Στείρωση - υπέρ και κατά
- Thread starter Berna
- Ημερομηνία δημιουργίας
πολυ καλός και εμπειρος και όχι επιχειρηματιας κτηνιατρος.. σου λεω παμε απο το παππου μου 3 γεννιες
επίσης ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ είναι και ο Εδιρνέλλης στο Νεο Βουτζα.. φοβερος ανθρωπος
Καλησπέρα σε όλους! Ειχα αναφέρει και σ ενα άλλο θέμα, ότι έχω ενα μαλτέζ θηλυκο σχεδον 10 χρονων, δεν έχει ζευγαρώσει και δεν την έχω στειρώσει. Επειδή άρχισα να φοβάμαι λόγω ηλικίας μήπως εμφανίσει τίποτα πχ πυομητρα, την πηγα στ κτηνιατρο και της πηρε αιμα. Εχει ενα μικρο φυσημα στη καρδια τ οποιο δν ειναι σοβαρο μ ειπε κ αυξημενα λευκα αιμοσφαιρια. Αυτο ειπε μπορει να προερχεται απο λοιμωξη ειτε απο τ δοντια, ειτε απο ουρολοιμωξη η κατι αλλο.. Επισης, τωρα τελευταια παρατηρησα οτι τ σκυλι κατουραει περισσοτερο και γλειφει τ γεννητικα τ οργανα. Η γνωμη του ειναι να τη στειρωσω. Πραγματικα δε ξερω τι να κανω!
Ημουν κατα της στειρωσης κ γι αυτο τοσα χρονια δν την εκανα, αλλα τωρα το σκεφτομαι πολυ σοβαρα.
Αξιζει να τη βαλω σ αυτη τη διαδικασια? Η ειναι πολυ μεγαλη σε ηλικια για κατι τετοιο? Ποια ειναι η γνωμη σας?
Ημουν κατα της στειρωσης κ γι αυτο τοσα χρονια δν την εκανα, αλλα τωρα το σκεφτομαι πολυ σοβαρα.
Αξιζει να τη βαλω σ αυτη τη διαδικασια? Η ειναι πολυ μεγαλη σε ηλικια για κατι τετοιο? Ποια ειναι η γνωμη σας?
Εξεταση ουρων οποτε για ουρολοιμωξη κανατε; Οτι και να πουμε εμεις απο εδω ειναι λεπτο το θεμα! Ο γιατρος δεν ειπε τιποτα και για υπερηχο πχ; Αν αποκλεισετε τα περισσοτερα θα μπορουσες απλα να το παρακολουθεις με εξετασεις υπερηχους κτλ.. γιατι μπορει πχ να μην χρειαστει να ναρκωθει και ποτε το ζωο.. ή μπορει να τυχει κατι που λογω της παρακολουθησης να το προλαβαιτε.. αλλα οτι κ να λεω εγω το σωστο ειναι αυτη η κουβεντα να γινει με τον κτηνιατρο που εμπιστευεσαι..
Καλησπέρα σε όλους! Τελικά την Τετάρτη το μαλτεζ μου εκανε στειρωση! Πηγαν ολα καλα αλλα την κρατησε μια μερα ο γιατρος προληπτικα. Χθες το βραδυ την πηρα σπιτι και ηπιε και λιγο νερο! Σημερα το πρωι εφαγε, ηπιε νερο αλλα απο το μεσημερι και μετα κοιμαται και με δυσκολια ανοιγει τα ματια της. Ειναι φυσιολογικο αυτο για τριτη μερα?
Το 2016;;;;;; Ξεκίνησε να κάνει κύστες το 2016;;;;;;; Πάλι καλά που τα γράφω εδώ, στο φόρουμ! Ψάχνω ένα χρόνο διάφορα ιατρικά στο νετ κ καταλήγω σε θέματα εδώ στο φόρουμ που κάτι έχω γράψει, κάποιο σύμπτωμα κουτσοαναφέρω. ΚΡΑΤΑΤΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ κ σόρρυ αλλά μην εμπιστεύεστε τους κτηνιάτρους όταν σας λένε για 'ενδείξεις αμελητέες', να τα παρακολουθείτε όλα. ΟΛΑ. Κι όταν βλέπετε ότι κάτι δεν πάει καλά να ΕΠΙΜΕΝΕΤΕ!
Τεσπά για να είμαι εντός θέματος, δε στείρωσα τότε προληπτικά, κ να σας πω κιόλας, ακόμα δεν τρελαίνομαι για την προληπτική στείρωση σε μικρές ηλικίες κ χωρίς ιατρικό θέμα - παρόλο που στειρωσα τελικά πέρσι, ψιλοπροληπτικα πάλι αλλά με υπαρκτό ιατρικό θέμα, πιθανότατα σχετιζόμενο. FYI, η στείρωση δε βοήθησε, παρόλο που μάλλον ήταν αργά για να κάνει θεαματική διάφορα.
Αλλά από αυτά που είδα, διάβασα, έπαθα (όχι εγώ δλδ, το καημένο το σκυλί), η στείρωση μου φαίνεται "φτηνή λύση" για κάτι που δε χρειάζεται καμία τρελή παρέμβαση, παρά μόνο συστηματική παρακολούθηση από τον ιδιοκτήτη (που υπήρχε) και διαγνωστική ικανότητα των κτηνιάτρων - προϋποθέτει την ικανότητα ΝΑ ΑΚΟΥΝΕ τι τους λέει ο ιδιοκτήτης (που δεν υπήρχε).
Τρελάθηκα που το είδα αυτό τώρα, έχω τόσα πολλά να πω, είναι τόσο μεγάλη η ιστορία, περάσαμε τόσα πολλά φέτος, που δε φτάνουν 5 σελίδες, πφφφφ....
Α ναι κ κάτι που θέλω να το γράψω καιρό, σε αυτό το θέμα.
Για 7 περίπου χρόνια είχα ένα σκύλο που τον παρακαλούσα να φάει. Που το να μη φάει ένα 24ωρο ήταν μια απλή Δευτέρα. Που το ένα φαϊ του ξινιζε κ το άλλο του βρωμουσε. Που έβλεπα τους άλλους σκυλοιδιοκτητες να πασχίζουν να συγκρατήσουν τα καμάρια τους να μην αρπάξουν τίποτα να φάνε στη βόλτα και σταυροκοπιόμουν που τουλάχιστον δεν είχα κ αυτό το πρόβλημα, ούτε για πλάκα. Που το να του κάνεις εκπαίδευση/τραβήξεις την προσοχή με λιχουδιές ήταν απλά αστείο - δεν τον ένοιαζε ούτε τόσο δα. Που του χω αφήσει πολλάκις μπριζολάκια, μπιφτεκακια κτλ μπροστά στη μύτη του κ δεν έχει βλεφαριασει να τα ακουμπήσει, ακόμα κ αν έχω φύγει απ'το σπίτι.
Για κάνα 2 χρόνια μετά άρχισε ομολογουμένως να αυξάνεται η όρεξή του, λόγω ηλικίας κ αντίστοιχων μεταβολικών αλλαγών λογικά. Δεν ήταν πολύ picky, έτρωγε το φαΐ του με όρεξη χωρίς παρακάλια.
Από τη μέρα που στειρώθηκε, πριν 10 μηνες, πέρα από το ότι πήρε 3 κιλά, αέρα, κ κάνει δίαιτα κυριολεκτικά πείνας για να τα χάσει - οκ, αναμενόμενο - έχει γίνει ε-πι-κίν-δυ-νος. ΜΟΝΟ πεινάει. Κόβει δάχτυλα για να σου πάρει μπουκιά απ'το χέρι. Άνοιξε μια μέρα τα σκουπίδια, έφαγε τα πάντα - πλαστικά κ χάρτινα περιτυλίγματα, αποτσιγαρα, στάχτες, σάπιες φράουλες, κόκκαλα, ότι υπήρχε (τα είδα όλα γιατί ευτυχώς τα έκανε εμετό). Τον έχω δει στην κάμερα να κλείνω την πόρτα πίσω μου κ να σηκώνεται απευθείας να πάει στην κουζίνα να φάει το φαγητό του γάτου (που είναι ψηλά...). Πλέον έχω βάλει οδοφράγματα στην πόρτα της κουζίνας γιατί για τεχνικούς λόγους πρέπει να την έχω ανοιχτή. Αρπάζει πράγματα απ'το δρόμο, τώρα πρέπει να χω το νου μου κ σ' αυτό. Τουλάχιστον το καλό είναι ότι μπορώ πλέον να του τραβήξω την προσοχή στο δρόμο με λιχουδιά..
Δεν είναι νορμάλ αυτό το πράγμα. Είναι επικίνδυνο. Η αλλαγή ήταν άμεση, ραγδαία και τεράστια. Υποψιάζομαι ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων που παλεύουν με τα σκυλιά τους για να ελέγξουν το βάρος τους κ να μην τρώνε πράγματα στο σπίτι κ στη βόλτα είναι λόγω ορμονικών διαταραχών λόγω στείρωσης. Ε, δε μπορώ σαφώς να στηρίξω το claim, δε μπορώ να κάνω τη στατιστική μελέτη.
Για την ιστορία η Τ4 του είναι στα πατώματα, στο κάτω όριο. Δεν ξέρω όμως αν είναι καινούριο αυτό ή προϋπήρχε, πριν τη στείρωση.
Συμπεριφορικές αλλαγές δε μπορώ να τις κρίνω αντικειμενικά, αφενός επειδή ήδη είχε αρχίσει να ηρεμεί αρκετά με τα χρόνια, αφετέρου επειδή δεν είναι καλά στην υγεία του όλη τη χρονιά κ μάλλον συχνά δεν ήταν καν σε φάση να κάνει "τρέλες".
Για 7 περίπου χρόνια είχα ένα σκύλο που τον παρακαλούσα να φάει. Που το να μη φάει ένα 24ωρο ήταν μια απλή Δευτέρα. Που το ένα φαϊ του ξινιζε κ το άλλο του βρωμουσε. Που έβλεπα τους άλλους σκυλοιδιοκτητες να πασχίζουν να συγκρατήσουν τα καμάρια τους να μην αρπάξουν τίποτα να φάνε στη βόλτα και σταυροκοπιόμουν που τουλάχιστον δεν είχα κ αυτό το πρόβλημα, ούτε για πλάκα. Που το να του κάνεις εκπαίδευση/τραβήξεις την προσοχή με λιχουδιές ήταν απλά αστείο - δεν τον ένοιαζε ούτε τόσο δα. Που του χω αφήσει πολλάκις μπριζολάκια, μπιφτεκακια κτλ μπροστά στη μύτη του κ δεν έχει βλεφαριασει να τα ακουμπήσει, ακόμα κ αν έχω φύγει απ'το σπίτι.
Για κάνα 2 χρόνια μετά άρχισε ομολογουμένως να αυξάνεται η όρεξή του, λόγω ηλικίας κ αντίστοιχων μεταβολικών αλλαγών λογικά. Δεν ήταν πολύ picky, έτρωγε το φαΐ του με όρεξη χωρίς παρακάλια.
Από τη μέρα που στειρώθηκε, πριν 10 μηνες, πέρα από το ότι πήρε 3 κιλά, αέρα, κ κάνει δίαιτα κυριολεκτικά πείνας για να τα χάσει - οκ, αναμενόμενο - έχει γίνει ε-πι-κίν-δυ-νος. ΜΟΝΟ πεινάει. Κόβει δάχτυλα για να σου πάρει μπουκιά απ'το χέρι. Άνοιξε μια μέρα τα σκουπίδια, έφαγε τα πάντα - πλαστικά κ χάρτινα περιτυλίγματα, αποτσιγαρα, στάχτες, σάπιες φράουλες, κόκκαλα, ότι υπήρχε (τα είδα όλα γιατί ευτυχώς τα έκανε εμετό). Τον έχω δει στην κάμερα να κλείνω την πόρτα πίσω μου κ να σηκώνεται απευθείας να πάει στην κουζίνα να φάει το φαγητό του γάτου (που είναι ψηλά...). Πλέον έχω βάλει οδοφράγματα στην πόρτα της κουζίνας γιατί για τεχνικούς λόγους πρέπει να την έχω ανοιχτή. Αρπάζει πράγματα απ'το δρόμο, τώρα πρέπει να χω το νου μου κ σ' αυτό. Τουλάχιστον το καλό είναι ότι μπορώ πλέον να του τραβήξω την προσοχή στο δρόμο με λιχουδιά..
Δεν είναι νορμάλ αυτό το πράγμα. Είναι επικίνδυνο. Η αλλαγή ήταν άμεση, ραγδαία και τεράστια. Υποψιάζομαι ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων που παλεύουν με τα σκυλιά τους για να ελέγξουν το βάρος τους κ να μην τρώνε πράγματα στο σπίτι κ στη βόλτα είναι λόγω ορμονικών διαταραχών λόγω στείρωσης. Ε, δε μπορώ σαφώς να στηρίξω το claim, δε μπορώ να κάνω τη στατιστική μελέτη.
Για την ιστορία η Τ4 του είναι στα πατώματα, στο κάτω όριο. Δεν ξέρω όμως αν είναι καινούριο αυτό ή προϋπήρχε, πριν τη στείρωση.
Συμπεριφορικές αλλαγές δε μπορώ να τις κρίνω αντικειμενικά, αφενός επειδή ήδη είχε αρχίσει να ηρεμεί αρκετά με τα χρόνια, αφετέρου επειδή δεν είναι καλά στην υγεία του όλη τη χρονιά κ μάλλον συχνά δεν ήταν καν σε φάση να κάνει "τρέλες".
Με δεδομένο το ότι η μάνα φύση ξέρει πάντα καλύτερα, ισχύει το παραπάνω που λες, ότι δεν είναι νορμάλ. Δεν ξέρω αν/πόσο είναι επικίνδυνο αλλά σίγουρα δεν είναι αθώο. Δεν είχα προβλήματα βάρους με τις 2 στειρωμένες σκύλες μου, αλλά έχω πρόβλημα τώρα σε γάτο στειρωμένο 2 μόλις ετών (!) με ουρολιθίαση. Πότε πρόλαβε και την έκανε απορώ. Ο ντοκ λέει ότι συμβαίνει σε στειρωμένους γάτους.
Δεν πιστεύω πια ότι η στείρωση κάνει για όλα σαν την κόκα κόλα, όπως την παρουσιάζουν. Με δεδομένο φυσικά ότι δεν έχει κανείς ανξέλεγκτες καταστάσεις αναπαραγωγής. Ο αρσενικός κάγκουρας της αγέλης μου πάντως τα έχει τα μπαλάκια του και θα εξακολουθεί να τα έχει εκτός απροόπτου, παρόλο που μερικοί στο δρόμο λένε "γι αυτό αγριεύει επειδή δεν είναι στειρωμένος".
Επικίνδυνο εννοώ πρακτικά, που τρώνε ότι σκατά στην κυριολεξία βρουν μπροστά τους.
Μερικά κάνουν τέρατα, έχω βγάλει από φιλικό μας σκυλί ένα τεράστιο ψαροκόκκαλο τελευταίο εκατοστό πριν πάει όλο κάτω, δε μπορούσα να το πιστέψω, ήταν ένα τέρας, σα να καταπινε το χέρι του Φρέντυ Κρούγκερ.
(Στον πατέρα μου είχε πει κτηνίατρος για τις ουρολιθιάσεις στα γατιά κ αυτό για τα στειρωμένα αλλά κυρίως για αυτά που τρώνε κατα κύριο λόγο κροκετα. Αν κ μου φαίνεται δύσκολο να δίνεις εσύ στα ζώα σου κροκετα
)
Μερικά κάνουν τέρατα, έχω βγάλει από φιλικό μας σκυλί ένα τεράστιο ψαροκόκκαλο τελευταίο εκατοστό πριν πάει όλο κάτω, δε μπορούσα να το πιστέψω, ήταν ένα τέρας, σα να καταπινε το χέρι του Φρέντυ Κρούγκερ.
(Στον πατέρα μου είχε πει κτηνίατρος για τις ουρολιθιάσεις στα γατιά κ αυτό για τα στειρωμένα αλλά κυρίως για αυτά που τρώνε κατα κύριο λόγο κροκετα. Αν κ μου φαίνεται δύσκολο να δίνεις εσύ στα ζώα σου κροκετα
)Επικίνδυνο εννούσα, μάλλον να το πω πιο σωστά, όχι αθώο όπως θέλουν να το παρουσιάζουμε. Σε κανα μήνα παίρνω 2 σκύλους ακόμη, έναν αρσενικό (στειρωμένος) και μία θυληκιά. Η θυληκιά θα μείνει αστείρωτη, εκτός απροόπτου (παλιότερα θα την είχα χώσει για στείρωση κατευθείαν).
Ο γάτος έτρωγε leonardo ξηρά και από τώρα για 6 μήνες θα παίρνει κτηνιατρική brit που θα κάνει πιο όξινα τα ούρα, κατά συμβουλή γιατρού. Μέσα στο 6μηνο θα διαβάσω για μπαρφ για γάτες και θα τον γυρίσω σε ωμή, ελπίζω να την τρώει γιατί οι γάτες είναι και ψυχοβγάλτες με το θέμα φαί. Από τις άλλες 2 γάτες, η μία τρώει ξηρά και μπαρφάρει μόνη της στη φύση (πουλιά, ακρίδες και δεν θέλω να ξέρω τι άλλο) και η άλλη θέλει ωμή μόνο όταν είναι κλεμμένη από το πιάτο των σκύλων - αλλά άμα βγάλεις άκρη με γάτες σφύρα μου.(Στον πατέρα μου είχε πει κτηνίατρος για τις ουρολιθιάσεις στα γατιά κ αυτό για τα στειρωμένα αλλά κυρίως για αυτά που τρώνε κατα κύριο λόγο κροκετα. Αν κ μου φαίνεται δύσκολο να δίνεις εσύ στα ζώα σου κροκετα
Το στομάχι απύθμενο πηγάδι το ζώ και εγώ εδώ και σχεδον 3 μήνες που τον στείρωσα με πόνο ψυχής για λόγους υγείας. Σαν να πήραν το σνόμπ σκυλί μου και μου δώσαν ένα αλλό που έχει κατοχηκό σύνδρομο. Με νύχια και με δόντια τον κρατάω στα κιλά του και έχει μονίμως κακόμοιρο ύφος λες και το κακοποιώ ή το αφήνω νηστικό. Ευτύχως που κρατάει χαρακτήρα έξω και δεν τρώει απο κάτω γιατί δεν νομίζω ότι θα του έβγαινε σε καλό με τα θέματα του...
Βέβαια δεν μπορώ να φανταστώ τι συμβαίνει ορμονικά στο κορμάκι του και πόσο άνω κάτω έχουν γίνει όλα. Απλά περιμένω να δω πως η στείρωση θα επιδράσει στα θέματα που είχε στον προστάτη για να δω αν η απόφαση να στειρωθεί ήταν η σωστή. Για την ώρα δείχνει μόνο θετικά σημάδια αλλά ο χρόνος θα δείξει
Βέβαια δεν μπορώ να φανταστώ τι συμβαίνει ορμονικά στο κορμάκι του και πόσο άνω κάτω έχουν γίνει όλα. Απλά περιμένω να δω πως η στείρωση θα επιδράσει στα θέματα που είχε στον προστάτη για να δω αν η απόφαση να στειρωθεί ήταν η σωστή. Για την ώρα δείχνει μόνο θετικά σημάδια αλλά ο χρόνος θα δείξει
Κι εσείς προστάτη;;; Έλα να μιλήσουμε, έχουμε το ίδιο σκυλί σε άλλη συσκευασία
Δεν θυμάμαι τι ταίζετε - αλλά σε στειρωμένα με τάσεις παχυσαρκίας θα δοκίμαζα οπωσδήποτε ωμή που δεν παχαίνει αλλά ομορφαίνει. Και για να κάνει και το φαί μπούγιο επειδή πεινάνε τα σκυλιά σαν κατοχικά, βάλτε τους κι επάνω τριμμένο αγγούρι, ή χόρτα και τέτοιες αηδίες που τρώμε κι εμείς στις δίαιτες μπας και μπουκώσουμε.
Για έξαρση στα γαστρεντερικά του πήγαμε και κάνοντας ακτινογραφία είδαν μία σκια και συνέστησαν υπέρηχο για να δούμε και το έντερο. Τελίκα το έντερο ήταν μία χαρά αλλά είχε έναν τεράστιο προστάτη με απασβεστώσεις στις άκρες και κύστούλες που δεν είναι φυσιολογικές για σκύλο της ηλικίας του (δεν είχε κλείσει καν τα 6). Τους έκανε εντύπωση που κατουρούσε κανονίκα καθώς εσφιγγε πόλυ τον ουρητίρα. Δύο μέρες μετά το χειρουργείο κατάλαβα ότι μάλλον ζοριζόταν να κατουρήσει και δεν το είχα καταλαβει... ακόμα νιώθω τύψεις που νόμιζα ότι απλά μαρκάρει κάθε δύο μετράΚι εσείς προστάτη;;; Έλα να μιλήσουμε, έχουμε το ίδιο σκυλί σε άλλη συσκευασία
Επίσης παρατήρησα ότι αγχώνεται λιγότερο μετά το χειρουργείο και έχει κόψει κατα πολύ την γκρίνια-κλάμα και γενικά είναι πιο ζεν και παίζει περισσοτερο. Πλεον κάνει στο παιχνίδι σαν κουτάβι. Κρατάω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι μπορεί εδώ και καιρό να πονούσε ή έστω είχα ενοχλήσεις.
Τρέλα.Νέ.ΜεΓια έξαρση στα γαστρεντερικά του πήγαμε και κάνοντας ακτινογραφία είδαν μία σκια και συνέστησαν υπέρηχο για να δούμε και το έντερο. Τελίκα το έντερο ήταν μία χαρά αλλά είχε έναν τεράστιο προστάτη με απασβεστώσεις στις άκρες και κύστούλες που δεν είναι φυσιολογικές για σκύλο της ηλικίας του (δεν είχε κλείσει καν τα 6). Τους έκανε εντύπωση που κατουρούσε κανονίκα καθώς εσφιγγε πόλυ τον ουρητίρα. Δύο μέρες μετά το χειρουργείο κατάλαβα ότι μάλλον ζοριζόταν να κατουρήσει και δεν το είχα καταλαβει... ακόμα νιώθω τύψεις που νόμιζα ότι απλά μαρκάρει κάθε δύο μετρά
Επίσης παρατήρησα ότι αγχώνεται λιγότερο μετά το χειρουργείο και έχει κόψει κατα πολύ την γκρίνια-κλάμα και γενικά είναι πιο ζεν και παίζει περισσοτερο. Πλεον κάνει στο παιχνίδι σαν κουτάβι. Κρατάω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι μπορεί εδώ και καιρό να πονούσε ή έστω είχα ενοχλήσεις.
Κυστάρες στον προστάτη εδώ ️. Πρέπει να τις είχε πολύ καιρό. Μπορεί κ χρόνια. Αρχικά προέκυψε πέρσι τέτοιο καιρό περινεϊκή κήλη για την οποία τελικά μπορεί κ να φταίνε οι κύστες. Την εγχειρήσαμε κ στειρώθηκε. Τα γαστρεντερικά του πιο άθλια από ποτέ από τότε. Μη χτυπιέσαι για το κατούρημα, εμένα μόλις πριν 1,5 μήνα άρχισε να μη μπορεί να κατουρήσει. Είχε κάνα μύριο άλλα, φαινομενικά άσχετα, συμπτώματα πριν φτάσει σε αυτό.
[3 φορές πήγαμε επείγοντα μες στη χρονιά από τρελό πόνο που δεν τον απέδιδαν πουθενά στην ουσία. 1 χρόνο τώρα πολλούς υπερήχους ΚΑΙ ακτινογραφίες κ δε βρίσκανε κάτι (σχεδόν, ας μην το αναλύσω, θα συφιλιαστώ
).]Τέλος πάντων θα τα γράψω κάπου αλλού κάποια στιγμή πιο αναλυτικά αλλά να ξέρεις ότι η στείρωση σε μας δεν έκανε, evidently, τί-πο-τα για τις κύστες. Για προστατομεγαλια οκ, ο προστάτης εκτός από τώρα που είχε τεράστια γενικευμένη λοίμωξη παρέμενε μικρός μες στη χρονιά. Οπότε, αν με 'εγχείρηση' εννοείς ότι κάνατε μόνο στείρωση, σε παρακαλώ μην εφησυχαστεις, να τις παρακολουθείτε σε τακτά διαστήματα. Μην περάσετε το ίδιο με μας, γιατί μολύνονται κιόλας κ η φάση γίνεται πολύ, πολύ, πολύ κακή. Και αφήνει κ άλλες συνέπειες, ειδικά αν μολυνθούν. (Η υπερηχολογος ανέφερε ότι μπορεί να χτυπήσει σε σπονδυλική/οστεοαρθρίτιδα ή/και καρδιά - εμάς τα πίσω πόδια σίγουρα απέκτησαν φέτος πρόβλημα. Και ακόμα μετράμε τα προβλήματα κ απλά ελπίζουμε να περάσουν).
Υ.γ. στην άπειρη απόγνωση μου κ τις μυριάδες κτηνιατρικές μελέτες που διάβασα φέτος, διάβασα ότι οι συνεχείς, χρόνιες λοιμώξεις (π.χ. - συγκεκριμένη αναφορά σε - IBD) έχουν προκύψει στοιχεία ότι σχετίζονται με προβλήματα του προστάτη κ τις κύστες. Fyi.
Last edited:
Με τόσα γαστρεντερικά προβλήματα που έχουν τα δικά μας, δεν είμαστε για ωμή. Το χω πάρει απόφαση χρόνια. Αλλά έτσι κι αλλιώς μαγειρευτό τρώει εμένα, με του θανατά άπαχο κρέας (γιατί δεν κάνει λίπος στα ευαίσθητα για κολίτιδες/ibd) με ό,τι άλλο αντέχει το έντερό του από χλωρίδα - δεν αντέχει πολλά, οπότε είναι περιορισμένες οι επιλογές.
Το θέμα το αναβίωσα γιατί ψάχνοντας στο φόρουμ για "παραπροστατικές" έπεσα εδώ κ είδα ότι το 2016 είχα αναφέρει για υποψία αρχής κύστεων κ σοκαρίστηκα (δεν το θυμόμουν). Ο σκύλος μου το 2016 ηταν 4 χρονών. Δεν ξέρω αν έχετε προστατικές (μέσα στον αδένα) ή παραπροστατικές (έξω από τον αδένα), αλλά από το διάβασμα πάλι βλέπω ότι για τις παραπροστατικές λένε ότι υποθέτουν πως είναι γενετικοί οι λόγοι. Fyi μαζί με τα υπόλοιπα που αναφέρω πάνω.
