Κακώς
Οχι πώς δεν είναι - είναι αλλά με λάθος τρόπο
Το σκυλάκι των παιδιών έχει
- από την στιγμή που γεννήθηκε παραστάσεις από τον χώρο που θα κινείται όλη του την ζωή - ίσως κάποιον να τις δείξει (την μητέρα του ή άλλους σκύλους) ξέρει -
και μπορεί να μάθει γρηγορότερα- τί το απειλεί, τί είναι καλό και τί διαδρομή θα το κρατήσει ζωντανό την επόμενη μέρα.
-
απεριόριστη επαφή (ίσως τελείως λάθος - ίσως κάποιο από τα αδέρφια του να πέθανε στα χέρια των παιδιών αυτών) αλλά απεριόριστη επαφή με το ανθρώπινο είδος 24ώρες το 24ωρο. Εχει μία αγέλη, την οποία ακολουθεί, ανθρωποαγέλη με κανόνες, συμπεριφορές, και δραστηριότητες που μπορεί να καταλάβει να ακολουθήσει και το ευχαριστούν.
Εχει ανθρώπους που κυλιούνται κάτω μαζί του, το ταίζουν με τα χέρια τους, τοξυπνάνε το πρωί καιξεκινάνε να παίξουνε για όλη την μέρα, του μιλάνε και σε κάθε περίπτωση (ακόμα και αν το χτυπάνε) είναι μαζί του ΟΛΟ το 24ωρο 7 ημέρες την εβδομάδα. Και επειδή έτσι είναι προγραμματισμένο να κάνει για να επιβιώσει, (ακόμα και αν κακοποιείται) μένει μαζί τους, τα ακολουθεί κατά πόδας σαν να έχει εκπαιδευτεί από τον καλύτερο εκπαιδευτή του κόσμου. Το σκυλί αυτό μεγαλώνοντας μπορεί να μην τα ακολουθεί, να φύγει για να ανακαλύψει τον δικό του κόσμο, στον οποίο ΣΙΓΟΥΡΑ δεν θα έχει προβλήματα προσαρμογής, επιθετικότητας σε παιδιά, διατροφής, επικοινωνίας με άλλα ζώα, επιλογής κρεβατιού, ή ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΕΚΤΟΝΩΣΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕ 2 ΒΟΛΤΕΣ ΔΕΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ.
Είναι σίγουρα το δικό σου παραχαιδεμένο ? Εχεις την εμπειρία την ΓΝΩΣΗ και τον χρόνο να προσφέρεις στον σκύλο ισόποση επαφή και εκτόνωση με τα παιδιά τσιγγανάκια?
Οχι. Κανείς μας δεν τα έχει και εδώ μπαίνει η επαγγελματική βοήθεια, στην περίπτωση σου και σύμφωνα με την εμπειρία σου είναι
100% απαραίτητη. Και κάτι τελευταίο το σκυλί ΔΕΝ γίνεται ευτυχισμένο με καινούριο λουράκι και οδηγό ΣΕ ΚΑΜΙΑ περίπτωση. Ούτε με καλή τροφή, ούτε με εμβόλια και αποπαρασιτώσεις και άλλα απαραίτητα.