Καλησπερα σε ολους. Παλι θα γραψω πολλα σημερα !!!
Το πρωι αποφασισα να του κανω την "ιατρικη" εξεταση και μετα να προσπαθησω το αυτοκινητο. Ξεκινησα απο τη μουρη για να δω ασπρες τριχες και τα ματια του. Τον εξεταζα λοιπον απο κοντα και ειμαι σιγουρη οτι με κοιταγε λοξα (καθοταν ομως ο κακομοιρης). Μετα αρχισα να ψαχνω αγκωνες αλλα τον αρχισε κι αυτος να γυρναει γυρω γυρω και δεν μπορεσα και στο τελος εφυγε. Νομιζω τον τρομαξα. Δεν πηγε μακρια βεβαια αλλα σε αποσταση ασφαλειας. Ασπρες τριχες δεν μπορεσα να διακρινω ισως γιατι εχει ετσι κι αλλιως ασπρο ολο το σαγονι και το στηθος, δεν ξερω. Τα ματια του μια χαρα τα ειδα. Ως προς την κινηση , εχω ηδη παρατηρησει οτι οταν σηκωνεται απο την ξαπλα τα πρωτα βηματα κουτσαινει, οχι στα ποδια αλλα στα καπουλια ας πουμε δεν ξερω αν ειμαι κατανοητη. Μετα απο λιγο ομως περπαταει κανονικα. Να τρεχει τον εχω πετυχει δυο τρεις φορες που κατι ακουσε/ειδε και εφυγε βολιδα, σκονη σηκωσε. Βασικα το μεγαλυτερο μερος της ημερας ειναι αραχτος, δεν νομιζω οτι σηκωνεται χωρις καποιο λογο.
Αργοτερα ειπα να κανω το πειραμα με το αυτοκινητο. Μπηκα εγω στο πισω καθισμα τον φωναζα με μεζε αλλα ενω ηρθε κουναμενος (με την λιγη ουρα που του εχει απομεινει του κακομοιρη κουνιεται ολοκληρος για να κανει χαρες) δεν εμπαινε. Λεω ας τον παρω αγκαλια να τον βαλω (που δεν το εχω ξανακανει). Γενικα αυτος κανει χαρες ξεβιδωνεται πεφτει ανασκελα αλλα δεν πηδαει επανω σου ποτε) Τον παιρνω λοιπον αγκαλια με χιλιες επιφυλαξεις, τον ενοιωσα σαν ψοφιμι εκεινη την ωρα, τον ακουμπαω στο αυτοκινητο, αλλα εκατσε στον κολο του και κατεβασε το κεφαλι, εδειχνε νομιζω οτι ηθελε να φυγει. Και οντως με το που κουνηθηκα εγω απο την πορτα πηδησε κατω και απομακρυνθηκε παλι. Για να πω την αληθεια και εγω φοβηθηκα λιγο, οσο να ναι σκυλος ειναι, μπορει απο τον φοβο του να μου τραβηξει και καμια δαγκωνια στο φιναλε, κυρα μου μας επρηξες θα πει.
Μετα απο ολα αυτα τα κατορθωματα περασε σημερα και η βοσκος, και επειδη ακομα τα χιονια δεν εχουν λιωσει, ηταν χωρις το κοπαδι της πηγαινε να μαζεψει κλαρακια για τα ζωα οποτε την καλεσαμε για μεζε και πιασαμε και την κουβεντα. Μου ειπε οτι ειναι σιγουρα δεκα χρονων, μπορει και εντεκα διοτι θυμαται οτι οταν τον εδιωξε με τις κλωτσιες το αφεντικο του (παλιανθρωπος λεει απο ενα χωριο 20χλμ απο εδω) ειχε τσακωθει μαζι του και της ειπε εκεινος παρτον εσυ. Ομως εκεινη ειχε ηδη σκυλο μεγαλο σε ηλικια και δεν ηθελε αυτον (ο οποιος θεωρειτε αχρηστος γιατι δεν κανει για τσοπανοσκυλο) ομως τον ταιζε (και γι αυτο εμεινε στην περιοχη) και ολο αυτο εγινε κανα δυο χρονια πριν πεθανει το δικο της το 2012.
Επειδη της εχω πει οτι θα ηθελα να τον παρω και ειναι η πρωτη που με απετρεψε, μου ξανατονισε σημερα να μην ανησυχω διοτι ετσι κι αλλιως ολοι τον ψιλοταιζουν και βρισκει και μονος του και τρωει. Καποιος νομιζω εδω με ρωτησε για την διατροφη του. Λοιπον η βοσκος τουλαχιστον φτιαχνει μια κατσαρολα τραχαν η πιο σπανια ζυμαρικα την εβδομαδα και καθε μερα μολις τελειωσουν οι δουλειες αργα το μεσημερι του βαζει αυτο με ψωμια και οτι αποφαγια υπαρχουν καθε μερα. Συν το πρωι πριν ξεκινησουν ενα μεγαλο παξιμαδι ξερο. Τα ιδια τρωει και ο δικος μου. Πληροφοριακα να σας πω οτι τις κροκετες που ειχα παρει για δοκιμη και δεν της εφαγε κανεις σκυλος, η βοσκος τις λεει κουκουτσια οχι απο αγνοια αλλα κοροιδευτικα. Γενικως την ακουσα για ολους τους Αθηναιους (ολους τους αστους γενικοτερα) που εχουμε τα σκυλια κλεισμενα σε ενα κλουβι ολη μερα με μια βολτα για τσισα και τα βγαζουμε εξω με ρουχα (για το συγκεκριμενο επεσε πολυ κοροιδια δηλαδη) και τα ταιζουμε κουκουτσια και υστερα λεμε "τι εχουν τα ερμα και ψοφανε". Εδω μου λεει τα ζωα ζουνε πολυ καλυτερα αστον ησυχο.
Τωρα εμεις θα πρεπει να φυγουμε απο εδω το αργοτερο 2 Μαρτιου, διοτι ανηκουμε ολοι στην ομαδα 60-65 και εχουμε το πρωτο ραντεβου για εμβολιο στις 4 του μηνα. Ειπαμε κορωνοιου επιτρεποντος να ξαναερθουμε τελη Απριλιου. Τι αλλο να πω δεν ξερω, απογοητευομαι, στενοχωριεμαι μηπως καλομαθε αυτος (γιατι εγω ΝΑΙ σαφως καλομαθα στην παρουσια του) δεν ξερω πια........
