mareco κ nfeel απο τη μια εχετε δικιο απο την αλλη ενταξει να παιξει καμια μανουρα - διορθωση δεν με επηρρεαζει ιδιαιτερα.. δηλαδη αν παει ο δικος μου σε αλλο σκυλι κ το αλλο μανουριασει το δεχομαι για να καταλαβαινει κ ο δικος μου οτι δεν ειναι ολοι φιλοι οπως νομιζει ακομα.. αυτο που δεν δεχομαι ειναι να κραταω εγω τον μικρο μακρια απο τον δικο σου κ εσυ ενω ξερεις οτι ο δικος σου για καποιο λογο τρωει μανουρα με τον δικο μου να τον αφησεις λυτο!
kopriti συγνωμη αλλα υπαρχει εστω μια λογικη στο να ρισκαρεις σοβαρο τραυματισμο? για ποιο λογο? ενταξει αποψη σου, τη σεβομαι, αλλα σιγουρα διαφωνω!
Σε κάθε συνέυρεση δύο ή περισσότερων σκύλων που έρχονται σε επαφή (ακόμα και με λουρί) υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Δεν μπορείς να τον εκμηδενίσεις, εκτός αν δε βγάζεις το σκύλο από το σπίτι. Ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται από διάφορους παράγοντες (πχ. από το αν ένας ή περισσότεροι σκύλοι είναι λυτοί, από τον αριθμό των σκύλων, από την εμπειρία που έχεις με τους συγκεκριμένους σκύλους, από την πληθώρα των αδέσποτων στην περιοχή, και το βαθμό αγελοποίησης τους ΚΑΙ από την κοινωνικοποίηση και το χαρακτήρα του σκύλου σου).
όταν λέω κοντά στο πρότυπο, εννοώ ότι δεν έχουν συνάισθηση του κινδύνου και η γλώσσα του σώματός τους εγκυμονεί κινδύνους για τα ίδια όταν προσεγγίζουν σκυλιά.
Όταν λες του ορμάνε, τι έννοείς? Πόσες φορές έχουν συναντηθεί?
Εδώ Πηγή έχω μία απορία: όταν λες να μάθει να μιλάει με τραμπούκους πως ακριβώς το εννοείς;Το να διαλέγεις είναι μεν ασφαλέστερο, αλλά δε λύνει το πρόβλημα, γιατί το κουτάβι δε μαθαίνει να αντιμέτωπίζει και κάφρους, τους οποίους αναμφισβήτητα θα χρειαστει να αντιμετωπίσει αργά ή γρήγορα, καθώς βρίσκονται παντού! Το να φέρεις πχ το Σώτο για κοινωνικοποίηση, δε βοηθάει ιδιαίτερα..... ναι, είναι ασφαλής, αλλά τι μαθαίνει το κουτάβι? οτι μπορεί να κάνει ότι γουστάρει χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες! Το ζητούμενο είναι να μάθει πως να μιλάει με τραμπούκους! Εκει κινδυνεύει! Η εμπειρία με το Σώτο, είναι κατά τη γνώμη μου σχεδόν άχρηστη. Γιατι η οποιαδήποτε μελλοντική συνάντηση με το Σώτο (ή τον κάθε τύπου Σώτο) είναι βέβαιο ότι δε θα οδηγήσει σε "επεισόδιο" και δε θέλει και καμιά συγκλονιστική κοινωνικοποίηση από τη μεριά του άλλου σκύλου!
(ελπίζω ότι καταλαβαίνουν οσοι δεν ξέρουν το Σώτο, γιατί τον αναφέρω ως παράδειγμα!)
Με το λαμπραντορ εχουμε συναντηθει 5 φορες αλλα τις 2 τελευταιες ανευ αιτιας κανει ντου για μαχη.. ο μικρος απλα προστατευει τον εαυτο του αποφευγοντας αλλα οχι υποχωρωντας.. το ντογκο ειναι κουταβι κ αυτο (7 μηνων) αλλα ειναι κ 35 κιλα ατσουμπαλος κ εχει χτυπησει με το σωμα του τον δικο μου απειρες φορες σε σημειο που να κλαιει ο μικρος κ αυτο να συνεχιζει.. μπορει αυτο να το κανει για παιχνιδι αλλα ακομα κ ετσι πρεπει να υπαρχουν ορια.. καποιος πρεπει να διορθωσει πιστευω.. δεν θα ρισκαρω τραυματισμο.. προχθες κ το ντογκο εφαγε μανουρα κ γρυλιζε.. πραγματικα δεν ξερω που εχω βρει υπομονη κ δεν εχω τσακωθει με κανεναν.. ειδικα με το λαμπραντορ (τονιζω παλι πως προκειται για ημιαιμο) ειχα παρει θεση μαχης! πηγε να ορμηξει κ σε εμενα!
To ιδανικό θα ήταν προφανως το #4. Δεν είναι τόσο σπάνιο. Δεν έχουμε ίσως ακριβώς το ίδιο πράγμα στο μυαλό μας.... εσύ εννοείς πχ κάτι τύπου Serhan. Για μένα σ'αυτή την κατηγορία ανήκουν και σκυλιά όπως πχ η Νέλλη της Ειρήνης.
)Κάνεις λάθος... Εχει κάνει και άλλη διόρθωση (περίπου πριν 1 χρόνο)... εξαιρετική!!!
Αντίθετα, πιστεύω ότι είναι αρκετά σπάνιο!
