Συμφωνώ απόλυτα με την Αμαλία.
Η μόνη εμπειρία που είχα με σκύλους ήταν ότν ήμουν παιδί που είχαμε ένα γκέκας,και τότε κυρίως η μαμά μου είχε την ευθύνη.
Από τότε πέρασαν πάρα πολλά χρόνια και ήρθε η ώρα να υιοθετήσουμε το Ρόκυ.
Ενα σκυλί ενήλικο που ζούσε στη φιλοζωική,πρίν ήταν στο δρόμο φυσικά.Είχαμε διάφορα θεματάκια στην αρχή,όμως δε το βάλαμε κάτω,με τη βοήθεια και των εκπαιδευτών,και με τη δική μας επιμονή,υπομονή και άπειρη αγάπη καταφέραμε να τον μεταμορφώσουμε και να ζούμε πλέον μια ήσυχη και ευτυχισμένη ζωή μαζί του. Εχουμε δεθεί πολύ μαζί του ,κι αυτός με μας,και περνάμε υπέροχα.Δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν!
Γι αυτό σου λέω μην έχεις τέτοιους ενδοιασμούς περί χειρισμού,όλα γίνονται αρκεί να έχεις θέληση και διάθεση!
Το μόνο που δεν καταφέραμε και δεν νομίζω να γίνει ποτέ,είναι να περιφρονεί τις γάτες!!!!