Όταν πήρα τον Σπόρο σπίτι ήταν 2,5 μηνών και ονομαζόταν Σαλτ, πήγαινε σετ με τον αδελφό του τον Πέππερ, τα είχε βρεί φιλόζωη κτηνίατρος πεταμένα και τα περιέθαλψε. Ευτυχώς δεν είχε μάθει το πρώτο του όνομα, γιατί εμένα δεν μου άρεσε πολύ και έψαχνα κάτι δισύλλαβο με σίγμα για να το ακούει και με ρο ή λάμδα που είναι πιο εύηχα... Έτσι μεταξύ του Λάρυ, Άρτσυ, Σπάρου και Σπόρου διάλεξα το τελευταίο,που έχει και λίγη πλάκα! Υπήρχε και η πρόβλεψη ότι θα γίνει μικρόσωμος (άλλο που τελικά κοντεύει τα 20 κιλά!) οπότε κόλλησε το γλυκό και το έμαθε και πανεύκολα!
Τώρα βέβαια που θέριεψε όλοι γελάνε όταν με ακούνε να τον φωνάζω στο δρόμο, αλλά είναι μάλλον αργά για αλλαγές:gafas2: