Floyd - miniature poodle

[vasgial]

Είδες που τελικά δεν?
Είμαι σίγουρη ότι πολλοί με μεγάλα, ζωηρά σκυλιά ή σκέτο μεγάλα σκυλιά που δεν ανήκουν στην κατηγορία "γλυκούλι ήρεμο" το έχετε δει το έργο άπειρες φορές.
Είναι τρομερό πώς είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να σεβόμαστε και να ανεχόμαστε τα παιδιά όλων και να αντιλαμβανόμαστε ότι "παιδιά είναι".

Το αντιλαμβάνομαι πρώτη απ' όλους ότι τα παιδιά είναι παιδιά και ΟΧΙ ρομποτάκια που τα βάζεις σε ένα σημείο ή τα περιορίζεις. Τα παιδιά και τις μα@κίες τους θα κάνουν και μια φωνή παραπάνω θα βάλουν και μ' ένα παιχνίδι θα τριγυρνούν και θα σου ζητήσουν να παίξεις. Έχουν παιδιά οι διάφοροι, δεν είπα ρε γαμώ το τίποτα ποτέ.

Εχουμε το ιδιο θεμα και εμεις με τη συζυγο ενος πολυ καλου φιλου. Με εμας το προβλημα ειναι οι τριχες και το τοξοπλασμα, αν ειναι δυνατον. Το θεμα ειναι οτι για να μην εχουμε ιστοριες και για να μην χαλασω φιλια 30 ετων οτι περιοριζουμε τις μικρες μας οταν τους εχουμε σπιτι. Αυτη γεννησε προσφατα και ο μικρος τους ειναι σκετο διαβολακι που δεν καθεται σε μια θεση και θελει να πιασει τα παντα. Ποτε δεν του ειπε η μανα του κατσε, ειμαστε σε ξενο σπιτι. Δεν καταλαβαινω αυτη τη λογικη. Παντα σε μικρη ηλικια εκτος σπιτιου ημουν τυπως και υπογραμμως γιατι ετσι με ειχαν μαθει. Ολα ειναι θεμα αγωγης και παιδειας γενικοτερα. Να σκεφτεις το καλοκαιρι που ειμασταν στον κηπο για καφε ηρθε η Μασκα, η γατα μας και αυτη εδειξε τη γατα στον μικρο και αρχισε να του λεει: «ειδες; κακια η γατα, ουστ κακια γατα». Ο μικρος αρχισε να προσπαθει να μιμηθει την κινηση της μανας του. Φυσικα η Μασκα τους εγραψε εκει που δεν πιανει μελανι και με σηκωμενη την ουρα ολο καμαρι συνεχισε τη βολτα της. Αυτο που με εκνευριζει περισσοτερο ειναι οτι με τον τροπο αυτο τετοιου ειδους συμπεριφορες αναπαραγονται και διαιωνιζονται.

 

[Veronica]

και αυτη εδειξε τη γατα στον μικρο και αρχισε να του λεει: «ειδες; κακια η γατα, ουστ κακια γατα»

Κι εσύ δεν της είπες να μη λέει κουταμάρες; Κάτι τέτοιοι με εκνευρίζουν απίστευτα, γιατί όχι μόνο κάνουν το παιδί τους να φοβάται και τον ίσκιο του, αλλά σε προσβάλλουν κιόλας.

 

[vasgial]

Κι εσύ δεν της είπες να μη λέει κουταμάρες; Κάτι τέτοιοι με εκνευρίζουν απίστευτα, γιατί όχι μόνο κάνουν το παιδί τους να φοβάται και τον ίσκιο του, αλλά σε προσβάλλουν κιόλας.

Καποιο μελος του φορουμ ειχε μια υπογραφη που ελεγε: Μην προσπαθεις να μαθεις ενα γουρουνι να τραγουδαει, χανεις το χρονο σου και ενοχλεις το γουρουνι. Επειδη θεωρω πως μου κοβει λιγο παραπανω απο κατι τετοιους ανθρωπους δεν μπαινω στη διαδικασια γιατι εχω ενα προβλημα. Δεν εχω τον τροπο ουτε τη διαθεση να δασκαλεψω εναν ενηλικα. Δεν θα ειμαι αρεστος και θα χρησιμοποιησω πολυ βαριες κουβεντες. Αν δεν ειμουν τοσα χρονια φιλος με τον αντρα της, που περεμπιπτοντως, δεν εχει κανενα προβλημα αλλα δεν τολμαει να της πει τιποτα, θα ειχε φυγει τρεχοντας.

 

[Veronica]

Εγω θα της έφερνα μανώ να βάψει τα νύχια της... Ας σεβαστεί πρώτη τη φιλία σου με τον άντρα της πριν πετάξει την κοτσάνα της.
Οι γονείς μου μού την λένε που σκέφτομαι τον σκύλο πιο πολύ από τον καλεσμένο, αλλά πάντα η απάντησή μου είναι ότι στο τέλος μόνο ο σκύλος θα είναι δίπλα μου και με δέχεται όπως είμαι. Εξάλλου, ο καλεσμένος έρχεται στο σπίτι του σκύλου.

 

[l.Kyveli]

Είδες που τελικά δεν?
Είμαι σίγουρη ότι πολλοί με μεγάλα, ζωηρά σκυλιά ή σκέτο μεγάλα σκυλιά που δεν ανήκουν στην κατηγορία "γλυκούλι ήρεμο" το έχετε δει το έργο άπειρες φορές.
Είναι τρομερό πώς είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να σεβόμαστε και να ανεχόμαστε τα παιδιά όλων και να αντιλαμβανόμαστε ότι "παιδιά είναι".

Το αντιλαμβάνομαι πρώτη απ' όλους ότι τα παιδιά είναι παιδιά και ΟΧΙ ρομποτάκια που τα βάζεις σε ένα σημείο ή τα περιορίζεις. Τα παιδιά και τις μα@κίες τους θα κάνουν και μια φωνή παραπάνω θα βάλουν και μ' ένα παιχνίδι θα τριγυρνούν και θα σου ζητήσουν να παίξεις. Έχουν παιδιά οι διάφοροι, δεν είπα ρε γαμώ το τίποτα ποτέ.

Εγώ δεν έχω παιδιά, έχω αυτό, γιατί πρέπει να το περιορίσω? Δεν είπα να το αφήσω να ανέβει στο κεφάλι του καθενός, αλλά γιατί να είναι πια τόσο ενοχλητικό αν τρέξει λίγο ή παίξει λίγο ή φέρει ένα παιχνιδάκι? Αλλά ακόμα κι αν είναι, έχω τη λογική να το αντιληφθώ και ναι, να το περιορίσω για λίγο... Αυτό που δεν μπορώ να ανεχτώ είναι η εμφανής εκδήλωση αντιπάθειας γι' αυτό που εγώ αγαπώ που ούτε επιθετικό είναι, ούτε σου ανεβαίνει στο κεφάλι. Κολπάκια κάνει, τρέχει, παίζει. Κι αν του πω "μείνε" θα κάτσει στη θέση του.

Δεν περίμενα να χαλαστώ τόσο πολύ.

Nα μην χαλιέσαι καθόλου. Αυτή η νοοτροπία δυστυχώς είναι αποτέλεσμα κακής αγωγής, και δεν αλλάζει με τίποτε. Εμένα πρόσφατα μου είπαν το σπιτι ζωολογικό κήπο και χαλάστηκα επίσης, και μετά είπα δεν βαριέσαι ας έχουν ότι θέλουν στο μυαλό τους όσο και να χαλαστώ δεν θα αλλάξει. Όπως όμως δεν ενοχλώ κανέναν με τα σκυλιά μου την ίδια απαίτηση έχω κι εγώ. Αλλά ψιλά γράμματα, δυστυχώς..

 

[kopritis]

"εγώ προτιμώ το Γκογκόλ"
Μόνο εμένα μου φαίνεται πολύ αγενές αυτό?

Δεν το εννοούν με την κακή έννοια.... κάποιοι αγαπούν τόσο το Γκογκολ που μόνο που δε μ'εβρισαν που "του'φερα δεύτερο σκυλί στο σπίτι" (δεν έχει σημασία που εγώ το'φερα για να του κάνει παρέα). Επίσης, επειδή ξέρουν τα προβλήματα μαμοθρεφτίασης του Γκογκόλ, τον λυπούνται και θεωρούν ότι του την καπέλωσα τη μικρή, κι οτι ο κακομοίρης υποφέρει τώρα που πρεπει να με μοιραστεί μαζί της. Τρέχα γύρευε.

Η ουσία είναι ότι δεν το εννοούν, δεν το λένε για κακό, και είμαι σίγουρη ότι εν καιρώ θα την αγαπήσουν και τη μικρή όσο και το μεγάλο. Αλλά όπως ξέρουμε, ο παλιός είναι αλλιώς... Δε μπορείς να τους το αλλάξεις αυτό.

 

[kopritis]

Και κάτι ακόμα.... πολλοί δεν αντιλαμβάνονται οτι εσύ χαλιέσαι όταν κανουν λάθος σχόλια για το μικρό.... θεωρούν ότι είναι σα να σου πουν οτι ο καινούριος καναπές έχει χάλια χρώμα. Δεν τρέχει και τίποτα.

 

[kango1]

Πάντως και η δική μου θεωρία σε αυτό το κομμάτι είναι το ίδιο περίπου με της chloe..

Αντιλαμβάνομαι πως δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να συμπαθεί τον σκύλο μου.., αλλά φάτσες απέχθειας δεν τις μπορώ..και επειδή γνωρίζω τι να αναμένω και από ποιους.., αν φωνάξω φίλους που δεν συμπαθούν τα σκυλιά..ή θα πάω τον σκύλο μου στους γονείς μου, ή δεν θα έρθουν εκείνοι σπίτι μου..
Να μπω στο τρυπάκι να απομονώσω τον σκύλο μου από την στιγμή που είναι φιλικότατος και υπάκουος σε εμένα.., για κανέναν λόγο δεν το κάνω..
Θα βρω άλλη λύση..και ναι ..δεν θα τον επιβάλω.., προτιμώ χαμόγελα πραγματικά παρά προσποιητά..

 

[Viviana]

Chloe, Kyvelι Vasgial μη δίνετε καμμία σημασία γιατί κι εγώ τα έχω αντιμετωπίσει αυτά κατόπιν επίσκεψης φίλων που φωνάζουν υστερικά"πάρτον,πάρτον απο δω",λες και τους σφάζεις!!!!!
Μη τους χαλάσει η τρίχα και τους λερώσει,και τους εξηγώ ότι έχω ρόλερ και όταν φύγετε θα περάσω τα ρούχα σας να μη μείνει ούτε μια!
Δε το καταλαβαίνουν και επειμένουν να τον κλείνω στο μπαλκόνι!
Τώρα όμως θα αρχίσω να μη καταλαβαίνω εγώ,οπότε όποιος θέλει άς έρχεται!
Ασε που έχω ακούσει κι άλλα άσχετα τύπου "εδώ δεν έχουμε να φάμε και συ δίνεις του κόσμου τα λεφτά για να ταίζεις ένα σκυλί"!
Για να μη πω το καλύτερο (επειδή δεν έχω παιδιά),μου είπαν αντί να υιοθετήσω ένα παιδί πήγα και πήρα σκύλο!
Οχι απλά στράβωσα και τα πήρα στο κρανίο,αλλά θα το ξανασκεφτώ πάρα πολύ για το ποιον απο τους συγκεκριμένους θα δεχτώ ξανά σπίτι μου!
Γι αυτό σας λέω να μη τα βάζουμε μέσα μας (κι εγώ επίσης),γιατί όλοι αυτοί που τα λένε αυτά δεν μπορούν να καταλαβουν την αξία μιας φιλίας,όπως είναι του η των σκύλων μας,και βλέπουν μόνο τα επιφανειακά τύπου βρωμιά στο σπίτι (ασχετο),δέσμευση και....και.....
Εμείς να είμαστε καλά και τα σκυλιά μας! Προτιμώ να κάνω παρέα με ανθρώπους που έχου σκύλο και καταλαβαίνουν και δεν πρρόκειται να με παρεξηγήσουν!!!!!!!

 

[sofiaklv]

Είμαι σίγουρη ότι πολλοί με μεγάλα, ζωηρά σκυλιά ή σκέτο μεγάλα σκυλιά που δεν ανήκουν στην κατηγορία "γλυκούλι ήρεμο" το έχετε δει το έργο άπειρες φορές.

Ουουουουου!!!!
Θες ν' αρχίσω να σου λέω?????

Πάντως έχω πάψει να ασχολούμαι, το μόνο αν θες που σέβομαι είναι όταν ο άλλος φοβάται, εκεί καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ να τα επιβάλλω.

Σ' ένα βαθμό όμως τους καταλαβαίνω, τώρα που σχεδόν όλοι οι κολλητοί έχουν κάνει παιδιά ξέρεις πόσες φορές έχω πει στο δικό μου "πήγαινε μόνος σου, βαριέμαι πάλι με τα πιτσιρίκια"? Πραγματικά με πιάνει δυσφορία κάποιες στιγμές, ε, κάπως έτσι θα αισθάνονται κι αυτοί....

 

[Ranja]

Για μένα το παν είναι η διακριτικότητα και στις δύο πλευρές.

Επιβάλλουμε τα παιδιά μας και τα σκυλιά μας και σε όποιον αρέσουν, βεβαίως βεβαίως! Αλλά μαζεύουμε αμφότερα όταν διακρίνουμε ότι αυτά (παιδιά ή σκυλιά) ξεπερνάνε τα όρια (όπως τα καταλαβαίνουμε εμείς τα όρια ή όπως μας δίνει ο άλλος να τα καταλάβουμε).

Και ο άλλος άνθρωπος, αφού επέλεξε να έρθει να σε δει, το σωστό είναι να δείχνει καλή διάθεση απέναντι στο όποιο παιδί/σκυλί.

Αλλά όλα αυτά προϋποθέτουν και κάποιο βαθμό συναισθηματικής νοημοσύνης και κοινωνικής "μόρφωσης" τα οποία διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο...