Συμφωνώ με foibo (ως συνήθως). Ειδικά αφού πέτυχε το σκύλο, και ξέρανε ποιος είναι, υπήρχαν και αποδείξεις! Και σιγά μην ήτανε νόμιμος κάτοχος όπλου.....
Τρώνε σκυλιά!!!
- Thread starter amangos
- Ημερομηνία δημιουργίας
Καλά είναι η ξαδελφούλα μου τώρα. Αν και αυτή οι εικόνα σημάδεψε την ψυχή της...
Έχουν περάσει μερικά χρόνια από το συμβάν και ποτέ δεν πήρε πάλι σκύλο.
Ο βοσκός έκλεψε την ξαδέρφη μου. Της έκλεψε την αθωότητά της, την εμπιστωσύνη της στο ανθρώπινο είδος, και ΠΟΛΛΑ χρόνια χαράς και πολύτιμων στιγμών.
Αυτά τα δύο κουταβάκια θα άλλαζαν την ξαδερφούλα μου (προς το καλύτερο) μεγαλώνοντάς την, όσο ακριβώς θα τα μεγάλωνε κι εκείνη. Μαθαίνουν ΠΟΛΛΑ οι νέοι από τους σκύλους. Μαθαίνουν να κρίνουν τους ανθρώπους σωστά, μαθαίνουν τον ορισμό της αληθινής φιλίας. Αποκτούν αυτοπεπίθηση και δύναμη και γαλήνη μέσα από όλ' αυτά.
Θα ήταν τελείως άλλος άνθρωπος σήμερα αν είχε τα δύο αυτά λυκόσκυλα να την καθοδηγούν/συντροφεύουν με αφοσίωση στα δύσκολα χρόνια της εφηβείας. Το ξέρω, γιατί εμένα με "μεγάλωσε" σκύλος, και αισθάνομαι πολύ τυχερή και απέραντη ευγνωμοσύνη που τον είχα, στη πιο συμαντική φάση της ωρίμανσής μου.
Νίωθω πως "Άνθρωπο" (με κεφαλαίο το Α) με έκανε ένας ευγενέστατος και ηθικός "κύριος", αθλητικός τύπος, με χούμορ αλλά και πολύ κατανόηση και τρυφερότητα. Και ας ήταν σκύλος αυτός ο κύριος, με επιρέασε πολύ περισσότερο από τον οποιονδήποτε άνθρωπο!
Μάλλον, ακριβώς γιατί μεγαλώναμε ΠΑΡΑΛΗΛΑ, επιρεάζοντας ο ένας τον άλλον σε καθημερινή βάση, εξαρτώμενοι ο ένας από τον άλλον στην ουσία. Με αυτόν έφυγα από το σπίτι μου και ενηλικιώθηκα. Μαζί του σπούδασα, μαζί του άνοιξα δική μου σχολή. Εκείνος με έκανε να πιστεύω στον εαυτό μου, και να μην φοβάμαι τίποτα, γιατί ΠΟΤΕ δεν ήμουν μόνη. Πάντα είχα τον "κύριο" να με υπεραγαπάει και να με υποστηρίζει. Να με "μεγαλώνει".
Η γλυκιά μου η ξαδέρφη θα είχε (και ΑΞΙΖΕ να έχει) αυτό που είχα εγώ (εις διπλούν!) αν δεν ήταν αυτός ο διεστραμμένος γέρος ελεύθερος να κάνει ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ.
Δεν έγινε στους Παξούς το γεγονός, αν και δεν έχει σημασία που έγινε (μόνο το ότι ήταν στην Ελλάδα) γι' αυτό και δεν θα πω την τοποθεσία.
Ο παλιόγερος είχε άδεια για το όπλο (κυνηγετική καραμπίνα ήταν) και το μόνο που θα μπορούσαν να του κάνουν είναι να τον αναγκάσουν να πληρώσει πρόστιμο που πυροβόλισει ΜΕΣΑ σε ιδιόκτητο χώρο (σιγά τ' αυγά). Βρήκαν καλύτερη λύση. Άλλωστε πέθανε λίγους μήνες μετά από έμφραγμα (από την κακία του, θέλω πιστεύω εγώ). Ευτυχώς, δεν τον σκότωσε ο θείος μου!
Η ξαδέλφη μου (20 τώρα) αγαπάει τρελά τους σκύλους αλλά καθώς τους χαϊδεύει και τους αγκαλιάζει, πάντα έχει ένα μελαγχολικό χαμόγελο και δεν τους μιλάει πολύ.
Θα της πήγαινα ένα κουταβάκι, η θα την πίεζα περισσότερο να το αποφασίσει η ίδια, αλλά σπουδάζει ψυχίατρος και δουλεύει παράλληλα. Δεν έχει καθόλου χρόνο ούτε για γάτα. Είναι ο μόνος τρόπος λέει, να προσφέρει κάτι σε μια χώρα όπου λειτουργεί το ΠΑΡΑΛΟΓΟ.
Έχουν περάσει μερικά χρόνια από το συμβάν και ποτέ δεν πήρε πάλι σκύλο.
Ο βοσκός έκλεψε την ξαδέρφη μου. Της έκλεψε την αθωότητά της, την εμπιστωσύνη της στο ανθρώπινο είδος, και ΠΟΛΛΑ χρόνια χαράς και πολύτιμων στιγμών.
Αυτά τα δύο κουταβάκια θα άλλαζαν την ξαδερφούλα μου (προς το καλύτερο) μεγαλώνοντάς την, όσο ακριβώς θα τα μεγάλωνε κι εκείνη. Μαθαίνουν ΠΟΛΛΑ οι νέοι από τους σκύλους. Μαθαίνουν να κρίνουν τους ανθρώπους σωστά, μαθαίνουν τον ορισμό της αληθινής φιλίας. Αποκτούν αυτοπεπίθηση και δύναμη και γαλήνη μέσα από όλ' αυτά.
Θα ήταν τελείως άλλος άνθρωπος σήμερα αν είχε τα δύο αυτά λυκόσκυλα να την καθοδηγούν/συντροφεύουν με αφοσίωση στα δύσκολα χρόνια της εφηβείας. Το ξέρω, γιατί εμένα με "μεγάλωσε" σκύλος, και αισθάνομαι πολύ τυχερή και απέραντη ευγνωμοσύνη που τον είχα, στη πιο συμαντική φάση της ωρίμανσής μου.
Νίωθω πως "Άνθρωπο" (με κεφαλαίο το Α) με έκανε ένας ευγενέστατος και ηθικός "κύριος", αθλητικός τύπος, με χούμορ αλλά και πολύ κατανόηση και τρυφερότητα. Και ας ήταν σκύλος αυτός ο κύριος, με επιρέασε πολύ περισσότερο από τον οποιονδήποτε άνθρωπο!
Μάλλον, ακριβώς γιατί μεγαλώναμε ΠΑΡΑΛΗΛΑ, επιρεάζοντας ο ένας τον άλλον σε καθημερινή βάση, εξαρτώμενοι ο ένας από τον άλλον στην ουσία. Με αυτόν έφυγα από το σπίτι μου και ενηλικιώθηκα. Μαζί του σπούδασα, μαζί του άνοιξα δική μου σχολή. Εκείνος με έκανε να πιστεύω στον εαυτό μου, και να μην φοβάμαι τίποτα, γιατί ΠΟΤΕ δεν ήμουν μόνη. Πάντα είχα τον "κύριο" να με υπεραγαπάει και να με υποστηρίζει. Να με "μεγαλώνει".
Η γλυκιά μου η ξαδέρφη θα είχε (και ΑΞΙΖΕ να έχει) αυτό που είχα εγώ (εις διπλούν!) αν δεν ήταν αυτός ο διεστραμμένος γέρος ελεύθερος να κάνει ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ.
Δεν έγινε στους Παξούς το γεγονός, αν και δεν έχει σημασία που έγινε (μόνο το ότι ήταν στην Ελλάδα) γι' αυτό και δεν θα πω την τοποθεσία.
Ο παλιόγερος είχε άδεια για το όπλο (κυνηγετική καραμπίνα ήταν) και το μόνο που θα μπορούσαν να του κάνουν είναι να τον αναγκάσουν να πληρώσει πρόστιμο που πυροβόλισει ΜΕΣΑ σε ιδιόκτητο χώρο (σιγά τ' αυγά). Βρήκαν καλύτερη λύση. Άλλωστε πέθανε λίγους μήνες μετά από έμφραγμα (από την κακία του, θέλω πιστεύω εγώ). Ευτυχώς, δεν τον σκότωσε ο θείος μου!
Η ξαδέλφη μου (20 τώρα) αγαπάει τρελά τους σκύλους αλλά καθώς τους χαϊδεύει και τους αγκαλιάζει, πάντα έχει ένα μελαγχολικό χαμόγελο και δεν τους μιλάει πολύ.
Θα της πήγαινα ένα κουταβάκι, η θα την πίεζα περισσότερο να το αποφασίσει η ίδια, αλλά σπουδάζει ψυχίατρος και δουλεύει παράλληλα. Δεν έχει καθόλου χρόνο ούτε για γάτα. Είναι ο μόνος τρόπος λέει, να προσφέρει κάτι σε μια χώρα όπου λειτουργεί το ΠΑΡΑΛΟΓΟ.
Τι να πω,δεν ξέρω...
Μου φαίνεται απίστευτο κάποιος να πυροβολήσει το/τα σκυλί/ιά μου, μέσα στο σπίτι μου, προς εμένα και απλά να του επιβάλεται πρόστημο...
Τι να πω...
Μόνο σε μένα φαίνεται παράλογο;
Η ξαδερφούλα σου και πάλι καλά να λές που δεν της έμεινε κανένα κουσούρι...
Φαντάσου να δεις κάποιον να σε πυροβολεί...γιατι στην αρχή δεν ξέρεις ότι δεν στοχεύει εσένα...φαντάσου να δεις κάποιον να σκοτώνει με το έτσι θέλω τα σκυλιά σου...φαντάσου να μην τιμωρείτε κιόλας...
Μου φαίνεται απίστευτο κάποιος να πυροβολήσει το/τα σκυλί/ιά μου, μέσα στο σπίτι μου, προς εμένα και απλά να του επιβάλεται πρόστημο...
Τι να πω...
Μόνο σε μένα φαίνεται παράλογο;
Η ξαδερφούλα σου και πάλι καλά να λές που δεν της έμεινε κανένα κουσούρι...
Φαντάσου να δεις κάποιον να σε πυροβολεί...γιατι στην αρχή δεν ξέρεις ότι δεν στοχεύει εσένα...φαντάσου να δεις κάποιον να σκοτώνει με το έτσι θέλω τα σκυλιά σου...φαντάσου να μην τιμωρείτε κιόλας...
Δεν είναι και καν τόσα απλά όσο τα περιέγραψα.
Ο κήπος της οικογένειας ήταν πολύ μεγάλος (2 στρέμματα) με πολύ ψιλή περίφραξη από κάγκελα. Ο βοσκός ήταν αρκετά μέτρα μακριά από τα κουτάβια όταν τα πυροβόλισε, με αποτέλεσμα να θέλει αρκετές βολές μέχρι να τα αποτελειώσει (δεν πέτυχε κεφάλι ποτέ). Εφτά αν θυμάμαι καλά. Ναι, ξαναγέμισε.
Η ξαδέρφη μου δεν τον είδε πριν ακούσει τουφεκιά, δει τα αίματα και ακούσει το πρώτο να τσιρίζει. Δεν πρόλαβε να φοβηθεί για τι ζωή της (και ήταν τουλάχιστον 10μ μακριά τους όταν έγινε).
Στο δικαστήριο (φαντάζομαι, δεν ξέρω) θα μπορούσε ο παππούς να ησχυριστεί πως κυνηγούσε και πέρασε το πουλί κοντά στους σκύλους... άντε να πιστέψουν το κοριτσάκι.
Αλλά όχι, δεν θα γινόταν αυτό. Είχε βάλει φυσίγγια για αγριογούρουνα ο τύπος. Τι πουλάκια και βλακείες λέω... να πει πως πέρασε τα δύο λυκοσκυλάκια με αυτιά γαϊδάρου για αγριογούρουνα; Χλωμό.
Ελπίζω να κράτησαν καλή θέση στην κόλαση για την πάρτη του.
Μιας και εν ζωή ουδέποτε τιμωρήθικε.
ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ από "αυτούς" μου λέτε;
Σοβαρά τώρα. Τέρμα οι ιστορίες "θρίλερ".
Ξέρει κάποιος περίπτωση που τιμωρήθικε κάποιος για βασανισμό σκύλου στην Ελλάδα;
Τώρα είναι νομίζω καλή στιγμή να το πείτε. Να πάρουμε τα πάνω μας λίγο...
Ο κήπος της οικογένειας ήταν πολύ μεγάλος (2 στρέμματα) με πολύ ψιλή περίφραξη από κάγκελα. Ο βοσκός ήταν αρκετά μέτρα μακριά από τα κουτάβια όταν τα πυροβόλισε, με αποτέλεσμα να θέλει αρκετές βολές μέχρι να τα αποτελειώσει (δεν πέτυχε κεφάλι ποτέ). Εφτά αν θυμάμαι καλά. Ναι, ξαναγέμισε.
Η ξαδέρφη μου δεν τον είδε πριν ακούσει τουφεκιά, δει τα αίματα και ακούσει το πρώτο να τσιρίζει. Δεν πρόλαβε να φοβηθεί για τι ζωή της (και ήταν τουλάχιστον 10μ μακριά τους όταν έγινε).
Στο δικαστήριο (φαντάζομαι, δεν ξέρω) θα μπορούσε ο παππούς να ησχυριστεί πως κυνηγούσε και πέρασε το πουλί κοντά στους σκύλους... άντε να πιστέψουν το κοριτσάκι.
Αλλά όχι, δεν θα γινόταν αυτό. Είχε βάλει φυσίγγια για αγριογούρουνα ο τύπος. Τι πουλάκια και βλακείες λέω... να πει πως πέρασε τα δύο λυκοσκυλάκια με αυτιά γαϊδάρου για αγριογούρουνα; Χλωμό.
Ελπίζω να κράτησαν καλή θέση στην κόλαση για την πάρτη του.
Μιας και εν ζωή ουδέποτε τιμωρήθικε.
ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ από "αυτούς" μου λέτε;
Σοβαρά τώρα. Τέρμα οι ιστορίες "θρίλερ".
Ξέρει κάποιος περίπτωση που τιμωρήθικε κάποιος για βασανισμό σκύλου στην Ελλάδα;
Τώρα είναι νομίζω καλή στιγμή να το πείτε. Να πάρουμε τα πάνω μας λίγο...
Αυτός ο αξιωματικός που αποκεφάλισε τα 8 κουτάβια τι έγινε ?? Ξέρω ότι πήρε πέντε μήνες, αλλά πόσες μέρες έμεινε τελικά μέσα???
Και τα φανταράκια που τον έδειραν??
Και τα φανταράκια που τον έδειραν??
A ρε Στελλα δεν ξέρεις ποσο συμφωνώ με όσα γραφεις..
Συμφωνώ απόλυτα στο ποσο καλο κάνουν σε ένα παιδί να μεγαλώνει με ένα σκυλί..
Πιστεύω αν ένας γονιός διάβαζε έστω και από τύχη λίγα από εδώ και καταλάβαινε τι αξια έχουν αυτά τα πλάσματα.., θα έκανε το πιο ωραίο δώρο για το παιδί του και για εκείνον..
Αυτό..του πιο πιστού μας φιλου..
Ποσο έτσι είναι τα πράγματα..
Ακριβώς κύριος ήταν όπως τα λες..
Είναι κύριοι και κυριες όλα τους..
Είναι αυτό που λένε γνώρισα τα σκυλιά και με έμαθαν να είμαι ανθρωπος..
Πιστεύω παρα πολύ πως οι ανθρωποι που μεγάλωσαν με σκυλιά έχουν άλλο ποιον χαρακτήρα..
Οταν μεγαλώνεις και στην παιδική ηλικία έχεις σκύλο..
Οταν σε μεγαλώνει ένας σκύλος από παιδί στην εφηβεία και μετά στην ενηλικίωση πέρα από το θέμα της ευθύνης μαθαίνεις όλες τις αξιες με την πραγματική έννοια..
Την πιο απλή..
Την πιο αληθινή..
Οπως πρέπει να είναι..
Οταν ακούω πως κάποιος έχει σκυλιά και τα αγαπάει για μένα ανεβαίνει ένα πόντο από τους άλλους που δεν έχουν..
Λέω από μέσα μου αυτός ξέρει..
και είναι πολύ σημαντικό αυτό το.. ξέρει..
Η ξαδερφούλα σου πιστεύω ότι θα της έκανε πολύ καλο να έπαιρνε ένα σκυλάκι..
και σαν ψυχοθεραπεία δηλαδή θα ήταν πολύ καλο για εκείνη.., όσο για το θέμα Ελλάδα μην τα ξαναλέμε..
Παιδιά αν μπορούσα θα ερχόμουν μονο για διακοπές..
