Που λέτε παιδάκια εκεί που κάθομαι και συλλογίζομαι το ότι πρέπει να βρω σπίτι στη Blo,
τσουπ ένα e-mail ότι εθεάθη ένα σκυλάκι που μοιάζει με την Ρανούλα μας στην Πυροσβεστικη.
Είδε ο γιός της το link στο facebook.
Μιλάω μαζί της και τρέχω στην περιοχή.
Μας δείχνει η Κυρία το γκαράζ που λέει πως βλέπει κάθε μέρα την μικρή να κρύβεται όταν την αγριεύουν τα σκυλιά της γειτονιάς.
Φωνάζω μια δυο τίποτα.
Αρχίζω να συζητώ με την κυρία για το θέμα και ακούω τσκ τσκ τσκ μέσα από τον φράχτη του γκαράζ, τα νυχάκια της, ο χαρακτηριστικός ήχος.
Την βλέπω να έρχεται.
Την φωνάζουμε κουνάει την ουρά.
Σηκώνεται στο φράχτη την παίρνει ο φίλος μου αγγαλία, ταυτοχρόνως έχω μπήξει τα κλάμματα του αιώνα και αγγαλιάζω την κυρία,
βουτάω την μικρή και την αγγαλιάζω,αρχίζει και έχει σπασμούς.
Την αφήνουμε κάτω αρχίζει να κλαιεί από χαρά και να χοροπηδάει σαν τρελή..
Το ίδιο συνεχίστηκε μέχρι να φτάσουμε σπίτι!
Κλάμα χαρές τρέλες δεν ήξερε πως να αντιδράσει.
Είναι σε καλή κατάσταση, λίγο αδυνατισμένη, βρώμικη αλλά όχι πολύ,
και φυσικά η αμπούλα έκανε την δουλειά της και δεν έχουμε ούτε ένα ψύλλο, ούτε ένα τσιμπούρι.
Εγώ απλά δεν μπορώ να σας περιγράψω πως νιώθω!!!
ΥΓ:
Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε OΛΑ τα παιδιά του dogforum που μου στάθηκαν στις δύσκολες στιγμές!
Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Κυρία Μαρία και στο γιό της Βασίλη, χωρίς αυτούς δεν θα την βρίσκαμε!
Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην φίλη vrmode που μου είπε να βάλω link στο Κοζάνη group, όπως και στον Tangerin που το κοινοποίησε εκει,
μέσω του group αυτού το είδε το παιδί.
Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους gmous,Παντελή,DOG.CRIME για την βοήθεια τους.
Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε αυτούς που ίσως ξεχνάω πάνω στην ταραχή μου, θα επανέλθω δρυμίτερη!!