει μετα απο 1-2 σεκ..
Βεβαια ολοι οι χρονοι αποκρισης βελτιωνονται δραματικα οταν υπαρχει στην μεση μπαλακι ή ταγκ ή λουκανικο ή τροφή...
Ενας εκπαιδευτης μου ειπε οτι η αμεσοτητα οφείλεται στην ''πιεση'' που δεχεται ο σκυλος εκεινη την ωρα και εκτελει γρηγορα προκειμενου να επιστρεψει γρηγοροτερα στο παιχνιδι ή το φαγητο..
Ενας συμφορουμιτης μου ειπε οτι εκτος της πιεσης οφειλεται και στο ''κινητρο'' που εχει ο σκυλος κεινη τη στιγμη για να εκτελεσει...
Θεωρω πως και οι δυο εχουν δικιο, εκτος βεβαια της σημασιας που παιζει η φυλη και το ατομο καθεαυτου.
Να σημειωσω πως οταν πηγα πριν κανα τετραμηνο μετα απο συζητηση με εκπαιδευτη να βελτιωσω τους χρονους αποκρισης με διορθωση, λεγοντας διορθωση εννοω μονο λεκτικη : Ειτε ΜΗ ειτε εκφραση δυσαρεσκειας με καποια φραση οπως Οχι Λοκο δεν μου αρεσει αυτο που κανεις...
Το μονο που καταφερα ειναι να μπερδεψω-συγχυσω τον σκυλο, μετα την διορθωση αρχιζε να εκτελει τυχαια συνεχομενες αλλες εντολες και ετσι το εκοψα μαχαιρι μετα απο δυο τρεις αποπειρες για να μην ξεχασουμε και αυτα που μαθαμε...μεχρι να βρω βεβαια εναν πιο αποτελεσματικο τροπο βελτιωσης αποκρισης
Γιαννη, όπως πιθανοτατα υποψιαζεσαι, οι χρονοι αντιδρασης που περιεγραψες είναι για μενα απλά αδιανοητοι. Αδιανοητο να συμβουν και αδιανοητο να δεχτω να συμβουν.
Η διαφορετικοτητα χειριστων και σκυλων που λεγαμε.
Ομολογω βεβαια ότι εκπλησσομαι με το ταμπεραμεντο (στα συγκεκριμενα σεναρια) ή το motivation. Δηλαδη, δεν υπαρχει ενα αρκετα ισχυρο κινητρο?
Στα παραπανω σεναρια της καθημερινοτητας, οι εκτελεσεις της Ηρας γινονται σε κλασματα δευτερολεπτου (το δευτερολεπτο είναι παρα πολύ), και καποια δεν χρειαστηκε κάν να τα δουλεψω.
Εκτελεσεις που διαρκουν ένα δευτερολεπτο, το οποιο μου φαινεται αιωνας, εχουμε πχ όταν απεναντι βρισκεται γατα ή κυριαρχικος και μεγαλοσωμος σκυλος. Εκει την αυτοματη εκτελεση συχνα πρεπει να την επιβαλω ή να «θυμισω» «θετικα» ότι εκτελουμε αυτοματα, οπότε στην αμεσως επομενη αναλογη φαση θα εχουμε και την αμεση εκτελεση.
Ο λογος που απαιτω αμεσοτητα δεν είναι βεβαια καπριτσιο.
Παραδειγμα. Είμαστε στο βουνο και από απεναντι ερχεται τσαμπουκαλεμενος σκυλος, λυτος δεσποζομενος ή αδεσποτος.
Επειδη ξερω πώς θα εξελιχτει αν το αφησω, την καλω κοντα μου. Πρεπει, όπως ειπα σε άλλο θεμα, να τιναχτει σαν να την χτυπησε κεραυνος, να κανει μεταβολη στον αερα και να ερθει σφαιρα σε ευθεια πορεια.
Η αμεσοτητα/ταχυτητα δουλευτηκε (θετικα και μη) για δυο απλους λογους. Για να μην της δωσω χρονο να το σκεφτει και για να μαθει να λειτουργει ή εκτελει κατω από συνθηκες πιεσης.
Τα παραπανω, προφανως, στην Μοκα ειναι τελειως περιττα. Είναι όμως παντα ασκοπη η γρηγορη εκτελεση? Ή αυτή ξερει πότε πρεπει και πώς? Bullmastiff γαρ (και το λεω σοβαρα, βασει οσων εχεις πει).
Για ποιο λογο όμως ΕΙΔΙΚΑ η Μοκα δεν πρεπει να σπασει το πλατς?
Εσεις ομως, εδώ και καιρο, εχετε ξεπερασει αυτά τα σταδια. Οπότε θεωρω ότι πρεπει το πλατς να είναι ηδη δυνατο, αλλά να αφηνει την θεση (όχι να την σπαει) ώστε να εκτελεσει άλλη εντολη που δοθηκε, …
… ΚΑΙ (οσο επικινδυνο κι αν ακουγεται ή μπορει να είναι) να σε αμφισβητησει και να το σπασει μονη της όταν η ιδια κρινει ότι χρειαζεται, γιατι εχει (τουλαχιστον και ισως) την καταλληλη ηλικια, εκπαιδευση, εμπειρια, βιωματα για να το κανει.
Η διαφορετικοτητα χειριστων και σκυλων που λεγαμε.
Ομολογω βεβαια ότι εκπλησσομαι με το ταμπεραμεντο (στα συγκεκριμενα σεναρια) ή το motivation. Δηλαδη, δεν υπαρχει ενα αρκετα ισχυρο κινητρο?
Στα παραπανω σεναρια της καθημερινοτητας, οι εκτελεσεις της Ηρας γινονται σε κλασματα δευτερολεπτου (το δευτερολεπτο είναι παρα πολύ), και καποια δεν χρειαστηκε κάν να τα δουλεψω.
Εκτελεσεις που διαρκουν ένα δευτερολεπτο, το οποιο μου φαινεται αιωνας, εχουμε πχ όταν απεναντι βρισκεται γατα ή κυριαρχικος και μεγαλοσωμος σκυλος. Εκει την αυτοματη εκτελεση συχνα πρεπει να την επιβαλω ή να «θυμισω» «θετικα» ότι εκτελουμε αυτοματα, οπότε στην αμεσως επομενη αναλογη φαση θα εχουμε και την αμεση εκτελεση.
Ο λογος που απαιτω αμεσοτητα δεν είναι βεβαια καπριτσιο.
Παραδειγμα. Είμαστε στο βουνο και από απεναντι ερχεται τσαμπουκαλεμενος σκυλος, λυτος δεσποζομενος ή αδεσποτος.
Επειδη ξερω πώς θα εξελιχτει αν το αφησω, την καλω κοντα μου. Πρεπει, όπως ειπα σε άλλο θεμα, να τιναχτει σαν να την χτυπησε κεραυνος, να κανει μεταβολη στον αερα και να ερθει σφαιρα σε ευθεια πορεια.
Η αμεσοτητα/ταχυτητα δουλευτηκε (θετικα και μη) για δυο απλους λογους. Για να μην της δωσω χρονο να το σκεφτει και για να μαθει να λειτουργει ή εκτελει κατω από συνθηκες πιεσης.
Τα παραπανω, προφανως, στην Μοκα ειναι τελειως περιττα. Είναι όμως παντα ασκοπη η γρηγορη εκτελεση? Ή αυτή ξερει πότε πρεπει και πώς? Bullmastiff γαρ (και το λεω σοβαρα, βασει οσων εχεις πει).
Μα, ειπα ότι την καλεις εσυ να σηκωθει. Αρα δεν μιλαμε για σπασιμο εντολης.
Για ποιο λογο όμως ΕΙΔΙΚΑ η Μοκα δεν πρεπει να σπασει το πλατς?
Αυτό όμως, Γιαννη, εφαρμοζεται στα πρωιμα σταδια, ώστε να ενδυναμωθει το πλατς, αλλά και να αυξηθει η εμπιστοσυνη του σκυλου προς τον χειριστη του και εν γενει η σχεση μαζι του. Γιατι βλεπει ότι ο χειριστης μπορει να τον αφηνει στο πλατς και να φευγει μακρια, αλλά παντα επιστρεφει.
Εσεις ομως, εδώ και καιρο, εχετε ξεπερασει αυτά τα σταδια. Οπότε θεωρω ότι πρεπει το πλατς να είναι ηδη δυνατο, αλλά να αφηνει την θεση (όχι να την σπαει) ώστε να εκτελεσει άλλη εντολη που δοθηκε, …
… ΚΑΙ (οσο επικινδυνο κι αν ακουγεται ή μπορει να είναι) να σε αμφισβητησει και να το σπασει μονη της όταν η ιδια κρινει ότι χρειαζεται, γιατι εχει (τουλαχιστον και ισως) την καταλληλη ηλικια, εκπαιδευση, εμπειρια, βιωματα για να το κανει.
Last edited:
Αρη,
Είσαι καταιγιστικός!!! Σαν την Ήρα!!!
1. Εμένα, η ανταπόκριση της Ηρας δεν με εκπλήσσει καθόλου! Εσένα γιατί σε εκπλήσσει η ανταπόκριση της Μόκας?
Επαναλαμβάνω: Είναι τα χαρακτηριστικά της φυλής. Ακόμα και στο θέμα αυτό, έχω γράψει για το Bullmastiff: "Υστέρηση 2 δευτερολέπτων... και αστραπιαία αντίδραση - ξεπέταγμα"... κλασσικό Bullmastiff!
2. Σε "εμάς" δεν χρειάζεται εκτέλεση συγκεκριμένων εντολών στις περιπτώσεις που λες...
Με τις γάτες δεν έχει θέματα, απλά, αν είναι στα 2 μέτρα, θα κοιτάξει με ενδιαφέρον και ίσως δείξει την τάση να την προσεγγίσει κι άλλο τη γάτα...
Οσο για τον κυριαρχικό - μεγαλόσωμο σκύλο, αυτός θα γίνει "αλοιφή" μπροστά στη Μόκα... Θυμάσαι: "Δασκάλα σημάτων ηρεμίας και προσέγγισης σκύλων"... θα την μυρίσει, θα παίξουν και (κατά 99%) δεν θα προσπαθήσει κάν να την καβαλήσει... και θα απομακρυνθεί... Να φανταστείς ότι, όταν συναντάμε παρόμοιους σκύλους και έχουμε και τον μικρό μαζί, βάζω τη Μόκα στη μέση και "καθαρίζει" με άνεση...
Αν ο σκύλος είναι και πολύ επιθετικός (άσχετα με την κυριαρχικότητα, όπως έχουμε πει), αλλάζει πολύ το πράγμα... θα αναλυθεί, αν θέλεις, κάποια στιγμή...
3. Πως θα εξελιχθεί? Φοβάσαι ότι θα την φάει ο άλλος σκύλος, ή ότι θα τον φάει η Ήρα?
4. Κάθε Bullmastiff, που σέβεται τον εαυτό του, ξέρει "πότε" και "πως"... Μπορεί να μεταμορφωθεί χωρίς προειδοποίηση, σε κλάσματα δευτερολέπτου... Το έχω ζήσει, τόσο με τη Μόκα, όσο και με άλλα Bullmastiff... Εκεί, όντως νομίζεις ότι γίνεται σεισμός! Εκεί, είναι από τις ιδιαίτερα σπάνιες στιγμές που θα ακούσεις γρύλισμα... και αν ακούσεις το γρύλισμα, δεν προλαβαίνεις πλέον...
5. Αρη (και αυτό είνα κάτι που το ξέρεις από τις κουβέντες μας), αν ειδικά η Μόκα σπάσει το "platz", είναι πιθανότατο να συναντήσει τις ρόδες ενός αυτοκινήτου... Ανά πάσα στιγμή και όσο προχωρημένη και να είναι... Δεν μπορείς να είσαι ποτέ βέβαιος για το πότε θα συμβεί αυτό... Αυτό δεν θα το ρισκάριζα ποτέ!
Γι' αυτό οφείλει να ξέρει πως, αν δεν πάω να την πάρω εγώ, δεν σηκώνεται με τίποτα!
Last edited:
Ευχαριστω Γιαννη. Νομιζω οτι καταλαβα πλεον.
Υποτιθεται ομως οτι δεν ειναι λυτη κοντα σε δρομο οπου περνανε αυτοκινητα, γι αυτο και εθεσα την ερωτηση.
Περιμενω ομως κι άλλα, οπως απαντησεις στις δυο τελευταιες παραγραφους μου.
Το θεμα ομως ειναι η Μοκα. Ας ξεφυγουμε απο την Ηρα.
Υποτιθεται ομως οτι δεν ειναι λυτη κοντα σε δρομο οπου περνανε αυτοκινητα, γι αυτο και εθεσα την ερωτηση.
Περιμενω ομως κι άλλα, οπως απαντησεις στις δυο τελευταιες παραγραφους μου.
Εχει σημασια? Αποψε καποιος θα χαθει, που λεει και το τραγουδι.
Το θεμα ομως ειναι η Μοκα. Ας ξεφυγουμε απο την Ηρα.
Χρονος bullmastiff.
Σε καταλαβαινω απολυτα Γιαννη, μιας και εκτος απο ιδια φυλη εχουμε σκυλια απο την ιδια γεννα.
Ο Solo ποτε δεν βιαστηκε να εκτελεσει εντολη μου, λες και την περναει απο επεξεργασια (γιατι? πως? που? ποτε?).
Τον Solo βεβαια δεν τον εχω παει για εκπαιδευση σε επαγγελματια εκπαιδευτη σκυλων αλλα τον εχω εκπαιδευσει εγω στα δικα μου θελω. Πχ να καθετε του το εχω μαθει, να καθετε σε θεση πλατζ οχι γιατι δεν μου χρειαζετε. Τωρα εχω καταφερει να καθετε εξω απο τον φουρνο ή το ψιλικαντζιδικο και να με περιμενει στην θεση κατσε. Οταν τον φωναζω να ερθει κοντα μου, αφου το σκεφτει και παρει το χρονο του 3-4 δευτερολεπτα υπακουει.
Σε καταλαβαινω απολυτα Γιαννη, μιας και εκτος απο ιδια φυλη εχουμε σκυλια απο την ιδια γεννα.
Ο Solo ποτε δεν βιαστηκε να εκτελεσει εντολη μου, λες και την περναει απο επεξεργασια (γιατι? πως? που? ποτε?).
Τον Solo βεβαια δεν τον εχω παει για εκπαιδευση σε επαγγελματια εκπαιδευτη σκυλων αλλα τον εχω εκπαιδευσει εγω στα δικα μου θελω. Πχ να καθετε του το εχω μαθει, να καθετε σε θεση πλατζ οχι γιατι δεν μου χρειαζετε. Τωρα εχω καταφερει να καθετε εξω απο τον φουρνο ή το ψιλικαντζιδικο και να με περιμενει στην θεση κατσε. Οταν τον φωναζω να ερθει κοντα μου, αφου το σκεφτει και παρει το χρονο του 3-4 δευτερολεπτα υπακουει.
1) Σαφώς και είναι σε λουρί, κοντά σε δρόμους... Αλλά και πάλι, το καλοκαίρι, στην Κρήτη, υπήρξαν 2 στιγμές που νόμισα ότι το λουρί ήταν λεπτός "σπάγγος"! Και ένιωσα ότι αυτός ο σπάγγος ήταν ότι την συνέδεε με τη ...ζωή...
Ετσι, όπου και να βρίσκεται, νιώθω πως οφείλει να υπάρχει μία θέση (εδώ: "κάτω + μείνε") που θα έχει "χτιστεί" μέσα της, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή... ότι δεν θα κουνηθεί, ούτε με σφαίρες!
Να σου το πω κι αλλιώς: Αν (λέμε τώρα) δεν επιστρέψω... και περάσει ώρα... η μόνη ελπίδα της είναι "να την βρουν ξαπλωμένη, εκεί"...
2) Επειδή σε λίγο θα αναχωρήσω, "σαν καλός και επιμελής μαθητής" για να πάω τον Casper στο ...νηπιαγωγείο, θα επανέλθω με τις υπόλοιπες απαντήσεις...
3) Η Ήρα, είναι (αν όχι η σκύλα) από τις σκύλες του φόρουμ! Ασε που είναι τόσο γρήγορη, που δεν ξεφεύγεις εύκολα απ' αυτήν!!!
Θοδωρή,
Τον έχω δει και το Solo, ότι θέλει το χρόνο του...
Από εκεί και πέρα, ο Solo δεν έχει το θέμα της πιθανότητας να πανικοβληθεί! Ετσι, δεν σε πειράζει η εντολή "κάτω + μείνε" (platz)...
Η Μόκα, στο απλό "κάτσε", θα είχε περισσότερους βαθμούς ελευθερίας για να κινηθεί, σε τέτοιες περιπτώσεις και, έτσι, το "κάτω + μείνε" είναι πιο σταθερό, μιάς και όλο το σώμα της είναι στο έδαφος...
Last edited:
Για να καταλαβω κ γω το "κάτω + μείνε" ..
Εννοειτε κατι σαν το να ξαπλωνει αλλα οχι φυσικα ανασκελα? Κατι δλδ σε θεση σφιγγα της Γκιζας?
http://www.dogforum.gr/v3/album.php?albumid=578&attachmentid=10373
ΥΓ.ελπιζω να με συνχωρεσετε δεν βρηκα καθαρη φωτο της μοκας και πηρα απο τον solo
- Status
