Για την ιστορία να δηλώσω πως κι εμένα με βρίσκει αντίθετη το κόψιμο των αυτιών και για λόγους αισθητικής. Δε μου αρέσουνε τα κομμένα αυτιά.
Όταν ο πατέρας μου ήθελε να κόψει τα αυτιά του Μποξερίνου του (καθαρά για λόγους αισθητικής) προσπάθησα να του αλλάξω γνώμη. Αλλά δεν έκατσα και να τσακωθώ για τα αυτιά του ξένου σκύλου. Προτίμησα να κρατήσω αυτό το περιθώριο της πίεσης για κάτι που θα έκρινα ότι θα ήτανε σημαντικότερο, όπως και έγινε όταν χρειάστηκε να τον πείσω να πάει για εκπαίδευση.
Γιατί υπάρχουνε πολύ χειρότερα πράγματα που μπορεί να κάνει κάποιος στο σκύλο του.
Όλοι όσοι είστε τόσο πορωμένοι με το "πετσόκομμα" αναρωτηθείτε, τα έχετε όλα τα άλλα σωστά καμωμένα; Γιατί η καλοπέραση, του σκύλου μας είναι μια συνισταμένη από πολλέεεεεες συνιστώσες.
Προσωπικά μου είναι πιο συμπαθής κάποιος που θα υποβάλει το σκύλο του σε μια επέμβαση για αισθητικούς λόγους (αφού όλο εκεί γυρίζει το θέμα) από κάποιον που θα υποβάλει το σκύλο του σε πλήξη, κακή διατροφή, στέρηση χαδιών, βόλτας, κοινωνικοποίησης, παιχνιδιού.
Τον προτιμώ με τα χίλια από κάποιον που θα πάει για καφέ χωρίς το σκύλο του. Από κάποιον που θα κλείσει το σκύλο του στο μπαλκόνι όταν έχει καλεσμένους. Από κάποιον που θα προτιμήσει να πάρει ένα μπλουζάκι παραπάνω από το να τα διαθέσει στην καλύτερη διατροφή του σκύλου του. Από κάποιον που θα του δώσει να φάει γαριδάκια γιατί του είναι πιο εύκολο να υποκύψει από το να αντισταθεί.
Από κάποιον που αγοράζει σκύλο από pet shop, από κάποιον που θέλει ντε και καλά να ζευγαρώσει το σκύλο του, από κάποιον που δεν κάνει το σκατό του παξιμάδι προκειμένου να μπορέσει να εκπαιδεύσει το σκύλο του, από κάποιον που χρησιμοποιεί ανεξέλεγκτα ηλ. κολλάρο.
Από κάποιον που κάνει πράγματα όπως τα παραπάνω γιατί έτσι τον βολεύει, προτιμώ αυτόν που θα κόψει τα αυτιά γιατί έτσι του αρέσει.