Το όνομα το έψαχνα από πριν γεννηθεί το “πλασματάκι”….
Γεννήθηκε, ξεπετάχτηκε και έφτασε η ώρα να έρθει σπίτι. Όνομα …ακόμη!!
Μετά από 3-4 μέρες συμβίωσης και αφού το “ψιτ, εσύ”, δεν ήταν ιδιαίτερα πρακτικό, κατέληξα στο “Ρίνα”. Όχι από το Ιρίνα, ούτε από το Κατερίνα, αλλά από το σκέτο “Ρίνα”, το είδος ψαριού που ανήκει στα καρχαριοειδή, γνωστό και ως “άγγελος της θάλασσας”.
Άγγελος, γιατί είναι το λευκό, μικρό σκυλάκι, καρχαριάκι, γιατί ως κουτάβι, με είχε διαλύσει στα δαγκώματα…
Έχουμε ασφαλώς πολλές παραλλαγές, όπως “ΚατΡίνα” όταν πάμε βόλτα, “ΘεατΡίνα” όταν είμαστε στον κτηνίατρο, “ΓκΡίνια” όταν είμαστε σπίτι και “Σκατουλίνα” όταν….. χμ, περιττή η επεξήγηση!!