μαθαίνοντας να μην τραβάει το λουρί

[harryf3]

Skylakos,
εγω αισθανομαι σαν μύωπας που ξαφνικα του δωσανε ενα καλο ζευγαρι γυαλια

Ευανθία, ξεχασα να σε ρωτησω. Εχεις ερθει τελικα στην Ελλάδα οπως σχεδιαζες ή εισαι ακομα στην Ελβετία?

Να πω επισης οτι λατρεψα τα σκυλια σου απο το θεμα για τον παλαιο γερμανικο ποιμενικο.

Αρης

 

[kyveli]

Για να μη μπορεί να καταλάβει σημαίνει ότι δεν του το κάνεις σαφές αρκετά ώστε να το καταλάβει.
Αν θυμάμαι καλά έχεις μικρό σκυλάκι...

Η άσκηση της πόρτας μην περιμένεις να γίνει όταν βγαίνετε βόλτα για τσίσα μόνο, αλλά και σε άσχετες στιγμές μέσα στη μέρα. Πολλές φορές από λίγο. τα μικρά σκυλόνια έχουν την τάση να κουράζονται πιο εύκολα. Απαξ και πετύχει μία και έστω μία φορά σε κάθε άσκηση, τότε εκεί και σταματάς και θα επαναλάβεις μετά από ώρα. Να αρκεστείς αρχικά σε μία σωστή εκτέλεση και όχι σε επαναλήψεις.

Μιας και έχεις μικρό σκυλί, θεωρώ αυτονόητο και βασικό το να μάθει να "κάθεται" ή έστω να "σκέκεται" (αν και πιο ιδανικό είναι να κατσει στο πωπουδάκι του). Αν το σκυλόνι σου επιλέξει να στραβοκάτσει, να ξαπλώσει κλπ πάλι αποδεκτό.

Επίσης, αν τελικώς κατουριέται τόσο που περάσετε την πόρτα δίχως να κάτσει στην επιτροφή για το σπίτι, που δεν κατουριέται να έχεις την υπομονή να το πετύχετε μία φορά.

Σημαντικός παράγοντας σε νεαρά σκυλιά και με νέους ιδιοκτήτες είναι η στάση του σώματός μας, αν γέρνεις επάνω από το σκυλί, το πατηκώνεις, σκύβεις από πάνω του, ανοίγεις χέρια κλπ ενδεχομένως ο όγκος σου να δείξει τρομακτικός και το σκυλί να φοβηθεί (άρα να φύγει, να γαβγίσει, να κοιτάξει αλλού, να πισωπατήσει). Δούλεψε μέσα στο σπίτι το "κάτσε" και μετά μετέφερ την άσκηση με την πόρτα κλειστή, μπροστά από την πόρτα. Θα σε βοηθήσει.

Harry ναι, πιστεύω ότι η Ήρα μπορεί να πάει βόλτα με δερμάτινο κολάρο. Θα σου πω ένα κολπάκι που δουλεύει με όσους δουλεύουν με halti και θέλουν να περάσουν από το halti στο κολάρο και πάλι.
Αρχικά, επιχείρησε να την πας βόλτα στην πόλη αφού έχετε ήδη κάνει βόλτα στην εξοχή, έχει περπατήσει δίπλα σου, μετά έχει μυρίσει ελεύθερα ότι θέλει, παίξετε και γενικά κουραστεί. Τότε βάλτη στο αυτοκίνητο και πηγαίνετε στην πόλη για μία σύντομη (σύντομη το ξαναλέω) βόλτα.
Αν γενικά μέσα στο σπίτι και στην εξοχή της φορά το δερμάτινο και για την πόλη βγάζεις το δερμάτινο και φορά το prong τώρα, βάλε της το prong και κράτα και το δερμάτινο. Πέρασε τον οδηγό από το δερμάτινο, το prong θα είναι εκεί ίσα και μόνο για να το ξέρει η ίδια. Θα δίνεις τις ίδιες οδηγίες όπως κάνεις πάντα, το σώμα είπαμε, περήφανο, είσαι ο αρχηγός. Κάνε μικρή βόλτα και μετά επιστροφή πίσω...
Δούλεψε το πως μπαίνει και βγαίνει στο αυτοκίνητο όπως κάνεις με την ανοιχτή πόρτα. Θα μπαίνει όταν της ανοίγεις την πόρτα και της δίνεις εντολή και θα βγαίνει ΜΟΝΟ όταν δώσεις εντολή να βγει, ακομη και αν όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές.

 

[harryf3]

Kyveli,
δυστυχως η Ηρα ξερει πολυ καλα και ανα πασα στιγμη σε ποιο κολαρο ειναι το λουρι.

Το δοκιμασα αυτο που λες και μαλιστα εκει που περπαταμε με το prong, να σταματαμε, να βαζουμε αμεσως την αγκραφα στο δερματινο και να συνεχιζουμε.

Αμεσως αρχιζουν οι εκρηξεις με την πρωτη ευκαιρια (πχ διερχομενος δεσποζομενος αγριεμενος σκυλος), οι οποιες δεν θα συνεβαιναν με το prong.

Ευχαριστω
Αρης

 

[kyveli]

οκ...
Το prong ή το δερμάτινο θα της το φορέσεις όχι κάπου ενδιάμεσα, αλλά από την αρχή. Δλδ από την αρχή και τα δύο. Φυσικά και αν σταματήσεις και ενώ πριν ήταν με το ένα και αλλάξεις στο άλλο θα το καταλάβει.

Αυτή με τα δύο λουριά δεν είναι ενδεδειγμένη μέθοδος, αλλά μία "εναλλάκτική" που σε κάποια ζώα "δουλεύει". Η κανονική μέθοδος είναι να αρχίσεις απευαισθητοποίηση σε ότι την κάνει πιο "excited" (ακομη και αν αυτό είναι η πόλη), μετά που θα είναι ήδη καλμαρισμένη από μία καλή βόλτα και δουλειά στο κολάρο εξ αρχής.

Γενικότερα το σκυλί σου είναι ακόμη πολύ μικρό σε ηλικία (6 μηνών δεν είπες?) και ακόμη κουταβίζει. Είναι καλό που θες να βάλεις γερά θεμέλια και βάσεις, αλλά σου προτείνω να επικεντρωθείς κάθε φορά σε ένα στόχο.
Δούλεψε αυτό με την πόρτα και το πώς βγαίνετε, να αλλάξει η γενικότερή της στάση στη βόλτα, βάζοντας ιεραρχικά εσένα πιο ψηλά εξ αρχής. Μετά θα έρθει και η αλλαγή κολάρου. Στην εκπαίδευση όλα είναι μία αλυσίδα, ειδικά στα θέματα αγέλης-ιεραρχίας-αρχηγείας-σεβασμού.

 

[harryf3]

Kyveli, και παλι σε ευχαριστω για την υπομονη και το ενδιαφερον σου.

Νομιζα ότι ηταν ξεκαθαρο ότι από την αρχη της φοραω και τα δυο περιλαιμια.
Δεν βγαζω δηλαδη το ένα για να βαλω το άλλο.
Το δερματινο για την ακριβεια δεν βγαινει ποτε από το λαιμο της.

Επισης, να διευκρινισω, την Ηρα την πηρα 6 μηνων. Τωρα είναι περιπου 9.

 

[liajoe]

Να προσθέσω ακόμη κάτι, πέρα από την "απευσθητοποίηση" με το να γίνεται excited με το λουρί, που θα την κάνεις μέσα στο σπίτι. (μη σε βλέπει να ακουμπάς το λουρί και παθαίνει αμοκ από τη χαρά της!) Σου προτείνω να της κάνεις απευαισθητοποίηση και στο άνοιγμα της πόρτας.

Kyveli γεια σου
Δέν ήξερα πως λέγεται "απευαισθητοποίηση", ευχαριστώ πολύ!

Ανοίγω την πόρτα ΔΕ σημαίνει απαραιτήτως πάω και βόλτα.

Αυτή την πολύ ωραία άσκηση "μένω" μπροστά στην ανοιχτή πόρτα δίχως να βγω, βγαίνω μόνο και αν με καλέσουν, μπορείς να την κάνεις πολλές φορές μέσα στην ημέρα. Δε θα ήθελες να συνδυάσει το πόρτα ανοιχτή = Ήρα έξω. (ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί, θα σου πω το πιο απλό, πες ότι θες να πετάξεις τα σκουπιδια να κα αφήσεις τις πόρτες ανοιχτές, αλλά το σκυλί μέσα...)

Άρχισε να το δουλεύεις ήρεμα, μην ξεχάσεις ότι ακόμη και όταν η Ήρα καταφέρει το "μείνει" με πόρτα ανοιχτή, η φωνή καλέσματος ("Ήρα έλα, πάμε") δεν πρέπει να είναι τόσο ενθουσιώδης ώστε να την κάνεις super excited. Θες να είσαι πάντα ενθαρρυντικός, αλλά ήρεμος και σταθερός. Δημιουργείς έτσι άλλη σχέση εμπιστοσύνης με το σκυλί. Ο καλός αρχηγός αγέλης, παραμένει σχεδόν πάντα ήρεμος.

Επίσης, μία ακόμη λεπτομερειούλα, λες ότι όταν επιστρέφετε μπαίνει μέσα όμορφα και ωραία, δίχως λουρί δίπλα σου.

Θα της ζητήσεις να κάτσει όταν εσύ ανοίγεις την πόρτα, να μείνει, θα ανοίξεις, θα περάσεις ΠΡΩΤΑ εσύ και μετά θα την καλείς μέσα στο χώρο. (στον κήπο, στο σπίτι, στο οπουδήποτε, σε κάθε πόρτα θα το κάνεις).

Ο αρχηγός της αγέλης, μπαίνει και βγαίνει πάντα πρώτος, οι άλλοι ακολουθούν όταν το επιτρέπει εκείνο με τη στάση σώματός του. Επιτρέποντάς της να εισέλθει ή να εξέλθει αυτομάτως της δείχνεις εξαρχής ότι ΕΣΥ ελέγχεις τον χώρο/διαδικασία.

Και αυτό, ναι!

 

[liajoe]

Απορία: Αν στην εκπαίδευση με την πόρτα, δεν ηρεμίσει καθόλου και τρέχει προς αυτή κι έχουμε κάνει πολλές επαναλήψεις και δε λέει να τι καταλάβει το σκυλί επειδή ας πούμε κατουριέται, τι κάνουμε? Το βγάζουμε βόλτα έτσι κι αλλιώς ή το προσπαθούμε όσες ώρες και να πάρει?

Γειά σου

Όπως είπε η Kyveli, πρέπει να ξεκινάμε απο το μηδέν και κάθε κάθε μάθημα,
πρέπει να συνδέεται με το προηγούμε αφού βέβαια έχουμε επιτυχία με αυτο.
Να θυμόμαστε ότι με βάση το άρθρο που υπάρχει -
"Η Ψυχολογία στην Εκπαίδευση του Σκύλου"

• Όταν τα Σκυλιά Μαθαίνουν Κάτι το Εκτελούν Αργά στην Αρχή

Προσπάθησε να ξεκινήσεις την άσκηση με το λουρί πρώτα, που γράψαμε
(+Kyveli) παραπάνω χωρίς να φέρεις την άσκηση της πόρτας.
Μόλις μπορείτε να κάνετε αυτην την άσκηση, είστε έτοιμη για την πόρτα

Μετά σημαντικό είναι ότι εάν η μικρή κάνει λάθη μην βιαστείς να την διορθώσης
γιατί δεν υπάρχει λόγος να διορθώνουμε ή να εμποδίζουμε ένα ειλικρινής λάθος.
Απλά, βάλε την πίσω στην θέση της.

• Τα Σκυλιά Μαθαίνουν μέσο απο ‘Δοκιμασίες και Λάθη’

Εφού η μικρή έχει κίνητρα και προσπαθεί να κάνει αυτό που της ζητήθηκε, όλα τα λάθη
είναι ειλικρινής και δεν θα έπρεπε να αποθαρρύνουν.

....................

Με βάση τα παραπάνω ίσως αναρωτηθής, πότε θα ξέρω όμως εάν ο
σκύλος μου "ξέρει" μια συμπεριφορά / εντολή?

• Η Συμπεριφορά Προήγατε της Μάθησης

Η Εξέταση (Proofing) φέρνει την Κατανόηση
Proofing είναι μια τεχνική που μαθαίνει και εξετάζει την κατανόηση ενός σκύλου
πάνω σε μια συμπεριφορά.

......................

Μόλις λοιπόν είσαι σίγουρη ότι η μικρή έχει καταλάβει τι είναι αυτό που της ζητάς,
μπορείς να προχωρήσεις στο μάθημα της "πόρτας"
Λογικά, θα έχετε είδη κάνει πρόοδο και θα της έρθει πιο εύκολα αφού τώρα απλά
θα φέρεις μια καινούργια εντολή, "μείνε".

Να θυμάσαι ότι κάθε επιτυχία, όσο μικρή και αν είναι αξίζει επιβράβευση.
Ναι, όση ώρα χρειαστέι αλλά εάν χρειάζεσαι πολύ ώρα, σημαίνει ότι κάτι
δεν γίνετε σωστά.....μετά θα το βλέπει και πολύ αρνητικά το όλο θέμα.

Keep it short and sweet

 

[liajoe]

Skylakos,
εγω αισθανομαι σαν μύωπας που ξαφνικα του δωσανε ενα καλο ζευγαρι γυαλια

Ευανθία, ξεχασα να σε ρωτησω. Εχεις ερθει τελικα στην Ελλάδα οπως σχεδιαζες ή εισαι ακομα στην Ελβετία?

Να πω επισης οτι λατρεψα τα σκυλια σου απο το θεμα για τον παλαιο γερμανικο ποιμενικο.

Αρης

Γειά σου Άρη,
Είσαι πολύ αστείος καλό αυτο για τα σκυλιά,
το χιούμορ είναι σημαντικό εργαλείο για εμάς

Θα έρθω τον Αύγουστο για ένα περίπου μήνα, θα φέρω την μικρή
Μέη για να την παντρέψουμε με τον μελλοντικό χρήστη της

Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι η αγαπημένη μου φυλή ευχαριστώ!

 

[liajoe]

Δυστυχως η Ηρα ξερει πολυ καλα και ανα πασα στιγμη σε ποιο κολαρο ειναι το λουρι.

Αμεσως αρχιζουν οι εκρηξεις με την πρωτη ευκαιρια (πχ διερχομενος δεσποζομενος αγριεμενος σκυλος),
οι οποιες δεν θα συνεβαιναν με το prong.

kjhkhjlkjhj

 

[liajoe]

Δυστυχως η Ηρα ξερει πολυ καλα και ανα πασα στιγμη σε ποιο κολαρο ειναι το λουρι.

Αμεσως αρχιζουν οι εκρηξεις με την πρωτη ευκαιρια (πχ διερχομενος δεσποζομενος αγριεμενος σκυλος),
οι οποιες δεν θα συνεβαιναν με το prong.

Αυτό γίνετε γιατί η Ήρα γνωρίζει οτι δεν μπορείς εσύ να την ελένχεις.
Η Ήρα γνωρίζει οτι το συγκεκριμένο εργαλείο / εργαλεία την ελένχουν.

Αυτό πρέπει να αλλάξεις. Όλα ξεκινούν απο το σπίτι.
Σε οτιδήποτε κάνεις εσύ να ελένχεις, χωρίς εργαλεία.

• Για το φαι της:

- να της μάθετε να κάθετε στο κρεβάτι της,
- να περιμένει για το φαι της
- να την φωνάζεις για να τρωεί μετά απο λίγα δευτερόλεπτα (αυξάνεις σιγά, σιγά το χρόνο)

• Για την τουαλέτα της:

- την πάμε στο σημείο που θέλουμε, περιμένουμε.
- μόλις λερώσει, την επιβραδεύουμε
- δίνουμε την εντολή. π.χ . Μπράβο - στάκα (stacka)

• Όλα τα υπόλοιπα - θέμα πόρτας που είπε και η Kyveli

Για να έχεις αποτέλεσμα πρέπαι να βρείς την αιτία και να λύσεις
το πρόβλημα. Τα εργαλεία δεν λύνουν προβλήματα απο την ρίζα,
τα καλύπτουν.

 

[kyveli]

Να πω επίσης κάτι... Κάτι που έκανα εγώ λάθος δλδ.
Όσο πιο πολύ μαθαίνεις να "διαβάζεις" το σκύλο, τόσο πιο πολύ "πορώνεσαι"... Θες λοιπόν να τα εφαρμόσεις όλα όσα έμαθες, όλα όσα νιώθεις, όλα όσα βλέπεις που πριν δε μπορούσες να τα "διαβάσεις"...
Αυτό που πρέπει όμως πρώτα και κύρια να μην ξεχνάμε είναι τα όρια του σκύλου μας. Φυσικά δε μιλάω για τα όρια εξυπνάδας, αυτά είναι απεριόριστα σε όλα τα σκυλάκια, χεχε.
Εννοώς τα όρια αντοχής στη συγκέντρωσή τους. Πρέπει να μπορούμε να διακρίνουμε πότε το ζώο κουράστηκε, πριν ακόμη δούμε τα εμφανή σημάδια δυσανασχέτησης.

Σε αυτό βοηθούν πολύ οι συχνές επαναλήψεις μιας ασκησης την οποία τη σταματάμε με την πρώτη ολοκλήρωσή της.
Σας μπέρδεψα? Έστω μαθαίνουμε σε κουτάβα μικρή το "κάτσε". (υποθέτω ότι ήδη ξέρουμε το ΠΩΣ να το μάθουμε) Το ζητάμε πρώτη φορά, κάνει λάθος, διορθώνουμε, δεύτερη φορά, λάθος, διορθώνουμε κλπ. Την πέμπτη φορά το κάνει σωστά! ΓΟυιιι!! Επιβραβεύουμε και σταματάμε. Μπορούμε να κάνουμε την άσκηση μετά απο ώρα πάλι, αφού ενδιάμεσα της δώσουμε το χρόνο να κάνει άλλα πράγματα, να φάει, να κοιμηθεί κλπ.

Επίσης, καλό είναι να θυμόμαστε ότι πρέπει να είμαστε εφευρετικοί και "ευλίγιστοι" στην εκπαίδευση. Αν μία άσκηση δε μας πετυχαίνει έτσι όπως τη θέλουμε να διακρίνουμε και το παραμικρό σημάδι προόδου όπως ειπε και η Ευθαλία και να "σπάμε" την άσκηση σε στάδια. Το σκυλί θέλουμε να κάνει λάθη, αλλά θέλουμε να νιώθει ότι πετυχαίνει και πράγματα. Η συνεχής αποτυχία δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για κανένα, σωστά? Η επιτυχία που φέρνει την επιβράβευση και τη χαρά, το ενθουσιάζει και το σκυλόνι.
Πχ. Άσκηση πόρτας: λέμε "κάτω" - κάθεται.
Λέμε "μείνε" και πάμε να απομακρυνθούμε περνώντας το κατώφλι της πόρτας, το σκυλί σηκώνεται. Αγανακτούμε και βλαστημάμε την τύχη μας μετά την 5η επανάληψη για το "χαζό" σκυλί που έχουμε. Μα δεν είναι χαζό το καημένο, απλώς εμείς κάνουμε λάθος.
Ζητάμε "κάτσε" - κάθεται, λέμε "μπράβο" (είναι χρήσιμο όταν το "μπράβο" δεν το συνδέουν με το τέλος της άσκησης, αλλά σαν παρότρυνση να συνεχίσουν. Εγώ πχ χρησιμοποιώ τη λέξη "free" για το τέλος των ασκήσεων)
Λέμε "μείνε", είναι ήδη καθισμένο, κοιτώντας το κάνουμε ένα βήμα πίσω! ναι! είναι ακόμη καθισμένη, λέμε πάλι "μείνε", μετά τελειώνουμε την άσκηση με επιβράβευση.

(χρήσιμο είναι το όνομα για την επιτευγμένη εντολή να δίνεται μόνο όταν την κάνει σωστά, δλδ όταν μείνει, έστω και για ένα βήμα)

(επίσης, όταν απομακρύνεστε από το σκυλόνι που το έχετε στο "μείνε", είναι πολύ βασική και πάλι η στάση του σώματος, αν λέτε "μείνε" και γέρνετε προς το μέρος του, κατά μία έννοια το "καλείτε" να έρθει προς το μέρος σας. Αν κινηθείτε απότομα, ίσως είναι κάλεσμα για παιχνίδι, ή να φοβηθεί, αν ανοίξετε τα χέρια, μπορεί να γαβγίσει, να μπρουμουτίσει να παίξει κλπ. Εξαρτάται από το σκυλί, αλλά γενικά θέλουμε χαλαρότητα και να ΜΗΝ το καρφώνετε στα μάτια. Κοιτάτε μεν, αλλά χαλαρά δε.)

 

[harryf3]

Αυτό γίνετε γιατί η Ήρα γνωρίζει οτι δεν μπορείς εσύ να την ελένχεις.
Η Ήρα γνωρίζει οτι το συγκεκριμένο εργαλείο / εργαλεία την ελένχουν.

Αυτο Ευθαλια πληγωνει λιγο τον ανδρικο μου εγωισμο αλλά ειμαι υποχρεωμενος να το δεχτω

Τα εργαλεία δεν λύνουν προβλήματα απο την ρίζα,
τα καλύπτουν.

Αυτο με βαζει σε παρα πολλες σκεψεις, πραγματικα.

kyveli, διαμάντι ολο το ποστ αλλά θε ηθελα να σταθω στο οτι εγω, οταν πχ εκτελουσε το "κατσε", χαιρομουν και αμεσως προσπαθουσα να της το εμπαιδωσω βαζοντας την να το κανει τοσο πολλες φορες συνεχομενα που πιστευω οτι με αγαπαει πολυ τελικα αφου δεν ορμησε να με φαει.

Ασε, να μην μιλησω και για την αγανακτηση και το "χαζο" σκυλι και μου ερθει καμια ντομάτα μεσα απο την οθονη...

Πλεον δεν σας ευχαριστω...
Σας ευγνωμονω
Αρης

 

[kopritis]

Aρχικό μήνυμα απο liajoe Αυτό γίνετε γιατί η Ήρα γνωρίζει οτι δεν μπορείς εσύ να την ελένχεις.
Η Ήρα γνωρίζει οτι το συγκεκριμένο εργαλείο / εργαλεία την ελένχουν

Ενδιαφέρον αυτό, αλλα με την ίδια λογική και το απλό λουρί/κολλάρο απλώς την ελέγχεi. Πόσοι απο μας καταφέρνουν να ελέγχουν το σκύλο πλήρως off leash, οπως όταν είναι στο λουρί? Μετρημένοι στα δάχτυλα νομίζω.... οπότε πάλι το λουρί είναι που κάνει τη διαφορά και όχι εμείς οι ίδιοι.

 

[kyveli]

...το ότι αποτυγχάνεις σήμερα με ένα εργαλείο, πχ με το λουρί και το σκυλί τραβάει ανελέητα, δε σημαίνει ότι αύριο, ξεκινώντας κάτι εντελώς διαφορετικό, με άλλη ενέργεια, στάση σώματος, κάλεσμα, τακτική τελικά δε θα πετύχεις 100% το αποτέλεσμα που ήθελες.
Λουρί αποτυχημένο τη μία μέρα,
λουρί επιτυχημένο την άλλη.

Το σκυλί ζει το τώρα, δε θυμάται ούτε το πριν ούτε οραματίζεται το μετά και αυτό πραγματικά είναι εκπληκτικό.

Τώρα το αν καταφέρνεις να ελέγχεις το σκύλο εντελώς χωρίς κανένα λουρί, είναι θέμα εμπιστοσύνης, πειθαρχίας και εκπαίδευσης. Και αυτά χτίζονται από το άτομο το ίδιο και όχι από το λουρί. Είναι η σχέση που αναπτύσεται μεταξύ χειριστή και σκυλουνιού. Δεν είναι κάτι που θα γίνει από τη μία μέρα στην άλλη φυσικά, αλλά όλα είναι αλληλένδετα, ένας κρίκος, χτίζεις δλδ την εκπαίδευση που βασίζεται στην εμπιστοσύνη και εδραιώνεται με την πειθαρχία προς τον αρχηγό της αγέλης.

Υ.Γ. Βρε την καημένη την Ήρα... σκυλίσια υπομονή δείχνει δλδ ε? Χεχεχε...

 

[liajoe]

Η Kyveli τα είπε πολύ ωραία εμπιστοσύνη η οποία εδραιώνεται
με την πειθαρχία - μέσο σεβασμού μεταξύ των δύο.

Το λουρί υπάρχει γιατί δεν μπορούμε να έχουμε τα σκυλιά μας
να κυκλοφορούν ελεύθερα εάν όλοι βγάζουμε τα σκυλιά μας
βόλτα βλέποντας τα εργαλεία σαν τα μέσα που χρειαζόμαστε για
να κάνουμε καλά τον σκύλο μας, τότε τη εμπιστοσύνη χτίζουμε?

Δεν λέω όμως οτι η εμπιστοσύνη χτίζεται απο την μια μέρα στην άλλη.
Χρειάζεται πολύ δουλειά και υπομονή και τουλάχιστον για εμένα το έχω
ξανά πεί: το ισχυρότερο εργαλείο ενός εκπαιδευτή είναι η ικανότητα
να διαβάζει τον σκύλο του.

 

[kopritis]

Το λουρί υπάρχει γιατί δεν μπορούμε να έχουμε τα σκυλιά μας
να κυκλοφορούν ελεύθερα εάν όλοι βγάζουμε τα σκυλιά μας
βόλτα βλέποντας τα εργαλεία σαν τα μέσα που χρειαζόμαστε για
να κάνουμε καλά τον σκύλο μας, τότε τη εμπιστοσύνη χτίζουμε?

εεεε Δε σε κατάλαβα!

Το λουρί υπάρχει γιατι δεν ελέγχουμε πλήρως το σκύλο χωρίς αυτό. Ακομα κι αν έχει φτάσει στο σημείο να περπατάει σωστά στο "μαζί", οι πιθανότητες οτι θα το κάνει και χωρίς λουρί είναι μικρές, χωρίς την αντίστοιχη εκπαίδευση.

Το σχόλιο μου πήγαινε στο γεγονος ότι η Ηρα υπακούει στον πνίχτη και όχι στον Αρη. Αλλά το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όλους εμάς που δε φοράμε πνίχτη...... πάλι στο λουρί υπακούει ο σκύλος, όχι απαραίτητα σε μας. Αν είχαμε φτάσει ολοι σε τέτοιο σημείο υπακοής/εμπιστοσύνης/πειθαρχίας που να ελέγχουμε πλήρως το σκύλο, δε θα χρειαζόταν ΟΥΤΕ κολλάρο. Αλλά πολύ λίγοι προσπαθούμε για κάτι τέτοιο και ακόμα λιγότεροι το πετυχαίνουμε.

 

[harryf3]

Καλημερα σε ολους τους φιλους


Πηγή, συμφωνω μαζι σου γιατι εξαλλου εργαλειο δεν είναι μονο ο πνιχτης, είναι και το δερματινο περιλαιμιο, απλά πιο «ήπιο».
Παρολο που και αυτό αμφισβητειται γιατι ασκει περισσοτερη βία/πίεση/δύναμη (πες το όπως θες) από τον πνιχτη.
Και το λουρι φυσικα είναι και αυτο εργαλειο.

Η Λία και η Χριστίνα περιγραφουν υπεροχα εδώ και πολλες σελιδες, το τι μπορει να κατορθωσει κανεις με ηρεμια, άπειρη υπομονη, εμπειρια, απολυτη συνεπεια και καλλιεργεια υψιστης εμπιστοσυνης.

Το απολυτο δηλαδη που φερνει και το απολυτο αποτελεσμα. Το καθολου λουρι.
Πολλοι από εμας δεν θα φτασουμε ποτέ σε αυτό το σημειο γιατι καμια από τις παραπανω προϋποθεσεις δεν εχουμε σε μεγαλο βαθμο, μπορουμε όμως πιστευω να φτασουμε κάποτε στο 5 με αριστα το 10. Ισως και καλυτερα.
Αν θετουμε χαμηλους στοχους, χαμηλα θα φτασουμε.


Και ισως να ειναι και αρκετο γιατι πολλοι ουτε σωματοφυλακες θελουμε να φτιαξουμε, ουτε στρατιωτικα σκυλια, ουτε κυπελο σε κυναθληματα θελουμε.
Εναν συντροφο θελουμε, ο οποιος να μην μας ανεβαινει στο κεφαλι, αντε και να γαυγιζει και λιγο οταν χρειαστει.


Εγω παραδεχομαι ότι χρησιμοποιω πνιχτη για γρηγορο αποτελεσμα και παρακάμπτω το χτισιμο της εμπιστοσυνης που είναι αργη διαδικασια.
Ωριμαζει αργα σαν το καλο κρασι.

Αρης

 

[kyveli]

Κopritaki... το λουρί είναι το ΜΕΣΟ που μεταδίδει τη δική σου ενέργεια στον σκύλο. δε σημαίνει ότι απαξ και ένα σκυλί ξέρει να περπατάει με λουρί, θα περπατάει με όλους.

Πχ. Τα σκυλόνια μας, περπατάνε δίχως να με τραβάνε. Όλα πάνε ήρεμα και ωραία. Εγώ τα βγάζω βόλτα πλέον σπάνια, αυτά τα σκυλούμπια τα έχει αναλάβει η μαμά μου... τα βγάζει καθημερινά εδώ και 8 χρόνια. Και όμως, την τραβάνε ασύστολα. Η βόλτα είναι ένα δράμα. Ακόμη και αν είμαι παρούσα, όταν κρατάει το λουρί την τραβάνε. Έχουμε κάνει το πείραμα να περπατάω κολλητά με τη μαμά μου, να κρατάω τα λουριά και να της τα δώσω, δίχως να το δουν. Στο λεπτό τραβάνε. Γιατί??

Γιατί το λουρί είναι το μέσο που μεταφέρει την ενέργεια του χειριστή. Αν ο χειριστής δεν ξέρει να χρησιμοποιήσει σωστά την προσωπική του ενέργεια ως προς τον σκύλο, τότε τα σκυλάκια δε θα περπατήσουν σωστά με τον συγκεκριμένο. Αν κάποιος εντελώς άγνωστος, με τη σωστή ενέργεια έρθει και πιάσει τα λουράκια τους, θα περπατήσουν αμέσως σωστά.

Η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χτίζεται καθημερινά. Και το ότι αναφέρθηκα σε έναν "εντελώς άγνωστο με τη σωστή ενέργεια" είναι για να πω ότι τα σκυλιά δεν είναι προκατηλειμένα για κανέναν και ποτέ. Υπάρχουν τέτοια χαρισματικά άτομα που μπορούν να έχουν άμεση επαφή με το σκυλί από το πρώτο δευτερόλεπτο. Για όλους εμάς όμως, τους "απλούς χειριστές", η εμπιστοσύνη και η σωστή ισορροπία ενέργειας με το σκυλόπουλό μας θα χτιστεί μέσα από τα δικά μας λάθη και με τον καιρό. Γιατί στους περισσότερους που δεν γεννιούνται με το "χάρισμα", παίρνει καιρό να μάθουν να διαβάζουν το δικό τους σκυλί.

 

[Miss]

Πείτε μου αν είμαι λάθος αλλά με τον δικό μου προσπαθώ να του μάθω το σταμάτα-ξεκίνα. Το εφαρμόζουμε από την έξοδο του σπιτιού αλλά και στη διαδρομή μας στο βουνό αλλά όχι συνέχεια. Επειδή είναι μικρό σκυλί δε μπορεί να με τραβήξει πολύ αλλά στην αρχή της βόλτας (μιας κι έχω flexi) τον αφήνω να πάει μπροστά και γρήγορα και αρκετές φορές, όταν του πω να σταματήσει το κάνει.
Είναι κακό να τον αφήνω να πηγαίνει και λίγο έτσι για να ξεδώσει?
Να σημειώσω ότι έχω το σκυλί στην κατοχή μου 10 μέρες και τις 5 κάνουμε εκπαίδευση.

 

[kopritis]

Κopritaki... το λουρί είναι το ΜΕΣΟ που μεταδίδει τη δική σου ενέργεια στον σκύλο. δε σημαίνει ότι απαξ και ένα σκυλί ξέρει να περπατάει με λουρί, θα περπατάει με όλους.

Πχ. Τα σκυλόνια μας, περπατάνε δίχως να με τραβάνε. Όλα πάνε ήρεμα και ωραία. Εγώ τα βγάζω βόλτα πλέον σπάνια, αυτά τα σκυλούμπια τα έχει αναλάβει η μαμά μου... τα βγάζει καθημερινά εδώ και 8 χρόνια. Και όμως, την τραβάνε ασύστολα. Η βόλτα είναι ένα δράμα. Ακόμη και αν είμαι παρούσα, όταν κρατάει το λουρί την τραβάνε. Έχουμε κάνει το πείραμα να περπατάω κολλητά με τη μαμά μου, να κρατάω τα λουριά και να της τα δώσω, δίχως να το δουν. Στο λεπτό τραβάνε. Γιατί??

Γιατί το λουρί είναι το μέσο που μεταφέρει την ενέργεια του χειριστή. Αν ο χειριστής δεν ξέρει να χρησιμοποιήσει σωστά την προσωπική του ενέργεια ως προς τον σκύλο, τότε τα σκυλάκια δε θα περπατήσουν σωστά με τον συγκεκριμένο. Αν κάποιος εντελώς άγνωστος, με τη σωστή ενέργεια έρθει και πιάσει τα λουράκια τους, θα περπατήσουν αμέσως σωστά.

Η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χτίζεται καθημερινά. Και το ότι αναφέρθηκα σε έναν "εντελώς άγνωστο με τη σωστή ενέργεια" είναι για να πω ότι τα σκυλιά δεν είναι προκατηλειμένα για κανέναν και ποτέ. Υπάρχουν τέτοια χαρισματικά άτομα που μπορούν να έχουν άμεση επαφή με το σκυλί από το πρώτο δευτερόλεπτο. Για όλους εμάς όμως, τους "απλούς χειριστές", η εμπιστοσύνη και η σωστή ισορροπία ενέργειας με το σκυλόπουλό μας θα χτιστεί μέσα από τα δικά μας λάθη και με τον καιρό. Γιατί στους περισσότερους που δεν γεννιούνται με το "χάρισμα", παίρνει καιρό να μάθουν να διαβάζουν το δικό τους σκυλί.

Συμφωνώ σε όλα, αλλα το ερώτημα είναι άλλο!

Τα δικά σου σκυλόνια ΜΕ ΣΕΝΑ, ΧΩΡΙΣ λουρι, πανε ομορφα κι ωραία δίπλα σου οπως και ΜΕ λουρί?? Καμιά διαφορά δε βλέπεις?