Ά, ξέχασα να σας πώ ότι ο λιμάρης γλύφει ακόμη το πάτωμα και το χαλί !!! Και φυσικά έτσι και αφήσουμε την σακούλα με τα σκουπίδια ανοιχτή για ένα λεπτό, για να φέρουμε π.χ. ξερά φύλλα από το μπαλκόνι που θέλουμε να πετάξουμε, τον βρίσκουμε με το κεφάλι μέσα. Τον μαλώνουμε διαρκώς, και πλέον δεν αφήνουμε σακούλα σκουπιδιών ανοιχτή, ψάχνουμε συνεχώς μήπως υπάρχει κάτι στο πάτωμα. Αλλά ατυχήματα συμβαίνουν. Έσπασε ένα ποτήρι στην κουζίνα τα Χριστούγεννα, μαζέψαμε τα γυαλιά, αλλά ένα μικρό κομμάτι είχε πεταχτεί κάτω από τον νεροχύτη σε μία γωνία, και δεν το είδαμε. Μετά από μισή ώρα τον έπιασα να προσπαθεί να το πιάσει με το πόδι του ! Από τότε μόλις σπάσει κάτι πέφτουμε όλοι στα τέσσερα και ψάχνουμε. Δεν είναι ό,τι καλύτερο να ζεί κανείς με τέτοιο άγχος. Και τρέμουμε μήπως πέσει ας πούμε μία καρφίτσα, ή κάτι άλλο βλαβερό, και το φάει ...