Η χρήση των ζώων σε μοντέλα μελέτης του ανθρώπου ακολουθεί παράλληλη πορεία με την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης.
Η πρώτη αναφορά χρήσης ζώων σε πειραματικές μελέτες γίνεται από τον Ιπποκράτη το 400π.Χ. Την εποχή εκείνη, η ιατρική επιστήμη είχε κυρίως περιγραφικό χαρακτήρα, με έμφαση στην Ανατομική.
Ο Galen που έζησε στη Ρώμη και ασχολήθηκε με τη Φυσική και τη Φυσιολογία του ανθρώπου, χρησιμοποίησε χοίρους, πιθήκους και σκύλους σε πειράματα, τα αποτελέσματα των οποίων συνέβαλαν σημαντικά στην εξέλιξη της Ιατρικής.
Με την έναρξη της Χριστιανικής περιόδου, τα πειράματα με ζώα ελαχιστοποιήθηκαν, μέχρι την περίοδο της Αναγέννησης (15ος αιώνας μ.Χ.). Αρχικά αναπτύχθηκε ο τομέας της Ανατομίας αλλά από το 17ο αιώνα αναπτύχθηκε και ο τομέας της Φυσιολογίας. Εκείνη την εποχή τα ζώα θεωρούνταν αναίσθητοι οργανισμοί. Επικρατούσε η άποψη ότι η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα έγκειτο στο ότι τα τελευταία δεν έχουν ψυχή και επομένως ούτε συνείδηση. Ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να αισθάνεται και να σκέφτεται, ενώ το ζώο λειτουργεί ως «μηχανή».
Από το 18ο αιώνα, άρχισε να γίνεται αποδεκτή η άποψη ότι η έρευνα με ζώα συμβάλλει στην ευημερία του ανθρώπου, καθώς και ότι η εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης βρισκόταν σε άμεση συνάρτηση με τα αποτελέσματα των πειραμάτων με ζώα.
Το 19ο αιώνα, αναπτύχθηκε η πρώτη μεγάλη πρωτοβουλία ενάντια στη χρησιμοποίηση ζώων σε πειραματισμούς, στην Αγγλία και αργότερα στη Γαλλία από φυσιολόγους όπως τους Francois Magendie και Claude Bernard. Το 1875 ιδρύθηκε στην Αγγλία ο πρώτος οργανισμός ενάντια στη χρήση των ζώων σε πειράματα, ενώ το 1876 ψηφίστηκε ο πρώτος νόμος σχετικά με την προστασία των πειραματοζώων.
Από τα τέλη του 19ου αιώνα αυξήθηκε σημαντικά η χρήση των πειραματοζώων και αγνοήθηκαν οι απόψεις περί πλήρους αποκλεισμού τους. Στο γεγονός αυτό συνέβαλαν η Παρασκευή αναισθητικών ουσιών για τα ζώα, η ανάπτυξη της θεωρίας του Δαρβίνου σχετικά με την εξέλιξη, το βιβλίο του Claude Bernard (Introduction a l’etude de la medicine experimentale, 1865), όπου παρουσιάζεται η μεθοδολογία του πειραματικού σχεδιασμού, και η ανάπτυξη και άλλων τομέων των βιολογικών επιστημών όπως η Τοξικολογία, η Φαρμακολογία και η Ανοσολογία.
Και να η ερώτησή μου..
Πόσο ηθικό είναι να χρησιμοποιούνται πειραματόζωα για να εξελλίσουμε την ιατρική ώστε να βοηθούμε την ανθρωπότητα?!
Για μένα δεν τίθεται θέμα ηθικής αλλά επιβίωσης!
Όχι με την κλειστή έννοια της επιβίωσης.. αλλά από την σκοπιά που και ο πίθηκος αν ήταν στη θέση μας ίσως να έκανε το ίδιο...
Μην σας ακουστεί υπερβολικό αλλά δυστυχώς λόγω δουλειάς έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπη με αυτό το θέμα και θα ήθελα να το συζητήσω.
Νομίζω ότι θα έπρεπε να υπήρχε στην Ελλάδα η ίδια αυστηρή νομοθεσία με αυτή της Αγγλίας και άλλων χωρών και φυσικά να φέρονταν όλοι με το μεγαλύτερο δυνατό σεβασμό προς αυτά τα ζώα!!!!!!!!!
Last edited by a moderator: