Χαχαχαχαχχαχαχ έκλαψα οκ...γκόμενες της συγχρονισμένης κολύμβησης λέει..Όχι αυτό δε το έχω άλλα σπάνια τον αφήνω και εγώ με άλλο σκύλο γτ όπως είπα και πιο πάνω προσπαθεί να τα γυρίσει τούμπα και να ανέβει πάνω τούς..
Τα "ιδιαίτερα" σκυλιά μας
- Thread starter HolywoodBrn
- Ημερομηνία δημιουργίας
Γέρνεις ελαφρά το φιδίσιο κορμί, προς την μεριά που κρατάς το ρημάδι, χωρίς το ρημάδι να σε πάρει χαμπάρι και εισπράξει το σήμα ότι...κάτι συμβαίνει [ευσεβής πόθος νομίζω λέγεται αυτό], ενώ συγχρόνως συνεχίζεις να περπατάς κανονικά, σαν να μην τρέχει τίποτις. Δύο διαφορετικές κινήσεις...δυσκολάκι το ξέρω και προσθέτω και μια τρίτη...όπως έχεις σκύψει λοιπόν ελαφρά, το κορμί λαμπάδα, περνάς διακριτικά την χερούκλα κάτω από το άψογα σκεπτόμενα, παραγγελμένο κολλάρο/πανάκεια. Και είσαι σε ετοιμότητα, σε περίπτωση που τελικά, το γλυκό σκυλάκι σου, σε γράψει κανονικά, και κάνει τα συνήθη, του ξεροκέφαλού του. Τότε, αρπάς την χειρολαβή άνετα, σαν να κρατάς τσαντάκι βουιτόν και πάνω και...συνεχίζεις κανονικά και αμέριμνα το βάδισμά σου, ενώ το γλυκούλη, χτυπιέται πάνω και πλάι σου. Απλά πράγματα, γατούλες
Χαχαχαχαχχαχαχ... πράγματικα ευσεβής πόθος αν και πολύ καλογραμμένο.Φανταζεσαι όμως να σε πάρει γραμμή το σκυλάκι την ώρα που είσαι στη φάση του να γείρεις και να δώσει τίναγμα?? προβλέπεται εντυπωσιακή διαδρομή γεμάτη εκπλήξεις και μώλωπες.Αστειευομαι φυσικά μην παρεξηγηθουμε.Γέρνεις ελαφρά το φιδίσιο κορμί, προς την μεριά που κρατάς το ρημάδι, χωρίς το ρημάδι να σε πάρει χαμπάρι και εισπράξει το σήμα ότι...κάτι συμβαίνει [ευσεβής πόθος νομίζω λέγεται αυτό], ενώ συγχρόνως συνεχίζεις να περπατάς κανονικά, σαν να μην τρέχει τίποτις. Δύο διαφορετικές κινήσεις...δυσκολάκι το ξέρω και προσθέτω και μια τρίτη...όπως έχεις σκύψει λοιπόν ελαφρά, το κορμί λαμπάδα, περνάς διακριτικά την χερούκλα κάτω από το άψογα σκεπτόμενα, παραγγελμένο κολλάρο/πανάκεια. Και είσαι σε ετοιμότητα, σε περίπτωση που τελικά, το γλυκό σκυλάκι σου, σε γράψει κανονικά, και κάνει τα συνήθη, του ξεροκέφαλού του. Τότε, αρπάς την χειρολαβή άνετα, σαν να κρατάς τσαντάκι βουιτόν και πάνω και...συνεχίζεις κανονικά και αμέριμνα το βάδισμά σου, ενώ το γλυκούλη, χτυπιέται πάνω και πλάι σου. Απλά πράγματα, γατούλες
View attachment 62916
Είσαι πάντα σε ετοιμότητα. Εξυπακούεται, ότι δεν σε πιάνει ποτέ, στον ύπνο
Επίσης, αν το χέρι φτάνει στο κολλάρο, χωρίς να γείρεις καθόλου την κορμάρα, ακόμη καλύτερα. Στέκεσαι τσολιάς, στο ύψος σου
Επίσης, αν το χέρι φτάνει στο κολλάρο, χωρίς να γείρεις καθόλου την κορμάρα, ακόμη καλύτερα. Στέκεσαι τσολιάς, στο ύψος σου
Πολυ ωραιο θεμα και εξαιρετικο ποστ του canis που πιστευω οτι τα λεει ολα.
Αν πρεπει να γραψω για τον Ντ και τις "ιδιαιτεροτητες " του (που αν και σχεδον 2 χρονια χωρις αυτον εξακολουθει να ειναι το σημειο αναφορας για μενα οσον αφορα στους σκυλους) δε θα τελειωσω ουτε σε 10 ωρες... ισως λιγα... πολυπλευρο ζωο.
Σκυλος που δεν φαινοταν με την πρωτη ματια ιδιαιτερα κυριαρχικος εδειξε αρκετες φορες στη ζωη του οτι ειναι, απεναντι σε ανθρωπους και ζωα. Σκοτωνε γατες για πλακα αλλα καταφερε να αγαπησει θα ελεγα, οχι απλα να συμβιωσει, με 2 γατες. Την επεφτε χωρις δευτερη σκεψη σε μεγαλα ζωα , γελαδια-κατσικες κλπ αλλα ταυτοχρονα εαν ηθελες μπορουσες να τον γνωρισεις με οτι ζωο φαρμας επιλεξεις. Με τους ανθρωπους που ηξερε ηταν ταυτοχρονα αγαπουλης και χαδιαρης... αλλα εαν τον ζοριζε καποιος πανω στον ενθουσιασμο του και κατω απο τις συνθηκες που ευνοουσαν .. οπως για παραδειγμα εαν ηταν δεμενος ή εαν την ειχε δει φυλακας , θα εβλεπε τα δοντακια του. Δε θα ξεχασω μια "πρωην" φιλη μου που τον ηξερε απο κουταβι οταν της ειπα αστον λιγο τωρα γιατι ειναι δεμενος και η Ηρα μετα απο οιστρο... μολις εφυγα απο το δωματιο ακουσα ουρλιαχτα.. ευτυχως που ηταν δεμενος. Μετα απο αυτο και ενω ο Ντ ηταν η αγαπη της και ο πιο γαματος σκυλος, εγινε επικινδυνος και εγω ανικανη ιδιοκτητρια... Με ειχε προβληματισει προς στιγμη... μετα που πηρα το χρονο μου... τι μ@λ@κιες μου λεγε... Δε μιλαμε σημερα.
Με τα αλλα σκυλια ενω το ξεκινησα καλα... αφεθηκα... πιστευα και γω κοινωνικοποιηση ειναι αφηνω το σκυλο στο παρκο και πινω καφεδακι... δαγκωθηκε ασχημα σε πολυ κρισιμη ηλικια.. εκανε κανα 6μηνο να χαλαρωσει... και γω μαζι του. Δεν πιστευω ομως οτι του διαμορφωσε καποια συμπεριφορα. Θα ωριμαζε ετσι και αλλιως οσον αφορα τους αλλους σκυλους και θα καταλαβαινε τη δυναμη του. Δεν ειχε διαθεση να τσακωθει ομως. Δε γουσταρε.
Και ποσα αλλα...
Βασικα κατεληξα οτι ηταν ενας σκυλος που επρεπε να τον αντιμετωπιζεις με σεβασμο, αυστηροτητα και πολλη μα πολλη αγαπη . Δε δεχοταν αδικαιολογητα νευρα απο τον ανθρωπο και το εδειξε απο τον πρωτο χρονο που πηγε για εκπαιδευση. Το μεγαλυτερο λαθος που θα μπορουσε να κανει καποιος μαζι του ειναι να πιστεψει οτι θα του επιβληθει με νευρα και τσαμπουκα σε βαθος χρονου.
Η Ηρα.... εχει πολυ πλακα! Ξεκιναμε τη βολτα... εαν δεν ερθει μαζι και η Ινα (η αδεσποτουλα που ζει στην αυλη μας) δεν παει βημα. Κατεβαζει κεφαλι και μουλαρωνει. Την Ινα ομως δε τη γουσταρει. Εαν της κανει μαγκια ανετα την τρωει.
Τις γατες μας τις ψαχνει ... αλλα δε θελει να την ενοχλουνε. Απλα να υπαρχουν. Τις εχει βουτηξει ολες κατα καιρους. Τον γατο μας εξω απο το σπιτι τον λατρευει! Εαν εμπαινε μεσα... διατηρω τις αμφιβολιες μου.
Η σχεση της με τα αλλα σκυλια ειναι επισης μια ιδιαιτεροτητα. Ειναι οτι του φανει του λωλοστεφανη. Στις αρχες εκανε σαν μανιακη. Πολυ εχθρικη σταση. Εχει στρογγυλεψει πολυ. Ιως τη βοηθησαν οι αδεσποτες μας. Εγω επεμενα πολυ και την πηρα με τη "θετικη" μεθοδο. Τη διαβασα πολυ τη σκυλα. Εψαξα να βρω τι μπορει να ειναι αυτο που κανει ενα σκυλο να κανει σαν τρελος ενω απεναντι του δεν υπαρχει 1. απειλη αμεση αφου ο αλλος σκυλος ηταν στο λουρι και 2. Δεν εχει προλαβει καν να την κοιταξει ωστε να το θεωρησει απειλη κυριαρχικα... Ποτε δε μου αρεσαν τα σκυλια που παθαινουν κριση σε μια συναντηση με αλλο σκυλο. Τωρα πια περναει χωρις εξαρσεις και χαζομαρες. Βεβαια εξακολουθει να ειναι πολυ προκλητικη η γλωσσα σωματος της. Δε με νοιαζει ομως γιατι ακομα και αν δεχτει "μπουλινγκ" , θα το αγνοησει τις περισσοτερες φορες. Στα κοκκινα βεβαια δεν καταλαβαινει ουτε απο θετικη ουτε απο κλωτσοπατιναδες.
Μεγαλυτερο "μισος" οπο ολα τα πραγματα στον κοσμο εχει στο καρο και σε αυτοκινητο καροτσα με σκυλο πισω. Εαν δει καρο με αλογο να το σερνει δε μπορει να την κρατησει ουτε ο ιδιος ο θεος. Τι προηγουμενα μπορει ενα σκυλι να εχει με ενα καρο? Τι να σας πω. Πιστευω οτι αυτα τα δυο δε θα αλλαξουν ΠΟΤΕ. Δεν ειναι καν δυνατον να δουλευτει.
Δε θα γραψω αλλα.. σεντονι θα γινει.
Εν κατακλειδι αυτο που ειπε ο canis. Ολα τα ζωα εχουν ιδιαιτεροτητες. Που δεν ειναι ιδιαιτεροτητες. Ειναι χαρακτηριστικα που ολοκληρωνουν την υπαρξη τους. Ειναι πραγματα που οταν διαβασεις το σκυλο σου, οταν τον ψαξεις πραγματικα θα δεις οτι αυτα ειναι που μας κανουν να τον λατρευουμε. Τοτε θα μπορεσεις να καταφερεις να ζεις τελεια με ενα σκυλο που ισως οι αλλοι θεωρουν προβληματικο. Δεν ειναι προβληματα στην πραγματικοτητα. Ειναι η μαγεια του σκυλου!
Αν πρεπει να γραψω για τον Ντ και τις "ιδιαιτεροτητες " του (που αν και σχεδον 2 χρονια χωρις αυτον εξακολουθει να ειναι το σημειο αναφορας για μενα οσον αφορα στους σκυλους) δε θα τελειωσω ουτε σε 10 ωρες... ισως λιγα... πολυπλευρο ζωο.
Σκυλος που δεν φαινοταν με την πρωτη ματια ιδιαιτερα κυριαρχικος εδειξε αρκετες φορες στη ζωη του οτι ειναι, απεναντι σε ανθρωπους και ζωα. Σκοτωνε γατες για πλακα αλλα καταφερε να αγαπησει θα ελεγα, οχι απλα να συμβιωσει, με 2 γατες. Την επεφτε χωρις δευτερη σκεψη σε μεγαλα ζωα , γελαδια-κατσικες κλπ αλλα ταυτοχρονα εαν ηθελες μπορουσες να τον γνωρισεις με οτι ζωο φαρμας επιλεξεις. Με τους ανθρωπους που ηξερε ηταν ταυτοχρονα αγαπουλης και χαδιαρης... αλλα εαν τον ζοριζε καποιος πανω στον ενθουσιασμο του και κατω απο τις συνθηκες που ευνοουσαν .. οπως για παραδειγμα εαν ηταν δεμενος ή εαν την ειχε δει φυλακας , θα εβλεπε τα δοντακια του. Δε θα ξεχασω μια "πρωην" φιλη μου που τον ηξερε απο κουταβι οταν της ειπα αστον λιγο τωρα γιατι ειναι δεμενος και η Ηρα μετα απο οιστρο... μολις εφυγα απο το δωματιο ακουσα ουρλιαχτα.. ευτυχως που ηταν δεμενος. Μετα απο αυτο και ενω ο Ντ ηταν η αγαπη της και ο πιο γαματος σκυλος, εγινε επικινδυνος και εγω ανικανη ιδιοκτητρια... Με ειχε προβληματισει προς στιγμη... μετα που πηρα το χρονο μου... τι μ@λ@κιες μου λεγε... Δε μιλαμε σημερα.
Με τα αλλα σκυλια ενω το ξεκινησα καλα... αφεθηκα... πιστευα και γω κοινωνικοποιηση ειναι αφηνω το σκυλο στο παρκο και πινω καφεδακι... δαγκωθηκε ασχημα σε πολυ κρισιμη ηλικια.. εκανε κανα 6μηνο να χαλαρωσει... και γω μαζι του. Δεν πιστευω ομως οτι του διαμορφωσε καποια συμπεριφορα. Θα ωριμαζε ετσι και αλλιως οσον αφορα τους αλλους σκυλους και θα καταλαβαινε τη δυναμη του. Δεν ειχε διαθεση να τσακωθει ομως. Δε γουσταρε.
Και ποσα αλλα...
Βασικα κατεληξα οτι ηταν ενας σκυλος που επρεπε να τον αντιμετωπιζεις με σεβασμο, αυστηροτητα και πολλη μα πολλη αγαπη . Δε δεχοταν αδικαιολογητα νευρα απο τον ανθρωπο και το εδειξε απο τον πρωτο χρονο που πηγε για εκπαιδευση. Το μεγαλυτερο λαθος που θα μπορουσε να κανει καποιος μαζι του ειναι να πιστεψει οτι θα του επιβληθει με νευρα και τσαμπουκα σε βαθος χρονου.
Η Ηρα.... εχει πολυ πλακα! Ξεκιναμε τη βολτα... εαν δεν ερθει μαζι και η Ινα (η αδεσποτουλα που ζει στην αυλη μας) δεν παει βημα. Κατεβαζει κεφαλι και μουλαρωνει. Την Ινα ομως δε τη γουσταρει. Εαν της κανει μαγκια ανετα την τρωει.
Τις γατες μας τις ψαχνει ... αλλα δε θελει να την ενοχλουνε. Απλα να υπαρχουν. Τις εχει βουτηξει ολες κατα καιρους. Τον γατο μας εξω απο το σπιτι τον λατρευει! Εαν εμπαινε μεσα... διατηρω τις αμφιβολιες μου.
Η σχεση της με τα αλλα σκυλια ειναι επισης μια ιδιαιτεροτητα. Ειναι οτι του φανει του λωλοστεφανη. Στις αρχες εκανε σαν μανιακη. Πολυ εχθρικη σταση. Εχει στρογγυλεψει πολυ. Ιως τη βοηθησαν οι αδεσποτες μας. Εγω επεμενα πολυ και την πηρα με τη "θετικη" μεθοδο. Τη διαβασα πολυ τη σκυλα. Εψαξα να βρω τι μπορει να ειναι αυτο που κανει ενα σκυλο να κανει σαν τρελος ενω απεναντι του δεν υπαρχει 1. απειλη αμεση αφου ο αλλος σκυλος ηταν στο λουρι και 2. Δεν εχει προλαβει καν να την κοιταξει ωστε να το θεωρησει απειλη κυριαρχικα... Ποτε δε μου αρεσαν τα σκυλια που παθαινουν κριση σε μια συναντηση με αλλο σκυλο. Τωρα πια περναει χωρις εξαρσεις και χαζομαρες. Βεβαια εξακολουθει να ειναι πολυ προκλητικη η γλωσσα σωματος της. Δε με νοιαζει ομως γιατι ακομα και αν δεχτει "μπουλινγκ" , θα το αγνοησει τις περισσοτερες φορες. Στα κοκκινα βεβαια δεν καταλαβαινει ουτε απο θετικη ουτε απο κλωτσοπατιναδες.
Μεγαλυτερο "μισος" οπο ολα τα πραγματα στον κοσμο εχει στο καρο και σε αυτοκινητο καροτσα με σκυλο πισω. Εαν δει καρο με αλογο να το σερνει δε μπορει να την κρατησει ουτε ο ιδιος ο θεος. Τι προηγουμενα μπορει ενα σκυλι να εχει με ενα καρο? Τι να σας πω. Πιστευω οτι αυτα τα δυο δε θα αλλαξουν ΠΟΤΕ. Δεν ειναι καν δυνατον να δουλευτει.
Δε θα γραψω αλλα.. σεντονι θα γινει.
Εν κατακλειδι αυτο που ειπε ο canis. Ολα τα ζωα εχουν ιδιαιτεροτητες. Που δεν ειναι ιδιαιτεροτητες. Ειναι χαρακτηριστικα που ολοκληρωνουν την υπαρξη τους. Ειναι πραγματα που οταν διαβασεις το σκυλο σου, οταν τον ψαξεις πραγματικα θα δεις οτι αυτα ειναι που μας κανουν να τον λατρευουμε. Τοτε θα μπορεσεις να καταφερεις να ζεις τελεια με ενα σκυλο που ισως οι αλλοι θεωρουν προβληματικο. Δεν ειναι προβληματα στην πραγματικοτητα. Ειναι η μαγεια του σκυλου!
Καμμένοι όλου του κόσμου, ενωθείτε
Ναι στο Πλαίσιο μου είπαν έχει κάτι τούρμπο εξ φανταστικάτι εννοεις με το "διαθεσιμα παιδακια"...? αν μιλας για αναλλωσιμα με ενδιαφερει κι εμενα...
Θεωρώ πως ο κατάλληλος τρόπος αντιμετώπισης θα ήταν να βρω κάποιο παιδάκι φίλου/γνωστού που να εμπιστεύομαι όμως πλήρως και να μπω στη διαδικασία εκπαίδευσης με επιβράβευση, διόρθωση κλπ. Δύσκολη υπόθεση..
@Elrandir πολλά κοινά βλέπω με την Audrey. Δεν ξέρω αν την πίεσα όπως λες εσυ να παίξει ως κουτάβι. Διότι πηγαίναμε με τη Μίλβα τότε και την άφηνα να παίζει με άλλα σκυλάκια. Δε θυμάμαι ποτέ κάποιο να την τραμπούκησε. Ίσα ίσα τη θυμάμαι σχετικά υποτακτική. Όπως υποτακτική παραμένει με τα μικρόσωμα..μέχρι που κάθεται και τις τρώει δηλαδή..τι να πω. Μην ξεχνάμε ότι το σκυλί έχει χαθεί επίσης για 6 μέρες και ένας θεός ξέρει τι αντιμετώπισε τότε.
Χθες γνώρισα το άλλο άκρο. Μια σκυλίτσα πρώην αδέσποτη, ζει στο σπιτάκι της εδώ και πάνω από 6 μήνες με άλλο ένα τσιουάουα. Κάθεται σε μια γωνία του μπαλκονιού και αγναντεύει, ακίνητη, αμίλητη, πάντα λυπημένη και έκανε μήνες να "μιλήσει" και να ξεπεράσει το όποιο σοκ πέρασε ζώντας στους δρόμους. Ίσως σε κάποιον άλλο σκύλο να είχε βγει η αντίστοιχη εμπειρία σε απόλυτη επιθετικότητα. Άρα τελικά παίζει ρόλο ο "χαρακτήρας" και η εκάστοτε προδιάθεση θεωρώ σε συνέχεια και όσων αναλύθηκαν στο θέμα "ο σκύλος σου είναι όπως τον μάθεις".
Και οκ η κατάσταση με τη μικρή δεν είναι τραγική. Ελεγχόμενη είναι. Μια χαρά περνάμε στη βόλτα μας. Ούτε είναι ο δολοφόνος με το πριόνι. Ούτε με αγχώνει κάτι ιδιαίτερα. Απλά προσέχω πολύ περισσότερο να μην γίνει κάτι. Αδέσποτα στην περιοχή δεν υπάρχουν. Λυτά ελάχιστα και τα αποφεύγω. Απλά είναι μια περίπτωση...διαφορετική απο εκείνες που έχω συνηθίσει. Πολλές δραστηριότητες που έκανα με τα άλλα μου σκυλάκια δεν θα μπορώ να της κάνω μαζί της. Παλιά φοβόμουν μη μου φάνε το σκύλο - τώρα φοβάμαι μη φάει ο σκύλος κανέναν. Παλιά σταματούσε ο κόσμος στο δρόμο να χαϊδέψει το χαριτωμένο σκυλάκι - τώρα ο κόσμος αλλάζει μεριά. Αυτό.
Χθες γνώρισα το άλλο άκρο. Μια σκυλίτσα πρώην αδέσποτη, ζει στο σπιτάκι της εδώ και πάνω από 6 μήνες με άλλο ένα τσιουάουα. Κάθεται σε μια γωνία του μπαλκονιού και αγναντεύει, ακίνητη, αμίλητη, πάντα λυπημένη και έκανε μήνες να "μιλήσει" και να ξεπεράσει το όποιο σοκ πέρασε ζώντας στους δρόμους. Ίσως σε κάποιον άλλο σκύλο να είχε βγει η αντίστοιχη εμπειρία σε απόλυτη επιθετικότητα. Άρα τελικά παίζει ρόλο ο "χαρακτήρας" και η εκάστοτε προδιάθεση θεωρώ σε συνέχεια και όσων αναλύθηκαν στο θέμα "ο σκύλος σου είναι όπως τον μάθεις".
Και οκ η κατάσταση με τη μικρή δεν είναι τραγική. Ελεγχόμενη είναι. Μια χαρά περνάμε στη βόλτα μας. Ούτε είναι ο δολοφόνος με το πριόνι. Ούτε με αγχώνει κάτι ιδιαίτερα. Απλά προσέχω πολύ περισσότερο να μην γίνει κάτι. Αδέσποτα στην περιοχή δεν υπάρχουν. Λυτά ελάχιστα και τα αποφεύγω. Απλά είναι μια περίπτωση...διαφορετική απο εκείνες που έχω συνηθίσει. Πολλές δραστηριότητες που έκανα με τα άλλα μου σκυλάκια δεν θα μπορώ να της κάνω μαζί της. Παλιά φοβόμουν μη μου φάνε το σκύλο - τώρα φοβάμαι μη φάει ο σκύλος κανέναν. Παλιά σταματούσε ο κόσμος στο δρόμο να χαϊδέψει το χαριτωμένο σκυλάκι - τώρα ο κόσμος αλλάζει μεριά. Αυτό.
το βασικο που πρεπει να λαβετε υπ οψιν,αναφορικα με την συμπεριφορα του ζωου σας ειναι η μυτη του...
ο σκυλος μυριζει,με απολυτη συνειδηση τις οποιεσδηποτε ορμονες εκκρινει ο αλλος οργανισμος,ειτε αυτος ειναι ζωο,ειτε ειναι ανθρωπος...
εσεις βλεπετε το σκυλι σας,την μια να ειναι φιλικο και να δεχεται χαδια απο εναν ανθρωπο και την αλλη,τον ιδιο ακριβως ανθρωπο,με τις ακριβως ιδιες συνθηκες να θελει να τον ξεσκισει...
αυτο συμβαινει γιατι οι "ιδιες" συνθηκες για την αντιληψη του ανθρωπου ειναι εντελως διαφορετικες για την αντιληψη του σκυλου...
την πρωτη φορα ο ανθρωπος ειναι χαλαρος ψυχολογικα και εκκρινει μικρες ποσοτητες ορμονων,την αλλη ειναι συγχισμενος,φοβισμενος,εκνευρισμενος,οποτε οι ορμονες κανουν παρτυ το οποιο παρτυ για τον σκυλο ειναι σαν να βαζουν εμας μεσα σε ενα κλαμπ που γινεται της τρελλης...
ο σκυλος μυριζει,με απολυτη συνειδηση τις οποιεσδηποτε ορμονες εκκρινει ο αλλος οργανισμος,ειτε αυτος ειναι ζωο,ειτε ειναι ανθρωπος...
εσεις βλεπετε το σκυλι σας,την μια να ειναι φιλικο και να δεχεται χαδια απο εναν ανθρωπο και την αλλη,τον ιδιο ακριβως ανθρωπο,με τις ακριβως ιδιες συνθηκες να θελει να τον ξεσκισει...
αυτο συμβαινει γιατι οι "ιδιες" συνθηκες για την αντιληψη του ανθρωπου ειναι εντελως διαφορετικες για την αντιληψη του σκυλου...
την πρωτη φορα ο ανθρωπος ειναι χαλαρος ψυχολογικα και εκκρινει μικρες ποσοτητες ορμονων,την αλλη ειναι συγχισμενος,φοβισμενος,εκνευρισμενος,οποτε οι ορμονες κανουν παρτυ το οποιο παρτυ για τον σκυλο ειναι σαν να βαζουν εμας μεσα σε ενα κλαμπ που γινεται της τρελλης...
Ε καλά τώρα! Και απόλυτα φυσιολογικό τον σκυλάκο του παραδείγματος, δεν τον λες
Ενδιαφέρον. Αν μπορείς ανάλυσέ μου το εξής:
Στο ασανσέρ της πολυκατοικίας που μένουμε, έρχεται κοπελίτσα, χαϊδεύει το σκυλί, το σκυλί κάθεται να το χαϊδέψει. Η κοπελίτσα φεύγει λοιπόν και πάει ν ανέβει τη σκάλα και το σκυλί κάνει κίνηση να την αρπάξει. Πως θα το εξηγούσες; Προστατεύει το χώρο της; Τι άλλαξε από τη στιγμή του χαδιού;
εαν ειναι κυριαρχικο ζωο,σαφως και τον λες...απολυτως ομως...Ε καλά τώρα! Και απόλυτα φυσιολογικό τον σκυλάκο του παραδείγματος, δεν τον λες
Νομιζω οτι η εκφραση "με τις ιδιες ακριβως συνθηκες" ειναι κλειδι.
Στη δικη μου περιπτωση ειμαι σιγουρη οτι δε τον φοβοταν το σκυλο πριν γινει το σκηνικο. Ομως οι συνθηκες δεν ηταν ιδιες.
Θα συμφωνησω με την αποψη οτι δε βλεπω και πολυ φυσιολογικο το σκυλο που κατω απο τις ιδιες συνθηκες θα κανει χαρες με εναν ανθρωπο που θα δαγκωσει.
Επισης, δε θεωρω κυριαρχικο το σκυλο που οταν μυρισει το φοβο ή τη νευρικοτητα του ανθρωπου θα του την πεσει. Δεν εχει να κανει με κυριαρχια αυτο.
Ο Ντ εδειξε την κυριαρχικοτητα του σε ανθρωπους που ηταν ιδιαιτερα δυναμικοι, κυριαρχικοι και οι ιδιοι σαν χαρακτηρες. Δε τον φοβοντουσαν.
Επισης, τι σημαινει "το σκυλι καθεται να το χαιδεψει" ?
Στη δικη μου περιπτωση ειμαι σιγουρη οτι δε τον φοβοταν το σκυλο πριν γινει το σκηνικο. Ομως οι συνθηκες δεν ηταν ιδιες.
Θα συμφωνησω με την αποψη οτι δε βλεπω και πολυ φυσιολογικο το σκυλο που κατω απο τις ιδιες συνθηκες θα κανει χαρες με εναν ανθρωπο που θα δαγκωσει.
Επισης, δε θεωρω κυριαρχικο το σκυλο που οταν μυρισει το φοβο ή τη νευρικοτητα του ανθρωπου θα του την πεσει. Δεν εχει να κανει με κυριαρχια αυτο.
Ο Ντ εδειξε την κυριαρχικοτητα του σε ανθρωπους που ηταν ιδιαιτερα δυναμικοι, κυριαρχικοι και οι ιδιοι σαν χαρακτηρες. Δε τον φοβοντουσαν.
Επισης, τι σημαινει "το σκυλι καθεται να το χαιδεψει" ?
Εννοώ δεν έδειξε να ενοχλήθηκε, κούνησε την ουρά και δέχτηκε το χάδι της κοπέλας, χωρίς να τρελαθεί κι από τη χαρά της ή να χοροπηδάει για παράδειγμα πάνω της. Μια ήρεμη, φυσιολογική αποδοχή της κίνησης που έκανε η κοπέλα. Και μετά, όταν ολοκληρώθηκε το σέσιον χαδιού και πήγε να φύγει η κοπέλα, τα πήρε κρανίο..τι να πω..
βεβαιως...γραψε μου αναλυτικα το χρονικο του σκηνικου,περιγραφοντας παραλληλα τον χωρο και την κινησιολογια της τυπισσας...
Το σκυλί καταλαβαίνω ότι αντιλαμβάνεται και την είσοδο της πολυκατοικίας ως "χώρο της" κι αυτό γιατί - ειδικά παλιότερα- τρελαινόταν με οποιονδήποτε συναντούσε στην είσοδο και του γαύγιζε καθώς και στους ντελιβεράδες. Τώρα τελευταία έχει χαλαρώσει αρκετά. Δεν το κάνει συχνά, κάνει μέχρι και χαρές.
Ε όπως είπα και παραπάνω, γυρνούσαμε από βόλτα και περιμέναμε το ασανσέρ. Μπαίνει κοπελίτσα στην πολυκατοικία και πριν ανέβει τη σκάλα για να πάει στον πρώτο όροφο (η σκάλα βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο ασανσέρ), έκανε χαρές στη μικρή και την χάιδεψε. Ήρεμα, χωρίς απότομες κινήσεις. Το σκυλί το δέχτηκε το χάδι, αυτό αντιλήφθηκα. Και μόλις η κοπέλα απλά γύρισε και ανέβηκε τη σκάλα, η μικρή έκανε κίνηση να την αρπάξει γαυγίζοντας παράλληλα...Επίσης να πω ότι αντίστοιχα έχει κάνει το ίδιο και σε ντελιβερά ο οποίος ζήτησε να την αφήσω να βγει να τη χαϊδέψει και την άφησα. Τη χάιδεψε και της μιλούσε και η Audrey έδειχνε πολύ χαρούμενη, κουνούσε ουρά, τον μύριζε..Και μετά την έβαλα μέσα να πληρώσω τον άνθρωπο και του γαύγισε πάλι αλλά όχι χαρούμενα..πάλι κίνηση ήθελε να κάνει.
η μυτη του ζωου δεν ειναι η μονο που διαμορφωνει την συμπεριφορα του,αλλα κατι που εφ οσον το εχει στον νου του καποιος εξηγει πολλες "περιεργες" συμπεριφορες...
ενα "ησυχο" η μη κυριαρχικο ζωο δεν αντιδρα ουσιαστικα στις διαφορετικες μυρωδιες ,πλην ελαχιστων περιπτωσεων...το κυριαρχικο εν αντιθεσει,που ειναι συνεχως υπο ατμον,με το παραμικρο αντιδρα...
το οτι το ζωο θα βγαλει κυριαρχια και σε αντιστοιχως κυριαρχικο δυναμικο ον ,ειναι απολυτως φυσιολογικο και μη σχετικο με αυτο που εγραψα εγω...δεν καταλαβαινω τι εννοεις με το συγκεκριμενο...
