Δυστυχώς έχουμε φτάσει να θεωρούμε περίεργο το φυσιολογικό (=σκυλιά που δε νοιώθουν απειλές από τα ερεθίσματα) και νορμάλ το παράλογο (=σκυλιά που έχουν πολλές φοβίες)
Σκυλιά Ring vs IPO
- Thread starter harryf3
- Ημερομηνία δημιουργίας
Σωστά Κώστα...
Αξιόλογα εκτροφικά σκυλιά είναι δεδομένο ότι έχουν βασικές διαφορές στον χαρακτήρα τους..Δεν είναι τυχαίο ότι γίνοντε πραγματικά τεράστιες προσπάθειες στην εκτροφή.
Για την κοινωνηκοποίηση, θα έλεγα πως χρειάζεται απαραίτητα λίγο σωστή βοήθεια & ώθηση στα ερεθίσματα ανεξ'αρτητα απο τον χαρακτήρα του σκύλου. Πολλές φορές οι εκτροφείς και τα κουτάβια γενικά έχουν μεγαλώσει μέσα σε γυάλινα κλουβιά, πράγμα λίγο επικυνδυνο για την συνέχεια...
Γνωρίζεις πολλούς Κώστα που να κάνουν βόλτα στην λαϊκή αγορά? Γιατί δεν τολμούν? Δυστυχώς είναι ελάχιστοι... Είναι ομως πραγματικά μια πάρα πολύ καλή άσκηση και για τους δύο, και όχι μόνο βόλτα στην λαϊκή αλλά και ψώνια... ΠΡοτρέπω όλους τους ιδιοκτήτες να το δοκιμάσουν έστω και μια φορά να παρουν τον σκυλο τους στα καθημερινα ψώνια τους και δραστηριότητες έστω για εναν καφέ...Υπάρχει τιποτα καλύτερο?
Για την άσληση, εξετάσεις και καθημερινότητα του σκύλου, είναι απολύτως σωστό ο σκύλος να είναι και να συμμετέχει στην καθημερινότητα μας. Δεν είναι κάποιο θηρίο που θέλει απομόνωση.
+1.000
Διαφορές στο χαρακτήρα, άρα και στην εργασιακή ικανότητα σίγουρα θα υπάρχουν, όμως το αποτέλεσμα σωστής και επιλεκτικής εκτροφής είναι πως ακόμα και ο σκύλος με τις λιγότερες ικανότητες, μπορεί να ανταποκριθεί στο μίνιμουμ των απαιτήσεων όπως αυτές ορίζονται για κάθε εργασιακή φυλή.
Βασίλη, ακριβώς αυτό λέω.
Μπορεί ο σκύλος μου να είναι τυπικά κοπρίτης και ημίαιμος αλλά τουλάχιστον έχει χαρακτήρα που μου επιτρέπει να νοιώθω σίγουρος για αυτόν σε όλες τις καταστάσεις.
Και σίγουρα δεν είναι ένα σκυλί που ζει στην απομόνωση. Έχει πολλά ερεθίσματα κάθε μέρα και αντιδρά όπως ακριβώς πρέπει να αντιδρά ένα Γερμανικό Ποιμενικό!
Στις 17 Φεβρουαρίου 2009 κέρδισα το Lotto χωρίς τότε να το συνειδητοποιήσω
Μπορεί ο σκύλος μου να είναι τυπικά κοπρίτης και ημίαιμος αλλά τουλάχιστον έχει χαρακτήρα που μου επιτρέπει να νοιώθω σίγουρος για αυτόν σε όλες τις καταστάσεις.
Και σίγουρα δεν είναι ένα σκυλί που ζει στην απομόνωση. Έχει πολλά ερεθίσματα κάθε μέρα και αντιδρά όπως ακριβώς πρέπει να αντιδρά ένα Γερμανικό Ποιμενικό!
Στις 17 Φεβρουαρίου 2009 κέρδισα το Lotto χωρίς τότε να το συνειδητοποιήσω
kkranis, αυτό που περιγράφεις εμένα μου κάνει περισσότερο με απευαισθητοποιηση παρά με κοινωνικοποιηση!
Μήπως ο σκύλος σου δεν είχε προβλημα με όλα αυτά τα πράγματα και τις καταστάσεις επειδή τα "αντιμετώπισε" από μικρός κι όχι όταν έφτασε ξαφνικά 5 χρόνων;
Είσαι σίγουρος ότι αν δεν είχε αυτά τα ερεθίσματα, όταν θα έφτανε σε μια τέτοια ηλικία και τα συναντούσε για πρώτη φορά θα τα αντιμετώπιζε με αντίστοιχη στοικότητα και ηρεμία;
Μήπως ο σκύλος σου δεν είχε προβλημα με όλα αυτά τα πράγματα και τις καταστάσεις επειδή τα "αντιμετώπισε" από μικρός κι όχι όταν έφτασε ξαφνικά 5 χρόνων;
Είσαι σίγουρος ότι αν δεν είχε αυτά τα ερεθίσματα, όταν θα έφτανε σε μια τέτοια ηλικία και τα συναντούσε για πρώτη φορά θα τα αντιμετώπιζε με αντίστοιχη στοικότητα και ηρεμία;
Foibos, ο σκύλος μου πρώτα απ' όλα δεν είναι 5 χρονών αλλά 19 μηνών. Τεράστια διαφορά. Ακόμα "ανεβαίνει" ως προσωπικότητα μέρα με τη μέρα.
Από μικρός ήταν πολύ ισχυρός χαρακτήρας. Δεχόταν όλα τα ερεθίσματα ακριβώς με τη δέουσα σημασία. Από καθόλου ως ελάχιστη.
Χωρίς εγώ να κάνω τπτ για αυτό. Δεν υπήρχε ούτε "απευαισθητοποίηση" (έμαθα και νέα ορολογία σήμερα σχετικά με την εκπαίδευση και ψυχολογία του σκύλου) ούτε "κοινωνικοποίηση". Το καθημερινό του πρόγραμμα περιελάμβανε τις βόλτες του (αρκετά μεγάλες) και το club εργασίας. Έχει βρεθεί σε αστικό περιβάλλον, σε δάσος, σε βουνό, σε παραλία παντού χωρίς κανένα πρόβλημα.
Πάνω απ΄όλα είναι θέμα χαρακτήρα. Όπως ακριβώς περιγράφεται στο πρότυπο της φυλής.
Το θέμα είναι ότι όλοι αναφερόμαστε και αγιοποιούμε το πρότυπο όσον αφορά την εμφάνιση, αλλά το ξεχνάμε κλειδωμένο μέσα στο τελευταίο συρτάρι του γραφείου μας, όταν πρέπει να εξετάσουμε το θέμα χαρακτήρα.
Από μικρός ήταν πολύ ισχυρός χαρακτήρας. Δεχόταν όλα τα ερεθίσματα ακριβώς με τη δέουσα σημασία. Από καθόλου ως ελάχιστη.
Χωρίς εγώ να κάνω τπτ για αυτό. Δεν υπήρχε ούτε "απευαισθητοποίηση" (έμαθα και νέα ορολογία σήμερα σχετικά με την εκπαίδευση και ψυχολογία του σκύλου) ούτε "κοινωνικοποίηση". Το καθημερινό του πρόγραμμα περιελάμβανε τις βόλτες του (αρκετά μεγάλες) και το club εργασίας. Έχει βρεθεί σε αστικό περιβάλλον, σε δάσος, σε βουνό, σε παραλία παντού χωρίς κανένα πρόβλημα.
Πάνω απ΄όλα είναι θέμα χαρακτήρα. Όπως ακριβώς περιγράφεται στο πρότυπο της φυλής.
Το θέμα είναι ότι όλοι αναφερόμαστε και αγιοποιούμε το πρότυπο όσον αφορά την εμφάνιση, αλλά το ξεχνάμε κλειδωμένο μέσα στο τελευταίο συρτάρι του γραφείου μας, όταν πρέπει να εξετάσουμε το θέμα χαρακτήρα.
Το προβλημα ειναι οτι το ιδιο και χειροτερο κανουν και οι εκτροφεις των ΓΠ και απο βασιλιά τον κανανε μπούφο.
Σαφέστατα Άρη!
Δυστυχώς ο Max von Staphanitz είχε πει κάποτε:
Η εκτροφή του Γερμανικού Ποιμενικού πρέπει να είναι εστιασμένη στην εκτροφή ενός σκύλου εργασίας. Αλλιώς δεν είναι εκτροφή Γερμανικού Ποιμενικού.
Δυστυχώς ο Max von Staphanitz είχε πει κάποτε:
Η εκτροφή του Γερμανικού Ποιμενικού πρέπει να είναι εστιασμένη στην εκτροφή ενός σκύλου εργασίας. Αλλιώς δεν είναι εκτροφή Γερμανικού Ποιμενικού.
Τυχεροί είναι αυτή που ρίξανε τη γουρούνα γιατί αν δεν τρόμαζες εσύ ο σκύλο σου πιστεύω θα την ξανάριχνε πίσω .
Ρε συ sexbistol, ώρες ώρες πραγματικά προσπαθώ να σε καταλάβω. Αλλά μετά από λίγο μου περνάει, ευτυχώς
Όχι με την έννοια του να τα συνηθίσει όμως.
Άλλο η βόλτα και άλλο το "πάμε στη λαϊκή να μάθει να μη φοβάται τον κόσμο".
Και νομίζω είμαι σε θέση να καταλάβω πού ο σκύλος μου ξεπερνάει τα προβλήματα μόνος του και πού χρειάζεται βοήθεια (=κοινωνικοποίηση).
Άλλο η βόλτα και άλλο το "πάμε στη λαϊκή να μάθει να μη φοβάται τον κόσμο".
Και νομίζω είμαι σε θέση να καταλάβω πού ο σκύλος μου ξεπερνάει τα προβλήματα μόνος του και πού χρειάζεται βοήθεια (=κοινωνικοποίηση).
Πάλι καλλά /// δηλαδή γλίτωσα . ΚΑΙ εγώ το ίδιο παθαίνω αλλά εμένα δεν μου περναει με αυτα που γραφείς [Συγγνώμη]Ρε συ sexbistol, ώρες ώρες πραγματικά προσπαθώ να σε καταλάβω. Αλλά μετά από λίγο μου περνάει, ευτυχώς
Ούτε εγώ έχω πρόβλημα
Απλά αυτά που γνώριζεΙς δινετα πιο σωστά και όχι έτσι , γιατί διαβάζουν και κάποιοι που δεν ξερουνε . Θα σου πω και κάτι που μπορεί να μην το γνώριζες , Ποτέ μην είσαι απόλυτος στη εκπαίδευση του σκύλου , Γνωρίζεις ότι υπάρχει εκπαίδευση με κολάρο από 2
μηνών ,μόνο όμως με κολάρο . Αυτός όμως που το χρησιμοποιοι έχει πολλές γνώσις . Και κολάρο δεν είναι μόνο με ρεύμα .
Εγω συμφωνω και επιδιωκω την εισαγωγη του σκυλου στην καθημερινοτητα μας, στην βολτα, αγορα, καφε κλπ.
Αλλά αυτό με την λαϊκη παραείναι υπερβολικο, ειδικα αν ο σκυλος εχει καποιο μεγεθος και ταμπεραμεντο. Ο σκυλος μπορει να μην φρικαρει με τον κοσμο, πιθανον όμως να φρικαρει ο κοσμος, οι γριουλες και πολλες γυναικες, που δεν χρωστανε τιποτα.
Επισης, πιθανον καποιος να του πατησει κατά λαθος το ποδι. Πρεπει ο σκυλος να το ανεχτει για να αποδειξει πόσο κυριος και κοινωνικοποιημενος είναι?
Για τα μικροσωμα σκυλια δεν το συζηταμε κάν. Θα γινουν χαλκομανία.
Εγω στην λαϊκη δεν παω ετσι κι αλλιως ποτέ γιατι απεχθανομαι το μπαχαλο και οι τιμες της λαϊκης της Ξανθης είναι πολύ υψηλες.
Όπως είπες ότι ο σκύλος δεν ξέρει ότι κάνει σπορ, απλά εργάζεται, έτσι και σε αυτή την περίπτωση δεν αντιλαμβάνεται αν απλά πατε βόλτα ή η όλη διαδικασία γίνεται για να τον εκθέσεις σε ερεθίσματα....το αποτέλεσμα είναι το ίδιο....
@ sexbistol: Όπως έχω γράψει, τέτοιου είδους εκπαίδευση από 2 μηνών με το ρεύμα κάνει ο Bellon. Πρέπει να βρει τον πολύ συγκεκριμένο σκύλο που θα το αντέχει αυτό. Και επειδή ο Bellon έχει τον τρόπο και βρίσκει ένα τέτοιο σκυλί, δε σημαίνει ότι βουρ πάμε να φορέσουμε το κολάρο σε όλα τα σκυλάκια.
@foibos: Η διαφορά είναι ότι κάποιοι χρειάζεται να κάνουν κάποιες διαδικασίες για να μπορέσει να έρθει στα ίσια ο σκύλος, λόγω των φοβιων που έχει, ενώ υπάρχουν και σκυλιά που δε χρειάζονται καμιά απολύτως διαδικασία εκ μέρους του ιδιοκτήτη. Έχουν τον κατάλληλο χαρακτήρα για να μη τους νοιάζει τπτ.
@foibos: Η διαφορά είναι ότι κάποιοι χρειάζεται να κάνουν κάποιες διαδικασίες για να μπορέσει να έρθει στα ίσια ο σκύλος, λόγω των φοβιων που έχει, ενώ υπάρχουν και σκυλιά που δε χρειάζονται καμιά απολύτως διαδικασία εκ μέρους του ιδιοκτήτη. Έχουν τον κατάλληλο χαρακτήρα για να μη τους νοιάζει τπτ.
Χθες ειδα το εξης λυπηρο. Ψιλογνωστος μας πανεμορφος ωριμος αρσενικος εκτροφικος ΓΠ δεχτηκε κοντινα γαυγισματα χωρις επιθεση απο δυο μεσαιου μεγεθους αδεσποτα στο παρκο και κρυφτηκε με τα αυτια και την ουρά κατεβασμενα πισω απο το αφεντικο του. Ο χειριστης εδιωχνε τα αδεσποτα με μανία και ο σκυλος αντι να συμμετασχει εξακουλουθουσε να κρυβεται φοβισμενος.Σαφέστατα Άρη!
Δυστυχώς ο Max von Staphanitz είχε πει κάποτε:
Η εκτροφή του Γερμανικού Ποιμενικού πρέπει να είναι εστιασμένη στην εκτροφή ενός σκύλου εργασίας. Αλλιώς δεν είναι εκτροφή Γερμανικού Ποιμενικού.
Ειπαμε, να μην ειναι κροκοδειλος, ουτε να πειραζει τα αμοιρα τα αδεσποτα, αλλά οχι κι ετσι! Βαλτον τωρα αυτον στο ρινγκ!
