Οταν λέω ημίαιμο, εννοώ τον κλασικό έλληνα κοπρίτη (έχει και πρότυπο, αμα θελεις στο βάζω). Το σκύλο απροσδιορίστου φυλής. Δεν έννοώ το κακής ποιότητας προϊόν ηλίθιας και εγκλιματικής εκτροφής.
Συγκρίνοντας λοιπον αυτά τα δυο:
Ως προς την υγεία, θεωρώ οτι το πρώτο έχει σαφέστατα καλύτερη υγεία οσον αφορά στις γεννετικές ασθένειες (για τις υπόλοιπες συμφωνούμε νομίζω ότι όλα τα σκυλιά είναι εξίσου ευάλωτα). Ο ΒΥΒ σκυλος λοιπον λόγω inbreeding και απουσία σωστης επιλογής προγόνων (βλέπε υπερτυπισμό), έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσει γεννετικά ελεγχόμενες ασθένειες. Πχ δε θα βρεις ημίαιμο που να χρειάζεται καισαρική για να γεννήσει, γιατι απλά αν υπάρχει αυτό δε θα αναπαραχθεί και θα τελειώσει εκεί η σειρά. Επίσης δε θα βρεις ημίαιμο με υπερβολικές ζάρες, ή με τη λεκάνη στο πάτωμα, ή με τη φάτσα τόσο πλακουτσωμένη που να μη μπορεί να αναπνεύσει. Ολα αυτά οφείλονται αποκλειστικά στην κακή εκτροφή. Αν θες στατιστικές, κάνε μια βόλτα σ'ενα καταφύγιο.... (η αναλογία καρακοπρίτη/"τυπου ράτσας" είναι περίπου 90:10).
Στο χαρακτήρα/συμπεριφορά τώρα, εδώ είναι δυσκολα τα πράγματα, γιατι μεγάλο (τεράστιο) κομμάτι οφείλεται στο περιβάλλον (δηλαδή τον ηλίθιο άνθρωπο). Και πάλι πάντως αν κρίνω απο σκυλιά που έχουν μεγάλο πρόβλημα συμπεριφοράς (επιθετικότητα, κτητικότητα, φοβία) δε βλέπω διαφορές ανάμεσα σε καραημίαιμους και "τυπου ράτσας".
Συμπέρασμα, συμφωνώ μαζί σου σάυτό:
Δεν συμφωνώ αν αναφέρεσαι στον καραημίαιμο.
Συγκρίνοντας λοιπον αυτά τα δυο:
Ως προς την υγεία, θεωρώ οτι το πρώτο έχει σαφέστατα καλύτερη υγεία οσον αφορά στις γεννετικές ασθένειες (για τις υπόλοιπες συμφωνούμε νομίζω ότι όλα τα σκυλιά είναι εξίσου ευάλωτα). Ο ΒΥΒ σκυλος λοιπον λόγω inbreeding και απουσία σωστης επιλογής προγόνων (βλέπε υπερτυπισμό), έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσει γεννετικά ελεγχόμενες ασθένειες. Πχ δε θα βρεις ημίαιμο που να χρειάζεται καισαρική για να γεννήσει, γιατι απλά αν υπάρχει αυτό δε θα αναπαραχθεί και θα τελειώσει εκεί η σειρά. Επίσης δε θα βρεις ημίαιμο με υπερβολικές ζάρες, ή με τη λεκάνη στο πάτωμα, ή με τη φάτσα τόσο πλακουτσωμένη που να μη μπορεί να αναπνεύσει. Ολα αυτά οφείλονται αποκλειστικά στην κακή εκτροφή. Αν θες στατιστικές, κάνε μια βόλτα σ'ενα καταφύγιο.... (η αναλογία καρακοπρίτη/"τυπου ράτσας" είναι περίπου 90:10).
Στο χαρακτήρα/συμπεριφορά τώρα, εδώ είναι δυσκολα τα πράγματα, γιατι μεγάλο (τεράστιο) κομμάτι οφείλεται στο περιβάλλον (δηλαδή τον ηλίθιο άνθρωπο). Και πάλι πάντως αν κρίνω απο σκυλιά που έχουν μεγάλο πρόβλημα συμπεριφοράς (επιθετικότητα, κτητικότητα, φοβία) δε βλέπω διαφορές ανάμεσα σε καραημίαιμους και "τυπου ράτσας".
Συμπέρασμα, συμφωνώ μαζί σου σάυτό:
αν αναφέρεσαι στον "τύπου ράτσας" προϊον ΒΥΒ/puppy mill σε σχέση με το σωστο εκτροφικό σκύλο.Σαν προλογο να πω ότι φυσικα, στατιστικα τελος παντων, ο μη εκτροφικος σκυλος θα εχει περισσοτερα προβληματα συμπεριφοράς και υγειας.
Δεν συμφωνώ αν αναφέρεσαι στον καραημίαιμο.