Ούτε κι εγώ το παρακολουθώ το σκεπτικό αλλά πάλι δεν τέθηκε τέτοιο θέμα εδώ. Άλλο το "ο σκύλος βγαίνει έξω" κι άλλο να είναι μονίμως έξω με ελάχιστη ανθρώπινη παρουσία. Άλλο το "τον αφήνουν να γαβγίζει" κι άλλο να λυσσομανάει με τις ώρες και κανείς να μην ενδιαφέρεται...Από εκεί πήρα περιληπτικά την απάντηση αν ο σκύλος βγαίνει έξω ή τον αφήνουν να γαβγίζει, δεν τον αγαπάνε και όπου αλλού και να πάει, καλύτερα. Και δεν το παρακολουθώ το σκεπτικό.
Προσωπικά δεν του έχω κρέιτ (άντε, καλά, κλουβί) όχι για κάναν άλλο λόγο αλλά ποτέ μέχρι τώρα δε μου φτάναν τα λεφτά, πάντα υπήρχε κάτι άλλο πιο επείγον. Κανένα θέμα δεν έχω με αυτό, έχω φροντίσει ανάλογα. Όμως όταν φεύγω ο σκύλος μένει μέσα, στο δωμάτιό μου για τον πολύ απλό λόγο ότι καθόλου δε θέλω να γυρίσω καμμιά μέρα και να τον βρω τέζα στην αυλή απο κάτι που έφαγε ή από ταρζανιά που έκανε. Και συγκεκριμένα στην περιοχή εδώ δεν είναι λίγοι αυτοί που κλάψανε τα σκυλιά τους με τέτοιον τρόπο. Δεν συζητάω για την κουτάβα που φιλοξενώ, η οποια είναι και μικρή και χωράει να βγει στον δρόμο ούτε και ξέρω από πόσες μεριές, δεν την προορίζω για χαλκομανία στην άσφαλτο...
Όσο για το γάβγισμα, το να αφήνεις το σκυλί σου να λυσσομανάει με τις ώρες δείχνει έλλειψη σεβασμού τόσο προς το σκυλί όσο και προς τον γείτονα ο οποίος έχει επίσης δικαιώματα.
Και τέλος: έχω καταλάβει ότι η ευτυχία ενός σκυλιού εξαρτάται από τον ιδιοκτήτη κι ένα σκυλί πορεί να είναι εξίσου ευτυχισμένο και με άλλον ιδιοκτήτη, αν του καλύπτει τις ανάγκες. Αν δεν ήταν έτσι, τότε όλα τα παρατημένα που ξαναυιοθετήθηκαν θα πέθαιναν από μαρασμό.