Sar planinac με Καυκάσου-Καλησπέρα!
- Thread starter marina78
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Χαχα όντως, χειρότερο κι απ' το Σαλλλλονικιότικο.
Από την αντικειμενική εκέταση διαπιστώθηκαν τα εξής: εκχυμωτικό εντύπωμα ημισεληνοειδούς σχήματος ως επί δράσης οδόντων κυνός, με συνοδό μικροδιάσχιση (μ.δ 0,7 εκ.) του δέρματος στην πρόσθια-έσω επιφάνεια του δεξιού αντιβραχίου κατά το άνω τριτημόριο. Οι ως άνω κακώσεις είναι συμβατές με τον αναφερόμενο μηχανισμό κάκωσης
(Αναφερόμενο δήγμα κυνός) χαρακτηρίζονται δε ως απλές σωματικές βλάβες μπλά-μπλά
1) Ο πνιχτης ειναι εργαλειο (για μενα προσωπικά βασανισμου-τον κωλο τους να χτυπανε ολοι κατω-αλλα ας παει στα κομματια κ ας πω οσα λενε ολοι οι αλλοι) που στα σωστα χερια κανει "δουλειά" κ εξυπηρετει τους σκοπους του, στα λαθος όμως χερια -ΜΟΝΟ- κακο κανει (ετσι κ αλλιως) ειτε στην ψυχολογία του σκυλου, ειτε στα λανθασμενα μνματα που του περνας, ειτε στην τραχεια του (αλήθεια ποια η διαφορά απτα shock collars? )
Εφοσον το χεις ξαναχρησιμοποιησει λοιπον ελπιζω να τα γνωριζεις ολα αυτα κ απλα ναμαι λαλακας εγω που καθομαι κ (ξανα) γραφω τα αυτοννοητα (για μενα)
2) Οτι η αλλη ειναι της θετικης κ συμφωνησε με τον πνίχτη?!?!?!
Μμμααααλλλλιιιιισσσσττττταααααααα...
Ημαστε σίγουροι οτι είναι ή μηπως απλα δηλώνει (καθοτι ειναι κ της μοδος τωρα τελευταία)?
Μέχρι να μπορέσω να ξαναγράψω, βλέπω ότι έχουν μαζευτεί πολλά!
Άντε, πάμε σιγά-σιγά και βλέπουμε...
Αγαπητή μου @marina78, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ιστορία:
Πριν από αρκετά χρόνια, συνελήφθη και δικάστηκε (σειρά δικών) και καταδικάστηκε σε θάνατο ένας Αφροαμερικανός, ιδιαίτερα επικίνδυνος δολοφόνος...
Από τις συνεντεύξεις που είχε δώσει, έβγαινε το εξής, σαν αιτιολογία της θέσης που είχε βρεθεί ο θανατοποινίτης:
"Γεννήθηκα σε ένα γκέτο... ο πατέρας μας μας παράτησε για άλλη γυναίκα και κάποια στιμή πέθανε κιόλας σε μία συμπλοκή με αντίπαλη συμμορία ναρκωτικών... η μητέρα μου, όπως καταλαβαίνετε, πήγαινε με τον ένα και με τον άλλο για να εξοικονομήσει κάποια χρήματα για να ζήσουμε... δεν φαντάζεστε πόσους "θείους" γνώρισα στην παιδική μου ηλικία... έτσι, ξεστράτισα... έμπλεξα με τις πρώτες συμμορίες... έγινα βαποράκι... κατόπιν, έμπορος σε μία ολόκληρη γειτονιά... μετά, ήρθε ο πρώτος φόνος, σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών... κατάλαβα ότι το είχα... ακολούθησαν και άλλες τιμωρίες αντιπάλων... τελικά με πιάσανε... Και σας ρωτάω: Με τέτοια παιδική ζωή, ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ???"
Λίγο πριν από την εκτέλεσή του, οι δημοσιογράφοι πήραν είδηση ότι ο μελλοθάνατος είχε ένα δίδυμο αδελφό... ο οποίος ήταν ΜΕΓΑΛΟΔΙΚΗΓΟΡΟΣ στο Σικάγο... απλά, όλα τα χρόνια, είχε προσπαθήσει να κρύβεται από τη σχέση με τον αδελφό του... όμως, τον ανακάλυψαν και έλαβε χώρα η σχετική πολύκροτη συνέντευξη...
Από τη συνέντευξη αυτή, έβγαινε το εξής, σαν αιτιολογία της θέσης που είχε βρεθεί ο ίδιος στη ζωή του:
"Γεννήθηκα σε ένα γκέτο... ο πατέρας μας μας παράτησε για άλλη γυναίκα και κάποια στιμή πέθανε κιόλας σε μία συμπλοκή με αντίπαλη συμμορία ναρκωτικών... η μητέρα μου, όπως καταλαβαίνετε, πήγαινε με τον ένα και με τον άλλο για να εξοικονομήσει κάποια χρήματα για να ζήσουμε... δεν φαντάζεστε πόσους "θείους" γνώρισα στην παιδική μου ηλικία... έτσι, κόντεψα να ξεστρατίσω... έμπλεξα με τις πρώτες συμμορίες... τρελάθηκα με αυτά που έβλεπα... το έσκασα μιά για πάντα... σπούδασα... κατάλαβα ότι το είχα... και έκανα τα μεταπτυχιακά μου στο Harvard, με υποτροφία (γιατί δεν υπήρχε μία - όφειλα να πάρω υποτροφία)... κατόπιν, άλλαξα και μέρος της χώρας για να μην έχω καμία σχέση ακόμα και με την ευρύτερη περιοχή... και ήρθα στο Σικάγο... δούλεψα σκληρά... ήμουν και τυχερός... και όσο δούλευα, τόσο πιο τυχερός γινόμουν... τελικά, αυτός είμαι... Και σας ρωτάω: Με τέτοια παιδική ζωή, ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ???"
Και μιλάω για προβληματισμό (και όχι για βεβαιότητα), μιάς και δεν μπορεί να τα ξέρεις όλα... μπορεί, κάποτε, να συναντήσω ένα χειριστή που θα μου το δείξει πως γίνεται...
Από ότι έχεις ήδη καταλάβει, "εδώ μέσα" δεν βαριόμαστε να μιλάμε για τη σχέση ανθρώπου - σκύλου!
ΠΡΕΠΕΙ να γίνει αρχηγός... και, αν δεν αρκεί αυτό (ανάλογα με το επίπεδο των σκύλων του) πρέπει να γίνει ΠΙΟ αρχηγός... και ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ αρχηγός... μέχρι να συναντηθεί με τις πραγματικές ανάγκες της αγέλης του... τετράποδης και δίποδης...
ΑΡΚΕΙ να (τον έχουμε βοηθήσει να) έχει ξεκαθαρίσει μέσα του ΠΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι τα ιερά και τα όσια!
Να σου πω ένα (πολύ μικρό - αλλά, από τα μικρά αρχίζουμε όλοι) παράδειγμα:
Κάποια φασαρία ακούγεται έξω στο δρόμο (που εμπεριέχει και "υποψία" σκυλιού)... ο κούταβός μου (πολύ επιθετικός προς τα σκυλιά), σηκώνει ψηλά τα φλάμπουρα και αρχίζει να τρέχει προς το παράθυρο, για να συμμετάσχει στον χαβαλέ... ΑΜΕΣΑ σηκώνομαι και πλησιάζω, δίνοντας την εντολή "ΑΣΤΟ"... αν χρειαστεί, ακουμπάω, ταυτόχρονα, το χέρι μου πάνω του... και ΑΝ χρειαστεί (γιατί δείχνει πολύ "φουριόζος") ΧΤΥΠΑΩ το χέρι μου πάνω του (ώμους, ή στέρνο)... και χτυπάω το στήθος μου (ναι, σαν πίθηκος!), λέγοντας "ΕΓΩ"... αυτός σταματάει ("ΑΣΤΟ"), για να πάω "ΕΓΩ" στο παράθυρο και να κοιτάξω... και, μετά, "ΕΝΤΑΞΕΙ"... και "ΠΙΣΩ"...
Δηλαδή, θέλουμε να πούμε (ο καθένας με άλλα λόγια) ότι, σαφώς ΔΕΝ τον "σαπίζεις" στο ξύλο για να τους σπάσεις τον τσαμπουκά (και να του πάρεις το δίκιο - το οποίο σαφώς και έχει)... απλά, τον διορθώνεις στοιχειωδώς, δίνοντάς του να καταλάβει ότι: Όταν ΕΣΥ είσαι μπροστά, να σταματήσει τη μ@λ@κία που σκέπτεται (δικαίως) να κάνει, ΕΠΕΙΔΗ θα αναλάβεις ΕΣΥ το θέμα για να "καθαρίσεις"...
Ο "Καλός Ποιμήν", δηλαδή...
2) Αυτόν (στη συγκεκριμένη φάση) τον διορθώνεις... είτε είναι "νέος", είτε είναι "παλιός"...
3) Δεν την βρίσκω άσχημη την ιδέα... απλά, "διοικείς" πιο αυστηρά... σχεδιάζεις προκαταβολικά... και, πάνω απ' όλα, προσπαθείς να προβλέπεις "σενάρια"...
Γι' αυτό, λοιπόν, υπήρχε και η σχετική παροιμία: "Και τα σκυλιά δεμένα"!!!
Δηλαδή, ήταν σκυλιά που, αν ήταν "λυμένα", ο Θεός να σε φυλάει... και άφηναν να πλησιάσει μόνο ο ένας (ή δύο) που τα τάϊζε... όταν τα έλυναν, ήταν η περιοχή τους και θα (ελπίζουμε ότι θα) την έπεφταν σε οτιδήποτε εκινείτο...
Τα "ιερά και τα όσια" ήταν αυτή η περιοχή...
Αν αυτό ήταν που επιθυμούσατε (και δεν το έχω καταλάβει ακριβώς έτσι)... τότε είναι πιο εύκολο και περιγράφεται με μία μόνο λέξη: ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΟ...
Άντε, πάμε σιγά-σιγά και βλέπουμε...
Αγαπητή μου @marina78, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ιστορία:
Πριν από αρκετά χρόνια, συνελήφθη και δικάστηκε (σειρά δικών) και καταδικάστηκε σε θάνατο ένας Αφροαμερικανός, ιδιαίτερα επικίνδυνος δολοφόνος...
Από τις συνεντεύξεις που είχε δώσει, έβγαινε το εξής, σαν αιτιολογία της θέσης που είχε βρεθεί ο θανατοποινίτης:
"Γεννήθηκα σε ένα γκέτο... ο πατέρας μας μας παράτησε για άλλη γυναίκα και κάποια στιμή πέθανε κιόλας σε μία συμπλοκή με αντίπαλη συμμορία ναρκωτικών... η μητέρα μου, όπως καταλαβαίνετε, πήγαινε με τον ένα και με τον άλλο για να εξοικονομήσει κάποια χρήματα για να ζήσουμε... δεν φαντάζεστε πόσους "θείους" γνώρισα στην παιδική μου ηλικία... έτσι, ξεστράτισα... έμπλεξα με τις πρώτες συμμορίες... έγινα βαποράκι... κατόπιν, έμπορος σε μία ολόκληρη γειτονιά... μετά, ήρθε ο πρώτος φόνος, σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών... κατάλαβα ότι το είχα... ακολούθησαν και άλλες τιμωρίες αντιπάλων... τελικά με πιάσανε... Και σας ρωτάω: Με τέτοια παιδική ζωή, ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ???"
Λίγο πριν από την εκτέλεσή του, οι δημοσιογράφοι πήραν είδηση ότι ο μελλοθάνατος είχε ένα δίδυμο αδελφό... ο οποίος ήταν ΜΕΓΑΛΟΔΙΚΗΓΟΡΟΣ στο Σικάγο... απλά, όλα τα χρόνια, είχε προσπαθήσει να κρύβεται από τη σχέση με τον αδελφό του... όμως, τον ανακάλυψαν και έλαβε χώρα η σχετική πολύκροτη συνέντευξη...
Από τη συνέντευξη αυτή, έβγαινε το εξής, σαν αιτιολογία της θέσης που είχε βρεθεί ο ίδιος στη ζωή του:
"Γεννήθηκα σε ένα γκέτο... ο πατέρας μας μας παράτησε για άλλη γυναίκα και κάποια στιμή πέθανε κιόλας σε μία συμπλοκή με αντίπαλη συμμορία ναρκωτικών... η μητέρα μου, όπως καταλαβαίνετε, πήγαινε με τον ένα και με τον άλλο για να εξοικονομήσει κάποια χρήματα για να ζήσουμε... δεν φαντάζεστε πόσους "θείους" γνώρισα στην παιδική μου ηλικία... έτσι, κόντεψα να ξεστρατίσω... έμπλεξα με τις πρώτες συμμορίες... τρελάθηκα με αυτά που έβλεπα... το έσκασα μιά για πάντα... σπούδασα... κατάλαβα ότι το είχα... και έκανα τα μεταπτυχιακά μου στο Harvard, με υποτροφία (γιατί δεν υπήρχε μία - όφειλα να πάρω υποτροφία)... κατόπιν, άλλαξα και μέρος της χώρας για να μην έχω καμία σχέση ακόμα και με την ευρύτερη περιοχή... και ήρθα στο Σικάγο... δούλεψα σκληρά... ήμουν και τυχερός... και όσο δούλευα, τόσο πιο τυχερός γινόμουν... τελικά, αυτός είμαι... Και σας ρωτάω: Με τέτοια παιδική ζωή, ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ???"
Αυτό είναι και δικός μου προβληματισμός... πως μπορεί να γίνει αυτό το πράγμα...
Και μιλάω για προβληματισμό (και όχι για βεβαιότητα), μιάς και δεν μπορεί να τα ξέρεις όλα... μπορεί, κάποτε, να συναντήσω ένα χειριστή που θα μου το δείξει πως γίνεται...
Αυτό το επαναλαμβάνω και εγώ, Μαρίνα...
Από ότι έχεις ήδη καταλάβει, "εδώ μέσα" δεν βαριόμαστε να μιλάμε για τη σχέση ανθρώπου - σκύλου!
Και, πράγματι, η Μαρίνα ΠΡΕΠΕΙ να πιστέψει πως ο (κάθε) σκύλος, όταν παίρνει τις πρωτοβουλίες (δηλαδή, την αρχηγία) το κάνει ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ (και με αρκετό άγχος - που χειροτερεύει τα πράγματα)!
Ναι, το συνομολογώ!
ΠΡΕΠΕΙ να γίνει αρχηγός... και, αν δεν αρκεί αυτό (ανάλογα με το επίπεδο των σκύλων του) πρέπει να γίνει ΠΙΟ αρχηγός... και ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ αρχηγός... μέχρι να συναντηθεί με τις πραγματικές ανάγκες της αγέλης του... τετράποδης και δίποδης...
Δεν θυμάμαι ("παιδάκι" μου!), αλλά νομίζω πως έχουμε ξαναπεί ότι το τσοπανόσκυλο (μαζί με τη "βαριά φανέλα") πάει και με το ένστικτο της υπεράσπισης των "ιερών και των οσίων"...
ΑΡΚΕΙ να (τον έχουμε βοηθήσει να) έχει ξεκαθαρίσει μέσα του ΠΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι τα ιερά και τα όσια!
1) Όχι ακριβώς...
Να σου πω ένα (πολύ μικρό - αλλά, από τα μικρά αρχίζουμε όλοι) παράδειγμα:
Κάποια φασαρία ακούγεται έξω στο δρόμο (που εμπεριέχει και "υποψία" σκυλιού)... ο κούταβός μου (πολύ επιθετικός προς τα σκυλιά), σηκώνει ψηλά τα φλάμπουρα και αρχίζει να τρέχει προς το παράθυρο, για να συμμετάσχει στον χαβαλέ... ΑΜΕΣΑ σηκώνομαι και πλησιάζω, δίνοντας την εντολή "ΑΣΤΟ"... αν χρειαστεί, ακουμπάω, ταυτόχρονα, το χέρι μου πάνω του... και ΑΝ χρειαστεί (γιατί δείχνει πολύ "φουριόζος") ΧΤΥΠΑΩ το χέρι μου πάνω του (ώμους, ή στέρνο)... και χτυπάω το στήθος μου (ναι, σαν πίθηκος!), λέγοντας "ΕΓΩ"... αυτός σταματάει ("ΑΣΤΟ"), για να πάω "ΕΓΩ" στο παράθυρο και να κοιτάξω... και, μετά, "ΕΝΤΑΞΕΙ"... και "ΠΙΣΩ"...
Δηλαδή, θέλουμε να πούμε (ο καθένας με άλλα λόγια) ότι, σαφώς ΔΕΝ τον "σαπίζεις" στο ξύλο για να τους σπάσεις τον τσαμπουκά (και να του πάρεις το δίκιο - το οποίο σαφώς και έχει)... απλά, τον διορθώνεις στοιχειωδώς, δίνοντάς του να καταλάβει ότι: Όταν ΕΣΥ είσαι μπροστά, να σταματήσει τη μ@λ@κία που σκέπτεται (δικαίως) να κάνει, ΕΠΕΙΔΗ θα αναλάβεις ΕΣΥ το θέμα για να "καθαρίσεις"...
Ο "Καλός Ποιμήν", δηλαδή...
2) Αυτόν (στη συγκεκριμένη φάση) τον διορθώνεις... είτε είναι "νέος", είτε είναι "παλιός"...
3) Δεν την βρίσκω άσχημη την ιδέα... απλά, "διοικείς" πιο αυστηρά... σχεδιάζεις προκαταβολικά... και, πάνω απ' όλα, προσπαθείς να προβλέπεις "σενάρια"...
Όταν λες "το κάνουν", φαντάζομαι ότι εννοείς να φυλάνε να μην πλησιάσει ο άγνωστος, έτσι?
Γι' αυτό, λοιπόν, υπήρχε και η σχετική παροιμία: "Και τα σκυλιά δεμένα"!!!
Δηλαδή, ήταν σκυλιά που, αν ήταν "λυμένα", ο Θεός να σε φυλάει... και άφηναν να πλησιάσει μόνο ο ένας (ή δύο) που τα τάϊζε... όταν τα έλυναν, ήταν η περιοχή τους και θα (ελπίζουμε ότι θα) την έπεφταν σε οτιδήποτε εκινείτο...
Τα "ιερά και τα όσια" ήταν αυτή η περιοχή...
Αν αυτό ήταν που επιθυμούσατε (και δεν το έχω καταλάβει ακριβώς έτσι)... τότε είναι πιο εύκολο και περιγράφεται με μία μόνο λέξη: ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΟ...
Last edited:
1) Ναι... αρκεί να το ξέρει και ο Καύκασος...
2) Και ναι!
Το "παγωτό" απαγορεύεται σαν εκδοχή...
Είτε μιλάμε για ΣαρπλάνινΑ, είτε μιλάμε για Λαμπραντόρ...
Που μας οδηγεί κατευθείαν στην "ενεργητική" αντίδραση, όπου με καλύπτεις...
Έτσι κάνει η Μητέρα Φύση... δεν περιμένει ποτέ!
Ο σκύλος είναι έτοιμος να δεχθεί την (δίκαιη και όχι "απάνθρωπη" - πάντα ανάλογης έντασης με το γεγονός) διόρθωση... έχει γεννηθεί μ' αυτήν...
Αυτό...
Για τον σκύλο τίποτα...
Όμως, αν η Μαρίνα νιώθει ασφαλής... τότε ο πνίχτης είναι ΑΡΙΣΤΟΣ! Όλα τα λεφτά!!!
Όπως βάζουμε όρια στα παιδιά μας, ακριβώς το ίδιο κάνουμε και στα σκυλιά μας. Εμείς είμαστε οι πάτερ φαμίλιες, από εμάς περνάνε όλα. Αλλιώς καταλήγουμε με παιδιά που κάνουν ο,τι τους καπνίσει και δεν λογαριάζουν τίποτα και κανέναν.
Ο τρόπος και η αποτελεσματικότητα διαφέρουν. Κάποιοι καταφέρνουν και είναι φίλοι με τα παιδιά τους, κάποιοι άλλοι να χάσουν κάθε επαφή με τα παιδιά τους. Εμπιστοσύνη, ισορροπίες... Είναι θέμα προσέγγισης και ιδιοσυγκρασίας.
Η μόνη διαφορά είναι πως τα παιδιά μεγαλώνουν και ανοίγουν τα φτερά τους, ενώ τα σκυλιά μένουν παιδιά για πάντα, μέχρι να κλείσουν τα μάτια τους.
Οι γονείς καταλαβαίνετε...
Ο τρόπος και η αποτελεσματικότητα διαφέρουν. Κάποιοι καταφέρνουν και είναι φίλοι με τα παιδιά τους, κάποιοι άλλοι να χάσουν κάθε επαφή με τα παιδιά τους. Εμπιστοσύνη, ισορροπίες... Είναι θέμα προσέγγισης και ιδιοσυγκρασίας.
Η μόνη διαφορά είναι πως τα παιδιά μεγαλώνουν και ανοίγουν τα φτερά τους, ενώ τα σκυλιά μένουν παιδιά για πάντα, μέχρι να κλείσουν τα μάτια τους.
Οι γονείς καταλαβαίνετε...
Αααααα, γειά σου! Don't worry, δεν θα σε ρωτήσω αν είναι όμορφη...
Και είσαι, δηλαδή, στη φάση που πιστεύεις (ακράδαντα!) ότι, μεγαλώνοντας θα ανοίξει τα φτερά της και θα "απογαλακτισθεί" πλήρως...
Και ότι, κατά βάθος, δεν θα μείνει για πάντα παιδί (ΣΟΥ!)...Υ.Γ. Ευτυχώς (για σένα
) έχεις μοναχοπαίδι και δεν σχημάτισες "αγέλη"... ή, ακόμα περισσότερο, "εξαναγκασμένη αγέλη"... με όλα τα θέματα "κυριαρχίας - υποταγής", "διόρθωσης - επαίνου", "ζήλιας - οργής" κλπ...Υ.Γ.2. Σε πληροφορώ, λοιπόν, ότι, ακόμα και τα σκυλιά, έχουν ανταγωνιστές... ποιούς? Τα παιδιά!
Σίσσυ μου,
Πρέπει να έγραψα πολλά και από τη βιασύνη να μην έγινα σαφής (η ποσότητα σε βάρος της ποιότητας!
), οπότε να το διατυπώσω πάλι:Μεταξύ τους (όπως είχα γράψει και χτες), θα εγκαθιδρυθεί μία συγκεκριμένη ιεραρχία... με τη Μαρίνα (ή τον σωστό, τον πρόστυχο, Εκπαιδευτή) να "διευκολύνει" την εξέλιξη αυτή... τελεία.
Εάν, μετά από την ιεράρχηση αυτή γίνει κάποιο επεισόδιο... εντάξει, όπως ξέρεις (πολύ καλύτερα από μένα), συμβαίνουν αυτά, δεν μπορείς να είσαι συνέχεια παρών...
Άσε που πιστεύω ότι εάν καθιερωθεί συγκεκριμένη ιεραρχία, δεν θα "ανοίξει μύτη" όταν είναι μόνα τους και, ιδίως, χωρίς "πειρασμούς"!
Από εκεί και πέρα, όταν είναι η Μαρίνα παρούσα, οι "πρωτοβουλίες" πάσης φύσεως σημαίνουν μόνο ένα πράγμα: Ανάληψη (ή, απλά, διατήρηση!) της "γενικής αρχηγίας" της αγέλης...
Δικιο εχεις Γιαννη,απλα ειχα ενα αλλο μοντελο στο μυαλο μου.
Ξερεις αυτο που προσπαθεις την εξαναγκασμενη αγελη να την φερεις,οσο το δυνατον,κοντα στη φυσικη.
Εκει που καθεσαι και κανεις τον παρατηρητη του ΟΗΕ ενα πραμα
Ξερεις αυτο που προσπαθεις την εξαναγκασμενη αγελη να την φερεις,οσο το δυνατον,κοντα στη φυσικη.
Εκει που καθεσαι και κανεις τον παρατηρητη του ΟΗΕ ενα πραμα
Για πες...Δικιο εχεις Γιαννη,απλα ειχα ενα αλλο μοντελο στο μυαλο μου.
Ξερεις αυτο που προσπαθεις την εξαναγκασμενη αγελη να την φερεις,οσο το δυνατον,κοντα στη φυσικη.
Εκει που καθεσαι και κανεις τον παρατηρητη του ΟΗΕ ενα πραμα
Με ενδιαφέρει (μας ενδιαφέρει όλους!) ΠΟΛΥ η άποψή σου...
Υ.Γ. Χωρίς να ξεχνάω ότι, παρά την ηγετική σου (και όχι μόνο "σου") παρουσία στην αγέλη, έχετε πάρει (τουλάχιστον) ένα μεγάλο δώρο από το Θεό του "σκυλά"...
Δεν θα μείνει για πάντα παιδάκι. Αυτό εννοώ. Μεγαλώνουν γμτ...Αααααα, γειά σου! Don't worry, δεν θα σε ρωτήσω αν είναι όμορφη...
Και είσαι, δηλαδή, στη φάση που πιστεύεις (ακράδαντα!) ότι, μεγαλώνοντας θα ανοίξει τα φτερά της και θα "απογαλακτισθεί" πλήρως...
Υ.Γ. Ευτυχώς (για σένα
Υ.Γ.2. Σε πληροφορώ, λοιπόν, ότι, ακόμα και τα σκυλιά, έχουν ανταγωνιστές... ποιούς? Τα παιδιά!
Παιδί μου πάντα θα είναι. Αυτό δεν αλλάζει όσα χρόνια και να περάσουν.
Πάντως γενικά υπάρχουν πολλές αντιστοιχίες ανάμεσα σε παιδιά και σκυλιά. Και δεν το λέω υποτιμητικά σε καμία περίπτωση.
Και σε ανταγωνισμούς μεταξύ τους αλλά και στην διαπαιδαγώγηση - όρια.
Και επειδή η Μαρινα στην προκειμένη περίπτωση είναι μανουλα, είναι πιο εύκολο να καταλάβει τι σημαίνει "αρχηγός".
Γιαννη,
ξεχνα την ηγετικη μου παρουσια και οχι μονο τη δικια μου.
Μετα απο μεγαλη προσπαθεια και με το καταλληλο υλικο.....αλλος κανει κουμαντο.
Για αυτο σε ρωτησα για τις πρωτοβουλιες γιατι δεν εδειξε να ζοριζεται στο ελαχιστο.
Αλλος ζοριζεται για να μην πω για τις διορθωσεις που εχω φαει και οχι αδικα.....θα μαθω ομως που θα παει
ξεχνα την ηγετικη μου παρουσια και οχι μονο τη δικια μου.
Μετα απο μεγαλη προσπαθεια και με το καταλληλο υλικο.....αλλος κανει κουμαντο.
Για αυτο σε ρωτησα για τις πρωτοβουλιες γιατι δεν εδειξε να ζοριζεται στο ελαχιστο.
Αλλος ζοριζεται για να μην πω για τις διορθωσεις που εχω φαει και οχι αδικα.....θα μαθω ομως που θα παει
Το τι σημαίνει, ναι πιθανόν! Το αν θα γίνει και σε τι βαθμό είναι άλλου παππά ευαγγέλιο!
Ξέρεις πόσοι «προϊστάμενοι» υπάρχουν που δεν «το έχουν» με τη διοίκηση και παρ ότι έχουν επιμορφωθεί σε αρκετά καθοδηγητικά σεμινάρια, στην πράξη κάνουν τα αντίθετα από αυτά που πρέπει;
ΕΓΩ (το "εγώ" το γράφω με κεφαλαία, όχι για να δείξω την αυταρέσκειά μου, αλλά για να τονίσω τη διαφοροποίηση, έτσι?) σε καταλαβαίνω, σαν να "σας" βλέπω... όμως (παρότι δεν σου αρέσουν πολύ αυτά), πρέπει να καταλάβει ΚΑΙ η Μαρίνα (κατ' ελάχιστο)...Γιαννη,
ξεχνα την ηγετικη μου παρουσια και οχι μονο τη δικια μου.
Μετα απο μεγαλη προσπαθεια και με το καταλληλο υλικο.....αλλος κανει κουμαντο.
Για αυτο σε ρωτησα για τις πρωτοβουλιες γιατι δεν εδειξε να ζοριζεται στο ελαχιστο.
Αλλος ζοριζεται για να μην πω για τις διορθωσεις που εχω φαει και οχι αδικα.....θα μαθω ομως που θα παει
Γι' αυτό επισήμανα την έννοια "Θείο Δώρο του σκυλά"...
Αλλά, ακόμα και αν ίσχυαν 100% αυτά που λες... ΕΣΥ επέλεξες κάποτε... και, επειδή προσπάθησες πολύ (που λέγαμε!) πέτυχες το joker...
Και, επειδή θα συνεχίσεις να προσπαθείς, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ξαναπετύχεις το joker...
Υ.Γ. Τώρα που το ξανασκέφτομαι... σε "σας", ευτυχώς που κάνει κουμάντο ο "άλλος"!!! Βλέπω τουλάχιστον 2 προσόντα του, σε σχέση με σένα:
α) Έχει 2 πόδια περισσότερα από σένα και τρέχει πιο γρήγορα... που να τρέχεις εσύ, τώρα?
β) Είναι (λιγάκι) πιο βαρύς από σένα και έχει την "παράσταση νίκης" (που λέγαμε!)...
Υ.Γ.2. Και δεν είναι ΣαρπλάνινΑ... είναι σκυλάκι σαλονιού - κρεβατιού - συντροφιάς... με γαλλικά και πιάνο, από γεννησιμιού του...
Υ.Γ.3. Και κάτι ακόμα που θα ήθελα να σκεφτείς λιγάκι: Μπορεί ΚΑΙ η Μαρίνα να έχει ένα "Θείο Δώρο του σκυλά", τηρουμένων των αναλογιών και του μπερδέματος που έχει αντιμετωπίσει...
Last edited:
- Status
