Εγώ έχω κερδίσει ακόμα και την ζαχαρένια μου εφαρμόζοντας την γνωστή φράση... "Ήρεμη Δύναμη"!
Κι εμείς σ'αυτή την κατηγορία είμαστε, αλλά με άλλη έννοια.
Οταν ο Σωτηράκης ήταν μόνος, δεν υπήρχε καμμία απολύτως περίπτωση, να του επιτεθεί κανείς. Είναι τόσο εντελώς αδιάφορος όλη του την ζωή, για οποιαδήποτε άλλο έμψυχο -πλην της μανούλας εννοείται-, που δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα. Αποπνέει πάντα, μια φοβερή ηρεμία. Τόσο, που δεν ασχολείται και κανένα μαζί του.
Η Δάφνη, ήθελε την προσοχή της, αλλά την κουλάντριζα.
Ο μικρός, είναι τόσο σαματατζής, και έχει τόσο κακή γλώσσα σώματος, που παρόλα αυτά, βγαίνει κερδισμένος γιατί προκαλεί πανικό και μέχρι τώρα, προτιμούν να τον αποφεύγουν.
Πλέον όμως και με την προσθήκη του π@π@ριδίου, όταν είναι και οι τρεις μαζί, είναι από μόνοι τους μια αγέλη. Μια μεγάλη, απροσδιόριστη [ειδικά στα σκοτάδια] μαύρη μάζα, που η θέα και μόνο αυτού του όγκου, είναι αποτρεπτική για οποιαδήποτε επιθετική σκέψη.
Και έτσι, εξακολουθώ να έχω μέχρι στιγμής, το κεφάλι μου ήσυχο
![Smile :) :)]()