Τα νεύρα μου! Μέσα σε μόλις μία βόλτα κόλλησε ΤΡΙΑ (ναι, τρία!) τσιμπούρια! και το πιο τραγικό; Τα δύο ήταν στο κεφάλι. που υποτίθεται ότι είναι δίπλα από το κολάρο και την αμπούλα.
Μένω στας εξοχάς, όπως γνωρίζετε και αναγκαστικά όπου και να τον πάω έχει χόρτα. Προσπαθώ να τον βάλω να τα κάνει στο δρόμο αλλά ψιλοφοβάμαι κι όλας γιατί ο δρόμος οδηγεί στην Πεντέλη και έχει κίνηση. -όχι ότι τα κάνει κι όλας στο δρόμο... αλλά την προσπάθειά μου την κάνω, δεν μπορώ να πω.
Στο θέμα μας. Εδώ και... εμ... βασικά κάθε μέρα μία βδομάδα τώρα, κολλάει κι από ένα τσιμπούρι!!!!
Και σήμερα 3 μαζεμένα. Και τα 3 κατακόκκινα! το ένα μάλιστα ήταν μωρό. Ήταν τόσο μικρό που στην αρχή νόμιζα πως ήταν κάποιο ρετσίνι από δέντρο! αλλά κόκκινο! με πόδια! Παιδιά δεν πάει άλλο. Αυτή τη στιγμή δεν κοιμάμαι γιατί φοβάμαι μην έχει κολλήσει κανένα στο κρεβάτι μου και έρθει πάνω μου (κοιμόμαστε μαζί).
Πήρα την κουρευτική μηχανή, τον έβαλα κάτω και τον φρέσκαρα λίγο. Ίσα για να βλέπω καλύτερα αν κόλλησε τίποτα. Δεν φαίνεται διαφορά δηλαδή από το πώς ήταν πριν.
Σκέφτομαι να τον κουρέψω. Εντελώς. Τσιτσίδι.
Με έχει πιάσει τώρα και νιώθω ότι περπατάνε τσιμπούρια πάνω μου!
Το θέμα μου είναι ότι λογικά δεν πρέπει να κουρέψω το σκυλί, αλλά όσο σκέφτομαι ότι θα περάσει άλλο ένα χρόνο με ερλιχείωση με πιάνει κρίση! Δεν θέλω. Αρνούμαι!
Τι να κάνω;;;
Αν τον κουρέψω θα σταματήσουν τα μαλ*κυσμένα να κολλάνε πάνω του; Ή τσάμπα θα τον κάνω τσίτσιδο; Όσο σκέφτομαι ότι μπορεί να κολλήσει ερλιχείωση ξανά τρελαίνομαι!
