Φόρος τιμής στους αδέσποτους ήρωες
- Thread starter takisft
- Ημερομηνία δημιουργίας
Μόλις πριν ένα μισάωρο κάτω από το σπίτι μας , σε έναν κωλόδρομο ταχείας που τρέχουν οι καλοί μας συμπολίτες σαν να βρίσκονται στην Αττική Οδό, χτυπήθηκε ένα σκυλάκι , μεγάλο σε μέγεθος, γκριφονοειδές. Άκουσα τα ουρλιαχτά του και έτρεξα στην βεράντα και δυστυχώς το είδα...Ίχνος αίματος, ίχνος, σπασμένη μάλλον η λεκάνη του να ουρλιάζει κουνώντας την ουρά του. Μέχρι να πάρω τον Μαραγκό να μου πει ότι βρίσκεται πολύ μακριά από το ιατρείο του και να βρω την διεύθυνση της κλινικής που ξέρω ότι είναι ανοιχτή στην μαραθώνος είχε εκπνεύσει. Μέσα σε 5 λεπτά. Μόνο του και κατατρομαγμένο. Αυτός που το χτύπησε φυσικά δεν σταμάτησε.
Φορούσε μπλε κολάρο, όχι ταυτότητα , νέος σκύλος, ξανθός, βρώμικος...Για να πέθανε τόσο γρήγορα πρέπει να είχαν χτυπηθεί πνεύμονες, δεν εξηγείται αλλιώς. Όταν το είδα νόμιζα ότι απλώς είχε θέμα μετην λεκάνη και θα σωζόταν. Δεν το πίστεψα ότι πέθανε τόσο γρήγορα.
Δυό γραμμές για τον άτυχο σκυλάκο που έφυγε τόσο άδικα και τόσο μόνος..Σκυλάκο δεν ήσουν μόνος προσπαθούσα να σε βοηθήσω αλλά δεν πρόλαβα..Με συγχωρείς πολύ.
Φορούσε μπλε κολάρο, όχι ταυτότητα , νέος σκύλος, ξανθός, βρώμικος...Για να πέθανε τόσο γρήγορα πρέπει να είχαν χτυπηθεί πνεύμονες, δεν εξηγείται αλλιώς. Όταν το είδα νόμιζα ότι απλώς είχε θέμα μετην λεκάνη και θα σωζόταν. Δεν το πίστεψα ότι πέθανε τόσο γρήγορα.
Δυό γραμμές για τον άτυχο σκυλάκο που έφυγε τόσο άδικα και τόσο μόνος..Σκυλάκο δεν ήσουν μόνος προσπαθούσα να σε βοηθήσω αλλά δεν πρόλαβα..Με συγχωρείς πολύ.
Δύσκολη ημέρα η σημερινή. Ήταν συνεχώς "δίπλα μου" αυτός που είχε αγαπήσει πολύ αυτό το θέμα.
Ήρθε και το ποστ της Μυρτούς και "έδεσε το γλυκό"
Να βάλω κάτι που θα μας δώσει την αισιοδοξία που χρειαζόμαστε όλοι μας
"Μια Ιρακινή Σουνίτισσα ξεφεύγει από το Ισλαμικό Κράτος στα ανατολικά προάστια της Μοσούλης και φτάνει στο οδόφραγμα των Κούρδων Πεσμεργκά, τυλιγμένη με την νικάμπ της, μια τσάντα και την αγαπημένη της γάτα."
[photo by Odd Andersen/Getty Images]
Το κείμενο που συνοδεύει την φωτογραφία είναι από τον Γιάννη Κουτσομύτη
Ήρθε και το ποστ της Μυρτούς και "έδεσε το γλυκό"
Να βάλω κάτι που θα μας δώσει την αισιοδοξία που χρειαζόμαστε όλοι μας
"Μια Ιρακινή Σουνίτισσα ξεφεύγει από το Ισλαμικό Κράτος στα ανατολικά προάστια της Μοσούλης και φτάνει στο οδόφραγμα των Κούρδων Πεσμεργκά, τυλιγμένη με την νικάμπ της, μια τσάντα και την αγαπημένη της γάτα."
[photo by Odd Andersen/Getty Images]
Το κείμενο που συνοδεύει την φωτογραφία είναι από τον Γιάννη Κουτσομύτη
Συγνώμη για το ποστ...Το έγραψα καθαρά για ψυχοθεραπεία και μετά απλώς μπόρεσα να κλάψω ..Κι εμένα και τον Γιόχαν αυτό που δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε είναι ότι αντί για τα τηλέφωνα έπρεπε να είχαμε τρέξει κάτω να μην πεθάνει μόνος του...
@l.Kyveli δεν σου φαίνεται δηλαδή μοναδικό, το γεγονός, ότι τουλάχιστον δυό άνθρωποι που άκουσαν το κλάμμα του, κλαίνε σήμερα κι αυτοί, γι'αυτή την ψυχή; Και μαζί τους και κάμποσοι ακόμη, που διαβάζουν την ύστατη ιστορία του;
Δεν ήταν μόνος του τελικά ε; Ισως οχι περισσότερο, από οποιονδήποτε άνθρωπο ακόμη, που θα μπορούσε να είναι στην θέση του.
Οσο σ'αυτό τον σιχαμένο κόσμο μας, υπάρχουν ακόμη Ανθρωποι, που κλαίνε και σπαράζουν, για τον άγνωστο σκύλο, ίσως υπάρχει ακόμη, μια μικρή ελπίδα
Δεν ήταν μόνος του τελικά ε; Ισως οχι περισσότερο, από οποιονδήποτε άνθρωπο ακόμη, που θα μπορούσε να είναι στην θέση του.
Οσο σ'αυτό τον σιχαμένο κόσμο μας, υπάρχουν ακόμη Ανθρωποι, που κλαίνε και σπαράζουν, για τον άγνωστο σκύλο, ίσως υπάρχει ακόμη, μια μικρή ελπίδα
Mυρτώ μου, μου έχει τύχει ακριβώς το ίδιο περιστατικό, με σκυλάκο που φαινότανε να είχε χτυπήσει στη λεκάνη και σε πολύ μικρό διάστημα ξεψύχησε. Κάθισα δίπλα του και τον χάϊδευα και μετά σκεφτόμουνα μήπως θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο για να τον σώσω. Όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα δεν ξέρεις ποιο είναι το σωστό, απλά κάνεις ότι μπορείς.Μη ζητάς συγνώμη, νοιάστηκες για αυτόν και έκλαψες δεν ήταν μόνος του.
Πρόσφατα ενα μικρό γατάκι χτυπήθηκε απο αυτοκίνητο εδω μπροστά σε μένα.Βγήκα έξω γιατί άκουσα μια φασαρία απο κάτι πιτσιρίκια.Ητανε στη μέση του δρόμου.Το πίσω μέρος του πολύ άσχημα χτυπημένο.Το δέρμα στο πισω δεξί πόδι είχε ενα μεγάλο σκίσημο κι έβγαινε έξω ο μύς και το κόκαλο.Πέθανε στα χέρια μου μέσα σε 5 λεπτά, χαιδεύοντάς το κι είναι το μόνο που με παρηγορεί.Δεν πέθανε τουλάχιστον μόνο του.
Παρόλα αυτά, μπήκα για να βάλω φωτό του αγαπημένου μου αδεσποτάκου..
Τσομπανάκος μεγαλόσωμος και απίστευτα ήρεμος κι αγαπησιάρης.Νεαρός με μεταξένιο τρίχωμα.Είναι ο μόνος που διεσώθηκε απο γέννα με 3 κουτάβια.
Μέχρι πριν απο λίγο καιρό "παίζανε" με τον δικό μου.Τώρα μπήκε στην εφηβεία και δεν σηκώνει...λακαμίες, οπότε επειδή ο δικός μου το παίζει αρχηγός προς το παρόν, αποφεύγουμε πλέον τις πολλές επαφές.
Παουλίνο το όνομά του.
Ελπίζω να του βρούμε ενα σπίτι εδω, γιατί εξω αμολύσανε και κάτι φόλες και φοβάμαι για τη ζωή του, αν και δεν συχνάζει στην επικίνδυνη γειτονιά.
Μακάρι να μπορούσα να τον πάρω εγω, αλλα θα γίνει το σπίτι ρινγκ.
Παρόλα αυτά, μπήκα για να βάλω φωτό του αγαπημένου μου αδεσποτάκου..
Τσομπανάκος μεγαλόσωμος και απίστευτα ήρεμος κι αγαπησιάρης.Νεαρός με μεταξένιο τρίχωμα.Είναι ο μόνος που διεσώθηκε απο γέννα με 3 κουτάβια.
Μέχρι πριν απο λίγο καιρό "παίζανε" με τον δικό μου.Τώρα μπήκε στην εφηβεία και δεν σηκώνει...λακαμίες, οπότε επειδή ο δικός μου το παίζει αρχηγός προς το παρόν, αποφεύγουμε πλέον τις πολλές επαφές.
Παουλίνο το όνομά του.
Ελπίζω να του βρούμε ενα σπίτι εδω, γιατί εξω αμολύσανε και κάτι φόλες και φοβάμαι για τη ζωή του, αν και δεν συχνάζει στην επικίνδυνη γειτονιά.
Μακάρι να μπορούσα να τον πάρω εγω, αλλα θα γίνει το σπίτι ρινγκ.
@betty coltrane για ρίξε μια ματιά εδώ, αφού έχεις μπει σε σκέψεις.
Τον ειδα αλλα μολις μου μπηκε η ιδεα... θελει χρονο να ωριμασει. Και ειπαμε ο σκυλος μου ειναι θεουλης, ακουει (σχετικα), δεν μπλεκεται σε φασαριες αλλα δε θα του εφερνα αλλο αρσενικο στα ποδια του! θα φρικαρε!!!
Σορρυ για το οφφ
Άμα θες την Κυριακή πάμε για ...shopping στο Fazoo.
Έχει πλούσια κολεξιόν.
Για τον Μαυρούλη, τον άρχοντα του πάρκου της Ευελπίδων που έφυγε σήμερα.
Farewell my friend.
Farewell my friend.
Δεν ήταν και τόσο μεγάλος, 10-11 πάνω κάτω και προχθές το πρωί έδειχνε μια χαρά. Ήρθαν με την προστατευόμενή του πήραν τη λιχουδιά τους, το αυτί του που είχε θεματάκι τελευταία δεν τον ενοχλούσε (με άφησε να του το δω), όλα κομπλέ. Εκφράστηκαν φόβοι για φόλα. αλλά από τη μια ήταν εκλεκτικος από την άλλη με τόσα λυτά δεσποζόμενα εκεί μέσα θα υπήρχε κι άλλο περιστατικο, υποθέτω.
θα ηθελα να πω μια ιστορια με λιγο διαφορετικο τελος. . .
γιατι παντα τα νομισματα εχουν δυο πλευρες. .
για ολα τα παππουδια που ζουν εκει εξω και ειναι εξαιρετικα
δυσκολο να επιβιωσουν, εστω για λιγο ας σκεφτουμε ολοι εμεις
που εχουμε σκυλο να βοηθησουμε με φιλοξενειες η και υιοθεσιες.
Η δικια μας η Φαγανα, μετα απο 11 χρονια σαν αδεσποτη, μετα απο
πολλες κακουχιες, βρηκε το δικο της σπιτι και θα ζησει τι υπολοιπο της ζωης
της στα ζεστα! Νομιζω αξιζει να προσπαθησουμε για κατι τετοιο!
γιατι παντα τα νομισματα εχουν δυο πλευρες. .
για ολα τα παππουδια που ζουν εκει εξω και ειναι εξαιρετικα
δυσκολο να επιβιωσουν, εστω για λιγο ας σκεφτουμε ολοι εμεις
που εχουμε σκυλο να βοηθησουμε με φιλοξενειες η και υιοθεσιες.
Η δικια μας η Φαγανα, μετα απο 11 χρονια σαν αδεσποτη, μετα απο
πολλες κακουχιες, βρηκε το δικο της σπιτι και θα ζησει τι υπολοιπο της ζωης
της στα ζεστα! Νομιζω αξιζει να προσπαθησουμε για κατι τετοιο!
Καλημέρα σας κ από μένα!
Θα ήθελα κ εγώ με τη σειρά μου να σας παρουσιάσω τα αδεσποτακια που πέρασαν από τη ζωή μου. Η γειτονιά μου αποτελείται από μονοκατοικίες κ περιβάλλεται από βουνό κ δασάκι..! Συνεπώς το καλύτερο περιβάλλον για να παρατήσει κάποιος ένα σκυλί! Τόσα χρόνια λοιπόν έχουν περάσει από τη φροντίδα μου πολλά αδεσποτακια από τα οποία μερικά ανήκουν δυστυχώς στο παρελθόν κ αλλά ευτυχώς ακόμη στο παρόν.
Θα σας παρουσίασω λοιπόν όσα έχω κ φωτογραφίες..
Νο1: Η Λιζα
Ισως το καλύτερο σκυλί που πέρασε από τα χέρια μου! Η Λιζα εμφανίστηκε στη ζωή μου παρέα με το κουτάβι της .. χωρίς δεύτερη σκέψη ξεκινήσαμε στην γειτονιά να ταΐζουμε κ τους δυο! Εμβόλια,αποπαρασιτώσεις k.a Έμεινε μαζί μας 3.5 χρόνια( ο μικρος Μόλις μάγκεψε την έκανε για άλλου)περάσαμε μαζί πολλά..ένα σκυλί γεμάτο ευγνομοσυνη κ καλοσύνη.Ηταν όμως ελεύθερο σκυλί. Δε μπορούσε τους περιορισμούς. Της άνοιγα την αυλή .. αραζε στα σκαλιά αλλά δεν άντεχε να κλείνεις την πόρτα κ να νιώθει πως δε μπορεί να βγει Οποτε θέλει. Ένα Πάσχα γύρισα από διακοπές κ δεν την βρήκα πουθενά.. δεν έμαθα ποτέ τι έγινε.
Νο2 Η μπουμπου
Η μπουμπου εμφανίστηκε στη γειτονιά κ για άλλους έγινε αγάπη κ για άλλους εφιάλτης!
Είναι ένα αξιολάτρευτο σκυλί με χρυσή καρδιά! Τα πάει περίφημα με τα σκυλιά αλλά καθόλου καλά με τους ανθρώπους που δεν ξέρει! Σε όσους μας ξέρει γίνεται χαλί να την πατήσουμε.. στους υπόλοιποι όμως (λόγω κακοποίησης) είναι λίγο επιθετική!Κακη εμπειρία από το δημο( τη δώσαμε για στείρωση μαζί με τα κουτάβια της κ μας την επέστεψαν μετά από 2 μήνες σε άθλια κατάσταση, ευτυχωσ Όμως στειρωμένη)!Τώρα όμως πλέον έχει ξανά γίνει θρεφτάρι
Νο3 Γκολφω
Εμφανίστηκε λίγο μετά τη Μπουμπου.
Επίσης φορεβο σκυλί! Καλοκάγαθο χωρίς να έχει αγριέψει ποτέ σε κανέναν. Επίσης την πήγαμε στο δήμο για στείρωση αλλά αυτή τη φορά μας την επέστρεψαν σε άριστη κατάσταση κ στειρωμενη! Παραμένει δίπλα μας εδώ κ 3 χρόνια περίπου! (Δίπλα της ο μικρουλης είναι ο Ερμής ! Πρώην αδεσποτακος που τώρα πλέον απολαμβάνει τη μόνιμη αγκαλιά της κολλητής μου.)
Νο4 ο Μαύρος
Κατά πάσα πιθανότητα αδερφός την Γκολφω γιατί εμφανίστηκαν μαζί κ είναι ακριβώς ίδιοι!! Φοβερός σκύλος επίσης άκακος που προστάτευε τον Μάρκο μου από οποιοδήποτε άλλο σκυλί πήγαινε να του γρυλίσει! Δυστυχώς το αγόρι μας φετοσ τα Χριστούγεννα (μετά από 3 χρόνια) μας άφησε. Είχε λεισμανίαση που δεν καταφέραμε να θεραπεύσουμε.
Και τέλος... Νο5 χθες!!!
Μας εμφανίστηκε από το πουθενά ο παρακάτω αγαθός γίγαντας (δε μπόρεσα να καταλάβω αν είναι αρσενικό η θηλυκό μέσα στη νύχτα και από το τόσο τρίχωμα που έχει πάνω του. Υπερβολικά φοβικό σκυλί που μετα από πολύ προσπάθεια κατάφερα να τον φέρω κοντά να φάει κ να το χαϊδέψω ! Σήμερα αν ξανά έρθει μέρα θα το περιεργαστώ περισσότερο. Κ φυσικά θα του βρούμε όνομα!
Μοιάζει τόσο πολύ με τον Μαύρο μας που μη με κοροϊδέψετε αλλά πιστεύω ήρθε για να τον αντικαταστήσει
Αυτά ήταν τα δικά μου αγαπημένα αδεσποτακια! Όσο κ αν γκρινιάζουν κάποιοι περαστικοί εδώ τα λατρεύω κ δε θα σταματήσω να τα φροντίζω όσο μπορώ!
Τέλος μια ομαδική φωτογραφία με τη Μπουμπού πάντα πρώτη, μετά τη Γκολφω, μετά ο Μαρκοσ Κ τέλος ο γλυκός μου Μαύρος αγγελος να τους προσέχει όλους..
Θα ήθελα κ εγώ με τη σειρά μου να σας παρουσιάσω τα αδεσποτακια που πέρασαν από τη ζωή μου. Η γειτονιά μου αποτελείται από μονοκατοικίες κ περιβάλλεται από βουνό κ δασάκι..! Συνεπώς το καλύτερο περιβάλλον για να παρατήσει κάποιος ένα σκυλί! Τόσα χρόνια λοιπόν έχουν περάσει από τη φροντίδα μου πολλά αδεσποτακια από τα οποία μερικά ανήκουν δυστυχώς στο παρελθόν κ αλλά ευτυχώς ακόμη στο παρόν.
Θα σας παρουσίασω λοιπόν όσα έχω κ φωτογραφίες..
Νο1: Η Λιζα
Ισως το καλύτερο σκυλί που πέρασε από τα χέρια μου! Η Λιζα εμφανίστηκε στη ζωή μου παρέα με το κουτάβι της .. χωρίς δεύτερη σκέψη ξεκινήσαμε στην γειτονιά να ταΐζουμε κ τους δυο! Εμβόλια,αποπαρασιτώσεις k.a Έμεινε μαζί μας 3.5 χρόνια( ο μικρος Μόλις μάγκεψε την έκανε για άλλου)περάσαμε μαζί πολλά..ένα σκυλί γεμάτο ευγνομοσυνη κ καλοσύνη.Ηταν όμως ελεύθερο σκυλί. Δε μπορούσε τους περιορισμούς. Της άνοιγα την αυλή .. αραζε στα σκαλιά αλλά δεν άντεχε να κλείνεις την πόρτα κ να νιώθει πως δε μπορεί να βγει Οποτε θέλει. Ένα Πάσχα γύρισα από διακοπές κ δεν την βρήκα πουθενά.. δεν έμαθα ποτέ τι έγινε.
Νο2 Η μπουμπου
Η μπουμπου εμφανίστηκε στη γειτονιά κ για άλλους έγινε αγάπη κ για άλλους εφιάλτης!
Είναι ένα αξιολάτρευτο σκυλί με χρυσή καρδιά! Τα πάει περίφημα με τα σκυλιά αλλά καθόλου καλά με τους ανθρώπους που δεν ξέρει! Σε όσους μας ξέρει γίνεται χαλί να την πατήσουμε.. στους υπόλοιποι όμως (λόγω κακοποίησης) είναι λίγο επιθετική!Κακη εμπειρία από το δημο( τη δώσαμε για στείρωση μαζί με τα κουτάβια της κ μας την επέστεψαν μετά από 2 μήνες σε άθλια κατάσταση, ευτυχωσ Όμως στειρωμένη)!Τώρα όμως πλέον έχει ξανά γίνει θρεφτάρι
Νο3 Γκολφω
Εμφανίστηκε λίγο μετά τη Μπουμπου.
Επίσης φορεβο σκυλί! Καλοκάγαθο χωρίς να έχει αγριέψει ποτέ σε κανέναν. Επίσης την πήγαμε στο δήμο για στείρωση αλλά αυτή τη φορά μας την επέστρεψαν σε άριστη κατάσταση κ στειρωμενη! Παραμένει δίπλα μας εδώ κ 3 χρόνια περίπου! (Δίπλα της ο μικρουλης είναι ο Ερμής ! Πρώην αδεσποτακος που τώρα πλέον απολαμβάνει τη μόνιμη αγκαλιά της κολλητής μου.)
Νο4 ο Μαύρος
Κατά πάσα πιθανότητα αδερφός την Γκολφω γιατί εμφανίστηκαν μαζί κ είναι ακριβώς ίδιοι!! Φοβερός σκύλος επίσης άκακος που προστάτευε τον Μάρκο μου από οποιοδήποτε άλλο σκυλί πήγαινε να του γρυλίσει! Δυστυχώς το αγόρι μας φετοσ τα Χριστούγεννα (μετά από 3 χρόνια) μας άφησε. Είχε λεισμανίαση που δεν καταφέραμε να θεραπεύσουμε.
Και τέλος... Νο5 χθες!!!
Μας εμφανίστηκε από το πουθενά ο παρακάτω αγαθός γίγαντας (δε μπόρεσα να καταλάβω αν είναι αρσενικό η θηλυκό μέσα στη νύχτα και από το τόσο τρίχωμα που έχει πάνω του. Υπερβολικά φοβικό σκυλί που μετα από πολύ προσπάθεια κατάφερα να τον φέρω κοντά να φάει κ να το χαϊδέψω ! Σήμερα αν ξανά έρθει μέρα θα το περιεργαστώ περισσότερο. Κ φυσικά θα του βρούμε όνομα!
Μοιάζει τόσο πολύ με τον Μαύρο μας που μη με κοροϊδέψετε αλλά πιστεύω ήρθε για να τον αντικαταστήσει
Αυτά ήταν τα δικά μου αγαπημένα αδεσποτακια! Όσο κ αν γκρινιάζουν κάποιοι περαστικοί εδώ τα λατρεύω κ δε θα σταματήσω να τα φροντίζω όσο μπορώ!
Τέλος μια ομαδική φωτογραφία με τη Μπουμπού πάντα πρώτη, μετά τη Γκολφω, μετά ο Μαρκοσ Κ τέλος ο γλυκός μου Μαύρος αγγελος να τους προσέχει όλους..
Last edited:
(Ταιριαστο αταιριαστο με το θεμα...αλλα που αλλου να μπει μια τετοια ιστορια....(
Πριν δυο χρονια...καλοκαίρι...στα βουνα στο αστρος κυνουριας....ενας σκυλος πλησιασε ενα σπίτι....ενα ασπρο πλασμα με ελαχιστη τριχα πανω του...υποσιτισμενο, ταλαιπωρημενο, κακοποιημενο. Ενα πλασμα ενα βημα πριν το θανατο...με καλαζααρ, με ερλιχεια,με δεμοδηκωση, με σκαγια κοντα στα νεφρά... περιπου ενός ετους... Μια καλη οικογενεια που εχω την τιμη να ειναι φιλοι μου,τον πηρε, τον φροντισε, εδωσε περιουσια, ψυχη, αγωνα και πονο για να τον ζωντανεψουν οσο μπορούν... και ο κασπερ συντομα ηταν ενας πανεμορφος σκυλος 50 κιλων σχεδον...
Προστατευτικος,ομορφος,αγέρωχος υπεροχος... προστατευε το μαγαζι τους, τους έπιασε και εναν κλεφτη μια φορα... αγαπουσε τα παιδια τους....τα αλλα δυο σκυλια τους....εμας τους φιλους τους...
Ομως το κορμακι του τον προδιδε συνεχεια...δεν τον βοηθουσε καθολου....το σαββατο σταματησε να τρωει...δεν μπορούσε καν να κινηθει...εφυγε το βλέμμα του...
ο γιγαντας σήμερα έφυγε στην αγκαλια της οικογενειας του....πηγε να βρει τα αδέρφια του που δεν σταθηκαν τοσο τυχερα....τα διαμαντια που κακοποιούνται στα βουνα...στις πεδιαδες...στις πολεις...τα ομορφα αθωα πλασματα που μονο να προσφερουν εχουν και μονο πονο αδικια και κακια συναντουν...
Καλο ταξίδι Κασπερακο μου....μακαρι να ησουν ο τελευταίος του ειδους σου που σε πονεσε ετσι το δικο μου είδος...
Πριν δυο χρονια...καλοκαίρι...στα βουνα στο αστρος κυνουριας....ενας σκυλος πλησιασε ενα σπίτι....ενα ασπρο πλασμα με ελαχιστη τριχα πανω του...υποσιτισμενο, ταλαιπωρημενο, κακοποιημενο. Ενα πλασμα ενα βημα πριν το θανατο...με καλαζααρ, με ερλιχεια,με δεμοδηκωση, με σκαγια κοντα στα νεφρά... περιπου ενός ετους... Μια καλη οικογενεια που εχω την τιμη να ειναι φιλοι μου,τον πηρε, τον φροντισε, εδωσε περιουσια, ψυχη, αγωνα και πονο για να τον ζωντανεψουν οσο μπορούν... και ο κασπερ συντομα ηταν ενας πανεμορφος σκυλος 50 κιλων σχεδον...
Προστατευτικος,ομορφος,αγέρωχος υπεροχος... προστατευε το μαγαζι τους, τους έπιασε και εναν κλεφτη μια φορα... αγαπουσε τα παιδια τους....τα αλλα δυο σκυλια τους....εμας τους φιλους τους...
Ομως το κορμακι του τον προδιδε συνεχεια...δεν τον βοηθουσε καθολου....το σαββατο σταματησε να τρωει...δεν μπορούσε καν να κινηθει...εφυγε το βλέμμα του...
ο γιγαντας σήμερα έφυγε στην αγκαλια της οικογενειας του....πηγε να βρει τα αδέρφια του που δεν σταθηκαν τοσο τυχερα....τα διαμαντια που κακοποιούνται στα βουνα...στις πεδιαδες...στις πολεις...τα ομορφα αθωα πλασματα που μονο να προσφερουν εχουν και μονο πονο αδικια και κακια συναντουν...
Καλο ταξίδι Κασπερακο μου....μακαρι να ησουν ο τελευταίος του ειδους σου που σε πονεσε ετσι το δικο μου είδος...
