Για πόσο ακόμα; (απωλεια σκυλου)

[Viper]

Περασαν 3 μηνες και εχω καποια ερωτηματα....
Για ποσο ακομα θα σε ψαχνω στο σπιτι ?
Για ποσο ακομα θα λεω το ονομα σου στην καινουρια μ παρεα ?
Για ποσο ακομα θα κοιταω το μπαλκονι οταν επιστρεφω σπιτι για να σε δω να με κοιτας?
Ηξερες ποτε γυριζω κ ετρεχες στο καγκελα να με δεις.
Για ποσο ακομα θα λεω εχω ενα σιβηρικο χασκυ ?
Για ποσο ακομα θα σκεφτομαι την πρωτη μερα σπιτι μαζι σου ?
Για ποσο ακομα θα σε ζηταω στα ονειρα μ ?
Για ποσο ακομα θα ζαλιζω φιλους κ γνωστους για σενα ?
Για ποσο ακομα θα σε εχω στην σκεψη μ ?
Για ποσο ακομα θα ξενυχταω σκεφτομενος την τελευταια νυχτα σου ?
Για ποσο ακομα θα επιριπτω ευθηνες σε μενα ?
Για ποσο ακομα θα σε φανταζομαι να με προσπερνας και να μ χαμογελας?
Για ποσο ακομα θα βρισκω σκανταλιες κ τριχουλες σου στο σπιτι ?
Το μπανταζ π εψαχνα το βρηκα μεσα στο σκυλοσπιτι σου κρυμενο ατακτουλα!!!
Για ποσο ακομα θα κραταω φυλαγμενα τα παιχνιδια σου , χωρις να τα δωσω στην νεα μ συντροφια ?
Για ποσο ακομα θα σε λατρευω με οτι εχω κ δν εχω ?
Για ποσο ακομα θα ποναω?
Για ποσο ακομα θα πονας κ εσυ μαζι μ βλεποντας με ετσι ?
Για ποσο ακομα θα καταριεμαι την ασθενεια π σε πηρε απο κοντα μ?
Για ποσο ακομα να αναρωτιεμαι αν αργησα να σε λυτρωσω και αν σε βασανισα?
Για ποσο ακομα θα προσπαθω να καταλαβω πως ενιωθες?
Για ποσο ακομα θα ξενυχταω κοιταζοντας φωτος σου ?
Για ποσο ακομα θα βιωνω τοσο εντονα την απωλεια ?
Για ποσο ακομα θα διαβαζω το ποστ εδω σχετικα με το προβλημα σου ?
Αληθεια προσεξες ποσοι ανθρωποι σε αγαπησαν κ σε στηριξαν απο εδω?
Για ποσο ακομα αραγε θα εισαι μεσα μ ?

Για ποσο ακομα θα περιμενω να ερθω διπλα σου ?

Αυτο το ποστ απευθηνεται κυριως σε ατομα π εχουν πανομοιοτυπιες αποριες με τις δικες μ λογο της απωλειας της αγαπημενης τους παρεας.
Ειναι κ αλλα πολλα τα ερωτηματα σιγουρα...

[video=youtube;m9-F8w5x2Lw]http://www.youtube.com/watch?v=m9-F8w5x2Lw&feature=related[/video]

 

[FrenchieFan]

Ποτε δεν θα την ξεχασεις, αλλα τα συναισθηματα αλλαζουν οσο περναει ο χρονος!
Με τον καιρο ο πονος και η θληψη υποχορουν και ενα αισθημα ευγνομοσυνης θα λαβει θεση αντι του πονου.
Εγω ειμαι ευγνωμον πια, που γνωρισα την Esmeralda μου, που ειχα την ευκαιρια να ζω μαζι της, περιφανη που την ειχα φιλεναδα και παρεα μου για αυτα τα υπεροχα 7.5 χρονια, που ειμασταν μαζι.
Η θληψη και τα δακρυα γινονται χαμογελο με της υπεροχες και γλυκες αναμνησεις που κουβαλαω μαζι μου.
Και σημερα ακομα πολλες φορες την αισθανομαι κοντα μου- να με ακουμπαει με την μουσουδα της - και ξερω οτι ειναι καπου εκει εξω, μαζι με τον κολλητο μου (που ηταν εκτροφεας της) που μας αφησε και αυτος- και μαζι τραβανε καποιοα νηματα στην ζωη μας- ειμαι σιγουρη!

 

[Viper]

και μαζι τραβανε καποιοα νηματα στην ζωη μας- ειμαι σιγουρη!

Υπεροχο αυτο που ειπες

 

[Tonini]

Για πόσο ακόμα θα περιμένω να με ξυπνήσεις εσύ πρώτος με ένα σου "παραπονο"?
Για πόσο ακόμα δεν θα μπορώ να πηγαίνω βόλτες στα μερη που πηγαίναμε μαζί?
Για πόσο ακόμα δεν θα μπορώ να ακούω σειρήνες στα αυτιά μου ψάχνοντας εσενα κάπου να τραγουδας?
Για πόσο ακόμα δεν θα μπορώ να πάω μόνη μου για τρέξιμο μήπως και σ'αφήσω πολύ ώρα μόνο σου?
Για πόσο ακόμα θα σε ψάχνω χωμένο κάτω από το πάπλωμα και να μην θες να σηκωθείς?
Για πόσο ακόμα θα σου τραγουδάω οση ώρα σε κάνω μπάνιο για να το ξεχνας?
Για πόσο ακόμα θα κάθομαι με τις ώρες να σου δίνω λειχουδιές να μου δώσεις το χεράκι σου και εσύ θα τις κρύβεις κάτω από το γραφείο μου?
Για πόσο ακόμα θα παίρνω το στηθόλουρο σου να βγούμε βόλτα?
Για πόσο ακόμα θα κρατάω την ταυτότητα σου?
Για πόσο ακόμα θα υπομένω και θα αναζητώ τις παραξενιές σου?
Για πόσο ακόμα θα βάζω την μαμά στο πίσω κάθισμα για να κάτσεις εσύ μπροστα?
Για πόσο ακόμα θα κάνω εγώ ανω κάτω τα πραγματα σου στην ιδέα οτι "ναι" βρισκεσαι εδω?
Για πόσο ακόμα θα προσπαθώ να σε κάνω να αγαπήσεις το ποντικι μας?
Για πόσο ακόμα θα τρως καρπούζι στην βεράντα με την μαμά?
Για πόσο ακόμα θα προσπαθείς να πείσεις τον μπαμπά οτι τον αγαπάς?
Για πόσο ακόμα στα ματια του Πάνου θα γίνεσαι από ένα μικρόσωμο παπιγιόν σε ένα μυώδες μπόξερ?
Για πόσο ακόμα η μαμά δεν θα μπορεί να βλέπει φωτογραφίες σου?
Για πόσο ακόμα θα μ'αφήνεις μόνη μου...
Για πόσο ακόμα θα κοιμάμαι αγκαλιά με την κουβερτούλα σου?
Για πόσο.....
Ποτε δεν εφυγες Μαξιμίλιαν...Ποτε δεν θα φυγεις...το ξέρω.....Θα'σαι παντα εδω και θα με μαθαινεις να μην φοβάμαι.....Σ'αγαπάω.....

 

[tifi]

Εχουν περασει 24 χρονια και ακομα τον θυμαμαι....
τον αγερωχο και ανεξαρτητο, απο τη φυση του,πρωτο εκεινο σκυλο της ζωης μου!
Ημουν σιγουρη πως ηταν βγαλμενος απο το μυθιστορημα του Τζακ Λοντον ,"Το αγριο καλεσμα της φυσης"......
Περασαν χρονια μεχρι να επιτρεψω να δεθω με καποιον αλλο σκυλο,
οσο και αν παντα περιτριγυριζομουν απο σκυλους.
Τη δικη του θεση στην ψυχη μου δεν την πηρε κανεις αλλος...ευτυχως ανακαλυψα πως υπαρχουν πολλες ακομη θεσεις διαθεσιμες.
Με το περασμα του χρονου σβηνει ο κομπος που νοιωθεις απο την απωλεια,
παραμενουν οι αναμνησεις.... αλλα δεν πονανε πια.....γινονται ενα κομματι που το κουβαλας παντα μαζι σου....
οχι με πονο αλλα με τρυφεροτητα και χαρα...χαρα επειδη ησουν τυχερος που εζησες ολα τουτα μαζι του!

 

[George A]

διαβασα κάτι πολύ καλό σήμερα
"το καλύτερο μέρος για να θάψεις τον σκύλο σου είναι στην καρδιά σου"

 

[GRDANE]

με την ευκαιρια.....
την προηγουμενη εβδομαδα εφυγε... ο γερο φρανκο.... σε ηλικια 14 ετων γερμανικος ποιμενικος.....

ενας πολυ σοβαρος, παιχνιδιαρης και αξιος φιλος.......
αν και δεν μεναμε πια μαζι... ουτε καν κοντα..... αν και κρατουσα αποστασεις πολλα χρονια τωρα..... ωστε να αναλαβουν οι υπολοιποι( της οικογενειας) τις ευθυνες τους....
ποτε δεν σταματησα να τον αγαπώ.... και τον θαυμαζω....
καλο σου ταξιδι... φιλε...

 

[foibos]

Όσοι έχουμε χάσει έναν τουλάχιστον σκύλο έχουμε τέτοιες απορίες....
Με το καιρό όπως είπε και η frenchiefan αλλάζει η προσέγγισή μας στην απώλεια αυτή.....

GRDANE λυπάμαι!Να τον θυμάσαι και να χαμογελάς!

 

[nikos_x]

Ποτε δεν ξεχναμε.
Γιατι πολυ απλα δεν υπαρχει αντικαταστατης. Δεν υπαρχει ο ''καινουριος'' και ο ''παλιος'' σκυλος.Ειναι μορφες που ερχονται στην ζωη μας κ καταλαμβανουν δικη τους ξεχωριστη θεση.

Τρια χρονια εχουν περασει κ ακομα ποναει. Οι τυψεις κυριως.

Να ειναι καλα οπου και να ειναι ολα τους.

 

[Berna]

When Tomorrow Starts Without Me


When Tomorrow Starts Without Me
And I'm not there to see;
The sun will rise and find your eyes
All filled with tears for me.
I wish so much you wouldn't cry
The way you did today,
Remembering how I'd lay my head
In your lap that special way.
I know how much you love me,
As much as I love you,
And each time that you think of me
I know you'll miss me too.
But when tomorrow starts without me
Please try to understand,
That an angel came and called my name
And petted me with her hand.
She said my place was ready
In Heaven far above,
And that I'd have to leave behind
All those I dearly love.
But, as I turned to heel away,
A tear fell from my eye,
For all my life I never thought
That I would have to die.
I had so much to live for,
So many "sits" and "stays" to do,
It seemed almost impossible,
That I was leaving you.
I thought about our lives together
I know you must be sad,
I thought of all the love we shared,
And all the fun we had.
Remember how I'd nudge your hand,
And poke you with my nose?
The Frisbee I would gladly chase,
The bad guy, I'd "bark and hold".
If I could relive yesterday,
Just even for awhile,
I'd wag my tail and kiss you,
Just so I could see you smile.
But, then I fully realized,
That this could never be;
For emptiness and memories
Will take the place of me.
And when I thought of treats and toys,
I might miss come tomorrow
I thought of you and when I did,
My dog-heart filled with sorrow.
But then I walked through Heaven's gate,
And felt so much at home;
As God looked down and smiled at me,
From His Beautiful Throne.
He said, "This is eternity,
And now we welcome you,
Today your life on earth is past,
But here it starts anew!
I promise no tomorrow,
Because today will Always last;
For you see, each day's the same day,
There's no longing for the past.
Now you have been so faithful,
So trusting, loyal and true;
Though there were times you did things,
You knew you shouldn't do.
But good dogs are forgiven,
And now at last you're free;
So won't you sit here by My side,
And wait right here with Me?
So when tomorrow starts without me,
Don't think we're far apart,
For every time you think of me,
I'm right there, in your heart ....

 

[Krina]

δεν ξερω βρε παιδια εγω ειμαι μονιμα σε τετοιες σκεψεις οι οποιες με βασανιζουν καθημερινα και προσεχω μην κανω καποιο λαθος και οταν "φυγουν" "φυγουν στεναχωρημενα",βιωνω την απωλεια εν μερη πριν ακομα αυτη ερθει ,γιατι το ξερω οτι θα ερθει αργα ή γρηγορα.
ναι ξερω ειναι λαθος, αλλα την φοβαμαι
και καταληγω οτι οι ισορροποιμενοι ανθρωποι την γνωριζουν,την δεχονται και την αντιμετωπιζουν γιατι μεσα στη ζωη ειναι και αυτη
αρα εγω μαλλον δεν ειμαι καλα ,αφου τη γνωριζω ,μιλαω για αυτην ,πολλες φορες συμβουλευω για αυτην ,και τον εαυτο μου και τους αλλους ,αλλα δεν τη δεχομαι και δεν μπορω να την αντιμετωπισω,τρωει κομματια απο τη καρδια μου

 

[Agis]

Ποτε δεν ξεχναμε.
Γιατι πολυ απλα δεν υπαρχει αντικαταστατης. Δεν υπαρχει ο ''καινουριος'' και ο ''παλιος'' σκυλος.Ειναι μορφες που ερχονται στην ζωη μας κ καταλαμβανουν δικη τους ξεχωριστη θεση.

Πόσο αλήθεια κρύβουν αυτές οι φράσεις σου nikos_x.

Αυτό ακριβώς είναι η απώλεια.

Όταν πέθανε ο πατέρας μου το 1989, πείτε ότι ήθελα να παραστήσω το "δυνατό", πείτε ότι ήθελα να δείξω ότι οι άνδρες δεν κλαίνε, πείτε, πείτε, πείτε, τελικά δεν έβγαλα ούτε σταγόνα.
Μέσα μου βέβαια καιγόμουνα.

Όταν έκανε ο κτηνίατρος ευθανασία στο Γ.Π. μου το 1993, δεν άντεξα και έφυγα από το ιατρείο πριν καταλήξει.
Μπήκα στο αυτοκίνητό μου και ξεκίνησα.
Με έπιασε αμέσως φανάρι και σταμάτησα.
Γύρισα πίσω και κοίταξα το ιατρείο, σκεφτόμενος τις τελευταίες στιγμές του λύκου μου.
Του δικού μου λύκου.
Έκλαιγα ασταμάτητα αδιαφορώντας για τις κόρνες.
Και δεν ντρεπόμουνα που έκλαιγα.

 

[cgri1976]

δεν ξερω βρε παιδια εγω ειμαι μονιμα σε τετοιες σκεψεις οι οποιες με βασανιζουν καθημερινα και προσεχω μην κανω καποιο λαθος και οταν "φυγουν" "φυγουν στεναχωρημενα",βιωνω την απωλεια εν μερη πριν ακομα αυτη ερθει ,γιατι το ξερω οτι θα ερθει αργα ή γρηγορα.
ναι ξερω ειναι λαθος, αλλα την φοβαμαι
και καταληγω οτι οι ισορροποιμενοι ανθρωποι την γνωριζουν,την δεχονται και την αντιμετωπιζουν γιατι μεσα στη ζωη ειναι και αυτη
αρα εγω μαλλον δεν ειμαι καλα ,αφου τη γνωριζω ,μιλαω για αυτην ,πολλες φορες συμβουλευω για αυτην ,και τον εαυτο μου και τους αλλους ,αλλα δεν τη δεχομαι και δεν μπορω να την αντιμετωπισω,τρωει κομματια απο τη καρδια μου

και εγω τα ιδια σκεφτομαι...

:-(

 

[kango1]

Γιάννη..κάποια μέρα θα τα κοιτάς και θα χαμογελάς γλυκα..
Θα λες πως ήσουν τυχερός που την γνώρισες..
Όχι τώρα..μην σε γελάσουμε.., είναι σχετικά νωρίς και σε καταλαβαίνω απόλυτα.., στο έχω ξανά πει..
Κάποια στιγμή.., αφού αφήσεις να δεθείς με την νέα σου παρέα..αφού του δώσεις μια ευκαιρία να μπει στην καρδια σου..

Δεν μπορώ να σου πω πόσο..πόσο θα πάρει όλο αυτό.., μπορώ να σου πω πως κάποια μέρα θα αλλάξει..ποτε δεν θα ξεχάσεις.., πάντα θα θυμάσαι..αλλα αυτή η ανάμνηση θα είναι χαρούμενη ήχοι.., γλυκές εικόνες..πάντα στην καρδια σου..

Δώσε ευκαιρία σε αυτό το πλασματάκι που έχεις διπλα σου να σε κάνει χαρούμενο..το αξίζει και αυτό..

 

[johnk]

The Last Battle​

If it should be that I grow weak,
and pain should keep me from my sleep,
then, will you do what must be done?
For this -- the last battle -- can't be won.


You will be sad, I understand,
but don't let grief stay in your hand;
for on this day, more than the rest,
your love and friendship must stand the test.

We‘ve had so many happy years;
you wouldn't want me to suffer so.
When the time comes, please, let me go.


Take me to where my needs will tend,
Only, stay with me until the end,
And hold me firm, and speak to me,
Until my eyes no longer see.


I know, in time you will agree,
it is a kindness you do to me.
Although my tail its last has waved,
from pain and suffering I have been saved.


Don't grieve that it must be you
who has to decide this thing to do,
we’ve been so close -- we two -- these years,
don’t let your heart hold any tears.

Νίνα, έφυγες, αλλά δεν θα ξεχαστείς ποτέ...
​

​

​

 

[iGeorge]

johnk μας έκανες κομμάτια με αυτό που έγραψες! Όπως και το signature σου, στο έχω πει και σε άλλο topic....
Ο μόνος λόγος που δεν ήθελα να πάρω σκύλο ήταν για να μη βιώσω πάλι την απώλεια. Το έζησα το 2006 όταν έχασα τον επι δεκαπενταετίας σκύλο μου. Δε χρειάστηκε να του κάνω ευθανασία, έφυγε μόνος του. Είχε πέσει σε κώμα όμως για 24 ώρες και όταν τον είχαμε στην κλινική και του κάναμε ακτινογραφίες, δεν άντεξα βγήκα έξω και έβαλα τα κλάματα. Πάντα σκέφτεσαι οτι θα έρθει αυτή η στιγμή, ακόμα κι όταν είναι ακόμα κουτάβι. Αυτό σε κάνει πεσιμιστή; Δεν ξέρω, μπορεί! Θα επιμείνω όμως και πάλι στην υπογραφή του johnk, οτι ίσως κάποια μέρα τα ξαναβρούμε, όλα τα ζώα που περάσανε απο τη ζωή μας, σκυλιά, γατιά... Και να είμαστε και πάλι όλοι μαζί οικογένεια!

 

[Eirini-Fontas]

δεν ξερω βρε παιδια εγω ειμαι μονιμα σε τετοιες σκεψεις οι οποιες με βασανιζουν καθημερινα και προσεχω μην κανω καποιο λαθος και οταν "φυγουν" "φυγουν στεναχωρημενα",βιωνω την απωλεια εν μερη πριν ακομα αυτη ερθει ,γιατι το ξερω οτι θα ερθει αργα ή γρηγορα.
ναι ξερω ειναι λαθος, αλλα την φοβαμαι
και καταληγω οτι οι ισορροποιμενοι ανθρωποι την γνωριζουν,την δεχονται και την αντιμετωπιζουν γιατι μεσα στη ζωη ειναι και αυτη
αρα εγω μαλλον δεν ειμαι καλα ,αφου τη γνωριζω ,μιλαω για αυτην ,πολλες φορες συμβουλευω για αυτην ,και τον εαυτο μου και τους αλλους ,αλλα δεν τη δεχομαι και δεν μπορω να την αντιμετωπισω,τρωει κομματια απο τη καρδια μου

Δεν θα μπορουσα να συμφωνω περισσοτερο με αυτο που εγραψες. .

 

[johnk]

johnk μας έκανες κομμάτια με αυτό που έγραψες! Όπως και το signature σου, στο έχω πει και σε άλλο topic....

Για να αποδώσουμε ...τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, δεν το έγραψα εγώ (έχω, βέβαια, γράψει άλλα κείμενα, βλέπουμε σε τι περίσταση θα αναρτήσω κάποιο). Το έχει γράψει ο γνωστός "άγνωστος συγγραφέας", όπως έχει αναφερθεί και σε άλλο topic.

 

[Viper]

Ποτε δεν ξεχναμε.
Γιατι πολυ απλα δεν υπαρχει αντικαταστατης. Δεν υπαρχει ο ''καινουριος'' και ο ''παλιος'' σκυλος.Ειναι μορφες που ερχονται στην ζωη μας κ καταλαμβανουν δικη τους ξεχωριστη θεση.

Τρια χρονια εχουν περασει κ ακομα ποναει. Οι τυψεις κυριως.

Να ειναι καλα οπου και να ειναι ολα τους.

Ναι ειναι καλα και να μας περιμενουν...!!! Καλως ηρθε στον κοσμο μου... ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΤΥΨΕΩΝ.

βιωνω την απωλεια εν μερη πριν ακομα αυτη ερθει ,γιατι το ξερω οτι θα ερθει αργα ή γρηγορα.ναι ξερω ειναι λαθος, αλλα την φοβαμαι

Μην σκεφτεσαι κατι π δν εχει καν συμβει . Χανεις το σημερα. Δν ειναι το ιδιο οταν εισαι γεματη φοβους. Απελευθερωσου.
Θα εχεις χρονο να φοβηθεις και να θρηνησεις την ΣΩΣΤΗ ΩΡΑ πιστεψε με....

Δώσε ευκαιρία σε αυτό το πλασματάκι που έχεις διπλα σου να σε κάνει χαρούμενο..το αξίζει και αυτό..

Της εχω δωσει οτι εχω και δν εχω. Απλα ενα κομματι μ δν μπορει να το παρει.Αξιζει πολλα η Γκρετουλα μ.

 

[Hopsi]

εχω βαλαντωσει.
δυναμη...σε ολους οσους τα περασαν...τα περνανε...θα τα περασουμε...