κυναθλητισμος εν ελλαδι(2013).
- Thread starter superman
- Ημερομηνία δημιουργίας
Εδώ δεν μπορεί να διαφημιστεί σωστά, η εκτροφή και οι εκθέσεις μορφολογίας. Δεν ξέρει ο κόσμος, ότι υπάρχουν εκτροφείς και τι δουλειά κάνουν. Θα μάθει για τα κυναθλήματα; Ας είναι καλά έστω ο ΟΚΑ, που περνάει εμβόλιμα και μερικές τέτοιες επιδείξεις στις εκθέσεις του και βλέπει κανά μάτι, τι μαγικά κάνει αυτή η τρελλόγκα με το πορτοκαλί μαλλί, την κοιλιά τούρλα, το περίεργο μπλε/γκρί σκυλί και η ομάδα της. Που το κάνουν μόνο γιατί το γουστάρουν. Οχι για να πάρουν κανένα έπαθλο. Ετσι...ίσως και να μείνει αυτή η εικόνα, σε όσους το δουν. Και μπορεί να το μεταφέρουν και σε άλλους. Και να θελήσουν να ασχοληθούν και να μάθουν. Πως αλλιώς θα μάθει ο κόσμος; Οι αγώνες, θα του κάνουν την διαφορά;
Κι επιμένω ότι το εμείς σαν μονάδα και ο καθένας για την πάρτη του δεν λέει τίποτα.... το εμείς συλλογικά παλι?
Και τη "διαφωνία" μας εγώ δεν την εντοπίσω στο ποιος θα κάνει κάτι, αλλα στο πως είναι αυτό το κάτι που θα πρέπει να γίνει.
Και τη "διαφωνία" μας εγώ δεν την εντοπίσω στο ποιος θα κάνει κάτι, αλλα στο πως είναι αυτό το κάτι που θα πρέπει να γίνει.
Ειλικρινά έχω την αίσθηση ότι έχεις κολλήσει στους αγώνες και μόνο.... δηλαδή ο όμιλος δεν θα διοργανώσει αγώνες agility? Έστω επιδείξεις?
Νομίζω ότι ήμουν σαφέστατη στο ότι το διαγωνιστικό κομμάτι είναι απλά ένα κομμάτι μέσα σε εάν μεγάλο σύνολο ενεργειών που θα πρέπει να γίνουν ώστε να προωθηθεί γενικότερα ο κυναθλητισμός.
Ελπίζω το κομμάτι του έπαθλου να μην αναφέρεται σε μένα, γιατί εάν είναι έτσι είναι εντελώς έξω από τη δική μου λογική. Αλλα για χάρην συζήτησης με τη λογική αυτή όλοι όσοι συμμετέχουν σε εκθέσεις μορφολογίας πάνε για το έπαθλο και μόνο και με καθαρά εγωιστικούς σκοπούς και στόχους.
Εγώ θεωρώ ότι "κάτι γίνεται" στο Καματερό, "κάτι γίνεται" στα Καλύβια, "κάτι γίνεται" στον Αυλώνα, "κάτι γίνεται" στην Θεσ/νίκη στα κάποια club που υπάρχουν και στα τόσα άλλα μέρη που υπάρχουν και δεν ξέρω, ή ξεχνάω. Δεν είναι ατομικές προσπάθειες. Είναι συλλογικές. Ομαδικές. Κάποιοι ξεκινάνε δειλά, και με τον καιρό πορώνονται. Και γίνονται πολύ καλοί σ'αυτό που μαθαίνουν. Και η ομάδα τους ανεβαίνει επίπεδο. Μαθαίνει καινούργια, πιο πολύπλοκα πράγματα. Και την επόμενη φορά, όλο και κάποιος νέος θα προστεθεί στην ομάδα, που έχει μπει σ'ένα περίεργο φόρουμ, με κάτι περίεργους τύπους, με κάτι περίεργα avatar, που συζητάνε κάθε τρεις και λίγο, για κάτι άγνωστες λέξεις [agility, ipo, mondio]. Και κάποια σπίθα γεννιέται. Αργά, αλλά σταθερά προοδευτικά 
Εμπρακτα...ειλικρινά...δεν ξέρω τι παραπάνω μπορεί να γίνει.
Εμπρακτα...ειλικρινά...δεν ξέρω τι παραπάνω μπορεί να γίνει.
Δεν αναφέρεται βρε σε σένα το θέμα του έπαθλου. Απλώς, πάει πακέτο με τους αγώνες. Είναι η λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά, από μια απλή επίδειξη. Για τις εκθέσεις μορφολογίας, ας μην το πιάσουμε καλύτερα...Ειλικρινά έχω την αίσθηση ότι έχεις κολλήσει στους αγώνες και μόνο.... δηλαδή ο όμιλος δεν θα διοργανώσει αγώνες agility? Έστω επιδείξεις?
Μα βρε Χρυσούλα, μόνο στους αγώνες δεν έχω κολλήσει τόση ώρα, βρε κορίτσι μου. Το εντελώς αντίθετο. Δεν με καταλαβαίνεις, και τα λέω τόσο όμορφα!!!
Νομίζω ότι ήμουν σαφέστατη στο ότι το διαγωνιστικό κομμάτι είναι απλά ένα κομμάτι μέσα σε εάν μεγάλο σύνολο ενεργειών που θα πρέπει να γίνουν ώστε να προωθηθεί γενικότερα ο κυναθλητισμός.
Δεν διαφωνώ. Απλώς τονίζω, ότι κατά την δική μου εκτίμηση, πρέπει να είναι το τελευταίο και μικρότερο κομμάτι.
Ελπίζω το κομμάτι του έπαθλου να μην αναφέρεται σε μένα, γιατί εάν είναι έτσι είναι εντελώς έξω από τη δική μου λογική. Αλλα για χάρην συζήτησης με τη λογική αυτή όλοι όσοι συμμετέχουν σε εκθέσεις μορφολογίας πάνε για το έπαθλο και μόνο και με καθαρά εγωιστικούς σκοπούς και στόχους.
Καλά ήταν ουτωπικό το σχόλιο με τις εκθέσεις μορφολογίας, αλλά εσύ πιάνεις το βαθύτερο νόημα!Δεν αναφέρεται βρε σε σένα το θέμα του έπαθλου. Απλώς, πάει πακέτο με τους αγώνες. Είναι η λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά, από μια απλή επίδειξη. Για τις εκθέσεις μορφολογίας, ας μην το πιάσουμε καλύτερα...
Ναι ρε Μαρία μου, δεν αντιλέγω σε τίποτα από όσα λες, μα τίποτα, απλά θεωρώ ότι όλοι εμείς, όλοι όσους δεν γνωρίζουμε αλλά κουβαλάνε το ίδιο ψώνιο με εμάς ... είμαστε αυτοί που θα έκαναν ούτως ή άλλως το κάτι παραπάνω με το σκύλο μας, αυτοί που καθόμαστε και ξημεροβραδιαζόμαστε να μάθουμε έστω και μία λεπτομέρια παραπάνω κ.ο.κ.
Αυτό που έχω στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι τις λέξεις "ραγδαία ανάπτυξη" είναι το κομμάτι έξω από τα club, έξω από αυτούς που έχουν την όρεξη να κάνουν το παραπάνω και αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι σε όλους όσους είναι έξω από το χώρο αλλά θέλουν να μπουν ή θα ήθελαν εάν ήξεραν τι υπάρχει πέραν της βόλτα με το σκυλο.
Φυσικά και όλοι κάνουν κάτι, όλοι μας κάνουμε κάτι! Ακόμα και μία βόλτα στο παρκο με τα φρίσμπυ κάτι μπορεί να κάνει. Μιλάμε για το κάτι παραπάνω. Εγώ στο μυαλό μου το έχω να γίνει γνωστό το κομμάτι κυναθλητισμός στον κόσμο, να γίνονται event για να περνάμε όλοι καλά, και εάν επιμενω στην΄οργάνωση είναι γιατί δεν είναι κάτι κακό, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι όσο κι αν ακούγεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά για να είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ όλων των επιμέρους τόσο σημαντικών προσπαθειών που γίνονται και κανένας δεν τις αμφισβητεί!
Συμφωνω.. το πρωτο κοματι ειναι να περνας καλα με τον σκυλο σου, σαφως.Δεν είναι απαραίτητο να πηγαίνουν όλοι σε αγωνιστικό επίπεδο, όμως αν θέλουμε να μιλάμε για πρόοδο πιστεύω οτι το αγωνιστικό μέρος είναι απαραίτητο! Πάντα χρειάζεται λιγος ανταγωνισμός
Η εξεταση ομως ειναι μερος του παιχνιδιου... τι να κανουμε..
Μακαρι να υπηρχαν ομιλοι-συλλογοι και πολλα σπορ... μονο καλο θα εκανε αυτο.
(περαν την σκοτεινης πλευρας του πραγματος, αυτα δυστυχως υπαρχουν παντου.)
για να υπαρξουν συλλογοι πρεπει να υπαρχει και κοινο.οταν το ιπο που ειναι το πιο διαδεδομενο σπορ στην ελλαδα,μεχρι πριν 3 χρονια αντε να υπηρχαν 3-4 σκυλια ιπο3 στην ελλαδα και φετος να υπαρχουν συνολο οχτω.Αυτο βεβεα σημαινει αναπτυξη και αυτο που φαινεται ομως ειναι οτι ξωπισω ερχονται και αλλα.
οι κλικες και το να πεθανει η κατσικα του γειτονα υπαρχει και θα υπαρχει παντα.ομως στο σπορ εχει μπει πολυ χομπιστικος κοσμος,που δεν εκμεταλευεται οικομικα το σπορ και εχει δημιουργηθει μια μεγαλη (παρεα) αναμεσα στις ομαδες και βοηθα η μια την αλλη χωρις μυστικοπαθειες και παπαριες,που σκοπο εχουν να γινουμε εμεις καλυτεροι κυναγωγοι οχι χειροτεροι οι αλλοι.μιλωντας παλι για το ιπο.
αλλα δειτε το πιο απλο,το φορουμ.ποσα μελει εχει?ποσοι ξερουν τι ειναι το ιπο?ποσοι εχουν δει αγωνα ιπο?και ποσοι ασχολουνται τελικα με αυτο και αν αυτο το συγκρινεις με τις εκθεσεις κλαφτα.γενικα δεν πουλαει σαν σπορ ουτε η τηλεοραση ενδιαδερεται,ουτε τα περιοδικα για τον αθλητισμο
για τα υπολοιπα αθληματα(δεν θα αναφερθω στο μοντιο γιατι το βασικο προβλημα του θεωρω οτι ειναι οι ερεθιστες).βλεπουμε τα παιδια στο καματερο κατι ξεκινησαν και βλεπω οτι θα υπαρχει και συνεχεια.
ειναι ευκολο σαν αθλημα οπως και το φρισμπι για το μεσο ιδιοκτητη που θελει απλα να περναει την ωρα με το σκυλο του.πιο εφικτο οποτε αν προωθηθει λιγο θα παει πολυ μπροστα(ειδικα το ατζιλιτυ).
πολλα μπορουμε να κανουμε,να γινουμε μελος στους ομιλους να αποκτησουμε ψηφο κλπ,να δημιουργησουμε καινουριους.το θεμα ειναι οτι πρεπει να γινουμε εμεις η λυση του προβληματος
οι κλικες και το να πεθανει η κατσικα του γειτονα υπαρχει και θα υπαρχει παντα.ομως στο σπορ εχει μπει πολυ χομπιστικος κοσμος,που δεν εκμεταλευεται οικομικα το σπορ και εχει δημιουργηθει μια μεγαλη (παρεα) αναμεσα στις ομαδες και βοηθα η μια την αλλη χωρις μυστικοπαθειες και παπαριες,που σκοπο εχουν να γινουμε εμεις καλυτεροι κυναγωγοι οχι χειροτεροι οι αλλοι.μιλωντας παλι για το ιπο.
αλλα δειτε το πιο απλο,το φορουμ.ποσα μελει εχει?ποσοι ξερουν τι ειναι το ιπο?ποσοι εχουν δει αγωνα ιπο?και ποσοι ασχολουνται τελικα με αυτο και αν αυτο το συγκρινεις με τις εκθεσεις κλαφτα.γενικα δεν πουλαει σαν σπορ ουτε η τηλεοραση ενδιαδερεται,ουτε τα περιοδικα για τον αθλητισμο
για τα υπολοιπα αθληματα(δεν θα αναφερθω στο μοντιο γιατι το βασικο προβλημα του θεωρω οτι ειναι οι ερεθιστες).βλεπουμε τα παιδια στο καματερο κατι ξεκινησαν και βλεπω οτι θα υπαρχει και συνεχεια.
ειναι ευκολο σαν αθλημα οπως και το φρισμπι για το μεσο ιδιοκτητη που θελει απλα να περναει την ωρα με το σκυλο του.πιο εφικτο οποτε αν προωθηθει λιγο θα παει πολυ μπροστα(ειδικα το ατζιλιτυ).
πολλα μπορουμε να κανουμε,να γινουμε μελος στους ομιλους να αποκτησουμε ψηφο κλπ,να δημιουργησουμε καινουριους.το θεμα ειναι οτι πρεπει να γινουμε εμεις η λυση του προβληματος
Προσπάθησα με την σκυλίτσα μου να κάνω agility, αλλά δεν μου έκανε την χάρη γιατί όσο μου αρέσει εμένα τόσο δεν αρέσει σε αυτήν. Φυσικά έχουμε δεί μεγάλη πρόοδο.
Στο θέμα τώρα. Πήγαινα και για 20-30 λεπτά προπόνηση έχανα πάνω από 6-7 ώρες κάθε Σάββατο.
Εγώ πέρναγα καλά αλλά ο σκύλος 6 ώρες να περιμένει για να τρέξει 20 λεπτά είναι υπερβολικό. Και δεν φταίει η ομάδα του Agility. Φταίει ότι δεν υπάρχουν πολλά agility κέντρα και όλοι μαζευόμασταν εκεί. Θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερα και να έχεις περισσότερη διαθεση χρόνου μέσα στο τερέν.
Και κάποια άλλα που υπάρχουν είναι αρκετά πιο μακρια. Αρα ο Κυναθλητισμός σε αυτό το άθλημα είναι πολύ πίσω.
Συμφωνώ με την Mareco ότι θα μου άρεσε να μείνει εκτός επίσημων αγώνων και απλά να χρεισιμοποιείται για την διασκέδαση και το δέσιμο σκύλου-ιδιοκτήτη. Εχω πολύ κακή εμπειρία από τους επίσημους αγώνες. Κλίκες απίστευτες! Οπου παίζει μέσα το χρήμα χαλάει κάθε τι.
Την επόμενη Κυριακή θα λάβουμε σε έναν ανεπίσημο αγώνα κυνηγίου με το όνομα "ΛΟΥΛΟΥ". Και όπως πέρισυ τον ευχαριστηθήκαμε γιατί ήταν ανεπίσημος και το γλεντήσαμε και ας μην κάναμε τίποτα έτσι ελπίζω και για φέτος. Οι ανεπίσημοι αγώνες είναι ότι καλήτερο. Συμμετέχουμε για να διασκεδάσουμε και όχι να αγχωθούμε και να χαλάσουμε τις καρδιές μας. Εναν σκύλο τον παίρνεις για να σε ηρεμεί και να σε κάνει να γελάς με τα καμώματά του.
Στο θέμα τώρα. Πήγαινα και για 20-30 λεπτά προπόνηση έχανα πάνω από 6-7 ώρες κάθε Σάββατο.
Εγώ πέρναγα καλά αλλά ο σκύλος 6 ώρες να περιμένει για να τρέξει 20 λεπτά είναι υπερβολικό. Και δεν φταίει η ομάδα του Agility. Φταίει ότι δεν υπάρχουν πολλά agility κέντρα και όλοι μαζευόμασταν εκεί. Θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερα και να έχεις περισσότερη διαθεση χρόνου μέσα στο τερέν.
Και κάποια άλλα που υπάρχουν είναι αρκετά πιο μακρια. Αρα ο Κυναθλητισμός σε αυτό το άθλημα είναι πολύ πίσω.
Συμφωνώ με την Mareco ότι θα μου άρεσε να μείνει εκτός επίσημων αγώνων και απλά να χρεισιμοποιείται για την διασκέδαση και το δέσιμο σκύλου-ιδιοκτήτη. Εχω πολύ κακή εμπειρία από τους επίσημους αγώνες. Κλίκες απίστευτες! Οπου παίζει μέσα το χρήμα χαλάει κάθε τι.
Την επόμενη Κυριακή θα λάβουμε σε έναν ανεπίσημο αγώνα κυνηγίου με το όνομα "ΛΟΥΛΟΥ". Και όπως πέρισυ τον ευχαριστηθήκαμε γιατί ήταν ανεπίσημος και το γλεντήσαμε και ας μην κάναμε τίποτα έτσι ελπίζω και για φέτος. Οι ανεπίσημοι αγώνες είναι ότι καλήτερο. Συμμετέχουμε για να διασκεδάσουμε και όχι να αγχωθούμε και να χαλάσουμε τις καρδιές μας. Εναν σκύλο τον παίρνεις για να σε ηρεμεί και να σε κάνει να γελάς με τα καμώματά του.
lumpie κλικες θα υπαρχουν παντα.απλα τις κανεις περα.εφοσον εχεις ασχοληθει με αγωνες πρεπει να ξερεις οτι ειναι απαραιτητοι για να παει μπροστα κατι.
εχω παρει μερος και στα δυο ειδη αγωνων.το ενα ομως ειναι απλα μια προπονηση.απο το επισημο μονο μπορεις να δεις τα λαθη και να τα διορθωσεις,μονο εκει φαινεται η δουλεια και του κυναγωγου
αλλα και του κλαμπ του οποιου δουλευει αλλιως ο καθε επιτκδιος πουλαει φυκια για μεταξωτες κορδελες.και το παιζει επιστημονας.η μαγκια κ η ουσια ειναι μεσα απο το φραχτη
Καλημέρα,
επιτρέψτε μου μια σύντομη παρέμβαση στην συζήτησή σας. Από την μικρή πείρα που έχω μέχρι σήμερα στον κυναθλητισμό, αυτό που αρχικά καταλήγω είναι ότι ο κυναθλητισμός (οποιοδήποτε άθλημα) έχει ένα σοβαρό θέμα αντίθεσης με την κουλτούρα μας και γι' αυτό το λόγο αναπτύσσεται τόσο αργά. Δεν είναι εύκολο να πείσεις έναν άνθρωπο ότι θα ξεκινήσει με ένα σκύλο να προπονείται και μετά από 2-3 χρόνια ίσως συμμετάσχει στην πρώτη του εξέταση, δηλαδή τότε ίσως να αποκομίσει ένα τίτλο (BH ή οτιδήποτε άλλο), που θα μπορεί να επιδείξει "στους φίλους" του και να δεχθεί το χειροκρότημα των θεατών. Συγκρίνετε την παραπάνω διαδρομή με το ποδόσφαιρο ή οποιοδήποτε άλλο πιο "συμβατικό" άθλημα. Στους έξι μήνες το πολύ, συμμετέχεις στον πρώτο σου αγώνα και μετά σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο έχεις πάλι αγώνα. Για την ψυχοσύνθεση του Έλληνα αυτή η σύγκριση είναι δυσβάσταχτη. Ακόμα και στα παιδιά που προπονούμαστε μαζί και βιώνουν τις δυσκολίες του δικού μας κυναθλήματος, τους φαίνεται δύσπεπτο το γεγονός ότι παρά το ότι πλήρωσαν 700-800 € για να πάρουν ένα κουτάβι με περγαμηνές, αυτό δεν αποτελεί εγγύηση συμμετοχής σε εξέταση, πόσο μάλλον εγγύηση αγωνιστικής σταδιοδρομίας. Πολύς κόσμος ξεκίνησε να ασχοληθεί με ένα κυνάθλημα και σταμάτησε στην πορεία. Ο λόγος είναι ότι δύσκολα αποδέχεσαι πως με τόση κούραση και ταλαιπωρία (κρύα, ζέστες κλπ), ο σκύλος στις τελευταίες τρείς προπονήσεις (επί παραδείγματι) χάνει το δάγκωμα γιατί ενδεχομένως να μην έχει το ψυχικό σθένος που απαιτείται. Κάπως έτσι "καίγονται" άνθρωποι που ήθελαν να ασχοληθούν.
Τα υπόλοιπα, περί κλικών κλπ, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι είναι απλές δικαιολογίες. Ας φτάσει κάποιος πρώτα σε αγωνιστικό υψηλό επίπεδο και τότε αν οι "κλίκες" του στερήσουν τον τίτλο ή την πρόκριση σε ένα παγκόσμιο, ας το συζητήσει.
Επίσης δικαιολογία είναι η μη ύπαρξη οργανωμένης κατάστασης σε άλλα κυναθλήματα. Λύσεις υπάρχουν και η κυριότερη από αυτές είναι το "συν Αθηνά και χείρα κίνει".
Αυτά και συγνώμη για την έκταση.
επιτρέψτε μου μια σύντομη παρέμβαση στην συζήτησή σας. Από την μικρή πείρα που έχω μέχρι σήμερα στον κυναθλητισμό, αυτό που αρχικά καταλήγω είναι ότι ο κυναθλητισμός (οποιοδήποτε άθλημα) έχει ένα σοβαρό θέμα αντίθεσης με την κουλτούρα μας και γι' αυτό το λόγο αναπτύσσεται τόσο αργά. Δεν είναι εύκολο να πείσεις έναν άνθρωπο ότι θα ξεκινήσει με ένα σκύλο να προπονείται και μετά από 2-3 χρόνια ίσως συμμετάσχει στην πρώτη του εξέταση, δηλαδή τότε ίσως να αποκομίσει ένα τίτλο (BH ή οτιδήποτε άλλο), που θα μπορεί να επιδείξει "στους φίλους" του και να δεχθεί το χειροκρότημα των θεατών. Συγκρίνετε την παραπάνω διαδρομή με το ποδόσφαιρο ή οποιοδήποτε άλλο πιο "συμβατικό" άθλημα. Στους έξι μήνες το πολύ, συμμετέχεις στον πρώτο σου αγώνα και μετά σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο έχεις πάλι αγώνα. Για την ψυχοσύνθεση του Έλληνα αυτή η σύγκριση είναι δυσβάσταχτη. Ακόμα και στα παιδιά που προπονούμαστε μαζί και βιώνουν τις δυσκολίες του δικού μας κυναθλήματος, τους φαίνεται δύσπεπτο το γεγονός ότι παρά το ότι πλήρωσαν 700-800 € για να πάρουν ένα κουτάβι με περγαμηνές, αυτό δεν αποτελεί εγγύηση συμμετοχής σε εξέταση, πόσο μάλλον εγγύηση αγωνιστικής σταδιοδρομίας. Πολύς κόσμος ξεκίνησε να ασχοληθεί με ένα κυνάθλημα και σταμάτησε στην πορεία. Ο λόγος είναι ότι δύσκολα αποδέχεσαι πως με τόση κούραση και ταλαιπωρία (κρύα, ζέστες κλπ), ο σκύλος στις τελευταίες τρείς προπονήσεις (επί παραδείγματι) χάνει το δάγκωμα γιατί ενδεχομένως να μην έχει το ψυχικό σθένος που απαιτείται. Κάπως έτσι "καίγονται" άνθρωποι που ήθελαν να ασχοληθούν.
Τα υπόλοιπα, περί κλικών κλπ, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι είναι απλές δικαιολογίες. Ας φτάσει κάποιος πρώτα σε αγωνιστικό υψηλό επίπεδο και τότε αν οι "κλίκες" του στερήσουν τον τίτλο ή την πρόκριση σε ένα παγκόσμιο, ας το συζητήσει.
Επίσης δικαιολογία είναι η μη ύπαρξη οργανωμένης κατάστασης σε άλλα κυναθλήματα. Λύσεις υπάρχουν και η κυριότερη από αυτές είναι το "συν Αθηνά και χείρα κίνει".
Αυτά και συγνώμη για την έκταση.
Εχεις απόλυτο δίκιο Superman. Στους επίσημους αγώνες φαίνονται πολλά και από εκεί βγαίνουν τα καλήτερα σκυλιά.
Αλλά δεν μπορώ να υποχρεώσω τον κάθε ιδιοκτήτη να μπεί σε αυτή την διαδικασία να τρέχει για προπονήσεις συνέχεια και πολύ πυκνά, να πληρώνει εκπαιδευτές, εξετάσεις, αγώνες.
Πρέπει να υπάρχουν και πιο εύκολες διωργανώσεις εξετάσεων ώστε να δεί αν τραβάει κατ' αρχήν ο σκύλος του και αν του αρέσει το όλο θέμα. Στην δικιά μας κατηγορία τώρα γίνονται συνέχεια τέτοια π.χ. το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε γνωρίζω τουλάχιστον 3 που γίναν. Δεν βασίζονται τόσο στην εκπαίδευση όσο στα ενστινκτα του σκύλου. Είναι ένα ωραίο και ευχάριστο εφαλτήριο για να ξεκινήσεις σοβαρά.
Κύριε C. Foukis, Ημουν αθλήτρια, σας διαβεβαιώ ότι η συγκίνηση που έζησα με τους αγώνες του σκύλου μου δεν τις έχω ζήσει με τον προσωπικό μου αθλητισμό, όσο καλή και να ήμουν. Το ίδιο πιστεύω ότι θα νιώθανε πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων.
Το θέμα είναι για να μπεις σε αυτή την διαδικασία και να νιώσεις την απίστευτη αυτή ευτυχία πρέπει να έχεις τον καλήτερο σκύλο (Στην περίπτωση την δικιά μας 1 στους 20000 και είμαι και επιεικής). Εγώ απλά πέτυχα αυτό το λαχείο και το χάρηκα αν δεν έχεις αυτόν τον σκύλο γιατί να μπεις σε μια επιπονη διαδικασία. Το πας πιο χαλαρά.
Κύριε C. Foukis, εγώ έχω όλο το δικαίωμα να μιλάω για κλίκες!!! γιατί έχω την πρώτη των πρώτων μεταξύ όλων των αντίστοιχων φυλών. Και μάλιστα διαχρονικά στην φυλή της!!!
Είμαι ερασιτέχνης που κατα λάθος βρέθηκε στα χέρια μου αυτό το σκυλί που τονίζω, ήρθε σε εμένα σαν ελατωματικό που κανένας δεν το ήθελε και βρέθηκα εγω σαν γυναίκα και το πήρα, και οι άλλοι είναι επαγγελματίες εκτροφείς-εκπαιδευτές.
Ενας λόγος που μπήκα σε αυτό το ωραίο κυνάθλημα ήταν ότι πάντα υπάρχουν τα άτομα που είναι οι επαγγελματίες που θα μας λένε ότι τα σκυλιά τους είναι τα καλήτερα και αποκλείεται το δικό σου να τα καταφέρει. Και από την άλλη πλευρά οι άνθρωποι οι χομπίστες που πάντα βλέπουν τον σκύλο τους τον καλήτερο (γιατί έτσι είναι η φύση μας και καλά κάνουμε) αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική.
Αλλά δεν μπορώ να υποχρεώσω τον κάθε ιδιοκτήτη να μπεί σε αυτή την διαδικασία να τρέχει για προπονήσεις συνέχεια και πολύ πυκνά, να πληρώνει εκπαιδευτές, εξετάσεις, αγώνες.
Πρέπει να υπάρχουν και πιο εύκολες διωργανώσεις εξετάσεων ώστε να δεί αν τραβάει κατ' αρχήν ο σκύλος του και αν του αρέσει το όλο θέμα. Στην δικιά μας κατηγορία τώρα γίνονται συνέχεια τέτοια π.χ. το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε γνωρίζω τουλάχιστον 3 που γίναν. Δεν βασίζονται τόσο στην εκπαίδευση όσο στα ενστινκτα του σκύλου. Είναι ένα ωραίο και ευχάριστο εφαλτήριο για να ξεκινήσεις σοβαρά.
Κύριε C. Foukis, Ημουν αθλήτρια, σας διαβεβαιώ ότι η συγκίνηση που έζησα με τους αγώνες του σκύλου μου δεν τις έχω ζήσει με τον προσωπικό μου αθλητισμό, όσο καλή και να ήμουν. Το ίδιο πιστεύω ότι θα νιώθανε πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων.
Το θέμα είναι για να μπεις σε αυτή την διαδικασία και να νιώσεις την απίστευτη αυτή ευτυχία πρέπει να έχεις τον καλήτερο σκύλο (Στην περίπτωση την δικιά μας 1 στους 20000 και είμαι και επιεικής). Εγώ απλά πέτυχα αυτό το λαχείο και το χάρηκα αν δεν έχεις αυτόν τον σκύλο γιατί να μπεις σε μια επιπονη διαδικασία. Το πας πιο χαλαρά.
Κύριε C. Foukis, εγώ έχω όλο το δικαίωμα να μιλάω για κλίκες!!! γιατί έχω την πρώτη των πρώτων μεταξύ όλων των αντίστοιχων φυλών. Και μάλιστα διαχρονικά στην φυλή της!!!
Είμαι ερασιτέχνης που κατα λάθος βρέθηκε στα χέρια μου αυτό το σκυλί που τονίζω, ήρθε σε εμένα σαν ελατωματικό που κανένας δεν το ήθελε και βρέθηκα εγω σαν γυναίκα και το πήρα, και οι άλλοι είναι επαγγελματίες εκτροφείς-εκπαιδευτές.
Ενας λόγος που μπήκα σε αυτό το ωραίο κυνάθλημα ήταν ότι πάντα υπάρχουν τα άτομα που είναι οι επαγγελματίες που θα μας λένε ότι τα σκυλιά τους είναι τα καλήτερα και αποκλείεται το δικό σου να τα καταφέρει. Και από την άλλη πλευρά οι άνθρωποι οι χομπίστες που πάντα βλέπουν τον σκύλο τους τον καλήτερο (γιατί έτσι είναι η φύση μας και καλά κάνουμε) αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική.
γραφει εκει που πρεπει οταν πρεπει!μηπως ειναι γραφιστας?
λαμπη εμενα που ο σκυλος μου ειναι για το π@#σο!γιατι το ευχαριστιεμαι?ειμαι ανωμαλος?γιατι οι περισσοτεροι που ασχολιουνται με αυτο ετσι ειναι
λαμπη εμενα που ο σκυλος μου ειναι για το π@#σο!γιατι το ευχαριστιεμαι?ειμαι ανωμαλος?γιατι οι περισσοτεροι που ασχολιουνται με αυτο ετσι ειναι
