Αφού υπάρχει τόση κυνοφιλική παιδεία στην Γερμανία, δεν υπάρχουν αδέσποτα, κάθε σπίτι έχει σκύλο, υπάρχουν όλες οι φυλές, υπάρχουν σοβαροί όμιλοι, υπάρχει οργάνωση, τάξη και ασφάλεια... πόσο κρετίνοι είναι οι άνθρωποι αυτοί και "παράγουν" λιγότερα σκυλιά (και μάλιστα ράτσας που ξέρει ο καθένας τι παίρνει) ώστε να θέλουν να καλύψουν την υπολειπόμενη προσφορά με εισαγωγές αδεσπότων από την Ελλάδα?
Πρόσφατα, κάτι κυνοφιλικά προηγμένοι Γερμανοί, πήραν από ένα καταφύγιο ζώων ένα βέλγικο λυκόσκυλο (αμφιβόλου καθαροαιμίας), και ήρθαν ποδαράτοι στην Ελλάδα, σαν περιπέτεια.
Έφτασαν στην Ηγουμενίτσα εν τέλει, και βρήκαν δουλειά σε τοπικό εστιατόριο και είχαν τον σκύλο αμολυτό. Μετά από 2-3 επιθέσεις σε παιδάκια, το σκυλί το κοιμήσανε, με έξοδα του εστιατορίου που δουλεύανε, γιατί εαν συνεχιζόντουσαν οι επιθέσεις θα τους ξεσκίζανε στις μηνύσεις...
Η δικαιολογία τους ήταν ότι τον σκύλο τον θέλανε λίγο επιθετικό, για να τους φυλάει στο ποραδάτο ταξίδι τους, κατά την διανυκτέρευση τους στο ύπαιθρο.
Τα σχόλια μου, ας μην τα πω εδώ...
Άλλωστε καλοί και κακοί υπάρχουν παντού.
Η απορία μου είναι άλλη:
Γιατί οι ζωόφιλες οικογένειες της Γερμανίας δεν βρίσκουν σκυλιά στα αντίστοιχα άσυλα από όπου προμηθεύτηκαν αυτοί οι ανεκδιήγητοι τύποι τον σκύλο αυτόν που περιγράφω πιο πάνω, αλλά ψάχνυον να εισάγουν ημίαιμα σκυλιά από την Ελλαδίτσα μας?
Κάτι βρωμάει, όπως και να το κάνουμε.