Αυτό με την κυριαρχικότητα καλό θα είναι να το συζητήσεις με έναν εκπαιδευτή καθώς εγώ, απλά, θα σε γελάσω.
Και βέβαια θα μπορούσε να μιμείται!!
Από προσωπική πείρα, αλλά όχι στο σήκωμα ποδιου είδα το παρακάτω: τον μικρό μας, πριν ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο εμβολίων, τον κατέβαζα στο κηπάκι της πολυκατοικίας κάθε φορά που έβλεπα ότι θέλει να λερώσει. Το έπιασε το νόημα αρκετα νωρίς. Όταν ολοκληρώθηκε ο κύκλος των εμβολίων δεν ξαναπατήσαμε στο κηπάκι αλλά αρχίσαμε τις βόλτες. Άσκοπα αρχικά καθώς μου τα κρατούσε για πεσκέσι στο σπίτι, με το που γυρνούσαμε. Μέχρι που σε κάποια βόλτα συναντήσαμε μια κυρία με το σκυλάκι της, κάναμε μαζί τη βόλτα μας και όταν είδε το δικό της να τα κάνει στη βόλτα, αποφάσισε κι δικός μου να τα κάνει! Και είχαμε τα γνωστά πανηγύρια! Ε, μετά όλα πήραν το δρόμο τους! (Ευχαριστώ κα Γιωργία!!)