Είναι πολύ σοβαρό το θέμα της στείρωσης και θεωρώ πως δεν βοηθάει την συζήτηση το να κρίνουμε κάποιον για την απόφασή του. Είτε επέλεξε να στειρώσει είτε όχι.
Η στείρωση αποτελεί ένα εργαλείο περιορισμού των αδέσποτων.
Σε αυτό νομίζω όλοι μας συμφωνούμε.
Ταυτόχρονα προτείνεται (ή επιβάλλεται με συμβόλαιο) σε αμφιβόλου προθέσεως μελλοντικούς ιδιοκτήτες, ώστε να διασφαλιστεί πως ο συγκεκριμένος σκύλος δεν θα ζευγαρώσει.
Θεωρώ πως από αυτό το τελευταίο έχει ξεκινήσει μια (συνειδητή) προσπάθεια "αγιοποίησης" της στείρωσης, ώστε να πειστεί όλο και περισσότερος κόσμος για τα "οφέλη" της, περνώντας όμως στα ψιλά γράμματα τα αρνητικά και πως πρόκειται για μια επέμβαση με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει. Δίνεται δηλαδή η εντύπωση πως η στείρωση έχει μόνο θετικά και κανένα αρνητικό.
Αυτό έχει σαν συνέπεια όλο και περισσότερος κόσμος να θεωρεί πλέον την στείρωση σαν μια
επιλογή για ένα σωρό ανεπιθύμητες συμπεριφορές και μάλιστα σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό, λες και πρόκειται για μια απλή επίσκεψη στον κτηνίατρο.
Οποιαδήποτε δε προσπάθεια σοβαρής συζήτησης για το συγκεκριμένο θέμα, καταλήγει σχεδόν πάντα στο να κατηγορούν οι μεν τους δε πως δεν νοιάζονται για τα αδέσποτα και οι δε τους μεν πως επεμβαίνουν στην φύση του σκύλου.
Το ερώτημα είναι, έχουμε σωστή, σφαιρική και αντικειμενική ενημέρωση πάνω στο θέμα ή μας έχει παρουσιαστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να βλέπουμε μόνο τη μία όψη του νομίσματος;
Για παράδειγμα διαβάζω
εδώ τις επιπτώσεις που έχει στην υγεία ενός σκύλου η στείρωση σε
νεαρή ηλικία. Ποιο αναλυτικά (με τις μελέτες και όλα τα σχετικά) μπορείτε να διαβάσετε
εδώ.
Υποθέτω (δεν το έχω ψάξει ομολογώ) πως θα υπάρχουν και άλλες τέτοιες "εξομολογήσεις".
Καλημέρα