Τι είναι η εκτροφή σκύλων

[joks]

Να ξεκινήσω από τα βασικά, λέγοντας πως ο σκύλος σαν εργαλείο, έπαψε να υφίσταται (πλην λίγων εξαιρέσεων) στην βιομηχανική επανάσταση.
Οι φυλές που ξέρουμε σήμερα δεν θα υπήρχαν καν, εάν δεν υπήρχαν 10 νοματεοι που στο τελευταίο μισό του 19ου αιώνα, έδωσαν μια νέα πνοή στον σκύλο. Αναφέρομαι στην ίδρυση του Kennel Club και σε όλα όσα ακολούθησαν, με τα αρνητικά τους αλλά και τα θετικά τους.
Εκτοτε, πολλοί τύποι σκύλων ενσωματωθηκαν σε ήδη υπάρχουσες φυλές, άλλοι τύποι σκύλων αποτέλεσαν νέες φυλές, άλλοι χάθηκαν. Νέες φυλές γεννήθηκαν, άλλες χάθηκαν, άλλες ενσωματωθηκαν σε άλλες και φτάσαμε στο σήμερα...
Πολλές από τις σημερινές φυλές συντηρούνται περίπου ως "ζωντανά εκθέματα" μιας άλλης εποχής και άλλες είναι υπό εξέλιξη.
Συνεπώς δεν μπορείς να βάλεις όλες τις φυλές στο ίδιο τσουβάλι.

Αν διαβάσει κανείς την ιστορία των καθαροαιμων φυλών και της καθαρόαιμης κυνοφυλιας (έχω παραθέσει πολλά βιβλία της εποχής) θα δει πολλές ομοιότητες και ταυτόχρονα πολλές διαφορές ανάμεσα στους σκύλους του τότε και τους σκύλους του σήμερα.
Πάντοτε υπηρχε μια πικρία και ένας θυμός, πως οι σκύλοι είχαν χάσει τις ικανότητές τους, πως εκτρεφονταν για την εμφάνισή τους, πως χάνονται οι φυλές (ή οι τύποι) όπως τις ήξεραν οι παλαιοτεροι.
Η πραγματικότητα (όσο κι αν δεν αρέσει) είναι πως με εξαίρεση κάποιες λίγες φυλές ή τύπους σκύλων, δεν υπήρχε πλέον αντικείμενο εργασίας - όπως δεν υπάρχει και σήμερα, για να αξιολογηθεί η ικανότητα, ο χαρακτήρας.

Αρα, ειλικρινά αναρωτιέμαι για ποια βελτίωση στον χαρακτήρα ή τις ικανότητες αναφέρεστε; Να κάνει τι ακριβώς με τον βελτιωμένο χαρακτήρα;;;


Από κει και πέρα η βελτίωση είναι εξελιξη. Εξέλιξη όμως δεν σημαίνει απαραίτητα και βελτίωση.

Μιας και αναφέρεσαι σε δημιουργούς φυλών, πολύ θα ήθελα να δω τι θα έλεγαν αυτοί που είχαν στο μυαλό τους μικρόσωμα σκυλιά με απαράδεκτη μορφολογία, καχεκτικα, φοβισμένα να περιφέρονται ως ζωντανά περουκινια, αν τους έδειχνες έναν Oliver ή μια Charlotte, ή μια Julianna ή γιατί όχι... έναν Sunny.
Εαν λοιπον αυτό δεν είναι βελτίωση μιας φυλης, τότε λυπάμαι αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι θέλετε να ακούσετε (ή καλύτερα να διαβάσετε).

Ίσως Μιχάλη να το έγραψα με τρόπο που δεν ήταν σαφής. Εννοούσα ως βελτίωση χαρακτήρα την καλύτερη απόδοση στην εργασία που έχει κάθε φυλή, ακόμα και για τους σκύλους συντροφιάς.
Τώρα στα υπόλοιπα που αναφέρεις.
Δεν έχω κανένα λόγο να μην πιστέψω πως τα σημερινά γιορκι θα ήταν πανέμορφα σε σχέση με τα τότε. Και πραγματικά θα ήταν μεγάλο κρίμα που θα κατέληγαν στον "κουβά" γιατί δεν θα έπιαναν ποντίκια.
Το ίδιο ισχύει για τα σημερινά μπουλμαστιφ που τρώνε πολύ και μπορούν να καλύψουν μικρές εκτάσεις, για τα εκθεσιακά γ.π. που στην πράξη έχουν αντικατασταθεί εργασία από τα εργασιακά, για τα εγγλέζικα μπουλντόγκ που θα τους κρεμαγαν κουδούνια και πάει λέγοντας.
Δεν νομίζω ότι μπορούμε να μιλάμε για βελτίωση με αισθητικά κριτήρια γιατί ως γνωστόν οι μόδες ξεθωριάζουν. Σήμερα είναι στην μόδα αρτζντινο των 60 κιλων, αύριο μπορεί να είναι των 40. Πως μπορούμε να πούμε αντικειμενικά ποιο είναι βελτιωμενο δείγμα της φυλής?
Από το πώς κατεβάζει το γουρούνι και από την σταθερότητα του χαρακτήρα του.

 

[Amaliaz]

H μορφολογια οποιουδηποτε σκυλου ειναι αμεσα συνδεδεμενη με τη λειτουργικοτητα του. Δεν ειναι 2 ξεχωριστα πραγματα ή μαλλον δεν πρεπει να αντιμετωπιζονται σαν διαφορετικα.

 

[Yorkaddict]

Τα αντικείμενα εργασίας μια χαρά συνεχίζουν να υπαρχουν μέχρι και σήμερα..η εκτροφή και η απόκτηση σκυλου απομακρυνθηκε από αυτά..πχ ακόμα τραβάνε έλκηθρα στη Σιβηρία αλλα χασκι εκτρέφονται και αποκτούνται και σε μεσογειακες χώρες και πολύ πιθανον να μην δουν ποτέ χιονι στη ζωή τους ποσο μαλλον να τραβηξουν έλκηθρο..εξαφανιστηκαν τα πρόβατα?οχι..αλλα τα πιο πολλα ποιμενικα δεν εχουν δει προβατο 40 γενιες...κτλ κτλ

Να προσθέσω στους ποιμενικούς και τους σκύλους έλξης, τους σκύλους επαναφοράς, τα κυνηγόσκυλα, κάποια τεριέ που ακόμα δουλεύουν....
Ξεχνάω κάτι;

Έβγαλες ποτε τα σκυλιά σου να κυνηγήσουν ποντικιά σε αγρόκτημα αντι να κάθονται με κοτσιδάκια στον καναπέ?

Καταρχήν δεν ήταν ποτέ αυτή η δουλειά τους. Ξαναλέω, τα γιόρκι γεννήθηκαν και εξελίχθηκαν στους στίβους των εκθέσεων. Απλά προέρχονται από τεριέ και έχουν την σπίθα και την ενέργεια των τεριέ.

Εννοούσα ως βελτίωση χαρακτήρα την καλύτερη απόδοση στην εργασία που έχει κάθε φυλή, ακόμα και για τους σκύλους συντροφιάς

Σε φυλές που εξακολουθούν και έχουν αντικείμενο εργασίας, μαζί σου.
Οταν όμως δεν υπάρχει πλέον αντικείμενο εργασίας, δεν μπορείς να βελτιώσεις κάτι που δεν έχεις δυνατότητα να το τεστάρεις πάνω στην δουλειά.
Εκτός αν θεωρούμε "εργασία" τα κυναθλήματα και εκτρέφουμε φυλές να θριαμβεύουν εκεί.
Αυτό είναι άλλο θέμα.

Στους σκύλους συντροφιάς, τι μπορείς να βελτιώσεις όσον αφορά τον χαρακτήρα τους - που δεν έχουν ήδη;;;;

οι μόδες ξεθωριάζουν

Καμία σχέση δεν έχει η μόδα με την σοβαρή εκτροφή.
Δεν εκτρέφεις βάσει μόδας αλλά βάσει προτύπου και ιστορίας της κάθε φυλής.
Το αν υπάρχουν τυχάρπαστοι εκεί έξω που θα εκθρέψουν merle γιόρκι ή πράσινο με μπλε βούλες μαλινουά, είναι άξιοι της μοίρας τους. Οπως το ίδιο ισχύει και για αυτούς που ζητάνε τέτοια εκτρώματα.

H μορφολογια οποιουδηποτε σκυλου ειναι αμεσα συνδεδεμενη με τη λειτουργικοτητα του.

Ακριβώς. Οι εξτριμ κατασκευές είχαν ή έχουν και εξτρίμ απαιτήσεις στην εργασία τους.
Καναπεδόσκυλα ή κατεξοχήν σκύλοι συντροφιάς θα δείτε πως έχουν moderate κατασκευές.

 

[paliotspos]

Καταρχήν δεν ήταν ποτέ αυτή η δουλειά τους. Ξαναλέω, τα γιόρκι γεννήθηκαν και εξελίχθηκαν στους στίβους των εκθέσεων. Απλά προέρχονται από τεριέ και έχουν την σπίθα και την ενέργεια των τεριέ.

Το ότι ένα τεριέ κατεληξε στα σαλόνια δεν αναιρει οτι είναι τεριε..
Μόνος σου τα γράφεις..απο σένα διάβασα για rat baiting και το ρόλο που έπαιξε αρχικά..

Από το 1872 περίπου που υπάρχουν καταγεγραμμένες αναφορές για τα γιόρκι, κανένας δεν είχε την παραμικρή ιδέα από που προήλθαν αυτοί οι χρυσομπλε διάολοι, πόσο μάλλον τι σκοπό είχαν αυτοί που τους δημιούργησαν.

Το 1891 για πρώτη φορά υπήρχε μια συγκεκριμένη αναφορά σε συγκεκριμένους σκύλους που αποτελούν τους πρώτους προγόνους της φυλής. Αυτοί οι 3 σκύλοι ζούσαν περί το 1850 και είναι οι πρόγονοι του πατέρα των γιόρκι, του Huddersfield Ben. Από εκεί και πέρα η ιστορία είναι γραμμένη και εύκολα προσβάσιμη.

Εκτροφέας του Huddersfield Ben ήταν ο William Eastwood.
Ερωτηθείς για το πώς εξέθρεψε τον Old Ben(Eastwood’s Old Ben) και τον Old Sandy (Eastwood’s Old Sandy) που και οι δυο τους βρίσκονται και στις δυο πλευρές του πεντιγκρί του Ben, απάντησε πως είχε πληροφορηθεί ότι τα αρχικά σκυλιά τα είχαν φέρει στη Σκωτία υφαντουργοί από το Paisley και είχαν προκύψει από ένα τυχαίο ζευγάρωμα ενός Clydesdale και ενός Waterside Terrier.

Και οι 2 αυτές φυλές σήμερα δεν υπάρχουν. Το μεν Clydesdale ήταν ένα Skye Terrier με τρίχωμα και χρώματα ακριβώς σαν του γιόρκι, το δε Waterside ήταν ένας μικρόσωμος σκύλος τον οποίο εξέθρεφαν αποκλειστικά για εργασία. Κυνήγι μικρών θηραμάτων. Είχαν εξαιρετικές αντοχές και ήταν ιδιαίτερα ατρόμητα. Το waterside αποτελεί τον κοινό πρόγονο που έχουν τα λιλιπούτεια γιόρκι με το Airedale Terrier, τον γίγαντα των Terriers.

Από αυτά τα terriers κληρονόμησε το ταμπεραμέντο του το γιόρκι και ακόμα κυλάει στο αίμα του.
Οι εκθέσεις που γίνονταν σε αρχικό στάδιο τότε στις παμπ, αλλά και η ζήτηση που είχαν τα γιόρκι από εύπορες κυρίες της εποχής, έδωσαν ένα κίνητρο στους εκτροφείς. Μέχρι να πάρουν στα χέρια τους οι ίδιες κυρίες τα καλύτερα δείγματα για να τα τελειοποιήσουν.
Ταυτόχρονα την ίδια εποχή και στα ίδια μέρη υπήρχαν και τα "παράνομα" σπορ. Rat Baiting, Bull Baiting, Dog fighting κλπ κλπ κλπ. Ολα αυτά τα σπορ γίνονταν στο πίσω μέρος των παμπ και το γιόρκι λόγω μεγέθους, ταχύτητας και φυσικά ενστίκτου ήταν ένας δυνατός παίκτης.
Το rat baiting έδωσε και αυτό ένα κίνητρο στους εκτροφείς να στοχεύσουν σε 2 κοινά. Στους φαν των εκθέσεων και στους φαν των στοιχημάτων.

Αυτό βοήθησε όχι μόνο να διατηρηθεί το ταμπεραμέντο, αλλά να διατηρηθεί και το βάρος σε επίπεδα τέτοια ώστε να τα ωφελεί στα handicaps. Και αυτό γιατί ένας από τους κανόνες αυτού του σπορ, έλεγε πως ένας σκύλος έπρεπε να εξουδετερώσει τόσα ποντίκια όσα και το βάρος του στον λιγότερο χρόνο. Συνεπώς ένας μικρός σκύλος έπρεπε να σκοτώσει λιγότερα ποντίκια.


Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει πολλά πολλά χρόνια και φυσικά δεν υπάρχουν πια τέτοια σπορ. Υπάρχει όμως η φύση και μπορείς να διακρίνεις αν ένας σκύλος το έχει μέσα του ή όχι. Μπορείς να διακρίνεις αν ένας σκύλος έχει τα αντίστοιχα drives που θέλαν και τότε. Και φυσικά αν αυτό το ταμπεραμέντο συνδυάζεται με την αντίστοιχη σωματοδομή και το τρίχωμα, είναι το ιδανικό, το ιδεατό. Και αυτός ο συνδυασμός είναι που κάνει τα

 

[Yorkaddict]

Εχει τεράστια διαφορά όταν αναφέρεσαι στους σκύλους που συντέλεσαν στην δημιουργία μιας φυλής και όταν αναφέρεσαι στην ίδια την φυλή. Ολα αυτά που γράφω αφορούν την διαδικασία εξέλιξης των γιορκίων μέχρι να μετατραπεί σε έναν ξεχωριστό τύπο σκύλου και αργότερα σε μια φυλή.
Aπό την στιγμή που σταθεροποιήθηκε ο τύπος, δεν έχω βρει καμία ιστορική καταγραφή που να υποστηρίζει πως εκτρέφονταν για εργασία τεριέ ή rat baiting ή δεν ξέρω και εγώ τί άλλο.

Αντιθέτως οι περιγραφές είναι σοκαριστικές για το πως αντιμετώπιζαν τα "γιόρκι" τότε - που ουδεμία σχέση έχει με το πως αντιμετωπίζονται σήμερα.
Το μαλλί τους ήταν το Α και το Ω και στην προσπάθειά τους να το διατηρήσουν, τα σκυλιά ήταν φυλακισμένα σε κλουβάκια, μέχρι να πάνε σε έκθεση να περπατήσουν 2-3 μέτρα και μετά πάλι μέσα στην φυλακή τους. Για αυτό μιλάω για ζωντανά περουκίνια.
Καμία σχέση με το σήμερα και τον τρόπο, όχι μόνο αντιμετώπισης όσων τα φροντίζουν, αλλά και του πως κρίνονται σε μια έκθεση.

Ενδεικτικά να αναφέρω πως το 1872 (όταν άρχισε σιγά σιγά να παίρνει σάρκα και οστά ένας ενιαίος τύπος) από τους 100 συνολικά βαθμούς στις κρίσεις των εκθέσεων, οι 75 (ναι καλά διαβάσατε, οι 75) αφορούσαν το μαλλί, το χρώμα και την ποιότητα.
10 βαθμοί για τα αυτιά (!) και 15 για την κατασκευή. Κοινώς στα @@@@ τους.

Στις μέρες μας, το μαλλί τους εξακολουθεί και είναι πολύ σημαντικό στοιχείο της φυλής, αλλά δίδεται έμφαση ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΙ στο κεφάλι, ΚΑΙ στο σώμα, ΚΑΙ στο ταμπεραμέντο, ΚΑΙ φυσικά στην κίνηση (που ο σκύλος δείχνει όχι μόνο το πώς είναι κατασκευασμένο το κορμί του, αλλά και τον χαρακτήρα του).

 

[paliotspos]

Για να μην πολυλογούμε : βάλε ποντικι μπροστα σε γιορκι και μετά ελα να μου πεις οτι η εργασια του είναι κοτσιδακια και καναπέδες..

Ισα ισα που με αυτά που γράφεις για τους προγονους επιβεβαιωνεις αυτο που είπα : οτι η εκτροφη και οι λογοι αποκτησης απομακρυναν τα σκυλια απο την εργασία τους..αποφασισαν πως ενα τεριε δεν θα κυνηγαει ποντικια αλλα θα δωσουμε βαση στο μαλλι και το σταθεροποιησαν..

 

[Yorkaddict]

Το ότι πολλά άτομα της φυλής θα ενδιαφερθούν και θα κυνηγήσουν ένα ποντίκι πχ, δεν σημαίνει πως εκτρεφονταν για αυτόν τον λόγο. Δεν ήταν αυτή η δουλειά τους. Έχουν αυτό το χαρακτηριστικό απλούστατα γιατί κυλάει στα γονίδιά τους μέσω των προγόνων τους.
Εμείς οι "σύγχρονοι" τι θα έπρεπε να κάνουμε; Να τα εκτρεφουμε ως κυνηγοσκυλα και να ενισχύσουμε αυτή την συμπεριφορά ή να την διατηρήσουμε ως έχει ;;;

 

[george_gt]

Για μένα ο Εκτροφέας με το Ε κεφαλαίο όπως λέμε εδώ μέσα, ειναι κάτι σαν το πρότυπο της εκάστοτε φυλής. Δηλαδή ένα ιδανικό που δεν υπάρχει αλλά προσπαθούμε να το πλησιάσουμε...Όσο αφορά την δική μου φυλή μπορώ να σας πω ότι από τα club που κανουμε συναντησεις και εχω την ευκαιρια να δω αρκετά σκυλιά μπορώ να πω πως η κατασταση των μποξερ σε αντοχή -ανασες (λογω βραχυκεφαλης φυλης) ειναι σε πολυ καλό επίπεδο. Τολμώ να πω οτι σε αυτον τον τομεα οι Ελληνες Εκτροφεις εχουν κανει καλή δουλειά.

 

[Yorkaddict]

Για μένα ο Εκτροφέας με το Ε κεφαλαίο όπως λέμε εδώ μέσα, ειναι κάτι σαν το πρότυπο της εκάστοτε φυλής. Δηλαδή ένα ιδανικό που δεν υπάρχει αλλά προσπαθούμε να το πλησιάσουμε

Αν προσπαθούν να πλησιάσουν αυτό το ιδεατό (που πολύ σωστά λες) οι εκτροφείς, έχει καλώς.
Αν το ψάχνουν όμως όλοι οι υπόλοιποι, υπάρχει θέμα.

Εγώ είμαι από τους ρομαντικούς και θεωρώ πως υπάρχουν κάποιοι καλοί εκτροφείς, με γνώσεις, με μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνουν. Πληροφοριακά να σας αναφέρω κάτι που μου έκανε εντύπωση αναφορικά με το embark και το ποσοστό των εκτροφεων που ενδιαφέρεται για DNA test κληρονομικών ασθενειών.
Είμαι της γνώμης πως οι μητρικοι όμιλοι των φυλών θα έπρεπε να ενθαρρύνουν (μην πω να υποχρεωνουν) τους εκτροφείς σε τέτοιες πρωτοβουλίες και όχι να βασίζονται στην βούληση του καθενός. Και το κυριότερο, προληπτικά και όχι κατόπιν εορτής και όταν πλέον το πρόβλημα έχει εδραιωθεί.

 

[paliotspos]

Να συνοψισω τι μου λες μέχρι τώρα : το τεριε μου δεν εκτραφηκε για τεριε, αλλα έχει χαρακτήρα τεριε γιατί όλοι οι προγονοι του ηταν τεριε..

Για μένα δουλεια του κάθε σκύλου είναι τι κουβαλάει στο αίμα του και στο dna του..
Δεν θα πω τίποτα άλλο επ αυτού..

 

[TARA]

εντελώς ενημερωτικά, μετά την συνάντηση που είχε γίνει το καλοκαίρι με τα ΔΣ των ομίλων φυλών και του ΚΟΕ, ζητήθηκε (απο τον ΚΟΕ) να κατατεθούν προτάσεις που θα βοηθούν την βελτίωση/εξέλιξη των φυλών.
Προσωπικά γνωρίζω τουλάχιστον 4 ομίλους που ζήτησαν -προκειμένου να μπορεί κάποιος να βγάζει pedigree στα κουτάβια του να έχει υποχρεωτικά ελέγξει τους γεννήτορες για συγκεκριμένες παθήσεις που αφορούν την φυλή.
Π.χ. ο όμιλος των Βέλγικων, ζήτησε να γίνει υποχρεωτική (εκτός απο το profile DNA) η εξέταση δυσπλασίας , ισχίων και αγκώνα και εξέταση SDCA1 και 2.

 

[Yorkaddict]

Να συνοψισω τι μου λες μέχρι τώρα : το τεριε μου δεν εκτραφηκε για τεριε, αλλα έχει χαρακτήρα τεριε

Προέρχεται από τεριε, κυλάει αίμα τεριε μέσα του, αλλά δεν το εξεθρεψαν ποτέ με βάση τις ικανότητές του.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορουν κάποια άτομα της φυλής να καθαρίσουν μια αποθήκη από ποντίκια πχ.
Ούτε πως οι εκτροφεις δεν δίνουν βάση στο ταμπεραμέντο και τον χαρακτήρα.

Το πρότυπο λέει ξεκάθαρα τι ζητείται από πλευράς χαρακτήρα.
Αλλά κρίνουν με βάση αυτά που βλέπουν στην καθημερινότητά τους με τους σκύλους τους. Κάποια σκυλάκια ομολογουμένως έχουν περισσότερο "τσαγανό" από κάποια άλλα, ανεβάζουν αδρεναλίνη σε χρόνο dt, και είναι πολύ πιο ζόρικα γενικώς. Εχω διαβάσει μάλιστα και κάποιες ιστορίες με γιορκακια (που ήταν και πρωταθλητές μάλιστα) που κυνηγούσαν ποντίκια και σαύρες και τα έφερναν στο κρεββάτι τους ή στο κρεββάτι του αφεντικού τους. Τους δωθηκε η δυνατότητα και το έκαναν ενστικτωδώς. Μέχρι εκεί όμως (το πολύ) φτάνει η κρίση του χαρακτήρα.
Κανείς (από όσο ξέρω τουλάχιστον) δεν θα βάλει γιορκι να κάνει πραγματική δουλειά τεριε με σκοπό να επιλέξει αυτό που την έφερε εις πέρας. Ποτέ δεν έγινε από την δημιουργία της φυλής και μέχρι τις μέρες μας.

Για μένα δουλεια του κάθε σκύλου είναι τι κουβαλάει στο αίμα του και στο dna του..
Δεν θα πω τίποτα άλλο επ αυτού..

Λες να φτιάξουμε εργασιακό γιορκι;
Και αν ναι τι δουλειά θες να κάνει;
Επίγεια ή υπόγεια;
Μαλλί; κοντό; σγουρό ή ίσιο;
Σε τι κλίμα; Θες υπόστρωμα ή όχι;
Θωρακας;
Αναλογίες;
Ύψος;
Βάρος;
Ουρά; την θες για ξετρυπωμα χοντρή στην βάση ή απλή;
Ρύγχος, δάγκωμα; τι θα κυνηγάει;
Λαιμό;
Γωνιωσεις; σε τι έδαφος θα είναι;

Αν είναι πες μου να φτιάξουμε μια νέα φυλή.