...Γιαννη, δεν ηθελα να ξυσω πληγες φιλε. Και παλι γενικα μιλουσα.
Μια και ηρθες ομως, θα επιμεινω σε περαιτερω διερευνηση απο μερους σου.
Ας γίνω λίγο πιο σαφής, σε σχέση με την επιλογή του κουταβιού.
Είχα τη δυνατότητα να επιλέξω ανάμεσα σε 3. Δύο θηλυκά και ένα αρσενικό.
Και τα τρία ήταν "κοινωνικά"...
Το θηλυκό που διάλεξα (ομόφωνα, με τη γυναίκα μου και τον ptf και τη σύζυγό του) ήταν το πιο χαρούμενο, εκείνο που ερχόταν με τη μεγαλύτερη άνεση σε μας, για να παίξει και να μας γλύψει...
Το θηλυκό που διάλεξα, ήταν το πιο "compact" απ' όλα και, παρά τις τότε ιδιαίτερα φτωχές μου γνώσεις περί της φυλής, επιβεβαιώθηκα πως είχε σχετικά καλή μορφολογία και, μακράν, την καλύτερη κίνηση...
Το θηλυκό που δεν διάλεξα, ερχόταν μόνο για να "διώξει" τη "δικιά μας" μακρυά από εμάς, αλλά όχι τόσο να πλησιάσει εμάς... Ηταν σαφώς το πιο κυριαρχικό...
Το θηλυκό που δεν διάλεξα, ήταν λίγο πιο λεπτό - αθλητικό (ίσως)...
Το αρσενικό που δεν διάλεξα, ήταν "ενδιάμεσο" σε συμπεριφορά, δεν ενοχλούσε τόσο πολύ τα άλλα κουτάβια...
Το αρσενικό που δεν διάλεξα, (και πάλι, παρά τις ιδιαίτερα φτωχές γνώσεις μου κλπ.) διέβλεπα ότι είχε cow hawks, τουλάχιστον...
Το θηλυκό που διάλεξα, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι μπορεί να έχει είτε φοβίες, είτε να μην είναι έγκαιρα κοινωνικοποιημένο, είτε να έχει "αδύνατα" νεύρα, το επόμενο πρωί...
Ομως, όσοι έχετε διαβάσει τα κείμενά μου, καταλαβαίνετε ότι δεν υπήρχε περίπτωση για δεύτερες σκέψεις.... και το ταξίδι προς την Ιθάκη συνεχίζεται... δεν το παρατάμε ποτέ...
...Αυτά.