Πάντως ο σκύλος μου δεν κυκλοφορεί ασυνόδευτος, τον συνοδεύω πάντα και παντού. Όπου θεωρώ ότι είναι ασφαλής, τον έχω χωρίς λουρί. Εξακολουθώ να τον συνοδεύω όταν δεν είναι δεμένος στο λουρί.
Δεν βγαίνει ελεύθερος και ασυνόδευτος ο σκύλος μου από την αυλή ή το σπίτι.
Θεωρώ ότι ο σκύλος μου δεν είναι επικίνδυνος, είναι φιλικός με όλο τον κόσμο. Τόσο φιλικός, που για αστείο, τον αποκαλώ την ντροπή των ροτβάηλερ. Δεν μπορώ (και δεν δέχομαι) να τον κυκλοφορώ δεμένο, γιατί η προσδοκία της ενδεχόμενης κακής συμπεριφοράς του σκύλου μου όταν κυκλοφορεί ελεύθερο, θα τον οδηγήσει ακριβώς σε αυτήν την συμπεριφορά εάν για οποιονδήποτε λόγο ξεφύγει από το λουρί, εάν κυκλοφορεί μόνο στο 1 μέτρο δίπλα μου.
Η δικιά μου θεωρία είναι συγκεκριμένη: Είτε εγώ ελέγχω όντως τον σκύλο μου, κι έχω σώας τας φρένας την ώρα που τον έχω χωρίς λουρί, είτε δεν έχω σώας τας φρένας που τον κυκλοφορώ έτσι. Και η απορία μου είναι η εξής: Ένας με μη σώας τας φρένας που κυκλοφορεί με τον σκύλο του στο λουρί, είναι μια κατάσταση που την θέλει και την αποδέχεται ο νομοθέτης?
Θεωρώ πως όλοι όσοι έχουν σκύλους δυνητικά επικίνδυνους, τις γνωστές ράτσες που έχουν αυτό το στίγμα τέλος πάντων (χαρακτηρισμό που δεν αποδέχομαι, θεωρώ πως δεν υπάρχουν επικίνδυνοι σκύλοι αλλά επικίνδυνοι ή ακατάλληλοι άνθρωποι που έχουν σκύλους), θα έπρεπε να περνάνε αξιολόγηση εάν μπορούν να χειριστούν και να συμβιώσουν με τέτοιον σκύλο, και να ελέγχονται για την πρόοδο της σχέσης τους με τον σκύλο τους ανά τακτά διαστήματα.
Αυτήν την αξιολόγηση θα έπρεπε να την κάνει ο όμιλος της κάθε φυλής, με επίβλεψη του ΚΟΕ, και να οργανώνονται σχετικά σεμινάρια σε κάθε περιοχή σε τακτά διαστήματα με υποχρεωτική παρακολούθηση από όλους όσους έχουν σκύλους.
Όλα τα άλλα, είναι πονάει μάτι, βγάζει μάτι.
Συμπληρωματικά, να πω πως ακόμα κι ένα κοκεράκι, μπορεί να είναι επικίνδυνος σκύλος. Έχω δει ένα τέτοιο, κακιασμένο και αντικοινωνικό, να επιτίθεται και να δαγκώνει παιδιά και το ίδιο το αφεντικό του. Αλλά είναι χαριτωμένο, δεν είναι μαύρο πύρινο, κι έτσι κανένας δεν διαμαρτύρεται προκαταβολικά όταν βλέπει το κοκεράκι αυτό. Μετά τις δάγκες, γκρινιάζουν...
Ευχαρίστως να κανονίσουμε με όποιον θέλει κοινή βόλτα στον λόφο Πανί, στον Υμηττό ή και κάπου αλλού.
Δεν βγαίνει ελεύθερος και ασυνόδευτος ο σκύλος μου από την αυλή ή το σπίτι.
Θεωρώ ότι ο σκύλος μου δεν είναι επικίνδυνος, είναι φιλικός με όλο τον κόσμο. Τόσο φιλικός, που για αστείο, τον αποκαλώ την ντροπή των ροτβάηλερ. Δεν μπορώ (και δεν δέχομαι) να τον κυκλοφορώ δεμένο, γιατί η προσδοκία της ενδεχόμενης κακής συμπεριφοράς του σκύλου μου όταν κυκλοφορεί ελεύθερο, θα τον οδηγήσει ακριβώς σε αυτήν την συμπεριφορά εάν για οποιονδήποτε λόγο ξεφύγει από το λουρί, εάν κυκλοφορεί μόνο στο 1 μέτρο δίπλα μου.
Η δικιά μου θεωρία είναι συγκεκριμένη: Είτε εγώ ελέγχω όντως τον σκύλο μου, κι έχω σώας τας φρένας την ώρα που τον έχω χωρίς λουρί, είτε δεν έχω σώας τας φρένας που τον κυκλοφορώ έτσι. Και η απορία μου είναι η εξής: Ένας με μη σώας τας φρένας που κυκλοφορεί με τον σκύλο του στο λουρί, είναι μια κατάσταση που την θέλει και την αποδέχεται ο νομοθέτης?
Θεωρώ πως όλοι όσοι έχουν σκύλους δυνητικά επικίνδυνους, τις γνωστές ράτσες που έχουν αυτό το στίγμα τέλος πάντων (χαρακτηρισμό που δεν αποδέχομαι, θεωρώ πως δεν υπάρχουν επικίνδυνοι σκύλοι αλλά επικίνδυνοι ή ακατάλληλοι άνθρωποι που έχουν σκύλους), θα έπρεπε να περνάνε αξιολόγηση εάν μπορούν να χειριστούν και να συμβιώσουν με τέτοιον σκύλο, και να ελέγχονται για την πρόοδο της σχέσης τους με τον σκύλο τους ανά τακτά διαστήματα.
Αυτήν την αξιολόγηση θα έπρεπε να την κάνει ο όμιλος της κάθε φυλής, με επίβλεψη του ΚΟΕ, και να οργανώνονται σχετικά σεμινάρια σε κάθε περιοχή σε τακτά διαστήματα με υποχρεωτική παρακολούθηση από όλους όσους έχουν σκύλους.
Όλα τα άλλα, είναι πονάει μάτι, βγάζει μάτι.
Συμπληρωματικά, να πω πως ακόμα κι ένα κοκεράκι, μπορεί να είναι επικίνδυνος σκύλος. Έχω δει ένα τέτοιο, κακιασμένο και αντικοινωνικό, να επιτίθεται και να δαγκώνει παιδιά και το ίδιο το αφεντικό του. Αλλά είναι χαριτωμένο, δεν είναι μαύρο πύρινο, κι έτσι κανένας δεν διαμαρτύρεται προκαταβολικά όταν βλέπει το κοκεράκι αυτό. Μετά τις δάγκες, γκρινιάζουν...
Ευχαρίστως να κανονίσουμε με όποιον θέλει κοινή βόλτα στον λόφο Πανί, στον Υμηττό ή και κάπου αλλού.