@Ricos καταλαβαίνω απόλυτα τι περιγράφεις. Ανάλογο τύπο σκυλιού είχε και ένας φίλος μου. Το σκυλί αυτό είχε γραμμές κυνομάχων, και ήταν πολύ πιο "επιφυλακτικό/επιθετικό" και σε ανθρώπους και σε άλλα σκυλιά, ιδιαίτερα αρσενικά. Δεν υπήρχε περίπτωση να το πλησιάσεις, να το κοιτάξεις στα μάτια και να μην κάνει κίνηση να σε αρπάξει. Και αντίστοιχα ο ιδιοκτήτης του ποτέ δεν του είχε συμπεριφερθεί άσχημα. Τι γινόταν όμως, αν έκανες αυτό που είπες, δλδ να του δώσεις χρόνο να σε πλησιάσει αυτό, να σε μυρίσει πρώτος, να σε εγκρίνει, μετά δεν υπήρχε το παραμικρό πρόβλημα. Εάν σε γνώριζε και σου έδινε το οκ, σου επέτρεπε να κάνεις πράγματα μαζί του, αλλά, δεν μπορούσες να του έχεις εμπιστοσύνη με τα παιδιά, εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του χαρακτήρα του. Και φυσικά καμιά πιθανότητα με τα άλλα αρσενικά σκυλιά, όσο και εάν έγινε προσπάθεια, και κάτι ανάλογο συμβαίνει και με πολλά άλλα αρσενικά, ιδιαίτερα από μια ηλικία και μετά (φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις).
Δεν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω τυπικό δείγμα της ράτσας επουδενί, αλλά επειδή υπάρχουν και αυτά τα σκυλιά, είναι βασικό ο μελλοντικός ιδιοκτήτης bullterrier, ειδικά αυτοί που έχουν οικογένεια, να αγοράζουν σκύλο μόνο από υπεύθυνο εκτροφέα, ελαττώνεις τα ρίσκα έτσι κατά πολύ.
Το έχω ξαναπεί ότι μεγάλωσα παιδί μαζί με bullterrier, και δεν είχα το παραμικρό πρόβλημα. Το τι τράβηξε το σκυλί από την μικρή, δεν λέγεται, και παρόλα ταύτα ποτέ δεν άνοιξε το στόμα για να διορθώσει το παιδί. Ανεχόταν τα πάντα (πάντα φυσικά με την δική μας επιτήρηση), και αφού κοίμιζε το παιδί, μετά πήγαινε στην γωνιά της (δεν είναι καθόλου υπερβολικό αυτό). Όταν δε έβγαιναν βόλτα με το παιδί στο καρότσι, δεν υπήρχε περίπτωση να πλησιάσει κανείς αν δεν έπαιρναν το οκ από την σύζυγο (ούτε αυτό είναι υπερβολικό, αλλά θέλει και προσοχή ταυτόχρονα). Αυτό το σκυλί ήταν θηλυκό.
Αυτό που έχω τώρα είναι αρσενικό και ακόμη είναι μικρός (8 1/2 μηνών), αλλά ήδη βλέπω διαφορές όσον αφορά την συμπεριφορά του, όχι απέναντι σε εμάς, αλλά τα άλλα σκυλιά.
Γενικώς είναι απίστευτα φιλικός με όλα τα άλλα σκυλιά, αλλά, εάν του γαβγίσουν επιθετικά, ή μας επιτεθούν αδέσποτα, εκεί του βγαίνει επιθετικότητα. Δεν έχει πλακωθεί ποτέ του με άλλον σκύλο, μέχρι τώρα τουλάχιστον, αλλά από την όλη συμπεριφορά του σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορώ να το αποκλείσω μελλοντικά, για αυτό και είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός μαζί του στις εξόδους. Επίσης είναι πολύ πιο ανεξάρτητος, ορισμένες φορές ακούει..επιλεκτικά, και πολύ πιο πεισματάρης από το θηλυκό που είχα. Ξέρω ότι ακόμη είναι μικρός, ότι τα αρσενικά ωριμάζουν αργότερα, και ότι μετά τον 1 1/2-2 χρόνια θα έχω πλήρη εικόνα, αλλά κάποια στοιχεία υπάρχουν και τώρα.
Καθαρά προσωπική μου γνώμη είναι, ότι εάν έχεις οικογένεια με μικρά παιδιά, θα ήταν καλό να πάρεις θηλυκό, και οπωσδήποτε από υπεύθυνο εκτροφέα και όχι όποιον και όποιον, και μια μικρή εμπειρία με σκυλιά να προϋπάρχει ή τουλάχιστον ανοιχτό μυαλό και διάθεση για μάθηση.
