Χαχαχα, τι μου θύμησες τώρα... Με αυτό με "ανάγκασες" να γράψω για πρώτη φορά ενώ είμαι αποκλειστικά του διαβάσματος.επισης να σου πω οτι μετα τις δαγκωνιες ερχονται τα σπρωξιματα δηλ. θα πηγαινει να τον σπρωχνει με το κεφαλι για να παιξουν, σαν να τον σκουνταει "αντε σηκω" και οταν ειναι στα τρυφερα της παλι με το κεφαλι θα τριβεται πανω του (το ιδιο θα κανει και οταν τη χαιδευεις).
ειναι απολαυση να τα παρακολουθεις...
Ο δικός μου σε ηλικία 7 μηνών (σχεδόν 30 κιλά τότε) να "βάζει" ένα Mini Pomeranian (2,5 κιλά μαξ) φίλων, που έρχονταν στο σπίτι, να τον κυνηγάει γύρω γύρω. Κι επειδή το καημένο κουραζόταν πανεύκολα και ξάπλωνε σχεδόν αμέσως, πήγαινε αυτός, το δάγκωνε μαλακά στο σβέρκο και το σήκωνε όρθιο για να τον ξανά-κυνηγήσει. Ασταμάτητος... Απόλαυση...
Να σου ζήσουν και τα 2 φίλε μου. Και να θυμάσαι ότι έχει πολύ "γέλιο" η ξεροκεφαλιά των 5αριών... Δεν βαριέσαι ποτέ!!