Χαχαχα, ολο περιπετειες θα βλεπετε στο cinema, κοινωνικα και κομεντί μονο στο σπιτι !!!
ΜΟΚΑ - Ο μικρός της "σύντροφος"...
- Thread starter johnk
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Με πειραξε αυτο φιλε Γιαννη. Και με πειραξε γιατι ξερω ότι όταν εσυ γραφεις κατι, δεν το γραφεις τυχαια, ουτε είναι «εμπνευση» της στιγμης.
Ωστοσο, θα το παλεψω και παλι για έναν αντιλογο.
Η Μοκα είναι παρα πολύ μικρη για κατι τετοιο.
Και δεν είναι σκυλι παραμελημενο, ουτε πιθανοτατα τοσο αδυναμο οσο νομιζεις ή οσο νομιζες (με την αναλογη «ζημια» που μπορει να εχει κανει αυτή η αμφιβολου ορθοτητος διαπιστωση *)
Λες να αρχισε να το παιρνει από τωρα αποφαση ότι καποια μερα, συντομα, θα χασει το πανω χερι ? (αν το ειχε ποτέ…)
Αν ηταν σκυλια που δεν τα ηξερες τοσο καλα, ή αν ηταν ενας ιδιοκτητης λιγοτερο εμπειρος, η … αποψάρα μου για να τον προβληματισω και ισως και να τον μπερδεψω θα ηταν ότι η Μοκα δεν ασχολειται γιατι δεν το εχει αναγκη.
Τελειως ασχετο και δυσαναλογο το παραδειγμα, αλλά το βλεπω στο βλεμμα της Ηρας όταν κρινει ότι δεν αξιζει να ασχοληθει με κατι.
Μονο που εγω το «κουρασμενο» βλεμμα το μεταφραζω με την γνωστη μου βεβαιοτητα (μεχρι να αποδειχτει ότι κανω λαθος) και χωρις «περιστροφες» ως περιφρονηση και ενίοτε ανία.
Άλλη σκεψη… Λες η Μοκα, παρολο που, όπως εχω ξαναπει, την εχεις σαν βασιλισσα, δεν καταλαβαινει ότι το μεγαλυτερο μερος του ενδιαφεροντος περιστρεφεται γυρω από τον Κασπερ?
Για σενα και για μενα (το οποιοδηποτε τελος παντων μελος) αυτό μπορει να είναι απολυτως φυσικο. Όπως ένα νεο μωρο στο σπιτι τραβαει περισσοτερη προσοχη αναγκαστικα, και λογω κάποιων αναγκων.
Το μεγαλυτερο παιδακι όμως, που είναι 4-5 χρονων, τι καταλαβαινει και τι νομιζει?
* Η αποψη μου είναι ότι έναν «αδυναμο» και φοβισμενο σκυλο σιγουρα δεν πρεπει να του κανουμε ασκησεις αντοχης και οσο αντεξει, αλλά πρεπει να τον βαζουμε σε καταλληλες καταστασεις ώστε να «ψηθει». Και να μην είναι μαμάκας (με Μ και όχι με Λ) ενας σκυλος, μπορει να γινει στο τελος με το πολύ «αμαν μην παθει κατι το παιδι».
Εγω θα την περνουσα από φωτια (σε χαμηλη θερμοκρασια!) και σιδερο. Πιστευω ότι θα ξεκολλουσε. Η ελεγχομενη πιεση κανει θαυματα. Η υπερβολικη (για το εκαστοτε υποκειμενο) οδηγει σε … λεξοτανιλ.
Με ολο το θαρρος φιλε.
Εγω αυτό που ξερω είναι ότι πολλα «ντροπαλα» σκυλια τα οποια εχουν περασει από σκληρους εκπαιδευτες, οι οποιοι βεβαια δεν τα φερανε στα ορια τους, πηρανε σε αξιοσημειωτο και αξιοπροσεκτο βαθμο τα πανω τους.
Με την τακτικη της «απαλοτητας» λογω μαλακου σκυλου, και της αντιστοιχης απώλειας πολυτιμου χρονου της «τρυφερης» ηλικιας διαπλασης, επειδη προχωρησαν με το μαλακο και δουλεψαν την σταδιακη (και υπερβολικα αργη) απευαισθητοποιηση, τα σκυλια μεινανε ψυχολογικα στασιμα ή βελτιωθηκαν ελαχιστα, και απλά τωρα είναι εκπαιδευμενα (σε ΒΥ) ντροπαλα σκυλια.
Με την τακτικη της «απαλοτητας» λογω μαλακου σκυλου, και της αντιστοιχης απώλειας πολυτιμου χρονου της «τρυφερης» ηλικιας διαπλασης, επειδη προχωρησαν με το μαλακο και δουλεψαν την σταδιακη (και υπερβολικα αργη) απευαισθητοποιηση, τα σκυλια μεινανε ψυχολογικα στασιμα ή βελτιωθηκαν ελαχιστα, και απλά τωρα είναι εκπαιδευμενα (σε ΒΥ) ντροπαλα σκυλια.
δεν εχουν ολα τα σκυλια τον ιδιο τροπο μωρε...σε καποια σκυλια πρεπει να επιμενεις πιο πολυ στην αρχικη προσεγγιση ωστε να τους "φουσκωσουν" τα μυαλα.να παρουν τα πανω τους ψυχολογικα κ να εχουν αυτοπεποιθηση.καποια θελουν λιγο χρονο παραπανω.απλα πρεπει απο νωρις να εχουμε αποφασισει τι θελουμε ,ωστε να βρουμε τον σωστο ανθρωπο για αυτο.
Αρη,
1. Σωστός και στις 2 εκτιμήσεις σου... Και το περίμενα ότι θα σε "πειράξει"!
2. Ναι, η Μόκα είναι πολύ μικρή ακόμα, μόλις περασε τα 2 χρόνια της και δεν μπορεί κάποιος να πει ότι "ωρίμασε" και δείχνει τα χαρακτηριστικά της ενήλικης σκύλας...
Και, όντως, έχουν υπάρξει άνθρωποι (μεταξύ των οποίων και επαγγελματίες) που μας έχουν προειδοποιήσει ότι η Μόκα, μόλις κλείσει τα 2 χρόνια είναι πολύ πιθανό να αλλάξει - ανέβει ή/και να βγάλει ακόμα και δάγκωμα (όταν στριμωχτεί - fear biting)...
Αλλά, "όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος"... Αυτό ισχύει, οφείλω να σου πω, σε κάθε έκφανση της ζωής μας... Είτε γιατί οι υπόλοιποι δεν είμαστε καθημερινά στο πετσί του... είτε γιατί ο "νοικοκύρης" δεν παραθέτει κάθε παραμικρή λεπτομέρεια... είτε γιατί ο "νοικοκύρης" παραθέτει στοιχεία από κάθε ολοκληρωμένη φάση και μόνο εφόσον έχουν εξαχθεί αποτελέσματα, θετικά ή αρνητικά...
Παρόλα αυτά, εσύ τα λες πολύ σωστά και προσεγγίζεις αρκετά την κατάσταση, με ορισμένες διορθώσεις - διευκρινήσεις που πρέπει να κάνω...
Στην αρχή της "καριέρας" της, ως νεόκοποι εκπαιδευτές σκύλου, δεχτήκαμε να εφαρμόσουμε την στρατηγική που ανέφερες, "ασκήσεις αντοχής και όσο αντέξει", καθώς και τη στρατηγική "rough play" (και όχι δυνατό μεν, αλλά, ταυτόχρονα, "απαλό - ζεστό" παιχνίδι - αντίθετα με το κλασικό τράβηγμα στα μάγουλα, την κλασική χερούκλα στο κεφάλι και τις κραυγές κλπ.) με τη Μόκα, για να "ανεβαίνει"... Πάνε αυτά, αισθάνομαι σαν να μιλάμε για κάτι που συνέβη 10 χρόνια πριν...
Και, επειδή (όπως είπαμε), "όσα ξέρει ο (νηφάλιος, ισορροπημένος και, αν θέλεις ...ηλικιωμένος) νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος", αποδείχτηκε ότι, τελικά, εάν έχεις ένα "gut feeling" για κάτι, έστω και αν αυτό αντίκειται στις συμβουλές των "έμπειρων"... οφείλεις να το ακολουθήσεις... Εμείς, στη μέση της διαδρομής και "βλέποντας" τον τοίχο που ερχόταν καταπάνω μας, αλλάξαμε στρατηγική...
Οπως ξέρεις καλύτερα από μένα, στη μέση ενός "παιχνιδιού" αλλάζεις στρατηγική μόνο και μόνο για να ...χάσεις το παιχνίδι!
Ετσι έγινε και στην περίπτωσή μας... Αλλάξαμε στρατηγική και χάσαμε το παιχνίδι... Οχι, όμως, το πρωτάθλημα!!! Από τότε, αρχίσαμε να κερδίζουμε 1-0, 2-1, 4-3 κλπ... φέρνουμε και μερικές ισοπαλίες και παίρνουμε βαθμούς...
Και πάλι από την αρχή... Αναγκάστηκα να γίνω ο ίδιος "εκπαιδευτής - συμπεριφοριστής": Στο "φοβερό" αντικείμενο, δεν έσερνα πλέον τη σκύλα μου, όταν πάγωνε στο βήμα της και, ξαφνικά, βρισκόμουν 1,5 μέτρο μπροστά της... Αντίθετα, άρχισα να κάνω αυτό που έχω συνηθίσει σ όλη μου τη ζωή: 0,75m οπισθοχώρηση, σταμάτημα... και "πάμε"! Δεν ξεκόλλαγε? Σταμάτημα και "πάμε"... Δεν ξεκόλλαγε? "Εντάξει Μόκα + πάμε"... Ναι, Αρη, στο τέλος ξεκόλλαγε... και έκανε τα πρώτα επιφυλακτικά βήματα δίπλα σ όλα αυτά τα "φοβερά και τρομερά" αντικείμενα και καταστάσεις... Ποτέ δεν την έσυρα από τότε... Μέρα με τη μέρα... Και άρχισε να λειτουργεί αυτό... Και χρειάζεται, ακόμα και τώρα, η ίδια προσπάθεια, που δεν νομίζω ότι θα σταματήσει ποτέ (until death do us apart)! Ή... όταν κάποιος άλλος (που μιλάει καλύτερα τη γλώσσα της) βοηθήσει λίγο περισσότερο...
Είναι η μέθοδος "της χαμηλής θερμοκρασίας", που αναφέρεις... Την περνάω, δηλαδή, απ' όλα, δεν θα οπισθοχωρήσουμε, αλλά "my way, and her's"...
Εχουμε φτάσει σε ένα σημείο που η Μόκα εμπιστεύεται (τουλάχιστον αρκετά) τον αρχηγό της... Και, έτσι, έχουμε ξαναρχίσει με τη Μόκα, ταυτόχρονα με τις προσπάθειες για τον Casper... Πίστεψέ με, έχει αρχίσει να ξαναμαθαίνει τα ίδια πράγματα (και όχι μόνο) με άλλο τρόπο...
Εχεις δίκιο, η Μόκα δεν είναι παραμελημένη και, σε κάθε περίπτωση, έχει αρχίσει πλέον να δείχνει ότι δεν είναι αδύναμη... Δεν εννοώ σε σωματική δύναμη, η οποία είναι τεράστια (και κάτι παραπάνω) και την οποία θαυμάζω σε κάθε ευκαιρία... Δεν διαθέτει τα πιο γερά νεύρα, που θα έψαχνε σε μιά γέννα ο Συνταγματάρχης David Hancock... αλλά έχει προσωπικότητα... που σταδιακά "ψήνεται" και ανεβαίνει...
3. Η Μόκα, Αρη, είναι πανέξυπνη! Ξέρει καλά ότι, όσο αδύναμη και να αισθανόταν, μέσα στη "φωλιά" της είχε σαφώς το πάνω χέρι... Γεγονός που το είχε κερδίσει, χαρίζοντάς μας (τζάμπα) το προνόμιο της υπέροχης και ήρεμης συμπεριφοράς!
Αν έχει πάρει απόφαση ότι θα το χάσει? Οχι ακόμα... και μόνο ο "λυσσασμένος και άμεσος" τρόπος που έχει προστατέψει τον Casper 2-3 φορές, μας δείχνει πως, την τελευταία στιγμή, παίρνει το τιμόνι!
Και σαφώς δεν τη "βοηθάω" να το πάρει απόφαση! Εχει πολλά πλεονεκτήματα η ζωή με τη Μόκα "επικεφαλής"!
Απλά, ο "άλλος" ψοφάει για την κοινωνική αναρρίχηση! Και την επιδιώκει, σχεδόν, κάθε στιγμή... και η Μόκα δείχνει τεράστια ανοχή!
4. Ναι, πιθανότατα δεν το έχει ανάγκη... ή, αν θέλεις, δεν το είχε μέχρι τώρα ανάγκη, που ήταν "μοναχοπαίδι"... δεν διατίθεται, όμως, να χάσει όλα αυτά τα "extra" που έχει μέχρι σήμερα...
Ας πούμε, το πρωί που πίνω τον καφέ μου, γουστάρει (τους τελευταίους 19 μήνες!) να έρχεται να ξαπλώσει δίπλα στην πολυθρόνα μου, να γυρίσει ανάσκελα και να πάρει τα χάδια της... και δεν γουστάρει να έρχεται ο Casper να της δαγκώνει τις θηλές, ή τα αυτιά!
Γουστάρει να ξαπλώσει στη βεράντα και να "ρεμβάσει" με "αυτό το βλέμμα", που θα εξηγήσω παρακάτω... και δεν γουστάρει να την αναστατώνει ο Casper!
5. Εδώ, θα σου πω κάτι που μόνο "εμείς οι μπουλμαστιφάδες" το γνωρίζουμε... Ρώτα και τον Ricos, τον kos (και όχι μόνο) να σου πουν... "Αυτό το βλέμμα" του Bullmastiff είναι, μεταξύ άλλων, "υγρό", "νοσταλγικό"... Οταν είναι "ξερό", είναι ώρα να προβληματιστούμε...
Δεν έχει σχέση με την ανία κλπ., που λες για την Ηρα...
Οσο για περιφρόνηση? Δεν υπάρχει περίπτωση ένα Bullmastiff να δείξει ότι "περιφρονεί" τον άνθρωπό του!
6. Ναι, ας το θίξω λίγο παραπάνω εδώ... Σαφώς και το καταλαβαίνει... Και, σαφώς και "ζηλεύει" λιγάκι, όταν στον καταιγισμό των στρατιωτικών παραγγελμάτων, του τύπου "κάτσε", "κάτω", "μείνε" κλπ. βλέπει ότι περιλαμβάνεται και λιχουδιά! Και θέλει να εκτελέσει και αυτή, για να ανταμειφθεί! Είπαμε: Εχουμε ξαναρχίσει και σ' αυτήν...
Αλλά, πίστεψέ με, δεν ζηλεύει καθόλου τον ίδιο τον καταιγισμό των εντολών, μιάς και γι' αυτήν, μόνο ένα βλέμμα μας αρκεί για να πέσει κάτω και να μείνει εκεί! Οπως δεν ζηλεύει καθόλου, όταν κόβουμε τα "παιχνίδια" του μικρού με τα ...αυτιά της!
Να στο πω αλλιώς, σαν παράδειγμα: Σήμερα το πρωί που έπινα τον καφέ μου και, ταυτόχρονα, "σκανάριζα" το σαλόνι για να προλάβω να είμαι έτοιμος στην ...επόμενη σκανταλιά του Casper, η Μόκα, αφού έφαγε και έκανε την τουαλέτα της, πήγε μπροστά στην πόρτα της κρεβατοκάμαράς μας και ήθελε να μπει μέσα... Της άνοιξα και όλη την υπόλοιπη ώρα ξάπλωσε ανακουφισμένη από τα πειράγματα του μικρού...
Αρα, ναι, τον ξεσυνερίζεται μερικές φορές... τον αγαπάει τρομερά και ανέχεται πολλές από τις σκανταλιές του... δεν βλέπω να αισθάνεται "ριγμένη" με όλη τη φροντίδα γύρω από τον Casper... τέλος, εξακολουθεί και έχει την μεταχείριση της "βασίλισας"!
7. Any time...
Αυτό μας το έχουν προτείνει κάποτε... Το ψάχνω ακόμα το θέμα, μιάς και δεν υπάρχει "ομοφωνία των ειδικών"... Πρέπει, λοιπόν, να καταλήξουμε μόνοι μας, αφού κουραστούμε λίγο ακόμα με το ψάξιμο αυτό...
...όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος... Αρη, η γνώση είναι δύναμη! Ψάξτο λίγο ακόμα και εδώ είμαστε...
Λαυρέντη,
Εριξες "εξάρες"!!!
Συμφωνώ: Δεν έχουν όλα τα σκυλιά τον ίδιο τρόπο!
Συμφωνώ: Πρέπει να έχουμε αποφασίσει από νωρίς τι είναι αυτό που θέλουμε!
Συμφωνώ: Πρέπει να βρούμε τον σωστό άνθρωπο για αυτό! Σαν να μου λες: "Το φανάρι του Διομήδη"!!!
Καταπληκτικο ποστ και πάρα πολύ κατατοπιστικο και ωφελιμο (ως συνηθως).
Γιαννη, ελπιζω να μην με παρεξηγεις. Εξαλλου, ξερεις καλα ότι το χομπυ μου είναι ο εποικοδομητικος (θελω να πιστευω) αντιλογος.
Ή, για να το πω διαφορετικα, να τσιγκλαω ατομα που εχουν να πουν πραγματα, και να μαθαινουμε ετσι ολοι κατι καινουριο ή κατι παραπανω.
Και αυτό δεν συμβαινει μονο λογω χαρακτηρα. Για μενα ηταν αναγκη, εφοσον δεν ειχα την πολυτελεια να εχω στην περιοχη μου εκπαιδευτη ικανο να αναλαβει μια δυσκολη σκυλα.
Λογω γενικοτερης εμπειριας και παρατηρησης, γνωριζω ότι ανθρωποι καποιας ηλικιας και καποιου στάτους δυσκολα θα βγουν από την ιδεα τους.
Ο νοικοκυρης σιγουρα γνωριζει πολύ περισσοτερα από ολο τον κοσμο, αλλά προσωπικά συχνα δινω μεγαλη σημασια (τουλαχιστον επεξεργαζομαι, με συνήθη σκοπο την απορριψη) τις παρατηρησεις ενός εξωτερικου παρατηρητη. Και ο λογος είναι ενας, και δεν είναι η εμπειρια του. Είναι η διαφορετικη οπτικη.
Καποιος που βλεπει από ελικοπτερο, βλεπει μια πιο συνολικη εικονα. Δεν βλεπει βεβαια μεσα στο σπιτι…
Με τα παραπανω σε καμια περιπτωση δεν εννοω ότι πρεπει να δωσεις σημασια στις ασχετες παρατηρησεις που κανει καποιος με μικρη γνωση, όπως εγω. Ειλικρινα, το αναφερω τελειως γενικα.
Για να αλλαξω κλιμα, καμια φορα σκεφτομαι ότι οι σκυλοι εκπαιδευουν πολύ καλυτερα από εμας. Τα παραδειγματα τα εχω στο σπιτι μου.
Όταν πρωτοηρθα, ειχα πει ότι η Ηρα (7 μηνων τοτε!) είναι εκπαιδευμενη στη φυλαξη του χωρου, και φυσικα δικαιως εισέπραξα ειρωνια.
Βεβαια πλεον γνωριζω ότι η εκτιμηση μου ηταν σωστη.
Γιατι η Ηρα, ζωντας από γεννησιμιού σε κτημα μαζι με γονεις και άλλα ενηλικα σκυλια, αντεγραψε τελεια τις συμπεριφορες τους (και το κυνηγι τις γατας δυστυχως!) και με το που βρεθηκε στο δικο μου κτημα, εκανε μια γνωριμια του χωρου και επιασε αμεσως δουλεια, αδεξια και συγκρατημενα στην αρχη, και σε ελαχιστο χρονο τελειοποιησε τις τακτικες της.
Περιπολο, καρτερι, καταδιωξη, αιφνιδιασμο, αποτροπη, αγρια κατα μετωπον επιθεση, παντα κατά την κριση της.
Ποτέ δεν ενοιωσα ότι πρεπει ή χρειαζεται να αλλαξω κατι, πέρα φυσικα από τον ελεγχο και την συγκρατηση.
Γι αυτό και εχω πει ότι αν και όταν ξαναπαρω σκυλι, θα επιδιωξω να είναι τουλαχιστον 5-6 μηνων, και να εχει ζησει σε καποιες συγκεκριμενες συνθηκες, καπως πιο «πολιτισμενες» βεβαια.
Η Ζηνα ηταν παντα ένα φοβισμενο πλασματακι εκτος σπιτιου. Η Ηρα της εμαθε να μην φοβαται τα άλλα σκυλια, να μην φοβαται τοσο το νερο, το σκοταδι, το να είναι μονη.
Με τον καιρο φτασαμε στο σημειο η Ηρα να είναι στο «μεινε» κοντα μου και η Ζηνα να τρεχει στο άλλο ακρο αγριεμενη μεσα στο σκοταδι για να «φυλαξει».
Ή να επιμενει να πλησιαζει στην βολτα μεγαλοσωμα σκυλια (για μικροσωμα δεν το συζηταμε) για να τα γνωρισει. Ή να ερχονται κοντα της και σχεδον να αδιαφορει.
Ξεπερασε σε αρκετα καλο βαθμο και τον μεγαλο φοβο της για το νερο.
Αυτό που εγω τοσον καιρο δεν καταφερα ποτέ να πετυχω (και δεν προσπαθησα και λιγο, με το μαλακο βεβαια παντα), της το εμαθε η μεγαλη αδερφη (αν και μικροτερη στην ηλικια) με το παραδειγμα, με το να βγαινει μπροστα και η μικρη να συμμετεχει εστω σαν «ετερόφωτη», με τον σεβασμο που επαξια κερδισε ή και μονο με την παρουσια της (άμα ζεις με έναν δαιμονα δεν φοβασαι μετα τα διαολακια).
Θελω να πιστευω ότι δεν είναι και τοσο οφ τοπικ τα παραπανω.
Ζητω συγνωμη από τα άλλα μελη αν τα κανω να βαριουνται. Απλά με τον Γιαννη εχουμε μια καποια ταση να μιλαμε αρκετα, δημοσια αλλά μεταξυ μας.
Γιαννη, ελπιζω να μην με παρεξηγεις. Εξαλλου, ξερεις καλα ότι το χομπυ μου είναι ο εποικοδομητικος (θελω να πιστευω) αντιλογος.
Ή, για να το πω διαφορετικα, να τσιγκλαω ατομα που εχουν να πουν πραγματα, και να μαθαινουμε ετσι ολοι κατι καινουριο ή κατι παραπανω.
Και αυτό δεν συμβαινει μονο λογω χαρακτηρα. Για μενα ηταν αναγκη, εφοσον δεν ειχα την πολυτελεια να εχω στην περιοχη μου εκπαιδευτη ικανο να αναλαβει μια δυσκολη σκυλα.
Λογω γενικοτερης εμπειριας και παρατηρησης, γνωριζω ότι ανθρωποι καποιας ηλικιας και καποιου στάτους δυσκολα θα βγουν από την ιδεα τους.
Ο νοικοκυρης σιγουρα γνωριζει πολύ περισσοτερα από ολο τον κοσμο, αλλά προσωπικά συχνα δινω μεγαλη σημασια (τουλαχιστον επεξεργαζομαι, με συνήθη σκοπο την απορριψη) τις παρατηρησεις ενός εξωτερικου παρατηρητη. Και ο λογος είναι ενας, και δεν είναι η εμπειρια του. Είναι η διαφορετικη οπτικη.
Καποιος που βλεπει από ελικοπτερο, βλεπει μια πιο συνολικη εικονα. Δεν βλεπει βεβαια μεσα στο σπιτι…
Με τα παραπανω σε καμια περιπτωση δεν εννοω ότι πρεπει να δωσεις σημασια στις ασχετες παρατηρησεις που κανει καποιος με μικρη γνωση, όπως εγω. Ειλικρινα, το αναφερω τελειως γενικα.
Για να αλλαξω κλιμα, καμια φορα σκεφτομαι ότι οι σκυλοι εκπαιδευουν πολύ καλυτερα από εμας. Τα παραδειγματα τα εχω στο σπιτι μου.
Όταν πρωτοηρθα, ειχα πει ότι η Ηρα (7 μηνων τοτε!) είναι εκπαιδευμενη στη φυλαξη του χωρου, και φυσικα δικαιως εισέπραξα ειρωνια.
Βεβαια πλεον γνωριζω ότι η εκτιμηση μου ηταν σωστη.
Γιατι η Ηρα, ζωντας από γεννησιμιού σε κτημα μαζι με γονεις και άλλα ενηλικα σκυλια, αντεγραψε τελεια τις συμπεριφορες τους (και το κυνηγι τις γατας δυστυχως!) και με το που βρεθηκε στο δικο μου κτημα, εκανε μια γνωριμια του χωρου και επιασε αμεσως δουλεια, αδεξια και συγκρατημενα στην αρχη, και σε ελαχιστο χρονο τελειοποιησε τις τακτικες της.
Περιπολο, καρτερι, καταδιωξη, αιφνιδιασμο, αποτροπη, αγρια κατα μετωπον επιθεση, παντα κατά την κριση της.
Ποτέ δεν ενοιωσα ότι πρεπει ή χρειαζεται να αλλαξω κατι, πέρα φυσικα από τον ελεγχο και την συγκρατηση.
Γι αυτό και εχω πει ότι αν και όταν ξαναπαρω σκυλι, θα επιδιωξω να είναι τουλαχιστον 5-6 μηνων, και να εχει ζησει σε καποιες συγκεκριμενες συνθηκες, καπως πιο «πολιτισμενες» βεβαια.
Η Ζηνα ηταν παντα ένα φοβισμενο πλασματακι εκτος σπιτιου. Η Ηρα της εμαθε να μην φοβαται τα άλλα σκυλια, να μην φοβαται τοσο το νερο, το σκοταδι, το να είναι μονη.
Με τον καιρο φτασαμε στο σημειο η Ηρα να είναι στο «μεινε» κοντα μου και η Ζηνα να τρεχει στο άλλο ακρο αγριεμενη μεσα στο σκοταδι για να «φυλαξει».
Ή να επιμενει να πλησιαζει στην βολτα μεγαλοσωμα σκυλια (για μικροσωμα δεν το συζηταμε) για να τα γνωρισει. Ή να ερχονται κοντα της και σχεδον να αδιαφορει.
Ξεπερασε σε αρκετα καλο βαθμο και τον μεγαλο φοβο της για το νερο.
Αυτό που εγω τοσον καιρο δεν καταφερα ποτέ να πετυχω (και δεν προσπαθησα και λιγο, με το μαλακο βεβαια παντα), της το εμαθε η μεγαλη αδερφη (αν και μικροτερη στην ηλικια) με το παραδειγμα, με το να βγαινει μπροστα και η μικρη να συμμετεχει εστω σαν «ετερόφωτη», με τον σεβασμο που επαξια κερδισε ή και μονο με την παρουσια της (άμα ζεις με έναν δαιμονα δεν φοβασαι μετα τα διαολακια).
Θελω να πιστευω ότι δεν είναι και τοσο οφ τοπικ τα παραπανω.
Ζητω συγνωμη από τα άλλα μελη αν τα κανω να βαριουνται. Απλά με τον Γιαννη εχουμε μια καποια ταση να μιλαμε αρκετα, δημοσια αλλά μεταξυ μας.
1) Με έμφαση στο ..."αντίλογος"!!!
2) Εντάξει, αυτό το "ηλικίας" τι το ήθελες δηλαδή?
Ομως, πολλές, φορές δεν είναι το θέμα ότι "θα βγούν από την ιδέα τους"...
Είναι περισσότερο το ότι έχουν, πλέον, μάθει να αποφασίζουν "με ψυχρή λογική και ζεστή καρδιά"...
3) Είναι η γνωστή "θεωρία παιγνίων"... Gaming & Simulation... που μας διδάσκει πολλά...
4) Περιγράφεις αυτό, περίπου, που έχουμε κι εμείς, έστω, με κάποιες διαφοροποιήσεις...
Ας πούμε, η Μόκα είναι "φύλακας", πέρα και πάνω από κάθε αμφιβολία! Και, λόγω της αυξημένης ευαισθησίας της, είναι από τα καλύτερα "watchdogs" που έχω συναντήσει... Και, σίγουρα, παράγοντας αποτροπής...
Μπορεί να μην είναι "φρουρός" (υπό την έννοια της καταστολής - ίσως αυτό θέλεις να πεις, ότι δηλαδή, με τη συνεισφορά του "μικρού" είναι πιθανόν να αρχίσει να καταστέλλει κιόλας), αλλά είναι ακόμα νωρίς... και ίσως δεν έχει δοθεί η ευκαιρία...
5) Δεν νομίζω ότι είναι καθόλου εκτός θέματος!
Χαιρομαι που τα υπονοουμενα μου δεν πηγαν χαμενα. Και δεν εννοω βεβαια τα υπονοουμενα περι … ηλικιας!
Ξεχασα να αναφερω ισως το σημαντικοτερο. Στην βολτα η Ζηνα κολλουσε πολύ συχνα και καρφωνονταν κατω όταν μπροστα μας υπηρχαν ανθρωποι, που καθονταν σε ένα παγκακι, που περπατουσαν μπροστα μας και (το πιο δυκολο) όταν ερχοταν προς την κατευθυνση μας.
Πλεον, τους κοιταζει μεν λιγο στην αρχη, αλλά σχεδον αμεσως τους προσπερναει ή παρακαμπτει σαν να είναι δεντρα. Άλλη κλασσικη συμπεριφορα της Ηρας, την οποια αντεγραψε η Ζηνα με τις πολυτιμες κοινες βολτες.
Αρα αποδειχτηκε ότι η Ζηνα δεν ειχε φοβιες που δεν μπορουσαν να ξεπεραστουν. Η δικια μου μεθοδος ηταν λαθος, και στην εφαρμογη της οδηγουσε ο δικος μου φοβος. Εβλεπα τις φοβιες της μια μια να εξαφανιζονται ή εστω να μετριαζονται και απορουσα τι συμβαινει, μεχρι που επιτελους το καταλαβα.
Η Ηρα καταφερε να την βοηθησει πολύ περισσοτερο από μενα και μαλιστα χωρις πιεση. Βεβαια, η Ζηνα πιεστηκε για να ακολουθησει αυτην που θαυμαζε. Περα από κάθε αμφιβολια, η Ηρα εκπαιδευσε καλυτερα από μενα και ηταν καλυτερο προτυπο και αρχηγος. Ισως θα μπορουσα κι εγω, ως θεωρητικα ανωτερο ον, να κανω το ιδιο και ακομα καλυτερα.
Καποια στιγμη (που το μικρο σου καθαρματακι θα γινει μεγας και τρανος), αν δεις μια τελειως διαφορετικη Μοκα, μπορεις με κάθε δικαιωμα να πανηγυρίσεις για την επιτυχια σου και τις επιλογες σου και να μου θυμισεις παλι το ποστ #546, οπου ειπωθηκε τρις η παροιμια του νοικοκυρη.
Βεβαια εγω θα σκεφτω ότι πιθανον ο νοικοκυρης και οι διάφοροι δασκαλοι δεν καταφεραν αυτό που καταφερε ενας Κασπερ.
Ξεχασα να αναφερω ισως το σημαντικοτερο. Στην βολτα η Ζηνα κολλουσε πολύ συχνα και καρφωνονταν κατω όταν μπροστα μας υπηρχαν ανθρωποι, που καθονταν σε ένα παγκακι, που περπατουσαν μπροστα μας και (το πιο δυκολο) όταν ερχοταν προς την κατευθυνση μας.
Πλεον, τους κοιταζει μεν λιγο στην αρχη, αλλά σχεδον αμεσως τους προσπερναει ή παρακαμπτει σαν να είναι δεντρα. Άλλη κλασσικη συμπεριφορα της Ηρας, την οποια αντεγραψε η Ζηνα με τις πολυτιμες κοινες βολτες.
Αρα αποδειχτηκε ότι η Ζηνα δεν ειχε φοβιες που δεν μπορουσαν να ξεπεραστουν. Η δικια μου μεθοδος ηταν λαθος, και στην εφαρμογη της οδηγουσε ο δικος μου φοβος. Εβλεπα τις φοβιες της μια μια να εξαφανιζονται ή εστω να μετριαζονται και απορουσα τι συμβαινει, μεχρι που επιτελους το καταλαβα.
Η Ηρα καταφερε να την βοηθησει πολύ περισσοτερο από μενα και μαλιστα χωρις πιεση. Βεβαια, η Ζηνα πιεστηκε για να ακολουθησει αυτην που θαυμαζε. Περα από κάθε αμφιβολια, η Ηρα εκπαιδευσε καλυτερα από μενα και ηταν καλυτερο προτυπο και αρχηγος. Ισως θα μπορουσα κι εγω, ως θεωρητικα ανωτερο ον, να κανω το ιδιο και ακομα καλυτερα.
Καποια στιγμη (που το μικρο σου καθαρματακι θα γινει μεγας και τρανος), αν δεις μια τελειως διαφορετικη Μοκα, μπορεις με κάθε δικαιωμα να πανηγυρίσεις για την επιτυχια σου και τις επιλογες σου και να μου θυμισεις παλι το ποστ #546, οπου ειπωθηκε τρις η παροιμια του νοικοκυρη.
Βεβαια εγω θα σκεφτω ότι πιθανον ο νοικοκυρης και οι διάφοροι δασκαλοι δεν καταφεραν αυτό που καταφερε ενας Κασπερ.
Να καταστελλει τι Γιαννη ? Ετσι οπως το αναφερεις, καταλαβαινω πως αν το σκυλι ειχε κατασταλτικες ιδιοτητες, θα τις εξασκουσε κιολας στην πραξη.
Το ''ισως'' δεν το πολυκαταλαβα ... ή επρεπε να καταστειλλει κατι (και δεν το εκανε) ή οχι (μονο εσυ το ξερεις αυτο
).Το ''ισως'' κολλαει πολυ καλα στο αν θα χρειαστει ποτε να καταστειλλει κατι (και αν βεβαια το καταστειλλει με τον τροπο που θα ηθελε ο ιδιοκτητης του).
Στην καταστολη ειχα κολλησει κι εγω ότι το διαβασα, αλλά το αφησα γιατι ηθελα να επικεντρωθω αλλού και για να μην κουρασω κι άλλο τον Γιαννη και τους πιθανους αναγνωστες του θεματος.
Στην αρχη νομισα ότι ο Γιαννης εννοουσε «να αποτρεψει» και όχι «να καταστειλει», αλλά ακυρο γιατι η Μοκα αποτρεπει ηδη με το βροντερο γαυγισμα και την παρουσια της, χωρις επαφη (συχνα ουτε κάν οπτικη) με τον εν δυναμει «κακο».
Η καταστολη περιεχει αναγκαστικα επαφη, για την ακριβεια εμπλοκη.
Καταρχην, ποιος διαβεβαιώνει ότι ο Κασπερ θα καταστειλει αν και όταν χρειαστει?
Το οτι η Μοκα θα συμμετασχει για «συμπαρασταση» (λειτουργια αγελης) και επειδη θα αντλησει θαρρος από τον Κασπερ το θεωρω σχεδον σιγουρο, αλλά ρωταω για τον ιδιο τον Κασπερ.
Επειση εχει ηδη δειξει καποια πρωιμα δειγματα κατασταλτικης συμπεριφορας ή απλά το ευχομαστε?
Μηπως εχει καταστειλει ηδη ή εστω προσπαθησε αλλά ανακοπηκε από τον ιδιοκτητη?
Επειδη εχει τα καταλληλα γονιδια? Ηταν οι προγονοι του φύλακες?
Επειδη είναι ένα τυπικοτατο δειγμα της φυλής?
Επειδη θα κανει αναλογη εκπαιδευση καποια στιγμη?
Επειδη μεγαλωνει σωστα και χωρις τα παλια λαθη, λογω πλεον εμπειριας του ιδιοκτητη?
Επισης, τι σημαινει καταστολη όταν μιλαμε για σκυλο?
Να βαλει από κατω τον "κακο" και να μην τον αφηνει να κουνηθει, που υποτιθεται είναι ο τροπος λειτουργιας των τυπικων ΒΜ?
Το τυπικο Μπουμπουλ πώς καταστελλει? Αν υποθεσουμε οτι καταστελλει διαφορετικα, πχ "κοβοντας" χωρις ερωτησεις, πώς θα λειτουργησει το τυπικο ΒΜ κοντα του?
Στην αρχη νομισα ότι ο Γιαννης εννοουσε «να αποτρεψει» και όχι «να καταστειλει», αλλά ακυρο γιατι η Μοκα αποτρεπει ηδη με το βροντερο γαυγισμα και την παρουσια της, χωρις επαφη (συχνα ουτε κάν οπτικη) με τον εν δυναμει «κακο».
Η καταστολη περιεχει αναγκαστικα επαφη, για την ακριβεια εμπλοκη.
Καταρχην, ποιος διαβεβαιώνει ότι ο Κασπερ θα καταστειλει αν και όταν χρειαστει?
Το οτι η Μοκα θα συμμετασχει για «συμπαρασταση» (λειτουργια αγελης) και επειδη θα αντλησει θαρρος από τον Κασπερ το θεωρω σχεδον σιγουρο, αλλά ρωταω για τον ιδιο τον Κασπερ.
Επειση εχει ηδη δειξει καποια πρωιμα δειγματα κατασταλτικης συμπεριφορας ή απλά το ευχομαστε?
Μηπως εχει καταστειλει ηδη ή εστω προσπαθησε αλλά ανακοπηκε από τον ιδιοκτητη?
Επειδη εχει τα καταλληλα γονιδια? Ηταν οι προγονοι του φύλακες?
Επειδη είναι ένα τυπικοτατο δειγμα της φυλής?
Επειδη θα κανει αναλογη εκπαιδευση καποια στιγμη?
Επειδη μεγαλωνει σωστα και χωρις τα παλια λαθη, λογω πλεον εμπειριας του ιδιοκτητη?
Επισης, τι σημαινει καταστολη όταν μιλαμε για σκυλο?
Να βαλει από κατω τον "κακο" και να μην τον αφηνει να κουνηθει, που υποτιθεται είναι ο τροπος λειτουργιας των τυπικων ΒΜ?
Το τυπικο Μπουμπουλ πώς καταστελλει? Αν υποθεσουμε οτι καταστελλει διαφορετικα, πχ "κοβοντας" χωρις ερωτησεις, πώς θα λειτουργησει το τυπικο ΒΜ κοντα του?
Last edited by a moderator:
Αγαπητέ Βασίλη,1) Να καταστελλει τι Γιαννη ? Ετσι οπως το αναφερεις, καταλαβαινω πως αν το σκυλι ειχε κατασταλτικες ιδιοτητες, θα τις εξασκουσε κιολας στην πραξη.
Το ''ισως'' δεν το πολυκαταλαβα ... ή επρεπε να καταστειλλει κατι (και δεν το εκανε) ή οχι (μονο εσυ το ξερεις αυτο
Το ''ισως'' κολλαει πολυ καλα στο αν θα χρειαστει ποτε να καταστειλλει κατι (και αν βεβαια το καταστειλλει με τον τροπο που θα ηθελε ο ιδιοκτητης του).
Εσύ, ένα παλιό μέλος του φόρουμ, "οραματιστής" θα έλεγα σε σχέση με την εξέλιξη των θεμάτων (που κάποιες φορές κακοφορμίζουν από "σπέκουλα")... σίγουρα ξέρεις τα παρακάτω... Απλά, τα επαναλαμβάνω (σαν trivial issues) για τυχόν νεότερα μέλη που διαβάζουν το θέμα και, ίσως, δεν τα ξέρουν:
- Watchdog (ή σκύλος φύλακας) είναι ο σκύλος που σημαίνει συναγερμό, όταν αντιληφθεί κάτι διαφορετικό να συμβαίνει γύρω από τον χώρο της οικογένειας - αγέλης...
- Guard dog (ή σκύλος φύλακας - φρουρός) είναι ο σκύλος που, περαιτέρω, μπορεί να φυλάξει το χώρο ή/και την οικογένεια - αγέλη... Αυτός διαθέτει τα στοιχεία, ώστε να κάνει:
α) "αποτροπή" (deterent factor), είτε με το "βροντερό" γαύγισμα, ή/και με το παρουσιαστικό του (π.χ. μεγαλόσωμος, μαύρος, γνωστή φυλή για τις ιδιότητες κλπ.)... Δηλαδή, ο "κακός" είναι πθανόν να αλλάξει γνώμη και στόχο και να πάει πιο πέρα, για να εξασκήσει το "επάγγελμά" του...
β) "καταστολή"... Πρώτον, με το να παραμείνει στη θέση του και να μην το βάλει στα πόδια (to stand his ground)... και, δεύτερον, με το να είναι σε θέση (traits φυλής - χαρακτήρας - ταμπεραμέντο) να υλοποιήσει τις απειλές του (to bring down anything threatening)...
Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο...
Η δε φυλή του Bullmastiff, μιλώντας για τα τυπικά άτομά της, διαθέτει τα ανωτέρω χαρακτηρστικά, σε τέτοιο βαθμό που αποκαλείται "φυσικός φύλακας"...
Η Μόκα, Βασίλη, έχει κρυμμένο, βαθιά μέσα της, ένα μυστικό... όχι τόσο επτασφράγιστο, αλλά μυστικό... Η Μόκα, δηλαδή, θα κάνει "flight" σε κάθε περίπτωση, μέχρι σήμερα...
Αυτό που ήθελα να πω, λοιπόν, είναι ότι, ίσως, ο "μικρός" θα μπορέσει να "βρει" το μυστικό... Και, τότε, ίσως η Μόκα μπορέσει να αποκτήσει και το τελευταίο συστατικό που θα την κάνει να είναι ένα τυπικό Bullmastiff...
Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο...
Αγαπητέ Αρη,
Εχω ήδη απαντήσει στον Βασίλη (Tricky), σε ένα μέρος των ερωτήσεων...
Επαναλαμβάνω και σε σένα, ότι γνωρίζεις άριστα, σαν "έμπειρος" που είσαι "εδώ μέσα", σε σχέση με το πως κακοφορμίζουν διάφορα θέματα, εάν "σπεκουλαριστούν" κατάλληλα...
Και πάμε...
1. Απάντησα στο post #552...
2. Κανείς...
3. Ούτε το ένα, ούτε το άλλο... Εχει δείξει (παίρνοντας υπόψη και την ηλικία) αυτοσυγκέντρωση και επικέντρωση στην επισήμανση του παραγματικά "διαφορετικού"...
4. Οχι...
5. Ναι...
6. Θα φανεί στο "χειροκρότημα"...
7. Για την ώρα, όχι... ποτέ δεν ξέρεις, βέβαια...
8. Θα μπορούσες, ορθότερα, να το πεις: "χωρίς πολλά από τα παλιά λάθη"... αλλά, όπως ξέρεις, κανείς δεν αριστεύει τόσο γρήγορα, σε θέματα που απαιτούν εμπειρία (αν δεν υπάρχει το έμφυτο ταλέντο των λίγων)...
9. Οχι... Αυτό που περιγράφεις είναι η τελική (σχεδόν) φάση... Οπως είπα και στο πρηγούμενο post, για το τυπικό Bullmastiff, είναι να "κρατήσει τη θέση του και να μην υποχωρήσει"...
10. Το Baerboel καταστέλλει, κλιμακώνοντας, με τη γνωστή διαδικασία που ακολουθούν και τα Ορεινά Ποιμενικά: γαυγίζω --> γρυλίζω --> επιτίθεμαι για να δαγκώσω...
Από άλλο θεμα, ασχετο, το αντιγραφω εδώ που πρεπει
Για ποιο λογο αυτος που «την πληρωνει» παντα και παει στο crate είναι ο Κασπερ?
ώστε να κανω την ερωτηση που ηθελα να κανω εδώ και καιρο:
Για ποιο λογο αυτος που «την πληρωνει» παντα και παει στο crate είναι ο Κασπερ?
Αρη,
Μα, είναι απλή η απάντηση: Γιατί τον Casper μπορώ!!!!!
Οσο είναι ακόμα Boerboel "τσέπης"...εναλλακτική απάντηση: Γιατί αυτός "ξέρει"...
Ακόμα και αν δεν έκανε κάτι, πάντα σκέφτεται να κάνει κάτι...Τώρα, ας σοβαρευτώ λιγάκι...
Απομονώνω στο crate όποιον από τους δύο ξεκινάει ξανά τη "μανούρα" (ή, κάνει αταξίες, γενικώς και δε λέει να σταματήσει), αμέσως μετά από δικό μου παράγγελμα "stop!" (ή, αντίστοιχα, μετά από επανειλημμένα "ΜΗ" - όπου βλέπω ότι το παρακάνει, πλέον, μόνο και μόνο για να πάρει ανταμοιβή)...
Οπως καταλαβαίνεις, οι περιπτώσεις αυτές είναι "κομμένες και ραμμένες" για τον Casper, μιάς και η Μόκα:
α) κατά 90%, όταν σταματήσει τον "καυγά" (έστω και αν το κάνει σε χρονική ανταπόκριση ...bullmastiff), δεν ξεκινάει και πάλι άμεσα... Παρόλα αυτά, στο 10% που θα ξαναξεκινήσει, μπαίνει η Μόκα στο crate... "δυστυχισμένη" μεν (μιάς και δεν είχαμε δουλέψει έτσι μαζί της - δεν χρειάστηκε ποτέ), αλλά μένει το 5λεπτάκι της μέσα...
β) Την περίοδο των πολλών αταξιών και "ΜΗ" την έχει περάσει πλέον, εύχομαι ανεπιστρεπτί... δεν κάνει αταξίες και δεν επιζητά ανταμοιβές για αταξίες που δεν κάνει...
Στη χτεσινή περίπτωση, είχα πει το "stop!" είχαν σταματήσει στιγμιαία (και, μάλιστα, η Μόκα που εκείνη τη στιγμή είχε το πάνω χέρι σταμάτησε άμεσα και γύρισε - υποδειγματικά - προς την άλλη μεριά) και, αστραπιαία, ο Casper βρίσκει την κοιλιά της ανυπεράσπιστη και της χώνει μία...
Kαι εκεί που η Μόκα γυρνάει να τον "διορθώσει" τσαντισμένη, συνάντησε το χέρι μου που είχε βουτήξει τον Casper... Αν δεν υπήρχε το χέρι μου, θα ήταν "καλή" η διόρθωση...
Υ.Γ. Και μιάς και την αφορμή για την ερώτησή σου στην έδωσε το "άλλο" θέμα, ας μείνει και ένα ηθικό δίδαγμα: Και, όλα αυτά που περιέγραψα, γίνονται μέσα στο σπίτι!!!
Last edited:
Μια απορία, ή μάλλον δύο...
Αφού πιστεύεις ότι θα ήταν καλή η διόρθωση, γιατί έβαλες το χέρι σου?
Ή κατά βάθος δεν πιστεύεις ότι θα ήταν καλή? (εκεί με παραπέμπουν τα εισαγωγικά στο "καλή")...
Ίσως να σου φανούν περίεργες οι απορίες μου γιατί τα δικά μου σκυλιά δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά σου, τόσο στο μέγεθος όσο στο χαρακτήρα.
Αλλά όταν οι δικοί μου πάνω στο παιχνίδι αρπάζονται για τα καλά και γίνεται πραγματική μάχη, δεν επεμβαίνω... τους αφήνω να τα βρουν μόνοι τους... και τελικά δεν ξέρω αν κάνω καλά ή όχι.
Aν διαβασεις προσεκτικα λεει οτι η Μοκα συναντησε το χερι του που το ειχε απλώσει για να πιασει τον Κασπερ, και οχι οτι εβαλε το χερι του για να αποτρεψει την διορθωση.
- Status
