βοηθεια για κοινωνικοποιηση καυκασου

[harryf3]

Σοφια, η εξηγηση εχει δοθει εδώ και πολλα χρονια με την παρατηρηση των «αγριων» λυκοειδων.
Τα σκυλια στην προκειμενη περιπτωση δεν εχουν καμια δουλεια σε μια ξενη αγελη. Ξενη αγελη θεωρειται ο ξενος σκυλος με τον ιδιοκτητη του.

Κοινωνικες επισκεψεις δεν υπαρχουν στον σκυλοκοσμο με την εννοια που υπαρχουν σε μας.
«Επισκεψη» σε άλλη αγελη εχει το νοημα της διεκδικησης καποιου πραγματος, συνηθως φαγητου, ή κυριαρχικου χωρου.

Απο την άλλη, ο σκυλος εχει μεν εμας για αγελη του αλλά δεν ειμαστε ομοιοι του και εχει αναγκη από την «παρεα» με τους ομοιους του.

Το κυριο επιχειρημα των υποστηρικτων της θεωριας του Κωστα είναι ότι από τις συναναστροφες με ξενα σκυλια προκυπτουν προβληματα ιεραρχιας μεσα στην δικη μας αγελη, ο σκυλος γινεται συχνα ανυπακουος και παυει να βλεπει τον ιδιοκτητη σαν το κεντρο του κοσμου.

 

[kkranis]

...
Απο την άλλη, ο σκυλος εχει μεν εμας για αγελη του αλλά δεν ειμαστε ομοιοι του και εχει αναγκη από την «παρεα» με τους ομοιους του.
...

Για αυτόν ακριβώς το λόγο είναι πάρα πολύ σημαντικό το παιχνίδι του ιδιοκτήτη με το σκύλο του.

Ο άνθρωπος ναι μεν ελέγχει το παιχνίδι, αλλά παίζει σύμφωνα με τα πρότυπα του σκύλου

 

[sofiaklv]

Κώστα και Άρη γράφατε μαζί και όι απαντήσεις σας έχουν και φοβερή σύμπνοια!

Κατανοητή η απάντηση και σας ευχαριστώ.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία λοιπόν κακώς κάνουν οι συμφορουμίτες που συναντιούνται και βολτάρουν καμιά εικοσαριά σκυλιά παρέα?
Γιατί εγώ τους βλέπω και ζηλεύω και κάθε φορά μετανιώνω που έχω ενδοιασμούς και δεν παίρνω την κοπρίτα να πάω να τους συναντήσω.

 

[harryf3]

Κωστα, όπως γνωριζεις κι εγω υποστηριζω την δικη σου αποψη, αλλά οσο και να προσπαθει να παιξει ο ανθρωπος με τα προτυπα του σκυλου, δεν θα γινει ποτέ σκυλος. Ο άλλος σκυλος εχει την μορφη (φυσικα), τον τροπο και την συμπεριφορα του ζωου, την μυρωδια κλπ κλπ.

 

[harryf3]

Σοφια, το αν είναι κατι καλο ή κακο κρινεται από το αποτελεσμα, τις θετικες επιπτωσεις ή τις πιθανες συνεπειες.

Κάθε σκυλος και φυσικα ιδιοκτητης είναι διαφορετικος. Πχ η δικια μου είναι κυριαρχικη και επιθετικη απεναντι στα σκυλια που δεν υποκυπτουν στην κυριαρχικοτητα της.

Ο,τι και να κανω, παντα ετσι ηταν και ετσι θα είναι. Πολλες φορες την εφερα σε επαφη με αλλα σκυλια με το ιδιο παντα αρνητικο αποτελεσμα.
Ειτε εγινε καυγας ειτε ψευτοπαιχνιδι, ο χαμενος ημουν εγω και εχανα πολλα καλεσματα, καθως και την θεση μου.

Βλεπω ομως σκυλια που παιζουν με την ψυχη τους με τα άλλα σκυλια, χαιρονται, κουραζονται και εκτονωνονται. Από αυτή την αποψη είναι θετικο. Το τι γινεται όμως στη σχεση με τον ιδιοκτητη και την ιεραρχια δεν μπορω να το ξερω.

 

[kkranis]

Σοφία, εξαρτάται πάντα τι ζητάς από το σκύλο σου.

Εγώ αυτό που ζητάω είναι η απόλυτη υπακοή και να είμαι εγώ το κέντρο του κόσμου του. Είναι το χομπυ στη μέση βλέπεις...

Φροντίζω να τον εκτονόνω σωματικά και ψυχικά στο μέγιστο βαθμό κάθε μέρα όμως.

Από την άλλη, έχω ένα πολύ κυριαρχικό σκύλο, κάτι το οποίο για εμένα είναι ζητούμενο και όχι συμπεριφορά που επιδέχεται διόρθωσης. Αυτός ο σκύλος, το πρώτο πράγμα που θα κάνει σε μια... σκυλοπαρέα είναι να προσπαθήσει να εγκαθιδρύσει το άτομό του πάνω από όλους τους άλλους σκύλους (και ανθρώπους). Οπότε εγώ θα έχω 2 επιλογές:

1. Τον αφήνω να κάνει τα δικά του και καταστρέφω α)στη χειρότερη περίπτωση άλλα σκυλιά ή β) απλά τη βόλτα
2. Του κόβω με πολύ δυνατή διόρθωση τη συμπεριφορά αυτή, αλλά ταυτόχρονα του καταπιέζω το χαρακτήρα του (που στις προπονήσεις προσπαθώ να ανεβάσω περισσότερο απ' ότι είναι ήδη)

Άρη, ο σκύλος έχει την ανάγκη του παιχνιδιού για να ικανοποιήσει τα ένστικτά του. Την επιβεβαίωση της ιεραρχίας και το κυνηγητικό ένστικτο κυρίως. Αυτά ικανοποιούνται με το παιχνίδι.

Επίσης, ο σκύλος δεν καταλαβαίνει ότι ο ιδιοκτήτης είναι "άνθρωπος" και αυτός "σκύλος". Αυτά είναι λέξεις και έννοιες κατασκευασμένες από τον άνθρωπο και δε χωράνε στο μυαλό του σκύλου.

 

[harryf3]

Αυτά που λες Κωστα σηκωνουν μεγαλη συζητηση. Ας τα παρουμε με την σειρα και μεμονωμενα, ελπιζοντας να μην αλλοιωνεται με αυτό τον τροπο η σημασια τους.

Εγώ αυτό που ζητάω είναι η απόλυτη υπακοή και να είμαι εγώ το κέντρο του κόσμου του. Είναι το χομπυ στη μέση βλέπεις...

Ενώ παρακατω λες:

Από την άλλη, έχω ένα πολύ κυριαρχικό σκύλο, κάτι το οποίο για εμένα είναι ζητούμενο

και επισης παλια ειχες πει ότι το social aggression είναι πολύ επιθυμητο στο σπορ.

Πώς συμβαδιζει η ζητουμενη απολυτη υπακοη με τις δυο παραπανω δηλωσεις?

Επισης

ο σκύλος έχει την ανάγκη του παιχνιδιού για να ικανοποιήσει τα ένστικτά του. Την επιβεβαίωση της ιεραρχίας και το κυνηγητικό ένστικτο κυρίως. Αυτά ικανοποιούνται με το παιχνίδι.

Εφοσον εισαι εσυ το απολυτο αφεντικο, μια και ζητας απολυτη υποακοη, πώς επιβεβαιωνεται η ιεραρχια?

Τον αφήνω να κάνει τα δικά του και καταστρέφω α)στη χειρότερη περίπτωση άλλα σκυλιά ή β) απλά τη βόλτα

Γιατι καταστρεφεται η βολτα, εφοσον ο σκυλος θα κανει αυτό που του αρεσει?
Πιθανον εννοεις ότι καταστρεφεται η βολτα υπακοης, οπου εσυ κανεις κουμαντο.
Παλια όμως ειχες κρινει αρνητικα την δικη μου στρατιωτικη βολτα.

ο σκύλος δεν καταλαβαίνει ότι ο ιδιοκτήτης είναι "άνθρωπος" και αυτός "σκύλος". Αυτά είναι λέξεις και έννοιες κατασκευασμένες από τον άνθρωπο και δε χωράνε στο μυαλό του σκύλου.

Για το παραπανω δεν μπορω παρά να συνεχισω να αμφιβαλλω, ισως γιατι δεν αντιλαμβάνομαι τον μηχανισμο.

 

[katerina k.]

εν πρωτης θα μελετησει συμπεριφορες του ιδιοκτητη + σκυλου
θα επισημανει τα λαθη και θα προσπαθησει να διδαξει τον ιδιοκτητη για το σωστο χειρισμο καθως και το σοβαροτερο και δυσκολοτερο εργο κατα τη γνωμη μου να κανει οσο μπορει διορθωτικη στο σκυλο

αληθεια katerina k γιατι με βαζεις να γραφω τα χιλιοειπωμενα και αυτονοητα ? οχι οτι κουραζομαι βεβαια ,απλα αναρωτιεμαι

Γιατί πιστεύω ότι αυτό που θέλει ο φίλος μας...δεν μπορεί να του το δώσει κανένας εκπαιδευτής..οπότε, καλύτερα να γνωρίζει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να καταφέρει ο εκπαιδευτής..για να μην μπερδευόμαστε...
Το ότι εσύ και εγώ μπορεί να τα γνωρίζουμε...δεν σημαίνει ότι τα ξέρουν όλοι...
Ελπίζω να έλυσα την απορία σου...

 

[kkranis]

Στο sport πρέπει να συνδυάζεις την υπακοή και το ανεβασμένο ταπεραμέντο του σκύλου. Είναι μια λεπτή γραμμή που ισορροπείς συνέχεια πάνω σε αυτή. Ιδεατά θέλεις ένα σκύλο που θα σου δώσει τους 100 βαθμούς στην υπακοή, αλλά και τους 100 στα καθήκοντα προστασίας.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο σκύλος που έχει το πολύ δυνατό ταπεραμέντο για να είναι άψογος στα καθήκοντα προστασίας, είναι ένας σκύλος πολύ δύσκολος στο χειρισμό, που απαιτεί έναν τρομερά έμπειρο κυναγωγό. Αυτός ο σκύλος πολύ δύσκολα θα είναι τέλειος στην υπακοή γιατί η κάθε του κίνηση αμφισβητεί ως ένα βαθμό την κυριαρχία του κυναγωγού. Εκεί είναι και όλη η μαγεία (και μαγκιά) του να έχεις ένα τέτοιο σκύλο.

Για τη "βόλτα" αναφερόμουν στη σκυλοβόλτα που έλεγε η Σοφία. Θα την "καταστρέψω" για όλους τους άλλους αν πάει να ματσουλεύει όλα τα σκυλάκια που βρίσκει μπροστά του μέχρι να γίνει αυτός ο αρχηγός όλων.

Όταν σου έγραψα παλαιότερα για τη "στρατιωτική" βόλτα που έχεις περιγράψει για την Ήρα, απλα αναφερόμουν στο ότι προσπαθώ να βάλω υπακοή μόνο εκεί που είναι απολύτως απαραίτητο. Ο σκύλος που είναι συνέχεια στην υπακοή, καταπιέζει τα ένστικτα του. Γίνεται "υπο" μονίμως, κάτι το οποίο δεν είναι επιθυμητό για εμένα.

Ελπίζω να είναι ξεκάθαρες οι διαφορές μεταξύ των δύο περιπτώσεων "βόλτας".

Τώρα, όσον αφορά το παιχνίδι μου με το σκύλο μου, η προσπάθεια είναι συνεχής για τη διατήρηση της ιεραρχίας. Πρώτα απ' όλα εγώ ορίζω το παιχνίδι και όχι αυτός. Και από την άλλη, πάνω στο παιχνίδι μπαίνουν και σε μικρό βαθμό εντολές. Εφόσον τις ακούει, τότε όλα καλά και το παιχνίδι συνεχίζεται. Αν δεν τις ακούει, το παιχνίδι σταματάει.

Οι φήμες ότι έχω αρχίσει και τρώω μερικές ψιλές τώρα τελευταία πάνω στο παιχνίδι και ότι χαίρομαι από πάνω για αυτό, κρίνονται ως ανακριβείς δημοσιογραφικές πληροφορίες

 

[katerina k.]

Συγνώμη laurence...δεν είχα σκοπό να σε ειρωνευτώ....αν το εξέλαβες έτσι..τότε λυπάμαι...
Αμάν πιά με τις ευαισθησίες σας...δεν μπορούμε να γράψουμε μία λέξη παραπάνω και αμέσως κάνετε λες και ήρθε το τέλος του κόσμου...
Λοιπόν, kkranis...ως συνήθως...θα σφαχτούμε..
Και αυτό γιατί θα διαφωνήσω ΤΕΛΕΙΩΣ με αυτό που υποστηρίζεις...το μόνο που σέβομαι απόλυτα είναι το γεγονός ότι λες για το χόμπι σου και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς...
Διαφωνώ με τη λογική να έχουμε έναν σκύλο τόσο απόλυτα καταπιεσμένο...εμένα η χαρά μου είναι να βλέπω τα αγόρια μου ευτυχισμένα..και όσες φορές έχουν έρθει άλλα σκυλιά στο σπίτι...και έχουν τρέξει και παίξει μαζί....βλέπω ότι τους αρέσει...το χαίρονται...και μέχρι εκεί.
Έχω ξαναπει στο παρελθόν ότι παν μέτρον άριστο...αν θέλουμε σκύλο ρομπότ...οι Ιάπωνες έχουν βγάλει θαυμάσια ρομπότ...που θέλουν μόνο μπαταρίες...

Επίσης, πάντα προσωπική μου γνώμη...το χόμπι του κυναθλητισμού σε τι διαφέρει από το χόμπι του κυνηγιού? Γιατί πολλές φορές τα βάζουμε με τους κυνηγούς επειδή χρησιμοποιούν τα σκυλιά τους μόνο για να ικανοποιήσουν το χόμπι τους και τίποτα άλλο?
Και προσωπικά... εγώ θέλω εναν σκύλο που να μην χρειάζεται όλη αυτή τη καταπίεση και την εκπαίδευση για να με δει σαν απόλυτο αφεντικό..η το κέντρο του κόσμου...
Και πριν μου πεις ότι τα Golden είναι εύκολα σκυλιά..είχα και ΓΠ, 14 χρόνια...ένα πολύ κυριαρχικό σκυλί...με έντονο ένστικτο φύλαξης και σωματοφυλακής...φιλοξένησα ντόμπερμαν για σχεδόν 1 χρόνο, (Πρωταθλήτρια Ελλάδας στην εργασία) και μάλιστα έπρεπε να την πηγαίνω 3 φορές την εβδομάδα για προπόνηση για να μην χαλάσει η σκύλα...
Ποτέ δεν χρειάστηκε να τα καταπιέσω...ποτέ δεν αντιμετώπισα πρόβλημα ιεραρχίας...μεταξύ μας.

 

[Berna]

Επίσης, ο σκύλος δεν καταλαβαίνει ότι ο ιδιοκτήτης είναι "άνθρωπος" και αυτός "σκύλος". Αυτά είναι λέξεις και έννοιες κατασκευασμένες από τον άνθρωπο και δε χωράνε στο μυαλό του σκύλου.

Πριν το θεωρούσα δεδομένο, τώρα είμαι κάθετη. Πιστεύω υποτιμάμε τη νοημοσύνη του σκύλου μας και υπερτιμάμε τη δικιά μας.
Υπογράφω πως ο σκύλος μου γνωρίζει πολύ καλά να ξεχωρίσει σκύλο από μη-σκύλο. Το δείχνει καθημερινά στη συμπεριφορά του άλλωστε.

 

[kkranis]

Κατερίνα, δε θα σφαχτούμε καθόλου

Έχω ένα σκύλο που ζει μέσα στο σπίτι μου και κοιμάται δίπλα στο κρεββάτι μου αν θέλει. Παίζει μαζί μου καθημερινά, εκτονώνεται απίστευτα, κουνάει συνεχώς την ουρά του, βρίσκεται σε τέλεια φυσική κατάσταση και έχει έναν άψογο χαρακτήρα για γερμανικό ποιμενικό με έντονη (για τα δικά μου δεδομένα) κυριαρχικότητα με ικανοποιημένα τα ένστικτά του στο μέγιστο επιτρεπτό βαθμό.

Απόλυτη υπακοή απαιτώ αποκλειστικά και μόνο στη βόλτα ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ (αν με δεις να τον βγάζω βόλτα θα πεις ότι είναι ένας τελείως ανεκπαίδευτος σκύλος) και μέσα στο στίβο. Εκεί όμως, η υπακοή βγαίνει μέσα από παιχνίδι, χωρίς πίεση στο 99% των περιπτώσεων.

Εσύ βρίσκεις πολλά κοινά με την πλειοψηφία των κυνηγών που κατακρίνονται συνεχώς;

Πραγματικά θα ήθελα την προσωπική σου γνώμη...

Όσον αφορά το παράδειγμα με το Γ/Π και το Dobermann που παρέθεσες, σου λέω μόνο ότι ήταν σκυλιά διαφορετικού φύλλου (σημαντικό) αλλά και ότι και τα δύο άνηκαν στην αγέλη ΣΟΥ.

Τι σχέση έχει αυτό το παράδειγμα, με τη σκυλοβόλτα, όπου ο δικός μου σκύλος θα "συναναστραφεί" με σκυλιά ξένα, από άλλες αγέλες; Είναι ενάντια στη φύση του τελείως.

 

[katerina k.]

Κατερίνα, δε θα σφαχτούμε καθόλου

Έχω ένα σκύλο που ζει μέσα στο σπίτι μου και κοιμάται δίπλα στο κρεββάτι μου αν θέλει. Παίζει μαζί μου καθημερινά, εκτονώνεται απίστευτα, κουνάει συνεχώς την ουρά του, βρίσκεται σε τέλεια φυσική κατάσταση και έχει έναν άψογο χαρακτήρα για γερμανικό ποιμενικό με έντονη (για τα δικά μου δεδομένα) κυριαρχικότητα με ικανοποιημένα τα ένστικτά του στο μέγιστο επιτρεπτό βαθμό.

Απόλυτη υπακοή απαιτώ αποκλειστικά και μόνο στη βόλτα ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ (αν με δεις να τον βγάζω βόλτα θα πεις ότι είναι ένας τελείως ανεκπαίδευτος σκύλος) και μέσα στο στίβο. Εκεί όμως, η υπακοή βγαίνει μέσα από παιχνίδι, χωρίς πίεση στο 99% των περιπτώσεων.

Εσύ βρίσκεις πολλά κοινά με την πλειοψηφία των κυνηγών που κατακρίνονται συνεχώς;

Πραγματικά θα ήθελα την προσωπική σου γνώμη...

Όσον αφορά το παράδειγμα με το Γ/Π και το Dobermann που παρέθεσες, σου λέω μόνο ότι ήταν σκυλιά διαφορετικού φύλλου (σημαντικό) αλλά και ότι και τα δύο άνηκαν στην αγέλη ΣΟΥ.

Τι σχέση έχει αυτό το παράδειγμα, με τη σκυλοβόλτα, όπου ο δικός μου σκύλος θα "συναναστραφεί" με σκυλιά ξένα, από άλλες αγέλες; Είναι ενάντια στη φύση του τελείως.

όχι, ετσι όπως τα λες δεν βρίσκω κανένα κοινό...με τους κυνηγούς..και δεν είπα ποτέ ότι δεν τον λατρεύεις...

Αλλά..εξακολουθώ να διαφωνώ εκεί που λες ότι δεν θα τον άφηνες ποτέ να έρθει σε επαφή με άλλα σκυλιά στη βόλτα...επειδή φοβάσαι να μην χάσεις την θέση σου στην ιεραρχία...
Τόσο εύκολα θα την έχανες?

 

[kkranis]

Δεν είπα αυτό.

Είναι λίγο διαφορετικό. Θα προσπαθήσω να το εξήγήσω, αλλά ίσως ένας εκπαιδευτής μπορεί να το θέσει καλύτερα...

Ο σκύλος ως αγελαίο ζώο δρα σύμφωνα με την ιεραρχία που έχει θεσπίσει τη σκέψη του. Έχει εμένα ως αρχηγό του πάνω απ' όλα.

Αν τον αφήσω να συναναστραφεί με ένα άλλο κυριαρχικό σκύλί (που μπορεί να είναι πιο ισχυρό και να κερδίσει την ιεραρχία από τη μάχη) εγώ ως αρχηγός τι πρέπει να κάνω; Εκείνη τη στιγμή (που είναι δύσκολη για το σκύλο μου) τον αφήνω αβοήθητο απέναντι σε ένα πιο δυνατό εχθρό.

Τι αρχηγός είμαι εγώ όταν επιτρέπω κάτι τέτοιο;

Ή τι θα σκεφτεί για τον αρχηγό του, αν κάποιος άλλος σκύλος πάει να παρέμβει στην ιεραρχία της αγέλης μας και εγώ δεν πάρω θέση;

Αν από την άλλη κάνω ότι πέρνω θέση, πρέπει να συμπεριφερθώ όπως ένας αρχηγός αγέλης. Να πάω να νικήσω τον "παρείσακτο". Ο ιδιοκτήτης του "παρείσακτου" πώς θα αντιδράσει; Μήπως θα πιάσει εμένα στο ξύλο; Τραβηγμένο παράδειγμα σύμφωνα με την ανθρώπινη λογική και τρόπο σκέψης και ηθικής, αλλά καθόλου παράλογο για το σκύλο.

Πάνω απ' όλα, με το σκύλο μου είμαστε ένα ζευγάρι που δουλεύουμε μαζί (κυναγωγός-σκύλος).

Του έχω εμπιστοσύνη και αυτός έχει εμπιστοσύνη σε εμένα. Πάνω απ' όλα!

ΥΓ: Ξέχασα να το γράψ πριν, αλλά τα retriever μπορεί να είναι κυριαρχικά! Απλά είναι πολύ ανθρωποκεντρικά. Με άλλα σκυλιά όμως μπορούν και αυτά να μπλέξουν σε σκυλοκαυγάδες. Έχω την τύχη να συναναστραφώ με Labrador και Golden Retriever από καλά εκτροφεία, που ήταν και τα δύο τρομεροί τσαμπουκάδες. Χαρακτήρας στο max!

 

[Amaliaz]

Πω πω σα να ακουω τον εκπαιδευτη μου!!! Και εγω πνευμα αντιλογιας παντα βεβαια.. μα να μην παιξει? αφου χαιρεται σαν τρελος? κλαιει σα μωρο για να παει μαζι τους κλπ

 

[katerina k.]

Καταλαβαίνω τη λογική σου και δεν λες κάτι που δεν στέκει...
Θέλω να ρωτήσω όμως το εξής...
Σίγουρα δεν θα αφήσεις τον σκύλο σου, ο οποίος είναι ένα αρσενικό ενήλικο σκυλί να πλησιάσει κάποιο άλλο αρσενικό ενήλικο σκύλο, γιατί 9 στις 10 , μη πω 10 στις 10 θα γίνει καυγάς. Αυτό δεν το κάνω ούτε εγώ με τα Golden μου.
Αλλά, αν βγεις βόλτα σε ένα πάρκο...και υπάρχει μία θηλυκιά που κάλλιστα θα μπορούσες να τον αφήσεις να ξεσαλώσει λίγο χωρίς κίνδυνο καυγά...θα το έκανες?

 

[Doc]

Να παρεμβληθώ κι εγώ με μιά ερώτηση ?

Είναι "σωστό" ή "λάθος" να αφήνω τη σκύλα μου στις βόλτες και στις όποιες "συναναστροφές" με άλλα σκυλιά (βόλτα, στο δρόμο κλπ) να παίζει ή όχι ?

Κι όταν στο παιχνίδι γίνει το γνωστό "καβάλημα" πρέπει να το σταματάω εν τη γεννέση του ? να αδιαφορώ ? να "μαλλώνω" τον άλλο σκύλο ?
Τι ?



P.S: παίζει σαν τρελή με΄σκυλιά και των 2 φύλων και οποιασδήποτε ράτσας και μεγέθους

 

[harryf3]

Το παιχνίδι και το καβαλημα δεν καταληγουν οπωσδηποτε σε καυγα. Συνηθως σταματαει όταν ο ενας σκυλος δειξει με τον τροπο του ότι υποτασσεται.

Δεν κανουν όλα τα σκυλια που θα συναντησεις για παιχνιδι με το δικο σου. Καλυτερα να το αφηνεις με σκυλια που ηδη γνωριζετε τον χαρακτηρα και τις αντιδρασεις τους.

Τα ματια 14 παντως ετσι κι αλλιως γιατι ξαφνικα για οποιοδηποτε ακατανοητο λογο μπορει να ξεσπασει καυγας και να γινει τραυματισμος, σωματικος ή ψυχικος (φοβια, επιθετικοτητα).

 

[Doc]

Το παιχνίδι και το καβαλημα δεν καταληγουν οπωσδηποτε σε καυγα. Συνηθως σταματαει όταν ο ενας σκυλος δειξει με τον τροπο του ότι υποτασσεται.

Δεν κανουν όλα τα σκυλια που θα συναντησεις για παιχνιδι με το δικο σου. Καλυτερα να το αφηνεις με σκυλια που ηδη γνωριζετε τον χαρακτηρα και τις αντιδρασεις τους.

Τα ματια 14 παντως ετσι κι αλλιως γιατι ξαφνικα για οποιοδηποτε ακατανοητο λογο μπορει να ξεσπασει καυγας και να γινει τραυματισμος, σωματικος ή ψυχικος (φοβια, επιθετικοτητα).

Δεν έγραψα στο προηγούμενό μου πόστ, ότι η Λέρα δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα με κανένα σκυλί. Όσα κι αν έχουμε συναντήσει, από αδέσποτα ή μη, μεγάλα, μικρά, νευρικά, ήρεμα, κοιμισιάρικα, υστερικά κλπ, ότι μα ότι κι αν είναι παίζει κατευθείαν κι είναι απόλυτα φιλική με όλα.

Απλά διαβάζοντας το παρόν θρεντ αναρωτιέμαι εάν είναι σωστό ή λάθος και εάν ενδεχομένως πρέπει να κάνω κάτι όταν (δεν συμβαίνει πάντα) κάποιο άλλο σκυλάκι στο παιχνίδι θελήσει να "καβαλήσει" (η δικιά μου δεν έχει θέμα και ΄΄η θα το δεχτεί ή θα το αποφύγει).

 

[GRDANE]

με το σκεπτικό ότι καλύτερα η πρόληψη από την θεραπεία ....
και όπως πολύ σωστά περιέγραψε ο κρανις την σχεση αγελαιας συμπεριφορας μεταξύ δύο διαφορετικών αγέλων ( αγελών?)....
πιστευω ότι ενώ κρινεται αναγκαια η συναναστροφή κατα το σταδιο κοινωνικοποιησης μεσα σε όλα και με άλλα σκυλιά....
αυτή πρέπει να σταματά στο βαθμό που ο σκύλος μας ενηλικιώνεται και 90% σε αντιπαραθεση με άλλο ενήλικο σκύλο θα καταλήξει σε αιματοχυσία αλλά και καταστροφή των όσων με πολύ κόπο κατά την κοινωνικοποίηση δημιούργησες....
για να επανέλθουμε στο αρχικό ζήτημα... καυκάσιος 13 μηνών αν δεν είναι κοινωνικοποιημένος με άλλα σκυλιά...
καλύτερα να στραφεί στα υπόλοιπα θεματα κοινωνικοποίησης και να ξεχασει το ζήτημα σκύλων που σε τελική άσκοπο είναι....
αν είναι μελλοντικα να συγκατοικήσει με άλλο σκύλο ας είναι κουτάβι το οποίο φυσιολογικά θα πάρει και υπό την προστασία του ..... ( τσοπανης)