Πώς αντιμετωπίζουμε επίμονη επίθεση?
- Thread starter Estranged
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ένα πανάκι με μυρωδιά σκυλίτσας σε οίστρο, στη δεξιά τσέπη, κλεισμένο μέσα σε σακουλίτσα με ζίπερ. Εμφανίζεται ο κολλημένος, του πετάς το πανάκι κι έχει να απασχολείται με κάτι πιο ενδιαφέρον από τον Άρη. Άσε τον να ψάχνει τη θηλυκιά!
(Το σακουλάκι με ζίπερ το θέλουμε για να μη φεύγει η μυρωδιά κι εν τέλει αντί να μας διώξει τον ένα ανεπιθύμητο, μας φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα και τελικά μας μαζέψει ολόκληρο τσούρμο από ανεπιθυμητους κολλημένους)
Προφανώς δεν είναι λύση που προτείνω στα σοβαρά. Απλά έβαλα λίγη... φαντασία.
(Το σακουλάκι με ζίπερ το θέλουμε για να μη φεύγει η μυρωδιά κι εν τέλει αντί να μας διώξει τον ένα ανεπιθύμητο, μας φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα και τελικά μας μαζέψει ολόκληρο τσούρμο από ανεπιθυμητους κολλημένους)
Προφανώς δεν είναι λύση που προτείνω στα σοβαρά. Απλά έβαλα λίγη... φαντασία.
Μεταγραφή ή μεταπτυχιακό?off-topic...
Ααααχχχχ... τι μου θυμίζεις... φοιτητής, το 1976-1978...
Last edited:
Βρε johnk! Αφού γράφω ότι δεν είναι λύση που προτείνω στα σοβαρά! Με τέτοιο σακουλάκι όχι τον ανεπιθύμητο, ούτε τον δικό μου δεν θα ξεκόλαγα από την τσέπη μου. Κι άντε μετά να πάει να μυρίσει από εδώ κι από'κει
Ghelly, πιάσε ένα μωβ πανάκι! Θέλω έκπτωση όμως, ε! Σου φέρνω πελατεία (μη σου πω θέλω ποσοστά)
Ghelly, πιάσε ένα μωβ πανάκι! Θέλω έκπτωση όμως, ε! Σου φέρνω πελατεία (μη σου πω θέλω ποσοστά)
Ποιές εντολές καλέ είσαι τρελός? Δεν θα τον ξεκολλούσα από το πόδι μου τον δικό μου μετά!
ελα τώρα που θες και ποσοστά.... τς τς τς αντε μια μικρη εκπτωση... Αλήθεια γιατι μωβ???
Παντως περα από την πλάκα, το νερό θα βοηθούσε? Πχ ενα μπουκάλι και μόλις πλησιάζε ο επιτιθέμενος να το αδειαζαμε πανω του. Δεν θα τον τρόμαζε ωστε να δώσει χρόνο να απομακρυνθούμε?
Παντως περα από την πλάκα, το νερό θα βοηθούσε? Πχ ενα μπουκάλι και μόλις πλησιάζε ο επιτιθέμενος να το αδειαζαμε πανω του. Δεν θα τον τρόμαζε ωστε να δώσει χρόνο να απομακρυνθούμε?
Αν πραγματικά ήθελε να σας επιτεθεί ο σκύλος θα το έκανε. Έκανε πολύ εκδηλωτικές προσπάθειες να σας τραμπουκίσει και να σας διώξει από την περιοχή του. Πολύ πιθανό αν δεν φεύγατε να έφτανε στο σημείο να σας επιτεθεί. Αλλά δεν συνέβη. Μια χαρά έκανες. Φωνές κ.λπ. και τοποθετείς τον εαυτό σου μπροστά από το σκύλο σου.
Αναλογα με τα βιτσια του καθε σκύλου!
Ο δικός μου που δεν γουσταρει τα νερά πιθανόν ναι, αλλα είναι άλλα που τη βρισκουν!
Σ εμενα δεν λειτουργει αυτό!
Μολις κανω ένα επιθετικό βημα μπροστα, κανει ντου κι αυτός γρυλιζοντας ή γαυγιζοντας, προσπαθόντας να με συνδράμει...
Στα υπόλοιπα συμφωνω!
Επίσης μια κλωτσιά μπορεί να σου φανεί βίαιη και σίγουρα είναι τελευταία λύση. Αλλά μην ξεχνάς ότι μπορεί έτσι να προστατεύεις τον σκύλο σου, προκαλώντας τη φυγή του άλλου, (χωρίς επιπτώσεις μιας και απλώς θα τον τρομάξεις-δεν λέμε να του σπάσεις τα παίδια) ή έτσι σώζεις τον άλλο σκύλο αν ο καημένος ο αδεσποτάκος δεν ξέρει τι δαίμονα έχεις δεμένο στο τέλος του λουριού σου.
Ακόμα και για τον δικό μου λέω «πιθανόν» αν και δεν το πολυπιστεύω!
Διότι αμα κλειδωσει σε κατι η κεφάλα τους, δυσκολα καταλαβαινουν τι άλλο συμβαίνει γύρω (ή πάνω) τους
Kι εμένα, δυστυχώς. Τι "χορό" έριξα για να τον βάλω πίσω μου δε λέγεται.
Παιδιά θα επιμείνω, γιατί δε σας έδωσα να καταλάβετε. Φύγαμε από την περιοχή στην πρώτη επίθεση και συνέχισε να μας κυνηγάει μέχρι που μας χωρίσαν αυτοκίνητα. Και αφού κάναμε ένα μεγάαααλο κύκλο και προσπαθήσαμε να γυρίσουμε προς την κατεύθυνση που πηγαίναμε, ΟΧΙ από το ίδιο μέρος αλλά ε, έπρεπε να πάω και σπίτι κάπως και δε μπορούσα να φτάσω άνω πόλη για να ξανακατέβω, για κακή μας τύχη είχε αποφασίσει το παρεάκι να συνεχίσει την περαντζάδα του προς την ίδια κατεύθυνση με μας, μας πήραν πρέφα από την άλλη μεριά του δρόμου και έτρεξαν πάλι πάνω μας ενώ εγώ τους είδα πριν περάσουν και έφευγα τάχιστα από την άλλη.
Δεν ήταν η περιοχή του, εκτός κι αν φιλοδοξούσε να την κάνει τώρα. Κάθε μέρα περνάω, αυτός ήταν new entry. Επίσης όχι ήθελε να μας επιτεθεί, μας επιτέθηκε. Απλά τις περισσότερες φορές προλάβαινα και έμπαινα μπροστά και σε ένα ντου που μου φάνηκε ότι έφαγε δαγκωματιά ο Άρης αλλά δε βρηκα σημάδι, ο Άρης μόνος του το απέφυγε πριν προλάβω να τον γυρίσω πίσω μου.
Τεσπά και κάτι τελευταίο περί συσκευών, νερών, και λοιπών εξαρτημάτων. Έχω στην τσέπη σκυλομπισκότα μεγάλα, για τα πιο ήρεμα αδέσποτα που κάνουν να ρθουν για να τα δελεάσω να μη πλησιάσουν, γιατί κι ο Άρης δεν είναι ήρεμος με όλα τα αρσενικά και δε γουστάρω να μας πλησιάζουν μην αρχίσει ο Άρης καυγά (καμία σχέση αυτή τη φορά, ο Άρης δεν πήρε πρέφα). Ε δεν προλάβαινα να βάλω το χέρι στην τσέπη, έτσι μπας και, μια φάση αφού παραιτήθηκα να τρέχω, πρόλαβα και έβαλα το χέρι στην τσέπη (και εκεί πρόλαβε και τον δάγκωσε), έβγαλα το μπισκότο και το πέταξα κατά πάνω του (φάση λες και ήταν πέτρα). Λίιιιγο ξαφνιάστηκε αλλά συνέχισε, αλλά εκεί λίιιιιιγο έκανε ένα βήμα πίσω και πρόλαβα και πέρασα ένα δρόμο και μπήκα σε κάτι στενά. Τον άκουσα από πίσω να τρέχει γαυγίζοντας. Μάλλον πάλι τα αυτοκίνητα μας χωρίσανε.
Και γι'αυτό εκτίμησα τη λύση της Μαρέκο, γιατί αν ήταν περίπτωση αδεσποτου που σου κάνει ντου για να σε διώξει από την περιοχή του δεν θα το συζητούσαμε τώρα (εδώ κάθε μέρα με μια τέτοια διαόλισα κυκλοφορούμε, ξέρω τις μεθόδους της). Θα χα φύγει με το πολύ να χαμε αρπάξει 2 ψιλές, δεν θα τρεχα σαν το Βέγγο γύρω από τα αυτοκίνητα και το δαιμόνιο από πίσω.
Last edited:
Ακριβώς αυτο θυμάμαι μας είχαν πει και οι εκπαιδευτές παλιά σαν μία λύση, γι'αυτο κρατάω πάντα με το αριστερό το λουρί όσο κοντά το θέλω και το έχω περασμένο στον δεξί καρπό για να μπορεί να βγει ανα πάσα στιγμή.
Μας είχε ακολουθήσει κι εμάς παλιότερα αδέσποτο επίμονα -όχι επίθεση, απλώς περπατούσε ακριβώς κολλημένο στον πωπό του δικού μου- για αρκετή απόσταση. Με τα ξουτ και τα εεεε δεν έφευγε, αλλά με αυτό το κούνημα του λουριού που περιγράφει το μαρέκο έφυγε αμέσως. (εντάξει, αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι βέβαια η ίδια περίπτωση και η ίδια επιμονή).
Estranged δεν κατάλαβα, τελικά έφτασε το σκηνικό σε δάγκωμα; Από την περιγραφή σου κατάλαβα ότι καλά το χειρίστηκες.
Ένα περίεργο πράγμα, αν και το θέμα αδέσποτα ήταν το μεγάλο μου άγχος τον πρώτο καιρό, μια που δεν είχα προηγούμενη εμπειρία, τελικά για κάποιο λόγο δε μας πλησιάζουν ποτέ. Ακόμα και στις ελάχιστες φάσεις που μας έχουν κάνει ντου, κάτι τους λέει ο δικός μου (συνήθως χωρίς γαύγισμα) και οπισθοχωρούν ατάκτως!! Πάντα τον βάζω πολύ κοντά μου ή πίσω μου και κάποιες φορές έχω χρησιμοποιήσει τη φωνή από την κόλαση, αλλά όχι τόσο για να τα διώξω, αλλά για να ξέρει ο Σερζ ότι έχω το νου μου και θα καθαρίσω !!
Ένα περίεργο πράγμα, αν και το θέμα αδέσποτα ήταν το μεγάλο μου άγχος τον πρώτο καιρό, μια που δεν είχα προηγούμενη εμπειρία, τελικά για κάποιο λόγο δε μας πλησιάζουν ποτέ. Ακόμα και στις ελάχιστες φάσεις που μας έχουν κάνει ντου, κάτι τους λέει ο δικός μου (συνήθως χωρίς γαύγισμα) και οπισθοχωρούν ατάκτως!! Πάντα τον βάζω πολύ κοντά μου ή πίσω μου και κάποιες φορές έχω χρησιμοποιήσει τη φωνή από την κόλαση, αλλά όχι τόσο για να τα διώξω, αλλά για να ξέρει ο Σερζ ότι έχω το νου μου και θα καθαρίσω !!
